ΙΔΟΎ ΤΑ ΔΙΣΕΚΑΤΟΜΜΥΡΙΑ ΠΟΥ ΜΑΣ ΧΡΩΣΤΟΥΝ ΟΙ ΓΕΡΜΑΝΟΙ!

του Γιάννη Ντάσκα

Θέατρο Άλφα, Κυριακή πρωί. Στη σκηνή το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης Γερμανικών Αποζημιώσεων.  Το ποσό που διεκδικεί η Ελλάδα ξεπερνά τα 162 δισεκατομμύρια ευρώ. Αυτό παρουσιάστηκε και στη συνεδρίαση του Εθνικού Συμβουλίου από τον κύριο εισηγητή και νομικό παραστάτη για πολλά χρόνια στην υπόθεση Ευάγγελο Μαχαίρα. Αυτό παρουσιάστηκε και από άλλους ομιλητές, μεταξύ των οποίων και ο καθηγητής πανεπιστημίου της Αθήνας Γιώργος Κασιμάτης. Μύθος;

Ο κ. Κασιμάτης, πασίγνωστο όνομα και εξαιρετικά σοβαρός άνθρωπος, ήταν για χρόνια νομικός σύμβουλος πρωθυπουργού. Του Ανδρέα Παπανδρέου. Ο κ. Μαχαίρας έφτασε και στην προεδρία του Δικηγορικού Συλλόγου της Αθήνας μετά την προεδρία του Ευάγγελου Γιαννόπουλου. Στην αίθουσα του θεάτρου ήταν παρόντες βουλευτές από όλα τα κόμματα κατά την παρουσίαση αυτών των στοιχείων: Ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου, πρώην υπουργός Δικαιοσύνης και σήμερα πρόεδρος της Επιτροπής Θεσμών και Διαφάνειας της Βουλής. Ο Θανάσης Παπαδόπουλος, επί σειρά ετών δήμαρχος Καλαβρύτων και σήμερα βουλευτής του ΠΑΣΟΚ. Ο Κώστας Τζαβάρας, κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της Νέας Δημοκρατίας. Ο Γρηγόρης Αποστολάκος, μέλος της Εξεταστικής Επιτροπής για τη Siemens. Η Βέρα Νικολαΐδου, αντιπρόεδρος της Βουλής και βουλευτής του ΚΚΕ. Ο Παναγιώτης Λαφαζάνης, βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ. Και στην κορύφωση της συνεδρίασης και ο πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ Αλέξης Τσίπρας.

Απούσα

Τα μυθώδη ποσά, δηλαδή τα 162 δισ. ευρώ και με τους τόκους 1,1 τρισεκατομμύρια ευρώ, δεν αμφισβητήθηκαν από κανέναν απολύτως κατά την πολύωρη συνεδρίαση. Ούτε όταν ο Μανώλης Γλέζος φώναζε οργισμένος από τη σκηνή ότι σε κρίσιμη συνεδρίαση της ΔΟΜ η μόνη χώρα που απουσίαζε από όλες τις ευρωπαϊκές -θύματα του γερμανικού ναζισμού- ήταν η Ελλάδα. Οχι μόνο κανείς δεν του απάντησε, αλλά οι παριστάμενοι απλώς κούνησαν το κεφάλι τους για τη στάση του παρελθόντος. Τη στήριξή τους στη διεκδίκηση των αποζημιώσεων έχει η Ελλάδα και από άλλες κατευθύνσεις. Από το παγκόσμιο διαμέτρημα, που λέγεται Μίκης Θεοδωράκης, μέχρι επιφανείς Γερμανούς δικηγόρους, πολιτικούς, καθηγητές πανεπιστημίων, πολιτικούς... Στη συνεδρίαση διανεμήθηκε και το πιο πρόσφατο επίσημο έγγραφο με τη θέση της ελληνικής κυβέρνησης.

