▼
Κυριακή 27 Μαρτίου 2011
ΠΡΟΣ 300 ΤΗΣ ΒΟΥΛΗΣ: ΑΥΤΟ ΝΑ ΚΑΝΕΤΕ ΤΗΝ ΤΕΤΑΡΤΗ 30 ΜΑΡΤΙΟΥ!
Από την ημέρα που παρακολούθησα στην κρατική τηλεόραση την εκπομπή του Γιώργου Αυγερόπουλου με θέμα την Αργεντινή και το πώς κατάφερε να ξεφύγει από τα δίχτυα του ΔΝΤ, ένα ρητορικό ερώτημα με βασανίζει: δεν υπάρχει ένας Άντρας πολιτικός να μας σώσει; Για να μην παρεξηγηθώ το "Άντρας" δεν αναφέρεται σαφέστατα στις σεξουαλικές προτιμήσεις των πολιτικών μας - έχω γνωρίσει ομοφυλόφιλους που ήταν πιο αρσενικά από πολλούς "άντρες", αλλά και γυναίκες που ήταν πιο "άντρες" από ολόκληρο στρατό! Ένας πολιτικός με Τσαμπουκά, Αποφασιστικότητα, Τόλμη, Εντιμότητα, εννοώ, όπως ο Νέστορ Κίρτσνερ, που πήρε την Αργεντινή από τα σκατά του ΔΝΤ όπου ήταν βυθισμένη και την οδήγησε στο φως! Έναν τέτοιο Άντρα πολιτικό αναζητάω στην Ελλάδα, αλλά φοβάμαι πως δεν υπάρχει! Έβλεπα στο οδοιπορικό του Γιώργου Αυγερόπουλου - Θεέ μου σε ευχαριστώ που υπάρχουν ακόμη τέτοιοι δημοσιογράφοι!- τις συγκλονιστικές ομοιότητες μεταξύ Αργεντινής και Ελλάδας και αναρωτιόμουν, "γιατί δεν παραδειγματίζονται οι δικοί μας από το πείραμα;" Το δεύτερο μέρος του αφιερώματος του Γιώργου Αυγερόπουλου, θα μεταδοθεί την ερχόμενη Τετάρτη 30 Μαρτίου. Μήπως θα έπρεπε να οργανωθεί προβολή του στην ελληνική Βουλή και να κληθούν και οι 300 να το παρακολουθήσουν υποχρεωτικά; Το 1998, η Αργεντινή είχε καταντήσει να δανείζεται από τις διεθνείς κεφαλαιαγορές με επιτόκιο 10,5% και το ΔΝΤ, εμφανίστηκε ως ο "σωτήρας". Με ασφυκτικούς για τον λαό όρους, τα επόμενα δύο χρόνια το ΔΝΤ χορήγησε δάνεια περίπου 47 δισ. δολαρίων! Οι αγορές δεν πείστηκαν για την αποτελεσματικότητα αυτής της οικονομικής πολιτικής, κάθε δημόσια περιουσία "εκποιήθηκε" χωρίς αποτέλεσμα και η Αργεντινή βρέθηκε ξανά χωρίς χρήματα! Σε μία προσπάθεια να σταματήσει η μεταφορά των καταθέσεων από τις τράπεζες της χώρας στο εξωτερικό, ο... κεντροαριστερός ντε λα Ρούα, απαγόρευσε την ανάληψη μετρητών πέραν του ποσού των 250 δολαρίων το μήνα (!). Το 2001 έγινε η κοινωνική έκρηξη! Τα γεγονότα οδήγησαν στην παραίτηση της πολιτικής ηγεσίας και η χώρα, μπήκε σε μία περίοδο ακυβερνησίας και μεγάλης εσωτερικής αστάθειας. Το 2002 τα ποσοστά φτώχειας ήταν 57% και η ανεργία 23%. Οι πολίτες χωρίς χρήματα, οδηγήθηκαν στη δημιουργία «ανταλλακτικών ενώσεων», για να επιβιώσουν! Ανταλλάσσοντας ρούχα με αυγά, κούρεμα με λαχανικά κλπ ουσιαστικά γύρισαν στην εποχή όπου τα προϊόντα και οι υπηρεσίες ήταν το ανταλλακτικό