B.ΜΑΡΚΕΖΙΝΗΣ ΚΑΙ Θ. ΚΑΡΥΩΤΗΣ – ΑΝΟΙΧΤΗ ΕΠΙΣΤΟΛΗ ΓΙΑ ΑΟΖ: "Η ΤΡΑΓΩΔΙΑ ΤΟΥ ΚΑΣΤΕΛΟΡΙΖΟΥ"

 Ανοιχτή επιστολή προς την πολιτική ηγεσία του τόπου απηύθυνε ο ακαδημαϊκός Βασίλειος Μαρκεζίνης και ο καθηγητής πανεπιστημίου του Maryland Θεόδωρος Καρυώτης αναφορικά με το νομικό καθεστώς που διέπει την Αποκλειστική Οικονομική Ζώνη (ΑΟΖ) και ιδιαίτερα αυτό της οριοθέτησης στο Καστελόριζο. Το θέμα είναι κρισιμότατης σημασίας καθώς αφορά άμεσα την εκμετάλλευση των κοιτασμάτων φυσικού αερίου και πετρελαίου της Ανατολικής Μεσογείου.

Σχετική δήλωση με την οποία επιτίθεται στην κυβέρνηση έκανε και ο πρόεδρος του ΛΑΟΣ, Γιώργος Καρατζαφέρης: «Η οποιαδήποτε συζήτηση για συνεκμετάλλευση στο Αιγαίο με την Τουρκία, αποτελεί για μας casus belli. Ομοίως, και η καθυστέρηση προσδιορισμού της ΑΟΖ, που αγγίζει τα όρια ενός προελαύνοντος ενδοτισμού. Η Κύπρος έδειξε τον δρόμο. Η Ελλάδα δείχνει να τον έχει χάσει. Πάντως, δεν θα τον βρει ο κ. Παπανδρέου τον δρόμο αυτόν στο Ερζερούμ»

Η επιστολή των δύο ακαδημαϊκών ανδρών έχει ως εξής:

"Η δια μονομερούς δηλώσεως δημιουργία της κυπριακής (ΑΟΖ) το 2004 από τον Πρόεδρο Παπαδόπουλο ήταν πραγματικά ηγετική κίνηση. Αν και η Τουρκία διεμαρτυρύθη, η απόφαση έγινε αμέσως αποδεκτή και από την ΕΕ και από τις ΗΠΑ. Επανειλημμένες προσεγγίσεις του όμως προς την Ελληνική πλευρά, να οριοθετήσει μαζί με την Κύπρο την ΑΟΖ, του έμειναν αναπάντητες. Η πρόσφατη απόφαση της μεγαλονήσου να οριοθετήσει την ΑΟΖ με το Ισραήλ δεν αφήνει  πλέον καμία δικαιολογία στην Ελλάδα να μην ασκήσει τα νόμιμα δικαιώματα της. Εδώ και 30 χρόνια η χώρα μας επιμένει ότι η μοναδική διαφορά με την Τουρκία - η οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας του Αιγαίου - είναι νομικής φύσης. Η έννοια της υφαλοκρηπίδας όμως έχει, εδώ και 25 χρόνια, υπερκεραστεί απ' αυτή της ΑΟΖ.  Με βάση τα άρθρα 55-57 της νέας Σύμβασης του 1982 ως ΑΟΖ ορίζεται η πέραν και παρακείμενη της αιγιαλίτιδας ζώνης περιοχή σε πλάτος μέχρι 200 ναυτικών μιλίων από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το πλάτος της αιγιαλίτιδας ζώνης και εντός της οποίας το παράκτιο κράτος ασκεί κυριαρχικά δικαιώματα σε θέματα που έχουν σχέση με την εξερεύνηση, εκμετάλλευση, διατήρηση και διαχείριση των φυσικών πηγών ζώντων ή μη των υδάτων, του βυθού και του υπεδάφους της θάλασσας. Επίσης η Σύμβαση αναφέρει ρητά (άρθρο 121, παράγραφο 2) ότι όλα τα νησιά διαθέτουν ΑΟΖ και ότι η ΑΟΖ και η υφαλοκρηπίδα ενός νησιού καθορίζονται με τον ίδιο ακριβώς τρόπο που καθορίζονται και για τις ηπειρωτικές περιοχές. Επομένως, η Τουρκία δεν μπορεί να χρησιμοποιήσει τα ίδια επιχειρήματα για την ΑΟΖ που προβάλλει για την υφαλοκρηπίδα των νησιών του Αιγαίου, ότι, δηλαδή, τα νησιά μας δεν διαθέτουν υφαλοκρηπίδα ή ότι κάθονται πάνω στην υφαλοκρηπίδα της Ανατολίας. Επιπλέον, η νέα Σύμβαση έχει καταργήσει τη γεωλογική έννοια της υφαλοκρηπίδας και έτσι η Τουρκία έχει χάσει άλλο ένα επιχείρημα. Κλειδί σ' αυτή την οριοθέτηση είναι το Καστελόριζο, νησί το οποίο κατοικείται  και, κατά συνέπεια, κανείς δεν μπορεί να αμφισβητήσει ότι και διαθέτει ΑΟΖ και ότι είναι νησί της ΕΕ. Εάν η Ελλάδα δεχτεί να προχωρήσει σε οριοθέτηση ΑΟΖ με την Αίγυπτο χωρίς τον υπολογισμό του Καστελόριζου, η εμφανής συνέπεια θα είναι η Ελλάδα να μην έχει θαλάσσια σύνορα με την Κύπρο! Οι τελευταίες μελέτες που έχουν γίνει δείχνουν ότι υπάρχουν μεγάλες ποσότητες φυσικού αερίου και πετρελαίου στο τρίγωνο Καστελόριζου-Κρήτης-Κύπρου. Οι περισσότερες από αυτές τις μελέτες έγιναν από αμερικανικές εταιρείες πού, προφανώς, ειδοποίησαν τους Τούρκους γι΄ αυτό και, πιθανώς, είναι ζήτημα χρόνου προτού οι τελευταίοι  αρχίσουν να προκαλούν την Ελλάδα με έρευνες στην περιοχή.  Τελευταία ακούονται πολλά γύρω από την παλαιά Αμερικανική ιδέα περί συνεκμεταλλεύσεως. Η συνεκμετάλλευση δεν οδηγεί πουθενά, δεν λύνει κανένα πρόβλημα, και γι΄ αυτό ουδέποτε χρησιμοποιήθηκε από άλλες χώρες που αντιμετώπισαν τα προβλημάτων που έχουμε με την Τουρκία. Συνεκμετάλλευση λοιπόν θα είναι τραγικό λάθος με επιπτώσεις και σε άλλους τομείς των διμερών σχέσεων, ανοίγοντας την όρεξη της Τουρκίας και για άλλους οικονομικούς πόρους, όπως την αλιεία. Εν όψει των ανωτέρω, η Ελλάδα, ακολουθούσα το παράδειγμα άλλων χωρών (π.χ  ΗΠΑ, Ρωσία, των περισσοτέρων χωρών της ΕΕ, Ισραήλ) να διακηρύξει την κυριαρχία της σε ΑΟΖ με βάση τη Σύμβαση του 1982. Τα ανωτέρω μπορούν να γίνουν με την ψήφιση νόμου που να δημιουργεί ΑΟΖ στις ελληνικές θάλασσες και εν συνεχεία να ανακοινωθεί στον ΟΗΕ. Μετά θα έρθουμε σε διαπραγματεύσεις με την Κύπρο και την Αίγυπτο προς καθορισμό της διαχωριστικής γραμμής. Βεβαίως, η Τουρκία δεν θα αναγνωρίσει τέτοια κίνηση, όπως έπραξε και πρόσφατα με την Κύπρο. Νομικώς όμως αυτό είναι αδιάφορο. Σ’ αυτή την περίπτωση όμως θα πρέπει να της υπενθυμίσουμε ότι η προσχώρησή της στην Σύμβαση του Δίκαιου της Θάλασσας είναι μια από τις προϋποθέσεις για την πλήρη ένταξή της στην ΕΕ. Βεβαίως, η «χώρα των μηδενικών διαφορών» θα μπορούσε, αγνοώντας το Διεθνές Δίκαιο, να επανέλθει στις παράνoμες παραβιάσεις του εναερίου και υδάτινου χώρου μας. Επιθυμεί όμως να καταστρέψει την εικόνα ότι «έχει αλλάξει» που και η ίδια αλλά και οι εν Ελλάδι υποστηρικτές της, εδώ και χρόνια, προσπαθούν να δημιουργήσουν;"