Επιβεβαίωση

Και αυτό το έγγραφο με ημερομηνία «Μάρτιος του 2011» έχει την υπογραφή του κ. Δρούτσα και τονίζει ότι η Ελλάδα δεν έχει παραιτηθεί των αξιώσεών της, οι οποίες παραμένουν ανοιχτές από το... 1945. Και δεν διαψεύδει το ύψος των 162 δισ. ευρώ, ποσό που μπορεί να μας ξεχρεώσει... Τονίζει, μάλιστα, ρητά ότι «η Ελλάδα διατηρεί το δικαίωμα να ανακινήσει τα θέματα των γερμανικών αποζημιώσεων και του αναγκαστικού κατοχικού δανείου, τη στιγμή που θα κρίνει ως καταλληλότερη προς τούτο, λαμβάνοντας υπόψη το σύνολο των παραμέτρων». Ποιες είναι οι παράμετροι; Και οι εκβιασμοί προφανώς λαδωμένων, όπως φαίνεται καθαρά στο χειρόγραφο που υπογράφει για τις μίζες των υποβρυχίων ο Γερμανός Μούλεμπεκ ποσό 37,5 εκατομμυρίων ευρώ… Τέτοια για υποθέσεις όπως η Siemens, ο ΟΤΕ, ο ΟΣΕ, η ΜΑΝ υπάρχουν πολλά για να εκβιάζονται τα δυο κόμματα που άσκησαν την εξουσία. Και, μάλιστα, μέχρι τα ταμεία τους, κάτι που σχετίζεται και με τα τελευταία δημοσιεύματα περί ανέχειας των κομμάτων, κάτι που είναι μόνο για όσους επιζητούν διατροφή με κουτόχορτο… Στη συνεδρίαση, μάλιστα, του Εθνικού Συμβουλίου Αποζημιώσεων διανεμήθηκε και στους βουλευτές και σε όλους μελέτη επιστημονικού συνεργάτη της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, ο οποίος εξηγεί αναλυτικά πως προκύπτει το ποσό και αυτό δημοσιεύουμε και εμείς σήμερα. Στη συνεδρίαση επισημάνθηκε για πρώτη φορά και ο κίνδυνος να... παραγραφούν οι αξιώσεις και ίσως έτσι εξηγείται η εντονότερη προσπάθεια που καταβάλλουν πολλοί για το τεράστιο αυτό ζήτημα, το οποίο στη σημερινή εποχή είναι ζήτημα ζωής και θανάτου για τη χώρα μας. Οπως επισημάνθηκε, αν θεωρηθεί χρόνος έναρξης της αξίωσης το 1996, όταν για πρώτη φορά ξεκίνησε η διεκδίκηση με τον δικαστικό αγώνα των κατοίκων του Διστόμου και υπολογιστεί η παραγραφή σε 20 χρόνια, τότε οι αξιώσεις της Ελλάδας παραγράφονται το 2015. Αν είναι έτσι, δύσκολα θα προλάβουμε το τρένο σε μία υπόθεση, στην οποία τα εγκλήματα και οι οφειλές από αυτά είναι ομολογημένα και από Γερμανούς...

Η Ελλάδα και οι επανορθώσεις

Οι αναφορές στο βιβλίο του Έλληνα καθηγητή πανεπιστημίου κ. Ηλιαδάκη είναι χαρακτηριστικές στο κεφάλαιο του εξαιρετικού του βιβλίου με τίτλο «Η Ελλάδα και οι επανορθώσεις»: Η Ελλάδα είχε αξιώσει επανορθώσεις 5,42 δισ. χρυσών φράγκων. Τα 4.992.788.739 από τους ηττημένους και τα 427.127.447 από τους «συμμάχους». Τα τελευταία αφορούσαν ζημιές που έγιναν στην Ελλάδα κατά τις συμμαχικές επιχειρήσεις σε ελληνικό έδαφος κατά των αντιπάλων. Αυτές τις είχε κατανείμει κατά σύμμαχο κράτος και αφορούσαν ιδιώτες και δημόσιο τομέα, τόσο κατά την περίοδο ουδετερότητας της όσο και την εμπόλεμη. Σύμφωνα με τον αρχικό διακανονισμό της Διάσκεψης του Σπα, το 1920, η Ελλάδα θα έπαιρνε το 0,4 των γερμανικών επανορθώσεων, δηλαδή 23 εκ. χρυσές λίρες ή 469,5 εκ. χρυσά μάρκα και το 12,7% των ανατολικών επανορθώσεων (από Βουλγαρία, Ουγγαρία, Αυστρία) δηλ. 1.857.700.000 χρυσά μάρκα (92 εκ. χρ. λίρες). Συνολικά 2.327.200.000 χρυσά μάρκα. Από αυτά, μέχρι το 1928, η Ελλάδα έλαβε μόνο 37.300.800 χρυσά μάρκα εκ των οποίων τα 3,8 εκ. σε μετρητά και αυτά από τις γερμανικές επανορθώσεις. Με το σχέδιο Γιουγκ, τον Αύγουστο του 1929, η Ελλάδα αναγνωρίζεται ως ο μοναδικός σχεδόν δικαιούχος των ανατολικών επανορθώσεων, αφού το ποσοστό της από 12,7% επ' αυτών ανέρχεται στο 76,73%.|9 Με το σχέδιο Γιουγκ η Ελλάδα ελάμβανε:

• 1,4 εκ. χρυσά μάρκα τον χρόνο και επί 37 χρόνια προς κάλυψη του υπολοίπου των πολεμικών της χρεών προς Αγγλία και ΗΠΑ.

• 7,539 εκ. χρυσά μάρκα τον χρόνο και επί 37 χρόνια, εκ των οποίων τις 506.000 θα έπαιρνε η Γαλλία προς κάλυψη των πολεμικών της χρέων προς αυτήν και τα * 7,053 εκ. θα κρατούσε η Ελλάδα προς κάλυψη του γαλλικού χρέους προς την Εθνική Τράπεζα της Ελλάδος.

• 1,5 εκ. χρυσά μάρκα τον χρόνο και επί 37 χρόνια, προς επανόρθωση πολεμικών ζημιών.

• 19 εκ. χρυσά μάρκα εφ' άπαξ για ζημιές που μας έγιναν από τη Γερμανία κατά την περίοδο της ελληνικής ουδετερότητας (1914-1917).

• 8 εκ. χρυσά φράγκα σε επτά δόσεις από την Αυστρία και πέντε δόσεις από την Ουγγαρία.

• 3 εκ. χρυσά φράγκα από τις αυστρουγγρικές αρχές για ζημιές της περιόδου της ελληνικής ουδετερότητας.

Η Ελλάδα με το σχέδιο Γιουγκ τριπλασιάζει τις επανορθώσεις που αρχικά είχαν επιδικαστεί σ' αυτήν. Έτσι, ενώ από την έναρξη των επανορθωτικών πληρωμών είχαμε εισπράξει 41,3 εκ. χρυσά μάρκα, εκ των οποίων σε μετρητά μόνον τα 7 εκ., στους 14 μήνες που εφαρμόστηκε το σχέδιο Γιουγκ, μέχρι το χρεοστάσιο Χοϋβερ, εισπράξαμε 40,2 εκ. χρυσά μάρκα, εκ των οποίων τα 36,6 εκ. σε μετρητά. Με το σχέδιο Γιουγκ και με τις δυο Διασκέψεις της Χάγης του 1929 και 1930 η Ελλάδα από το 1929 μέχρι το 1966 θα εισέπραττε σε ετήσιες δόσεις συνολικά 717,15 εκ. χρυσά μάρκα. Αναλυτικότερα από:

• Γερμανία -289.9

• Βουλγαρία- 258,1

• Ουγγαρία - 104,1 (εξόφληση μέχρι το 1944)

• Τσεχία - 65

Μετά το 1966. επανορθώσεις στην Ελλάδα θα κατέβαλλε μόνο η Γερμανία. Μέχρι το 1987-88 η Γερμανία θα κατέβαλλε ετησίως 9,7 εκ.χρυσά μάρκα ή 474.793 χρυσές λίρες Αγγλίας. Το σχέδιο Γιουγκ θα διακοπεί με το χρεοστάσιο Χούβερ, τον Ιούνιο του 1931, μόλις 14 μήνες μετά την εφαρμογή του. Η Ελλάδα αναγκαστικά αποδέχθηκε το χρεοστάσιο ως απόφαση των ΜΔ. Αξίωσε όμως, και έγινε αποδεκτό, να ανασταλούν και οι δικές της οφειλές προς ΗΠΑ, Αγγλία, Καναδά και η δόση προς Βουλγαρία, της Συμφωνίας Καφαντάρη- Μολλώφ, από 3,37 εκ. χρυσών μάρκων. Το χρεοστάσιο Χοϋβερ έπληξε ιδιαίτερα την Ελλάδα, αφού διέκοψε το σχέδιο Γιουγκ που τριπλασίαζε τις αρχικές της επανορθώσεις. Κατά τον χρόνο του χρεοστασίου η Ελλάδα θα εισέπραττε επανορθώσεις 396 εκ. δρχ. Με τον συνυπολογισμό των διαφόρων σχετικών χρεών της η συνολική ζημιά ήταν 144.000 χρυσές λίρες. Στις 30.6.1930, το ονομαστικό κεφάλαιο των οφειλομένων επανορθώσεων προς την Ελλάδα σε χρυσά μάρκα ήταν:

• Γερμανία (58 δόσεις) - 136.400.000

• Βουλγαρία (36 δόσεις) - 106.277.000

• Ουγγαρία (14 δόσεις) - 69.733.000

• Τσεχοσλοβακία (36 δόσεις) - 27.317.000

• Καθυστερούμενες δόσεις από Τσεχοσλοβακία - 1.758.339

Σύνολο 341.485.339

Τελικά στην Ελλάδα καταβλήθηκαν από Γερμανία και Βουλγαρία επανορθώσεις που έφθασαν το 14% των όσων της είχαν επιδικάσει από αυτές, ή το 3% των αξιώσεών της. Το συμπέρασμα; Θα φανεί από τους χειρισμούς που θα κάνει η χώρα μας στο συνολικό πακέτο που λέγεται ελληνογερμανικές σχέσεις.

Από την μια αποζημιώσεις και από την άλλη μίζες

Η Ελλάδα έχει στα χέρια της το πακέτο των γερμανικών αποζημιώσεων, αλλά και το πακέτο των γερμανικών μιζών από τις οποίες αναστενάζουν οι ελβετικές τράπεζες και παράδεισοι βρόμικου χρήματος. Τον Ιούνιο παραγράφονται οι ευθύνες και των πολιτικών που ήταν υπουργοί από το 2004 μέχρι το 2007. Θα αφήσουν να παραγραφούν και αυτές οι ευθύνες για να μην αποκαλυφθούν στο σύνολό τους οι… λαδοπόντικες των Γερμανών; Θα αποφασίσουν να κάψουν 3-4 από κάθε κόμμα; Θα φανεί τις αμέσως προσεχείς ημέρες, καθώς πολιτικοί και από το ΠΑΣΟΚ και από τη Νέα Δημοκρατία και από τα άλλα κόμματα ζητούν να γίνουν συγκεκριμένα βήματα.

Ο βουλευτής του ΣΥΡΙΖΑ, κ. Παπαδημούλης, με επιστολή του στον πρόεδρο της Βουλής, ζητεί να μάθει τι θα κάνει η Βουλή το πόρισμα-βόμβα που έχει στα χέρια της για τη Siemens. Πακέτο με τις γερμανικές αποζημιώσεις ή κομματάκια-κομματάκια; Στην πρώτη περίπτωση, η Ελλάδα θα χοντρύνει πολύ την κόντρα και στα πλαίσια της ευρωζώνης με τη Γερμανία, αλλά φυσικά ο ελληνικός λαός μόνο να κερδίσει έχει. Και αυτό γιατί είτε θα αποκαλυφθούν μιζαδόροι, είτε θα αναγκαστούν Γερμανοί και δοσίλογοι να περιορίσουν τη συνεργασία τους στις μίζες και στο άχρηστο υλικό. Στη δεύτερη περίπτωση, η Ελλάδα θα εξαρτάται για πολύ καιρό από τα κυκλώματα των εξαγορασμένων από μεγάλες δυνάμεις.

http://www.paraskhnio.gr/

ΣΕΝAΡΙΑ ΠΟΛEΜΟΥ

H ρωσική εφημερίδα Pravda δημοσίευσε μiα εξαιρετικά ενδιαφέρουσα (αλλά αναμφίβολα συζητήσιμη) ανάλυση για την τρέχουσα γεωπολιτική κατάσταση. Στην ανάλυσή της, υποστηρίζει ότι όσα συμβαίνουν σήμερα στο πλανήτη θυμίζουν "ημέρες 1939, λίγο πριν τον Δεύτερο Παγκόσμιο Πόλεμο".