μέσον- και όχι τα χρήματα. Και τότε, σαν κάποιος να λυπήθηκε αυτήν τη χώρα, εμφανίστηκε ο Νέστορ Κίρτσνερ! Η πρώτη απόφαση του νέου προέδρου απαιτούσε αρχ...., τα οποία αποδείχτηκε πως διέθετε: στάση πληρωμών και μη αναγνώριση του χρέους! Στην πράξη, αυτό σήμαινε ότι απαίτησε από ΔΝΤ και τους δανειστές, τη διαγραφή κάθε οφειλής της Αργεντινής ! Λαμβάνοντας πολύ σκληρά μέτρα - τα οποία όμως ο λαός κατάλαβε ότι ήταν η μόνη ελπίδα σωτηρίας του- ένας Άντρας πολιτικός πίστεψε ότι υπάρχει ΑΛΛΗ λύση, αγωνίστηκε για αυτήν και τα κατάφερε! Μετά από σκληρές και δύσκολες διαπραγματεύσεις που κράτησαν μήνες, το ΔΝΤ και οι δανειστές διέγραψαν το 75% του χρέους και αναγκάστηκαν να δεχτούν την αποπληρωμή του υπολοίπου ποσού με προνομιακούς για την χώρα όσους! "Δεν θα λέτε εσείς τι θέλετε από τη χώρα μου, αλλά θα ακούτε τους δικούς μου όρους. Εδώ είναι Αργεντινή και αποφασίζουμε εμείς για την τύχη της. Αν σας αρέσει..." τους είπε ο Κίρτσνερ. Η Αργεντινή, σήμερα έχει πια μπει στο δρόμο της οικονομικής ανάπτυξης. Φυσικά, ο κίνδυνος δεν έχει εξαφανιστεί εντελώς, αλλά τουλάχιστον ο λαός της νιώθει ότι ξαναπήρε τον έλεγχο της χώρας και της τύχης της, στα χέρια του!
Κώστας Χαρδαβέλλας
http://www.newsbomb.gr
ΘΕΩΡΙΕΣ ΣΥΝΩΜΟΣΙΑΣ Η ΞΕΡΟΥΝ ΑΥΤΟ ΠΟΥ ΕΡΧΕΤΑΙ;
«Παροξυσμός» έχει κυριεύσει δεκάδες αναλυτές από το επίπεδο των συνωμοσιολόγων μέχρι και τους λεγόμενους σοβαρούς σχολιαστές τηλεοράσεων ή κόλιουμνιστ, αναφορικά με τα προφητικά μηνύματα της ταινίας Knowing – "σκοτεινός κώδικας" ο ελληνικός τίτλος - που προβλήθηκε για πρώτη φορά στις 20 Μαρτίου του 2009 και δείχνει να προφητεύει σειρά μεγάλων καταστροφών που όντως συνέβησαν μέσα σε αυτό τον χρόνο! Η υπόθεση της ταινίας στηρίζεται σε ένα εύρημα –μια σελίδα από αριθμούς γραμμένη το 1958- μέσο των οποίων ο πρωταγωνιστής ανακαλύπτει πως αφορούν κωδικοποιημένα μηνύματα όλων των μεγάλων καταστροφών των τελευταίων 50 ετών. Στη συνέχεια ο ίδιος συνειδητοποιεί ότι το συγκεκριμένο σχέδιο προβλέπει και τρία καταστροφικά γεγονότα, που δεν έχουν συμβεί ακόμη και στα οποία εμπλέκονται αυτός και ο γιος του. Δεν είναι τόσο η υπόθεση της ταινίας, όσο το πως κάποιοι ισχυρίζονται πως κάτι «τρέχει» με την ταινία αναφορικά με τα γεγονότα που αναφέρει. Για παράδειγμα η έκρηξη στην εξέδρα της BP στον Κόλπο Μεξικό που συνέβη στις 20 Απριλίου του 2010 περιγράφεται στην ταινία ως γεγονός ένα χρόνο πριν. Πέρα όμως την παραφιλολογία της συσχέτισης της έκρηξης της εξέδρας