Δευτέρα 23 Μαΐου 2011

Παραδόθηκε η περιβαλλοντική μελέτη για Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, περιμένουν Μ.Μπορίσοφ...


Παραδόθηκε στις βουλγαρικές αρχές από την κοινοπραξία Μπουργκάς-Αλεξανδρούπολη, η νέα αναθεωρημένη Μελέτη Κοινωνικών και Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του αγωγού και όλοι περιμένου να δουν πως θα αντιδράσει η κυβέρνηση Μπορίσοφ που σαμποτάρει συστηματικά το έργο επικαλούμενη την προστασία του περιβάλλοντος και το ενδεχόμενο πλήγματος στην τοπική τουριστική βιομηχανία από την κατασκευή του αγωγού. Της νέας μελέτης, που εκπονήθηκε από την κοινοπραξία Transbalkan Pipeline, προηγήθηκαν διαβουλεύσεις με την κυβέρνηση. Η βασική αλλαγή συνίσταται στον τρόπο πρόσδεσης των δεξαμενόπλοιων στον κόλπο του Μπουργκάς, με κατασκευή προβλήτα αντί για πλωτήρες μονού σημείου πρόσδεσης για τις εγκαταστάσεις εκφόρτωσης ανοιχτής θαλάσσης. "Σκοπεύουμε να φτιάξουμε ένα έργο που ανταποκρίνεται πλήρως στις ανησυχίες που έχουν εκφράσει οι βουλγαρικές περιβαλλοντικές αρχές. Είμαστε πεπεισμένοι ότι η βελτιωμένη μελέτη του προβλήτα για τη Βουλγαρία είναι η βέλτιστη λύση για τις αρχές, το κοινό και το ίδιο το έργο", δήλωσε ο Βλαντισλάβ Εμελιάνοφ, επικεφαλής του διοικητικού συμβουλίου της ΤΒΡ.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΚΤΥΠΟΥΝ ΈΝΟΠΛΕΣ ΔΥΝΑΜΕΙΣ, ΣΩΜΑΤΑ ΑΣΦΑΛΕΙΑΣ ΚΑΙ ΕΚΚΛΗΣΙΑ...

Tους τρεις πυλώνες που κράτησαν όρθιο τον νεότερο Ελληνισμό και αποτελούν το τελευταίο ανάχωμα πριν από την άλωση της χώρας, κτυπά η κυβέρνηση με μέτρα τα οποία συνιστούν προσπάθεια εξουδετέρωσης τους εξυπηρετώντας σχέδια από άγνωστα κέντρα: Ένοπλες Δυνάμεις, Σώματα Ασφαλείας και Εκκλησία πλήττονται βαριά από τη νέα ομοβροντία μέτρων εθνικής αυτοκτονίας που ανακοίνωσε η κυβέρνηση. Ευθεία και σε μακροπρόθεσμο ορίζοντα υπονόμευση της μαχητικής ικανότητας των Ενόπλων Δυνάμεων συνιστά το μέτρο της μείωσης το συνολικού αριθμού εισακτέων στις παραγωγικές σχολές των Ενόπλων Δυνάμεων (ΣΣΕ, ΣΝΔ, Σ.Ι. κλπ), με δεδομένο ότι ήδη υπάρχει πενία προσωπικού. Το μέτρο της μείωσης των εισακτέων στις στρατιωτικές σχολές αποσκοπεί απλά να "πριονίσει" τον μοναδικό πυλώνα που κρατάει όρθια αυτή την στιγμή την χώρα, τις Ένοπλες Δυνάμεις. Αν αυτό συνδυαστεί με την αντίστοιχη μείωση του αριθμού των εισακτέων και στα Σώματα Ασφαλείας, απλά πρόκειται για μία συνολική ενέργεια που έχει ως στόχο την σταδιακή απομείωση της ισχύος Ενόπλων Δυνάμεων και Σωμάτων Ασφαλείας σε μία εποχή όπου: Πρώτον είναι σαφές ότι η Τουρκία απλά περιμένει την κατάλληλη στιγμή για να κτυπήσει. Και δεύτερον αυτή την στιγμή στο εσωτερικό της χώρας διεξάγεται ένας κανονικός πόλεμος για το αν θα κυριαρχήσουν οι Έλληνες ή οι ξένοι στα μεγάλα αστικά κέντρα. Επίσης κτυπάνε και τον τρίτο πυλώνα, την Εκκλησία, με μείωση κατά 50% των αποδοχών όσων μισθοδοτούνται από το δημόσιο και το υπόλοιπο ποσοστό, λένε, αν μπορεί αν το καλύψει η Εκκλησία! Ποιοι βρίσκονται πίσω από αυτές τις κινήσεις; Πάντως όχι Έλληνες...Κατά τα λοιπά φαίνεται να έχουν τρελαθεί τελείως στο οικονομικό επιτελείο της κυβέρνησης: Την χαριστική βολή στην όποια αγορά έχει απομείνει δίνουν τα νέα μέτρα μείωσης των εσόδων των πάντων, αφού οι μιεώσεις στα έσοδα των δημοσίων υπαλλήλων φέρνουν μειώσεις σε ολόκληρη της καταναλωτική αγορά. Ιδού όλα τα νέα μέτρα (που βέβαια συνοδεύονται και από άλλα που έχουν προαναγγελθεί όπως η εξίσωση του πετρέλαιου κίνησης με το πετρέλαιο θέρμανσης):
1. Συνεισφορά της εκκλησίας κατά 50% στους μισθούς των κληρικών
2. Αναβολή της πληρωμής ομολόγων στους δικαστικούς – Καμία πληρωμή το 2011,
3. Μείωση αριθμού συμβασιούχων κατά 50% το 2011 και μείωση 10% κάθε χρόνο ως το 2015
4.Κατάργηση επιδομάτων και μπόνους στο Δημόσιο
5.Πάγωμα μισθών στο Δημόσιο, ακόμη και χρονοεπιδομάτων με το ενιαίο μισθολόγιο
6.Εισαγωγή της μερικής απασχόλησης και της άδειας άνευ αποδοχών
7.Κανόνας «μία πρόσληψη ανά 10 αποχωρήσεις» και μόνο για άμεσες ανάγκες (π.χ. υγεία)
8. Μείωση αριθμού εισακτέων σε αστυνομικές και στρατιωτικές σχολές από το 2012
9.Εξοικονόμηση 25% από τους λογαριασμούς τηλεφώνων και 50% από τους λογαριασμούς ρεύματος
10. Συγχώνευση και κλείσιμο σχολείων, πανεπιστημίων και ΤΕΙ

