Η μυστική διπλωματία στο Αιγαίο

Εδώ και δύο χρόνια φωνάζω με κάθε τρόπο μέσα από τις τηλεοπτικές και ραδιοφωνικές μου εκπομπές και από το newsbomb.gr, ότι βρίσκεται σε εξέλιξη μια μυστική διπλωματία μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας για το θέμα του Αιγαίου, της ελληνικής υφαλοκρηπίδας και των οικονομικών ζωνών, όπου μπορεί η Ελλάδα να κάνει έρευνα για τον ορυκτό πλούτο που υπάρχει στο βυθό του Αιγαίου. Σε όλο αυτό το διάστημα, οι κυβερνήσεις και Καραμανλή και Παπανδρέου διαψεύδουν κάθε περίπτωση ύπαρξης μυστικής διπλωματίας μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας και βγάζουν ψεύτες όσους δημοσιογράφους αποκαλύπτουν με στοιχεία την ύπαρξή της. Και να λοιπόν, ο πρώην πρέσβης της Τουρκίας στην Αθήνα Ντενίζ Μπουλούκμπασι, ο οποίος είχε λάβει μέρος στις διερευνητικές συνομιλίες Ελλάδας και Τουρκίας για την ελληνική υφαλοκρηπίδα στο Αιγαίο που γράφει σε βιβλίο του: «Η Ελλάδα αποδέχθηκε σε ορισμένα σημεία τα χωρικά της ύδατα να περιοριστούν στα 6 αντί των 12 ναυτικών μιλίων». Οι περιοχές για τις οποίες ο Μπουλούκμπασι υποστηρίζει ότι η Ελλάδα έχει αποδεχθεί τα 6 μίλια είναι εφτά: στο Αιγαίο από τη Σαμοθράκη μέχρι την Κρήτη και περιλαμβάνουν κρίσιμα σημεία, όπως τα παράλια της Σαμοθράκης και της Λήμνου και τους διαύλους Ρόδου-Καρπάθου, Κάσου-Κρήτης και Αντικυθήρων–Κρήτης, περιοχές που, σύμφωνα με ενδείξεις, υπάρχουν πλούσια κοιτάσματα πετρελαίου και φυσικού αερίου. Εάν οι αποκαλύψεις του Τούρκου πρώην πρέσβη στηρίζονται σε επίσημα στοιχεία (πράγμα που υποστηρίζει ο Μπουλούκμπασι), τότε πραγματικά αποκαλύπτεται η «πολιτική της κωλοτούμπας» που εφαρμόζει η Ελλάδα απέναντι στον μπαμπούλα που λέγεται Τουρκία. Μιλάμε για μία απαράδεκτη μυστική διπλωματία, η οποία ξεπουλάει εθνικά συμφέροντα και δεν επιτρέπει στη χώρα μας να εκμεταλλευτεί τον ορυκτό μας πλούτο.

http://www.newsbomb.gr

Πρέπει η Ελλάδα να ανακηρύξει ΑΟΖ;