της BP μια νέα αυτή τη φορά έρχεται να δώσει περισσότερη «τροφή» στα σενάρια των «ανησυχούντων». Πρόκειται για τον φονικό σεισμό στην Ιαπωνία στις 11 Μαρτίου αλλά και το πυρηνικό ατύχημα στην Fukushima. Στην ίδια επίμαχη σκηνή της ταινίας όπου γίνεται λόγος για την έκρηξη στην πετρελαϊκή εξέδρα, υπάρχει ένα ρολόι που πολλοί συνδέουν με τον σεισμό. Στο ρολόι αυτό απεικονίζονται συνολικά τέσσερις χρονικές ενδείξεις. Η πρώτη δείχνει την ώρα 11:59 PM, με τη διαφορά πως το από τα δύο γράμματα φωτίζεται ιδιαίτερα το Μ το οποίο και διακρίνεται κάτω και αριστερά από το 11. Πολλοί το θεωρούν ως ημερομηνία Μάρτιος 11. Η δεύτερη ένδειξη είναι αμέσως μετά η ώρα δείχνει 12:00 με τη διαφορά πως το Μ εμφανίζεται επάνω και αριστερά και κάτω και δεξιά εμφανίζεται η λέξη Japan η οποία δεν υπήρχε πουθενά πριν και ούτε και εμφανίζεται μετά. Έτσι η σύνθεση, κατά κάποιους δείχνει Μάρτιος 11 Japan. Αλλά δεν είναι μόνο αυτό. Στην τηλεόραση στο δελτίο ειδήσεων που παίζει στο δωμάτιο, λίγα δευτερόλεπτα μετά την ένδειξη Japan ο εκφωνητής ακούγεται να λεει πως η αιτία για την έκρηξη στην εξέδρα πετρελαίου μπορεί να είναι μια βλάβη στο σύστημα ψύξης “a malfunction in the cooling system” ακριβώς δηλαδή η αιτία του προβλήματος στους πυρηνικούς αντιδραστήρες του εργοστασίου στη Fukushima. Ούτε όμως και η ένδειξη του «12» Japan έχει ξεφύγει από τους «αναλυτές». Αφενός η «δωδεκάτη» ώρα έχει διάφορες έννοιες που συνδέονται με τον αποκρυφισμό, αφετέρου ο σεισμός στην Ιαπωνία έγινε στις 02:46:23 το απόγευμα. Αν και το άθροισμα και των πέντε ψηφίων δεν δίνει τον αριθμό 12 εντούτοις αυτό γίνεται αν αθροιστεί 02:46 που δίνει 12. Από την άλλη ο ήρωας της ταινίας ζει στη Μασαχουσέτη, η τοπική ώρα που έγινε ο σεισμός στην Ιαπωνία ήταν 12:46:23 το πρωί. Προς το παρόν η συζήτηση στα διάφορα φόρουμ και οι αναλύσεις που έχουν δει το φως της δημοσιότητας σε σοβαρά ΜΜΕ, περιστρέφεται σε δύο άλλες χρονικές ενδείξεις που εμφανίζονται στο «περίφημο» ρολόι οι 03:28 και 03:29. Εκτός του εύλογου γεγονότος βέβαια πως μετά τις 3 και 28 η αμέσως επόμενη ένδειξη είναι η...3:29, οι διάφοροι «ύποπτα» σκεπτόμενοι αναρωτιούνται γιατί ο σκηνοθέτης διάλεξε ειδικά αυτές τις ενδείξεις από το ρoλόι και αν αυτό σημαίνει κάτι για κάποιο μελλοντικό γεγονός που δεν γνωρίζουμε.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΡΩΣΙΑ: "ΤΟ ΝΑΤΟ ΘΑ ΕΠΕΜΒΕΙ ΜΕ ΧΕΡΣΑΙΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ"