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

ΤΟΥΡΚΙΚΗ ΑΣΚΗΣΗ ΑΜΦΙΣΒΗΤΗΣΗΣ ΜΕ ΣΤΟΧΟ ΤΗΝ ΑΟΖ


Της ΚΥΡΑΣ ΑΔΑΜ

Στρατιωτική άσκηση μεγάλης κλίμακας μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου αρχίζει η Αγκυρα από σήμερα μέχρι και τις 25 Μαΐου, ως «αντίποινα» στην ελληνική άσκηση Ερευνας και Διάσωσης που έχει εξαγγελθεί για τις αρχές Ιουνίου στην ίδια περιοχή. Η Αγκυρα αμφισβητεί ευθέως πλέον αυτή την εξόχως ευαίσθητη περιοχή και ενδεχομένως αποσκοπεί σε δημιουργία έντασης, την οποία έχει ξεκινήσει από την περασμένη εβδομάδα, με την αεροναυτική άσκηση Ντενίζ Γκορντού. Κατά τη διάρκεια αυτής της τουρκικής αεροναυτικής άσκησης μεγάλης κλίμακας, «διχοτομήθηκε» εν τοις πράγμασι το Αιγαίο σε πέντε περιοχές και «σκοτείνιασε» ο ουρανός από τις εκατοντάδες (!) παραβιάσεις των τουρκικών αεροσκαφών.