Με φιλικούς χαιρετισμούς,

Βασίλειος Μαρκεζίνης, Ακαδημαϊκός

Θεόδωρος Καρυώτης, Καθηγητής Πανεπιστημίου

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Επιμήκυνση χρόνου αποπληρωμής του δάνειου των 110 δισ. με παραλαβή EF-2000 Tranche 1;

Υψηλή κινητικότητα, όχι τόσο σε επίπεδο υπουργείου Εθνικής Άμυνας, αλλά καθαρά σε διακυβερνητικό επίπεδο καταγράφεται τις τελευταίες ημέρες, εκτός από το πρόγραμμα των φρεγατών FREMM και σε γερμανο-βρετανική πρόταση για προμήθεια από την Ελλάδα ενός αριθμού 40 μαχητικών αεροσκαφών EF-2000 Typhoon από τα ήδη υπηρετούντα εδώ και πέντε χρόνια στις Αεροπορίες των δύο χωρών της έκδοσης Tranche 1. Το αντικείμενο της πρότασης είναι τα 55 αεροσκάφη του αρχικού συμβολαίου (Tranche 1), της RAF τα οποία θεωρείται ασύμφορο - δεδομένων των μηδενικών απειλών σε αυτό το επίπεδο που αντιμετωπίζει η Βρετανία – να αναβαθμιστούν στο επίπεδο Tranche 2 και 3, καθώς και ένας αριθμός περί τα 70 γερμανικά ΕF-2000 των εκδόσεων Tranche 1&2 προκειμένου να βρεθούν κονδύλια για την χρηματοδότηση των 38 EF-2000 Τranche 3. Η προσπάθεια των κυβερνήσεων Βρετανίας και Γερμανίας δεν αφορά μόνο την Ελλάδα. Ο κατάλογος έχει και την Ινδία (αν δεν θελήσει να προχωρήσει σε αγορά νέων EF-2000) το Πακιστάν (αν η Ινδία γενικώς απορρίψει το EF-2000) και την Ελβετία για περίπου 20 μονάδες, παρά το γεγονός ότι οι Ελβετοί έχουν μεταφέρει την απόφαση για ΝΜΑ το 2014-2015.Οι επαφές με την Ελλάδα γίνονται σε ανώτατο κυβερνητικό επίπεδο και συνδέονται με την επιμήκυνση του δανείου των 110 δισ. ευρώ, η οποία αφήνει «διαθέσιμα» κάπου 70 δισ. Η πρόταση δεν προέρχεται από την κοινοπραξία της ΕADS (αν και έχει ενημερωθεί σχετικά και δεν έχει εκφράσει αντιρρήσεις, αφού με τα παρόντα δημοσιονομικά καθώς και αυτά που αναμένεται να επικρατήσουν την επόμενη πενταετία τουλάχιστον, πολύ δύσκολα θα βρεθούν 5-6 δισ. ευρώ για 40 νέα EF-2000 Tranche 3 και την υποδομή τους), αλλά από τις κυβερνήσεις που θεωρούν ότι μπορούν να επιτύχουν μία, ας πούμε «ελάφρυνση» από μαχητικά τα οποία μπορεί να είναι στην αιχμή της τεχνολογίας, αλλά έχουν περιορισμένο λόγο ύπαρξης στα οπλοστάσιά τους. Κακά τα ψέματα, ορατή απειλή δεν υπάρχει σήμερα για την Ευρώπη. Πιθανότερο είναι σε δέκα χρόνια από σήμερα η Ρωσία να αποτελεί τμήμα της ευρωπαϊκής αμυντικής βιομηχανίας, παρά οτιδήποτε άλλο.