Την βεβαιότητα ότι τέλη Απριλίου ή αρχές Μαΐου το ΝΑΤΟ και οι σύμμαχοι του θα ξεκινήσουν μεγάλη χερσαία επιχείρηση στην Λιβύη διατύπωσε ανώτατο στέλεχος των ρωσικών μυστικών υπηρεσιών μιλώντας στο ρωσικό ειδησεογραφικό πρακτορείο RIA Novosti, Αν δεν παραιτηθεί ο Καντάφι θα πάνε να ελέγξουν επί τόπου την κατάσταση και να αποτρέψουν ισχυροποίηση ακραίων ισλαμιστικών ομάδων. Αυτό είναι βέβαιο. ¨Ολες οι πληροφορίες που έχουμε αυτό δείχνουν". Το στέλεχος των ρωσικών υπηρεσιών πληροφοριών δήλωσε προς το πρακτορείο, ότι "Οι χερσαίες επιχειρήσεις μπορεί να ξεκινήσουν περί τα τέλη Απριλίου ή αρχές Μαΐου, όχι ενωρίτερα γιατί χρειάζεται μεγάλη προετοιμασία. Και θα χυθεί πολύ αίμα σε δεύτερη φάση όπως έγινε στο Ιράκ". Σημειώνει ο ίδιος αξιωματούχος ότι "Πολλά θα εξαρτηθούν από το αν θα καταστεί εφικτό να εξοντωθούν οι κανταφικοί χωρίς να ισχυροποιηθούν υπέρμετρα οι ισλαμιστές". Ο ίδιος αξιωματούχος απέρριψε την περίπτωση να επαναληφθεί στην Συρία αυτό που έγινε στην Λιβύη. "Στην Συρία ο Στρατός είναι ισχυρός και έτοιμος για πόλεμο ανά πάσα στιγμή. Πρέπει να επαναστατήσει ο Στρατός για να χάσει ο Άσσαντ την εξουσία. Και είναι καλά οπλισμένοι για να κάνουν τους δυτικούς να "πονέσουν" σε μία ενέργεια ανάλογη με αυτή της Λιβύης. Ο Καντάφι ήταν σχεδόν άοπλος, ειδικά στον αέρα" κατέληξε ο Ρώσος.
Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr
ΕΛΛΗΝΙΚΗ ΕΜΠΛΟΚΗ ΣΤΗ ΛΙΒΥΗ: ΟΙ ΜΕΤΟΧΕΣ ΜΑΣ ΕΙΝΑΙ ΨΗΛΑ ΚΑΙ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ "ΠΟΥΛΗΣΟΥΜΕ"
Του ΠΑΡΙ ΚΑΡΒΟΥΝΟΠΟΥΛΟΥ
Η συμμετοχή της χώρας μας σ΄ ότι γίνεται αυτές τις ημέρες στη Λιβύη, είναι εξαιρετικά σημαντική για τους Συμμάχους και το ΝΑΤΟ. Υπολογίζεται ότι το 40% των διευκολύνσεων που παρέχονται στις δυνάμεις που επιχειρούν στη Λιβύη ,παρέχεται από τη Σούδα! Κι όμως αν ρίξουμε μία ματιά στα τηλεγραφήματα των μεγάλων ειδησεογραφικών πρακτορείων, αν δούμε τα μεγάλα τηλεοπτικά δίκτυα και αν πάρουμε μία, μία τις δηλώσεις των ηγετών των δυνάμεων που ηγούνται της εκστρατείας εναντίον του Καντάφι, πολύ δύσκολα θα βρούμε να διαβάσουμε ή να ακούσουμε τη λέξη Greece. Η Ελλάδα ,απλά δεν υπάρχει! Είναι επιλογή μας; Αν ναι, ελπίζουμε ότι είναι μία επιλογή που έχει στόχο. Γιατί αν έχουμε επιλέξει να είμαστε στο περιθώριο αν και πρωταγωνιστές αυτής της υπόθεσης, μόνο και μόνο για να "μην διαταραχθούν οι σχέσεις μας με τους άραβες", κάποιος πρέπει να πει σ΄ όσους έχουν κάνει αυτή την επιλογή, ότι στις επιχειρήσεις εναντίον του Καντάφι, συμμετέχουν και