«Ιωνάς»
Ως απάντηση, η Αθήνα σχεδίασε την άσκηση Ερευνας και Διάσωσης με την επωνυμία «Ιωνάς» για την Πολεμική Αεροπορία και το Πολεμικό Ναυτικό στην περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου για τις 7 Ιουνίου 2011.
Για την άσκηση αυτή, που αφορά αεροπορικά και ναυτικά ατυχήματα, η ελληνική ΥΠΑ (Υπηρεσία Πολιτικής Αεροπορίας) εξέδωσε στις 17 Μαΐου την αγγελία Α0907/2011. (Η ΥΠΑ όμως έχει αρμοδιότητα από τον ICAO να εκδίδει αγγελίες μόνον για αεροπορικά ατυχήματα στο FIR Αθηνών και όχι και για τα ναυτικά ατυχήματα, για τα οποία το Πολεμικό Ναυτικό πρέπει να εκδίδει NAVTEX). Ακριβώς την επομένη, η Τουρκία εξέδωσε τη δική της αγγελία Α1743/2011, με την οποία δηλώνει διεθνώς ότι η θαλάσσια περιοχή της ελληνικής άσκησης αποτελεί περιοχή αρμοδιότητας της Αγκυρας και ότι η Ελλάδα, προκειμένου να εκτελέσει την άσκηση, πρέπει να πάρει άδεια από την Τουρκία. Στην πράξη, δηλαδή, η Τουρκία δηλώνει ότι η θαλάσσια περιοχή μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου αποτελεί τουρκική επικράτεια. Η ΥΠΑ εξέδωσε και νέα αγγελία Α0919/2011 ως απάντηση, χωρίς όμως να αντικρούει την Τουρκία για τους ισχυρισμούς της για τη θαλάσσια περιοχή, που είναι αρμοδιότητα του ΙΜΟ (Διεθνής Οργανισμός Ναυσιπλοΐας) και όχι του ICAO (Διεθνής Οργανισμός Αεροναυτιλίας). Με τη ΝΟΤΑΜ αυτή, η ΥΠΑ πέραν των άλλων αναφέρει την απόφαση του ICAO 1958 (σ.σ. που αποτελεί το σημερινό όριο του FIR Αθηνών στην περιοχή του Καστελόριζου). Πλην όμως η απόφαση αυτή πραγματεύεται την περιοχή Ερευνας και Διάσωσης για τον εναέριο χώρο και όχι για τη θαλάσσια περιοχή που αναφέρει η τουρκική ΝΟΤΑΜ. Η ΥΠΑ, βεβαίως, κήρυξε την τουρκική ΝΟΤΑΜ άκυρη για το FIR Αθηνών, αλλά και η Αγκυρα με την αντίστοιχη δική της προσέβαλε τη θαλάσσια περιοχή της άσκησης, που δεν έχει σχέση με το FIR Αθηνών. Η «απανταχούσα» της Τουρκίας στη ΝΟΤΑΜ της ΥΠΑ ήρθε αμέσως. Η Αγκυρα εξέδωσε στις 18 Μαΐου NAVTEX 347/2011 (ναυτική αγγελία) ως απάντηση, με την οποία δηλώνει διεθνώς ότι από 23 ώς 25 Μαΐου θα εκτελέσει στρατιωτική άσκηση μεγάλης κλίμακας μεταξύ Ρόδου και Καστελόριζου, σε μια μεγάλη περιοχή, η οποία επικαλύπτει κατά πολύ και την περιοχή της ελληνικής άσκησης. Η τουρκική αμφισβήτηση της περιοχής αυτής ξεκίνησε από την Τουρκία το 1999, όταν διεξήγαγε άσκηση με πυρά σε ευρύτερη περιοχή εντός του FIR Αθηνών, επιμένοντας ότι η περιοχή συμπεριλαμβάνεται στο FIR Κωνσταντινούπολης. Το θέμα έληξε τότε με σιωπή της ελληνικής πλευράς και έκτοτε η Αγκυρα επαναλαμβάνει την εκτέλεση των ασκήσεών της στην περιοχή αυτή.

«Κερκόπορτα»
Οι ελληνικές αρχές ουδέποτε κατήγγειλαν την Τουρκία στον ICAO για παραβίαση της νομιμότητας και δι' αυτού του τρόπου άνοιξε η «κερκόπορτα» για την ασφάλεια της Ρόδου και της Μεγίστης, αλλά και τα ελληνικά οικονομικά συμφέροντα στην περιοχή. Η συνεχιζόμενη απουσία ελληνικής αντίδρασης στους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς οπλίζει την Τουρκία με θράσος για τη νομιμοποίηση των συμφερόντων της στην περιοχή του Καστελόριζου, με στόχο να διεκδικεί τουρκική ΑΟΖ και υφαλοκρηπίδα, η οποία θα φτάνει μέχρι την Αίγυπτο και την Κύπρο. Αλλωστε, δεν είναι άσχετες οι πρόσφατες δηλώσεις του Τούρκου ΥΠΕΞ ότι η περιοχή του Καστελόριζου είναι «πολιτικό θέμα» και δεν επιδέχεται άλλης παρέμβασης ή ερμηνείας. *

ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑ



ΘΕΛΕΤΕ ΛΕΦΤΑ; ΔΩΣΤΕ ΜΑΣ (ΓΙΑ ΕΓΓΥΗΣΗ) ΔΗΜΟΣΙΑ ΓΗ...