Συγκεκριμένα το άρθρο αναφέρει ότι:

"Το ΝΑΤΟ αυξάνει σημαντικά τη στρατιωτική παρουσία του στη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας. Σύμφωνα με τον επικεφαλής της Ευρωπαϊκής Διοίκησης των Ενόπλων Δυνάμεων των ΗΠΑ ναύαρχο Τζέιμς Σταυρίδη, του Σώματος των Πεζοναυτών των ΗΠΑ η Συμμαχία θα επεκτείνει τις δραστηριότητές της στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Σύμφωνα με την επίσημη εκδοχή του Σταυρίδη, ο οποίος, παρεμπιπτόντως, την ίδια στιγμή κατέχει τη θέση του Ανώτατου Συμμαχικού Διοικητή (ΑΕΜ) του ΝΑΤΟ στην Ευρώπη, η αύξηση του αριθμού των Αμερικανών πεζοναυτών οφείλεται στην ανάγκη εκπαίδευσης των συμμαχικών δυνάμεων για την περαιτέρω ανάπτυξή τους στο Αφγανιστάν. Σύμφωνα με τον Σταυρίδη, το 2011 οι ΗΠΑ έχουν προγραμματιστεί διάφορες μορφές στρατιωτικής συνεργασίας με περισσότερες από 14 χώρες του Ευξείνου Πόντου. Η συνεργασία περιλαμβάνει την προετοιμασία των στρατών των συγκεκριμένων κρατών για ανάπτυξη στο Αφγανιστάν. Ωστόσο, δεν διευκρινίζει ποιες χώρες είχε κατά νου. Ακόμη και αν επρόκειτο να συμπεριλάβει τη Μολδαβία στον κατάλογο των χωρών της περιοχής της Μαύρης Θάλασσας, δεν θα υπήρχαν περισσότερα από 14 κράτη. Ρωσία, Ουκρανία, Ρουμανία, Βουλγαρία, Τουρκία και Γεωργία είναι οι χώρες που έχουν πλήρη πρόσβαση στη Μαύρη Θάλασσα. Η συνεργασία με τη ρωσική πλευρά είναι προφανές ότι δεν προβλέπεται. Ίσως ο Σταυρίδης είχε κατά νου τις χώρες της Οικονομικής Συνεργασίας Ευξείνου Πόντου, που περιλαμβάνουν την Αρμενία, το Αζερμπαϊτζάν, την Ελλάδα, τη Σερβία και την Αλβανία; Στην περίπτωση αυτή έχουμε μόνο 11 δυνητικούς εταίρους της Αμερικής στην περιοχή. Επιπλέον, η Αρμενία και η Σερβία είναι απρόθυμοι να στείλουν τα στρατεύματά τους στο Αφγανιστάν. Ο Σταυρίδης μπορεί να συμπεριλαμβάνει ακόμη και την... Πολωνία στον κατάλογο των χωρών του Ευξείνου Πόντου. Σύμφωνα με όσα έχει πει, εκτός από δύο Γεωργιανά τάγματα υπολογίζει και δύο πολωνικές ταξιαρχίες. Λαμβάνοντας υπόψη το παλαιό "όνειρο" της πολωνικής ελίτ για μια χώρα που θα εκτείνεται "από τη μία θάλασσα έως την άλλη", είναι σαφές ότι η Βαρσοβία δεν θα είχε αντίρρηση να συμπεριληφθεί μεταξύ των χωρών του Ευξείνου Πόντου. Ωστόσο, αυτό δεν δίνει μια ολοκληρωμένη απάντηση σχετικά με τα σχέδια της Ουάσινγκτον στην περιοχή. Σύμφωνα με τον Σταυρίδη, οι κοινές ασκήσεις μ΄ αυτές τις χώρες, έχουν ήδη αρχίσει, με τη συμμετοχή και του Βρετανικού Ναυτικού. Οι ασκήσεις γίνονται στην Κριμαία, στη βάση που φιλοξενεί το Κέντρο Κατάρτισης του Ουκρανικού Ναυτικού στη Μαύρη Θάλασσα. Σύμφωνα με τους ισχυρισμούς των "συνεκπαιδευομένων", αντιπροσωπεύουν απλώς "την ανταλλαγή εμπειριών κατά την εκτέλεση αποστολών διατήρησης της ειρήνης."