Άραβες, τους οποίους μάλιστα "φιλοξενούμε" και "διευκολύνουμε" στη Σούδα. Δεν λέμε, προς Θεού, ότι έπρεπε να λειτουργήσουμε με τον "αρχοντοχωριατισμό" των Τούρκων, οι οποίοι μπορεί να πανηγυρίζουν για δήθεν μεγάλες επιτυχίες της διπλωματίας τους, ενώ θα έπρεπε να προβληματίζονται με τις απίστευτες παλινωδίες της κυβέρνησης τους. Όμως το να παραμένουμε στη σκιά και να μην "πουλάμε" αυτό που δίνουμε στη σωστή τιμή, είναι λάθος. Αναφέρουμε το γεγονός ,γιατί δεν είναι η πρώτη φορά που η Ελλάδα, προσφέρει πολλά και δεν αναγνωρίζεται η προσφορά της. Είναι πρόσφατο το περιστατικό με τη δύναμή μας στο Αφγανιστάν. Μια δύναμη που κοστίζει πολλά σε ανθρώπινο δυναμικό αλλά και σε χρήματα, η οποία στην επίσημη ιστοσελίδα του ΝΑΤΟ, ούτε καν αναφερόταν! Συνεπώς είναι νομίζουμε λογικό να βγούμε "από το καβούκι μας" και να κάνουμε -με απόλυτη σοβαρότητα και μέτρο- την παρουσία μας αισθητή. Να ακουστεί ο σημαντικός ρόλος που έχουμε -θέλοντας και μη- και η γεωστρατηγική μας αξία που χρόνια τώρα συνεχώς υποβαθμίζεται. Τώρα που οι μετοχές μας είναι ψηλά "πρέπει να πουλήσουμε".
http://www.onalert.gr
ΓΙΑΤΙ Η ΕΛΛΑΔΑ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΕΧΕΙ ΕΝΕΡΓΟ ΡΟΛΟ ΣΤΗ ΚΡΙΣΗ ΤΗΣ ΛΙΒΥΗΣ
Του Υποστρατήγου ε.α. ΚΩΣΤΑ ΛΟΥΚΟΠΟΥΛΟΥ*
Η λεκάνη της Μεσογείου και ιδιαίτερα το ανατολικό αυτής τμήμα έχει διαχρονικά για συγκεκριμένους λόγους κάθε εποχή, ιδιαίτερη στρατηγική βαρύτητα και οπωσδήποτε δεν περιμέναμε τον Τούρκο ΥΠΕΞ ή τον Τούρκο Α/ΓΕΝ να το επισημάνει. Λόγω όμως των ιδιαιτεροτήτων και των εσωτερικών ανταγωνισμών (φυλετικών, θρησκευτικών κλπ)κάθε κράτους, του ανταγωνισμού των δύο Υπερδυνάμεων κατά τον Ψυχρό Πόλεμο και φυσικά του Παλαιστινιακού προβλήματος δεν κατέστη δυνατόν να αναπτυχθεί ένα σταθερό σύστημα περιφερειακής ασφαλείας, παρομοίων των ευρωπαϊκών, που θα κάλυπτε την νότια πλευρά της λεκάνης και θα εγκαθιστούσε μία σταθερή ειρήνη. Αυτό μέχρι σήμερα έχει ως αποτέλεσμα να υπάρχει γεωπολιτικά, μία αστάθεια και οι όποιες δονήσεις να επηρεάζουν την ευρύτερη περιφέρεια. Αριθμός στρατηγικών αναλυτών του αγγλοσαξονικού κατεστημένου για πολλά χρόνια είχαν την τάση να μειώνουν την στρατηγική αξία της χώρας μας, αλλά τα τελευταία γεγονότα στην γειτονία μας με αποκορύφωμα την κρίση στην Λιβύη αποδεικνύουν ότι η Ελλάδα έχει όντως «γερό» γεωστρατηγικό χαρτί μέσα στην προαναφερθείσα αστάθεια της νότιας Μεσογείου και κάλλιστα μπορεί να το «παίξει» προς όφελος των εθνικών της συμφερόντων.