Με την εγγύηση της ελληνικής ...γης, μπορεί να ελπίζει το δημόσιο ότι θα αντλήσει την επιπλέον χρηματοδότηση που προσδοκά από την τρόικα των πιστωτών της. Αυτόν τον όρο φέρεται να έχει θέσει ξεκάθαρα, πλέον, το Βερολίνο, το οποίο, αλλιώς, δεν συζητά καν το ενδεχόμενο να δώσει την έγκριση του για τη χορήγηση επιπλέον ρευστότητας στην Αθήνα, που την έχει ανάγκη. Υπολογίζεται ότι αυτή τη στιγμή η χώρα μας, για να ανταπεξέλθει στις υποχρεώσεις της, την προσεχή διετία, απαραιτήτως θα πρέπει να εξασφαλίσει ένα ποσό της τάξης των 60 δις ευρώ, τουλάχιστον. Αλλιώς ή θα πρέπει εναλλακτικά να της παγώσουν οι πιστωτές της τις απαιτήσεις τους για το ίδιο διάστημα ή θα πρέπει να προχωρήσει σε παύση πληρωμών. Η ΕΚΤ δεν θέλει ούτε να ακούει το ενδεχόμενο του "παγώματος", που ουσιαστικά παραπέμπει σε εθελοντική επιμήκυνση, οι Γερμανοί δεν συζητάν καν το ενδεχόμενο του επιπλέον δανεισμού, ενώ - εννοείται ότι - κανείς δεν θέλει να δει μια χώρα - μέλος της Ευρωζώνης να δηλώνει αδυναμία τακτοποίησης υποχρεώσεων. Γι αυτό και θα ζητηθούν από την Ελλάδα εγγυήσεις που θα φτάνουν μέχρι και την ...ενεχυρίαση της δημόσιας γης, με έναν ιδιότυπο η αλήθεια είναι τρόπο, προκειμένου να πάρει τα επιπλέον λεφτά που της λείπουν. Η σχετική συζήτηση λέγεται ότι έχει ξεκινήσει στο παρασκήνιο κι αυτός είναι ο λόγος που ο πρωθυπουργός δραματοποιεί όσο μπορεί περισσότερο την κατάσταση, για να μπορέσει να "περάσει" αυτή τη "λύση", που κατά πολλούς συνιστά παραχώρηση μέρους της εθνικής κυριαρχίας. Στην πραγματικότητα, ωστόσο, αυτό συνέβη από τη στιγμή που η χώρα ζήτησε την παρέμβαση της τρόικας, για να διασωθεί. Έκτοτε, όλα τα υπόλοιπα, θα έπρεπε να θεωρούνται αναμενόμενα και τίποτα - κανονικά - δεν θα έπρεπε να εκπλήσσει κανέναν.