Υπάρχει όμως μία Ελλάδα η οποία μπορεί να αντιμετωπίζει το φάσμα της χρεοκοπίας, αλλά εξίσου αντιμετωπίζει το φάσμα της γεωπολιτικής χρεοκοπίας και μία απειλή που διαρκώς μεγεθύνεται. Και με δεδομένη ανάγκη ενίσχυσης του αεροπορικού της στόλου. Με εμπεδωμένη την άποψη ότι: «Η ελληνοτουρκική αντιπαράθεση στο Αιγαίο και την Ανατολική Μεσόγειο, κρινόταν, κρίνεται και θα κριθεί και μελλοντικά στον εναέριο αγώνα». Η πρόταση λοιπόν αφορά 40 μαχητικά μαζί με την υποδομή τους και τα όπλα τους στην τιμή των 3 δισ. ευρώ, κάπου 75 εκατ. ευρώ η μονάδα με μακρόχρονο δανεισμό.  Τα αεροσκάφη ακόμα και τις έκδοσης Tranche 1 είναι βέβαια ανώτερα σε αποστολές αέρος-αέρος από οτιδήποτε υπηρετεί ή θα υπηρετεί μέχρι την εμφάνιση του F-35 με Meteor, προς τα τέλη της δεκαετίας, στις δύο πλευρές του Αιγαίου. Δεν είναι πολλαπλού ρόλου, αλλά μπορεί να γίνει: Κάπου εδώ υπεισέρχεται και ο παράγων «στρατηγικός επενδυτής ή συνεργάτης στην ΕΑΒ». Η αποδοχή της πρότασης αυτής «δένει» την ΕΑΒ στο «άρμα» της EADS. Με πρώτο και βασικό έργο της κοινοπραξίας την αναβάθμιση των EF-2000 σε Tranche 3 μέσα στην δεκαετία..Αν δεν υπήρχε η επιμήκυνση του δανείου των 110 δισ. σίγουρα δεν θα μιλούσαμε, ούτε για προμήθεια Νέου Μαχητικού, ούτε για το Tranche 1. Άλλωστε η νυν ηγεσία της Πολεμικής Αεροπορίας δεν συμφωνεί με την εξέλιξη αυτή, αλλά μικρή σημασία έχει. Αυτό που δεν θεωρεί συμφέρον ο ένας Αρχηγός, το βρίσκει ο επόμενος.

Το θέμα είναι πως θα «σερβιριστεί» στην κοινή γνώμη το όλο πρόγραμμα.

Διότι στο χώρο της άμυνας έχουν πέσει τόνοι λάσπης από αυτούς που τώρα θα κληθούν να πάρουν μια τέτοια απόφαση-ίσως δεν μπορούν να κάνουν και διαφορετικά αν οι συνομιλητές επιμείνουν μέχρι τέλος και αυτό είναι θετικό: Η κυβέρνηση να αναγκαστεί να αγκαλιάσει το "πτώμα" της Άμυνας που αυτή δολοφόνησε (αφού η προηγούμενη το είχε "δηλητηριάσει" με κάθε τρόπο). Το «πάντρεμα» της ελληνικής αεροναυπηγικής βιομηχανίας με την ευρωπαϊκή είναι σίγουρα ένα καλό «πακέτο»...To συμβόλαιο για τα αεροσκάφη Eurofighter Typhoon του Tranche1 υπογράφηκε το 18 Σεπτεμβρίου του 1998 καλύπτοντας την παραγωγή 148 αεροσκαφών έναντι 7 δις. ευρώ περίπου. Οι εργασίες για την παραγωγή ξεκίνησαν στα τέλη του ίδιου χρόνου και οι πρώτες παραδόσεις το καλοκαίρι του 2003. Πρώτη από τις τέσσερις χώρες που απαρτίζουν το πρόγραμμα, που παρέλαβε το αεροσκάφος ήταν η Luftwaffe, στη συνέχεια η RAF  μετά η ισπανική Αεροπορία (Ejercito de l’Aire) και τέλος η ιταλική (Aeronautica Militare). Το τελευταίο αεροσκάφος από το tranche 1  -το διθέσιο GT015- παραδόθηκε στη γερμανική Luftwaffe στις 20 Μαρτίου του 2008. Το Τrache1 περιλαμβάνει τρία ξεχωριστά block παραγωγής: Το block 1, στο οποίο συντελέστηκε η αρχική επιχειρησιακή ικανότητα με βασικές δυνατότητες  αέρος-αέρος, το block 2 με πλήρης δυνατότητες αέρος-αέρος και το block 5 στο οποίο συμπεριελήφθησαν συγκεκριμένες δυνατότητες για αποστολές αέρος-εδάφους. Όλα τα αεροσκάφη του Tranche 1 έχουν αναβαθμιστεί ή αναβαθμίζονται στο επίπεδο του block 5.