Αυτό σημαίνει χωρίς περίσσια φιλολογία ότι η χώρα μας πρέπει να είναι παρούσα στις διαλαμβανόμενες εξελίξεις για να μπορεί πρωτίστως να τις επηρεάσει, και κατόπιν να υπηρετήσει τα εθνικά της συμφέροντα η δε απουσία της συνεπικουρούμενη από οποιαδήποτε καιροσκοπισμό στην παρούσα συγκυρία μόνο αρνητικές επιπτώσεις μπορεί να έχει. Η παρουσία και η συμμετοχή μας, η οποία δεν σημαίνει απαραίτητα και βαθιά στρατιωτική εμπλοκή, είναι και ηθικά νομιμοποιημένη (μετά τις μαζικές σφαγές αμάχων από το καθεστώς Καντάφι) αλλά κυρίως νομικά καλυμμένη από το ψήφισμα 1973 του ΣΑ/ΟΗΕ, το οποίο μάλιστα προήλθε ύστερα από πρωτοβουλία του Αραβικού Συνδέσμου.
Όπως δήλωσε ο Πρωθυπουργός αλλά και όπως φαίνεται από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και άλλες «επίσημες» διαρροές στον τουρκικό Τύπο, η Τουρκία επιδιώκει να αναλάβει την διοίκηση των ναυτικών δυνάμεων «για τον έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Βεγγάζης και Κρήτης». Αυτό εκτιμάται ότι είναι μία όχι ευνοϊκή εξέλιξη. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει για μία ακόμα φορά τις νεοοθωμανικές και ηγεμονικές φιλοδοξίες των γειτόνων μας. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, αν βρεθούμε «εκτός αιθούσης» ποια πρέπει να είναι η απάντηση σε αυτή την εξέλιξη όταν η συγκεκριμένη περιοχή ταυτίζεται σε ένα πολύ μεγάλο μέρος με την «ακήρυχτη» ελληνική ΑΟΖ! Από την στιγμή που η όλη επιχείρηση περάσει σε Νατοϊκό έλεγχο, ίσως μέχρι την Τρίτη 29 Μαρτίου, τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά για όλους. Βέβαια θα πρέπει σε αυτό το σημείο να διευκρινίσουμε ότι εφόσον τελικά το Αεροπορικό Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη (CC Air/JFC Naples) αναλάβει την ευθύνη της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων (NFZ) αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή γεωγραφικά βρίσκεται στην Τουρκία αυτή η χώρα θα έχει και τον επιχειρησιακό έλεγχο των αεροπορικών επιχειρήσεων. Σημαίνει όμως ότι το συγκεκριμένο Στρατηγείο αναβαθμίζεται και κατά πάσα πιθανότητα φαίνεται ότι θα έχει ρόλο και στην υπό συγκρότηση νέα δομή. Παράλληλα είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι το CAOC 7 στην Λάρισα υποστηρίζει το CAOC 5 στην Ιταλία (Pogio Renatico) και εδώ η χώρα μας να τονίσει την σημασία του για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν για το Νατοϊκό Αεροπορικό Στρατηγείο της Σμύρνης.
Όπως δήλωσε ο Πρωθυπουργός αλλά και όπως φαίνεται από τις δηλώσεις Τούρκων αξιωματούχων και άλλες «επίσημες» διαρροές στον τουρκικό Τύπο, η Τουρκία επιδιώκει να αναλάβει την διοίκηση των ναυτικών δυνάμεων «για τον έλεγχο της θαλάσσιας περιοχής μεταξύ Βεγγάζης και Κρήτης». Αυτό εκτιμάται ότι είναι μία όχι ευνοϊκή εξέλιξη. Το γεγονός αυτό υπογραμμίζει για μία ακόμα φορά τις νεοοθωμανικές και ηγεμονικές φιλοδοξίες των γειτόνων μας. Ας αναρωτηθούμε λοιπόν, αν βρεθούμε «εκτός αιθούσης» ποια πρέπει να είναι η απάντηση σε αυτή την εξέλιξη όταν η συγκεκριμένη περιοχή ταυτίζεται σε ένα πολύ μεγάλο μέρος με την «ακήρυχτη» ελληνική ΑΟΖ! Από την στιγμή που η όλη επιχείρηση περάσει σε Νατοϊκό έλεγχο, ίσως μέχρι την Τρίτη 29 Μαρτίου, τότε τα πράγματα θα είναι διαφορετικά για όλους. Βέβαια θα πρέπει σε αυτό το σημείο να διευκρινίσουμε ότι εφόσον τελικά το Αεροπορικό Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στην Σμύρνη (CC Air/JFC Naples) αναλάβει την ευθύνη της Ζώνης Απαγόρευσης Πτήσεων (NFZ) αυτό δεν σημαίνει ότι επειδή γεωγραφικά βρίσκεται στην Τουρκία αυτή η χώρα θα έχει και τον επιχειρησιακό έλεγχο των αεροπορικών επιχειρήσεων. Σημαίνει όμως ότι το συγκεκριμένο Στρατηγείο αναβαθμίζεται και κατά πάσα πιθανότητα φαίνεται ότι θα έχει ρόλο και στην υπό συγκρότηση νέα δομή. Παράλληλα είναι σκόπιμο να αναφερθεί ότι το CAOC 7 στην Λάρισα υποστηρίζει το CAOC 5 στην Ιταλία (Pogio Renatico) και εδώ η χώρα μας να τονίσει την σημασία του για τους ίδιους λόγους που αναφέρθηκαν για το Νατοϊκό Αεροπορικό Στρατηγείο της Σμύρνης.