http://www.newscode.gr

"Ο ΓΙΩΡΓΟΣ ΠΑΠΑΝΔΡΕΟΥ ΞΑΝΑΓΙΝΕΤΑΙ ΓΙΩΡΓΑΚΗΣ" - ΆΡΘΡΟ ΤΟΥ Μ.ΣΤΕΦΑΝΙΔΗ


Ένα άρθρο-φωτιά του Μάνου Στεφανίδη επίκουρου καθηγητή του Πανεπιστημίου Αθηνών αναφορικά με τον χαρακτήρα της σημερινής διακυβέρνησης της χώρας, που θεωρούμε ότι αξίζει να διαβαστεί, δημοσιεύθηκε στο capital.gr και το παρουσιάζουμε: "Η κατασκευή της λαϊκής συναίνεσης είναι δομικό χαρακτηριστικό της δημοκρατίας αμερικανικού τύπου. Γουόλτερ Λίπμαν (1889-1974)
Σταδιακά, ο Γιώργος Παπανδρέου ξαναγίνεται Γιωργάκης ακολουθώντας τη μοίρα του προκατόχου του και πολιτικού του alter ego (από τα παιδικά παίγνια lego) Κωστάκη. Κι όπου πριν αλέκτορα φωνήσαι όλοι αυτοί οι γελοίοι υμνητές της πρωθυπουργικής υπεροχής είναι υποχρεωμένοι πάλι να ξανακαταπιούν την μελίρρυτη, με το αζημίωτο, γλώσσα τους. Βέβαια ο ΓΑΠ είναι ό,τι ανέκαθεν ήταν: ένας φοβικός αντικοινωνικός άνθρωπος περιορισμένων ικανοτήτων με προφανή την αδυναμία να πάρει έγκαιρα τις αναγκαίες αποφάσεις και με κατάδηλη εκφραστική-επικοινωνιακή υστέρηση.  Στο μυαλό του Γιωργάκη τα προβλήματα είναι μπερδεμένα σαν το γόρδιο δεσμό, αποκτούν τις διαστάσεις ενός μεταφυσικού κακού και έχουν ως κολλητική ουσία την πατροπαράδοτη αλαζονεία των Παπανδρέου. Οι συνεργάτες του Γιωργάκη γνωρίζουν πολύ καλά ότι ο Πρωθυπουργός συσκέπτεται μεν και μάλιστα με νευρωτικό, αγχωμένο τρόπο αλλά δεν αποφασίζει. Παράλληλα ακούει ευλαβικά και αμίλητος τις στρατιές των συμβούλων του αλλά δεν πραγματοποιεί καμία εισήγησή τους. Αυτό είναι το modus operandi του. Να συσκέπτεται αλλά να μην αποφασίζει, να αποφασίζει αλλά να μην εκτελεί, να εκτελεί αλλά να μετανιώνει και να ανακαλεί. Επίσης είναι χαρακτηριστικό ότι ο ΓΑΠ εμπιστεύεται-όσο εμπιστεύεται- το πολύ στενό του πολίτ μπιρό, δύο-τρεις ανθρώπους του άμεσου προσωπικού του περιβάλλοντος, τους δύο αδελφούς του ενώ περιφρονεί βαθύτατα το κοινοβουλευτικό ΠΑΣΟΚ αλλά και όλους τους συνεργάτες του πατέρα του. Το πιο ανησυχητικό όμως είναι ότι ο Γιωργάκης τρέφει σχεδόν υπερβατική πίστη στον αμερικανικό παράγοντα με τρόπο ώστε να καθίσταται συνειδητά ή ασυνείδητα πειθήνιο όργανό του. Έτσι με περισσή αθωότητα ο Παπανδρέου ο Γ΄ εφαρμόζει πολιτικές που αντιστρατεύονται τα ευρωπαϊκά συμφέροντα ενώ για τα λεγόμενα «εθνικά θέματα» κυριαρχεί μαύρο σκοτάδι δηλαδή οι «χειρισμοί» του Δρούτσα. Είναι τέλος χαρακτηριστικό πως οι εξ απορρήτων του Πρωθυπουργού είναι νεαροί τεχνοκράτες χωρίς κοινοβουλευτική ή διοικητική πείρα, μαθητευόμενοι μάγοι δηλαδή που οφείλουν την αιφνίδια, κατακόρυφη άνοδό τους στην ανασφάλεια του ηγεμόνα τους. Σκεφτείτε: ο πιο ικανός υπουργός της κυβέρνησης Παπανδρέου είναι και ο πιο αποτυχημένος: ο Γιώργος Παπακωνσταντίνου.  