Ποιοι είναι όμως οι πραγματικοί στόχοι που επιδιώκονται από το ΝΑΤΟ;

Μία πηγή από την Αντιπροεδρία της Ακαδημίας Γεωπολιτικών Υποθέσεων υποστηρίζει μιλώντας στη Pravda: "Οι Αμερικανοί, εκτός από το να προετοιμάζουν "το κρέας για τα κανόνια" στις επιχειρήσεις εναντίον του Αφγανιστάν, προετοιμάζονται για μάχη στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας. Αυτή τη φορά δεν θα είναι πλέον μια τοπική διένεξη, όπως ο πόλεμος του 2008, αλλά ένας μεγάλης κλίμακας πόλεμος. Επιπλέον, αυτό το ίδιο συμπέρασμα μπορεί να συναχθεί από τα διαθέσιμα στοιχεία σχετικά με την οικοδόμηση των ομάδων του ΝΑΤΟ στη λεκάνη της Μαύρης Θάλασσας και στα δυτικά σύνορα της Ρωσίας. Οι ΗΠΑ έχουν αρχίσει να αναπτύσσουν νέες στρατιωτικές βάσεις στην Πολωνία και αναβαθμίζουν υφιστάμενες". Η στρατιωτική συγκέντρωση δυνάμεων του ΝΑΤΟ στα σύνορα της Ρωσίας δείχνει σαφώς ότι η προετοιμασία για την επίθεση βρίσκεται σε πλήρη εξέλιξη. Το γεγονός ότι οι Βρετανοί, με την έγκριση των ουκρανών αδελφών, εκπαιδεύονται στη βελτίωση των στρατιωτικών δεξιοτήτων τους στην Κριμαία -κοντά στη Σεβαστούπολη- επίσης λέει πολλά. Στην πραγματικότητα ο κόσμος είναι σε μια κατάσταση που ανακαλεί στη μνήμη το 1939, δηλαδή την εποχή πριν από την έναρξη ενός παγκοσμίου πολέμου, του οποίου πρόδρομος είναι η επιθετικότητα των ΗΠΑ και των δορυφόρων της κατά του Ιράκ, του Αφγανιστάν και πλέον και κατά της Λιβύης. Το μόνο ερώτημα είναι πότε θα γίνει στη Μαύρη Θάλασσα κάτι ανάλογο με αυτό που συμβαίνει στη Λιβύη. Δεν είναι ότι οι Αμερικανοί και οι ευρωπαϊκοί δορυφόροι τους είναι οι "κακοί". Όμως η ευημερία των οικονομιών τους εξαρτάται άμεσα από τον έλεγχο των πηγών πρώτων υλών στον κόσμο. Σε περίπτωση κρίσης, δεν έχουν άλλη επιλογή. Όσον αφορά το ξέσπασμα της σύγκρουσης με τη Ρωσία, υπάρχουν περισσότεροι από ένας λόγος για να συμβεί κάτι τέτοιο." Για παράδειγμα, το γεωργιανό σενάριο μπορεί να παιχτεί και πάλι ή αντ' αυτού να επιχειρηθεί αυτό της Λιβύης. Η Δύση είναι πολύ "ευαίσθητη" στις τρομοκρατικές ομάδες που δρουν στο Βόρειο Καύκασο. Μια ματιά στο Δυτικό Τύπο, αρκεί να γίνει κατανοητό πώς καλύπτονται αυτά τα γεγονότα. Μετά από μία ακόμη επιτυχημένη ρωσική επιδρομή εναντίον των τρομοκρατών, το ΝΑΤΟ μπορεί να υψώσει φωνή για την υπεράσπιση των "επαναστατών και των ανταρτών", συνεχίζοντας να λειτουργεί στο πλαίσιο του σχεδιαζόμενου σενάριου. Σίγουρα η συγκεκριμένη ανάλυση έχει κάποιες, έστω υποτυπώδεις, βάσεις. Χάριν αντιλόγου θα μπορούσε κανείς να ισχυριστεί ότι η πλειονότητα των χωρών που αναφέρονται βρίσκονται σε καθεστώς εξέτασης για ένταξη στο ΝΑΤΟ, γεγονός που δικαιολογεί -εν μέρει- τη διεξαγωγή κοινών ασκήσεων. Βέβαια αυτή καθ' εαυτή η ένταξη των συγκεκριμένων χωρών στο ΝΑΤΟ, πιθανόν ν' αποτελεί ένδειξη αμερικανικής επιβουλής εναντίον της Ρωσίας. Μήπως όντως ζούμε ξανά "ημέρες 1939" και πρέπει οι δύο υπερδυνάμεις να υπογράψουν "Σύμφωνο μη επίθεσης";

 www.paraskhnio.gr