Εκτιμάται ότι η χώρα μας έγκαιρα προχώρησε σε μια ρεαλιστική επανατοποθέτηση της πολιτικής της στην ευρύτερη περιοχή της Μέσης Ανατολής και ειδικότερα με την ανάπτυξη της συνεργασίας με το Ισραήλ επιτυγχάνοντας πολιτικά αλλά στρατιωτικά οφέλη και αναπτύσσει πλέον ισόρροπα τις σχέσεις της με το σύνολο των χωρών της περιφέρειας στην οποία αναφερόμαστε. Με τις λεγόμενες παραδοσιακά «φιλικές χώρες» υπήρξαν ομολογουμένως διαφορετικές προσεγγίσεις σε ένα αριθμό θεμάτων όπως πχ η ΑΟΖ που σαφώς δεν μας ευνοούσαν. Συντελούνται σημαντικές γεωπολιτικές ανακατατάξεις που σχετίζονται κυρίως με τα ενεργειακά αποθέματα. Η Ελλάδα εφόσον ανακηρύξει ΑΟΖ θα ελέγχει οικονομικά τεράστιες εκτάσεις και αναμφίβολα θα έχει αξονικό ρόλο τόσο στην παραγωγή όσο και για την μεταφορά στην Ευρώπη. Επιβάλλεται λοιπόν τόσο σε διμερές επίπεδο όσο και μέσα από τις συμμαχικές διαδικασίες στο NATO (Μεσογειακός Διάλογος) ή λοιπές εταιρικές στην Ε.Ε. να ενεργοποιηθεί και να καταστεί βασικός συντελεστής σταθερότητας τόσο βραχυπρόθεσμα όσο και μακροπρόθεσμα.
Ολοκληρώνοντας αυτή την παρέμβαση κρίνεται σκόπιμο να επαναληφθεί η γνωστή φράση του Henry John Temple Palmerston Υπουργού Εξωτερικών και Πρωθυπουργού της Μεγάλης Βρετανίας τον 19ο αιώνα : « Δεν έχουμε αιωνίους συμμάχους, ούτε διηνεκείς εχθρούς. Τα συμφέροντα μας είναι αιώνια και διηνεκή και είναι καθήκον μας να τα ακολουθούμε».
*Ο Υποστράτηγος ε.α. Κώστας Λουκόπουλος έχει υπηρετήσει συνολικά 6 έτη σε θέσεις του ΝΑΤΟ ( NATO SCHOOL στο Oberammergau στην Γερμανία ως Καθηγητής και Υπεύθυνος για την συνεργασία με χώρες PfP και Μεσογειακού Διαλόγου και στο Στρατηγείο του ΝΑΤΟ στις Βρυξέλλες ως Συντονιστής Αμυντικής Σχεδίασης) ενώ έχει διατελέσει και εκπρόσωπος τύπου του Α/ΓΕΕΘΑ. Από τον Μάιο 2010 είναι Αναλυτής-Ερευνητής στο Ινστιτούτο Αναλύσεων Άμυνας και Ασφάλειας. (I-SDA http://www.i-sda.org/)
http://www.onalert.gr