 
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Για τον κ. Ρέππα η Ελλάδα τελειώνει στη Θεσσαλονίκη;

«ΜΑ ΚΑΛΑ, ΑΠΟ ΟΛΑ ΟΣΑ συνέβησαν αυτές τις μέρες, με αυτό βρήκες να ασχοληθείς; Σιδηροδρομικός είσαι;», θα αναρωτηθούν μερικοί, έγραφε χθες ο Π. Τιμογιαννάκης, αλλά παρακάτω ίσως όχι. Ναι, σε αυτά τα Χριστούγεννα που ήταν σαν μη Χριστούγεννα κι ευχαριστούμε εκείνους που φρόντισαν γι αυτό, σε ένα πράγμα έχω «κολλήσει»: Στην κατάργηση της σιδηροδρομικής γραμμής Αθήνας – Αλεξανδρούπολης. ΔΕΝ ΕΙΝΑΙ Η ΜΟΝΗ ΠΟΥ ΚΑΤΑΡΓΕΙΤΑΙ με το σχέδιο εξυγίανσης του ΟΣΕ, που όλο και περισσότερο ακούμε πια το «ΤΡΑΙΝΟΣΕ» και λιγότερο το «ΟΣΕ» σκέτο κι αυτό δεν ξέρω τι σημαίνει. Θα μπορούσα να ασχοληθώ και με την κατάργηση των τελευταίων γραμμών του εξωτερικού που είχαν απομείνει κι εννοώ τις γραμμές του Βελιγραδίου, της Σόφιας και της Κωνσταντινούπολης. Οπου η Ελλάδα πλέον αποκόπτεται πλήρως από τις συνδέσεις, ακόμα και με τα Βαλκάνια, είναι μια χώρα στην ουσία χωρίς σιδηρόδρομο μια και με την Ευρώπη η σχέση είχε τελειώσει προ πολλού. Από τον καιρό του «ΕΟΚ και ΝΑΤΟ το ίδιο συνδικάτο» ενώ γέμιζε με προσωπικό η αρμόδια εταιρία. ΣΤΟ ΨΗΤΟ ΤΩΡΑ… Στην κατάργηση της συγκεκριμένης γραμμής. Για τη Θράκη ακούμε και μαθαίνουμε κάθε τόσο του κόσμου τα πράγματα. Για την εγκατάλειψή της εκ μέρους της Ελλάδας στο έλεος του Θεού, συγγνώμη, του Αλλάχ ήθελα να πω, αντί να την κάνουμε κέντρο των υποθέσεών μας μετά τη Συνθήκη της Λωζάννης του 1923, τότε που χάσαμε τις πατρίδες και παραχωρήσαμε την Ανατολική Θράκη στην Τουρκία χωρίς ούτε μια πιστολιά. ΣΤΗ ΘΡΑΚΗ, που μπαινοβγαίνουν από την Τουρκία, όπως θέλουν, στη Θράκη, που τους Πομάκους τους παραδώσαμε κι αυτούς σε μια αγκαλιά που δεν ήθελαν αλλά όταν βρεις αγκαλιά, μετά αρχίζεις και το ξανασκέφτεσαι. Στη Θράκη καταργήσαμε τώρα και τη γραμμή σύνδεσης. Με το νέο σχέδιο εξυγίανσης του ΟΣΕ, η Ελλάδα τελειώνει πλέον στη Θεσσαλονίκη. Εγώ αυτό είδα, ο μη ειδικός, ο μη σιδηροδρομικός, ένας εκ των δέκα εκατομμυρίων Ελλήνων πολιτών που είδαμε πέρσι κι εκείνο το πλάνο με φόντο το Καστελλόριζο. ΔΕΝ ΜΑΣ ΕΞΗΓΗΣΕ ΚΑΝΕΙΣ πώς θα μετακινείται ο Θρακιώτης. Μόνο με τις τοπικές; Κι αν θέλει να κατέβει στην Αθήνα; Θα πηγαίνει στην Τουρκία κι από κει θα παίρνει το αεροπλάνο; Ή απλά θα πηγαίνει στην Τουρκία κι έληξε το θέμα;

ΠΗΓΗ:http://www.politis-gr.com/?p=9446