Ένας άνθρωπος που θα διέπρεπε αν συνέχιζε να είναι κυβερνητικός εκπρόσωπος-ένα είδος Ρουσόπουλου του ΠΑΣΟΚ- αλλά ως τσάρος της οικονομίας ήταν προδιαγεγραμμένο πως θα τα θαλασσώσει. Βλέπετε, έχουν και οι επικοινωνιακές τακτικές τα όριά τους. Εκτός κι αν μερικοί ακόμα νομίζουν πως ικανός πολιτικός είναι αυτός που “γράφει” πιο ωραία από τον Πρετεντέρη και δεν τρέμει εμπρός στην Τρέμη. Ο Παπανδρέου έγινε πρωθυπουργός από ένα πείσμα. Επειδή έτσι έπρεπε. Επειδή γι’ αυτό τον προετοίμαζε η μαμά του. Και γιατί βεβαίως ο Ελληνικός λαός είναι βαθιά συντηρητικός με ναΐφ πολιτικά ανακλαστικά. Στην Ελλάδα ανέκαθεν λάτρευαν βασιλιάδες, δικτάτορες, εθνάρχες, αρχηγούς πάσης φύσεως, θεόσταλτους ηγέτες που θα πραγμάτωναν τα πεπρωμένα της φυλής. Κάποτε-κάποτε μεγέθη σαν του Βενιζέλου ή του Καραμανλή του πρεσβύτερου, κάποτε-κάποτε σαν του... Καρατζαφέρη. Εν πάση περιπτώσει ο Γιωργάκης εξελέγη ψευδόμενος, παρέλαβε την εξουσία μέσα σε υπνωτικό πανικό, διαλάλησε urbi et orbi την άθλια κατάστασή μας και μετά απορούσε γιατί μας εκμεταλλεύονται οι αισχροκερδείς αγορές. Κατέστησε τη χώρα πειραματόζωο της ευρύτερης, ευρωπαϊκής κρίσης, εξιλαστήριο θύμα του χρηματοπιστωτικού Λεβιάθαν και βέβαια δεν είχε ούτε το σθένος ούτε την ψυχραιμία να διαπραγματευτεί εξαντλητικά, να λειτουργήσει πολιτικά, να συμπεριφερθεί ως πρωθυπουργός κι όχι ως εκ των προτέρων ηττημένος. Χωρίς μάλιστα να δώσει μάχη. Αντί της μάχης ο ΓΑΠ και ο Παπακωνσταντίνου έδωσαν πολλούς «νικηφόρους» επικοινωνιακούς πολέμους. Παιδιά από οικογένεια, με άψογα αγγλικά και καλούς τρόπους ήταν βούτυρο στο ψωμί  για πεπαλαιωμένες καραβάνες όπως ο Στρος Καν, ο Τρισέ, ο Σόρος ή η Μέρκελ. Ηγετίσκοι χωρίς πολιτικό παράστημα, κοσμοπολίτες του συρμού χωρίς τρόμο ιστορίας ή συνείδηση του βαθύτερου εθνικού χρέους ανίκανοι είτε να εμπνεύσουν είτε να εμπνευστούν χρησιμοποιούν τους θεσμούς κατά το δοκούν, κοινοβουλευτικοί δικτατορίσκοι απεχθάνονται τα δημοψηφίσματα ακόμη για θέματα τέτοιας τρομακτικής σημασίας όπως το μνημόνιο, πειθαναγκάζουν την κομματική τους αγέλη να συμφωνεί-όπως εξάλλου και τα κρατικοδίαιτα συνδικάτα-ενώ συμφωνούν στο πόσο εμπνευσμένα ασκεί τα καθήκοντά του ο ανύπαρκτος, Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Και βέβαια, αποτυγχάνουν σε όλες τους τις προβλέψεις. Απ΄ την άλλη, τα συνταγματικά πραξικοπήματα εναλλάσσονται καταιγιστικά εφόσον η εξουσία είναι βαθύτατα αντιδημοκρατική αλλά ουδείς καταγγέλλει το συνταγματικό έλλειμμα στο οποίο βρίσκεται η χώρα.  Το χρεοκοπημένο πολιτικό δυναμικό βολεύεται, βλέπετε απ’ αυτήν την αδιέξοδη κατάσταση.  Κερδίζει χρόνο, σβήνει τα ίχνη της προδοσίας και του διαγουμίσματος, περιμένει την αλληλεγγύη των άλλων πολιτικών δυνάμεων στην ΕΕ. Μια ολόκληρη επικράτεια μετριοτήτων, εντός και εκτός και μια Ευρωπαϊκή Ένωση που πρέπει να κοιτάξει την ιδρυτική της χάρτα από την αρχή. Ένα πάντως είναι βέβαιο: οι άνθρωποι αυτοί είναι αναπόσπαστο κομμάτι της κρίσης και άρα δεν μπορεί να καταστούν σημαιοφόροι της υπέρβασής της. Μ’ άλλα λόγια ο πανικός της κυβέρνησης συνεχίζεται αλλά και ο διαγκωνισμός των κομματικών φατριών για την επόμενη μέρα. Παρά τις καθησυχαστικές διαβεβαιώσεις, όλα είναι ανοιχτά, όλα παίζονται. Και μάλιστα εν ου παικτοίς...
Υ.Γ.  Με εντυπωσιάζει πως τα ελληνικά ΜΜΕ αποσιωπούν πώς το περίφημο ΙΣΤΑΜΕ χρηματοδοτείται από το ίδρυμα Καντάφι. Είναι αλήθεια ή όχι; Πώς είπαμε ότι λέγεται ο πρωτότοκος γιός του δοκιμαζόμενου σοσιαλιστή ηγέτη;"

Tμήμα ειδήσεων defencenet.gr