Μελέτης Μελετόπουλος*

Η ανακήρυξη της νόμιμης και προβλεπόμενης από τις διεθνείς συνθήκες ελληνικής ΑΟΖ είναι μονόδρομος, όχι μόνον διότι αποτελεί αυτονόητο δικαίωμα της χώρας και η μη ενεργοποίησή του συνιστά μείζονα εθνική ολιγωρία. Αλλά και διότι προς την ίδια κατεύθυνση πιέζει σήμερα η Δύση (ΗΠΑ, Ευρωπαϊκή Ένωση, Ισραήλ και ισχυροί ενεργειακοί κολοσσοί).
Η έκρηξη της Φουκουσίμα κατέστησε αναπόφευκτη την επιστροφή στις παραδοσιακές μορφές ενέργειας. Ταυτόχρονα η ανάφλεξη στην Βόρεια Αφρική-Μέση Ανατολή προκάλεσε τεράστια προβλήματα στις παραδοσιακές ζώνες εξόρυξης πετρελαίου. Έτσι η ανακάλυψη των τεραστίων κοιτασμάτων φυσικού αερίου-πετρελαίου νοτίως των Ιονίων νήσων, της Κρήτης και της Κύπρου τα θέτει στο επίκεντρο του διεθνούς ενδιαφέροντος. Ο έλεγχος των κοιτασμάτων που βρίσκονται στην ζώνη αυτή (Λεβιάθαν, Ηρόδοτος, Λεβαντίνη κλπ.) αποτελεί όπλο στον αγώνα γιά την παγκόσμια κυριαρχία. Η Δύση θέλει πάση θυσία να κατοχυρωθούν τα κοιτάσματα στην ελληνική κυριαρχία, και μέσω αυτής στον δυτικό έλεγχο, διότι θεωρεί ότι την Τουρκία επισφαλή και αβέβαιη σύμμαχο, ιδίως μετά την ρήξη της με το Ισραήλ.
Όμως η ανακήρυξη της ΑΟΖ από την Ελλάδα υπό τις παρούσες συνθήκες και από το σημερινό πολιτικό σύστημα πρέπει να αποκλεισθεί κατηγορηματικά. Εξηγώ γιατί. Σύμφωνα με πληροφορίες της ΕΛΕΥΘΕΡΟΤΥΠΙΑΣ, στην ελληνική κυβέρνηση έχει αρμοδίως επιδοθεί τουρκικό veto σε περίπτωση ανακήρυξης ΑΟΖ. Φυσικά η στάση της Τουρκίας δεν ερείδεται σε υπαρκτά και ισχύοντα δικαιώματά της, αλλά στην απειλή χρήσης βίας. Πίσω από αυτά κρύβεται βεβαίως η φιλοδοξία της Τουρκίας να αποκτήσει τον γεωστρατηγικό έλεγχο των ενεργειοφόρων κοιτασμάτων και η ηγεμονική της φαντασίωση, που κατά την γνώμη πολλών σοβαρών διεθνών αναλυτών την οδηγεί ήδη σε αυτοκαταστροφικές επιλογές. Οπωσδήποτε, το τουρκικό veto σημαίνει ότι η ελληνική κυβέρνηση που θα ανακηρύξει ΑΟΖ θα αντιμετωπίσει ένταση μεγάλης κλίμακας και πιθανώς θερμό επεισόδιο στις επίμαχες περιοχές. Στόχος της Τουρκίας θα είναι να θέσει σε καθεστώς αμφισβήτησης (γκριζοποίηση) τις ενεργειοφόρες ζώνες και μετά να προχωρήσει σε διαδικασία διαπραγμάτευσης ή επιδιαιτησίας, από την οποία μπορεί να αποκομίσει-όπως εκτιμά-οφέλη.
Μία κρίση αυτής της εκτάσεως δεν μπορεί να διαχειρισθεί το σημερινό πολιτικό σύστημα. Η δομή του, η φιλοσοφία του, η οντολογία του, τα αντανακλαστικά του αποκλείουν μία ψύχραιμη, σταθερή μέχρι τέλους, ευφυή και αποφασιστική διαχείριση παρόμοιας κρίσης. (Έχω εξηγήσει και αναλύσει τους βαθύτερους λόγους στο τελευταίο βιβλίο μου ΤΟ ΖΗΤΗΜΑ ΤΟΥ ΠΑΤΡΙΩΤΙΣΜΟΥ, εκδόσεις Παπαζήση, Αθήνα 2010). Επομένως ως πρώτη προϋπόθεση ανακήρυξης ΑΟΖ τίθεται εκ των ών ουκ άνευ η ανάδειξη νέας ηγεσίας της χώρας, που να μην προκύπτει από τα κομματικά φυτώρια ,τα πελατειακά δίκτυα και τις πολιτικές δυναστείες. Κάτι που δεν αποκλείεται υπό τις παρούσες συνθήκες. Αλλά δεν επεκτείνομαι, διότι εκφεύγει των ορίων αυτού του άρθρου. Δεύτερη προϋπόθεση: η συστηματική διπλωματική προετοιμασία. Προκειμένου να προχωρήσει σε ανακήρυξη της οικείας ΑΟΖ, το ελληνικό υπουργείο των Εξωτερικών πρέπει προηγουμένως να έχει μελετήσει εξονυχιστικά το πλαίσιο διεθνούς δικαίου και τις προβλεπόμενες διαδικασίες. Να έχει συγκροτήσει ομάδα με Έλληνες και διεθνείς εμπειρογνώμονες που θα συμβουλεύει σε κάθε βήμα την ελληνική κυβέρνηση. Να έχει συγκροτήσει εκ παραλλήλου ομάδα επικοινωνιακής διαχείρισης. Να έχει ενημερώσει, συννενοηθεί και συμφωνήσει για την ακολουθητέα διαδικασία με τις ευρωπαϊκές κυβερνήσεις, τις ΗΠΑ και το Ισραήλ. Το κυριώτερο: να έχει συνάψει και υπογράψει τις σχετικές συμβάσεις με τις ευρωπαϊκές, αμερικανικές και ισραηλινές εταιρείες που θα αναλάβουν την μελέτη εξόρυξη και εκμετάλλευση των κοιτασμάτων. Τέλος, να έχει έρθει σε κάποιου είδους συνεννόηση με την Ρωσσία, στην οποία θα μπορούσε επί παραδείγματι να αναθέσει ένα μέρος της διύλισης ή της μεταφοράς του αργού πετρελαίου ή του φυσικού αερίου, σε κοινοπραξία με δυτικές εταιρείες, ώστε να μην υπάρξει σοβαρή ρωσσική αντίπραξη. Εδώ προσθέτω και το εξής: θα ήταν δυνατόν να επιχειρηθεί κάποια συμφωνία με την Τουρκία που δεν θα κατοχύρωνε μεν δικαιώματα κυριαρχίας ή χρήσης επί της ελληνικής ΑΟΖ ούτε θα νομιμοποιούσε οποιεσδήποτε τουρκικές απαιτήσεις συνιδιοκτησίας, αλλά θα προέβλεπε με προσεκτική διατύπωση κάποια συμμετοχή της Τουρκίας στα έσοδα έναντι εκχώρησης λιμενικών διευκολύνσεων από τουρκικής πλευράς στις εταιρείες εξόρυξης. Μία τέτοια πρόβλεψη θα δημιουργούσε κλίμα συνεργασίας και καταλλαγής στην περιοχή. Είναι βέβαια σοβαρά αμφίβολο εάν μία τέτοια συμφωνία θα γινόταν αποδεκτή από την αλαζονική, μαξιμαλιστική τουρκική πολιτική. Πάντως μία τέτοια πρόταση θα μετέθετε την ευθύνη της ασυνεννοησίας στην τουρκική πλευρά. Τρίτη προϋπόθεση: η συστηματική στρατιωτική προετοιμασία. Οπωςδήποτε η διπλωματική προεργασία θα πρέπει να έχει επιτύχει κάποια συμφωνία με τις ενδιαφερόμενες συμμαχικές δυνάμεις γιά κοινή αντιμετώπιση ενδεχόμενης θερμής τουρκικής αντίδρασης. Η ξένη συνδρομή, όμως, όπως διδάσκει η ιστορία, είναι πάντοτε αμφίβολη, διότι εξαρτάται από την κοινή γνώμη της ξένης χώρας και από άλλους μη προβλέψιμους και αστάθμητους παράγοντες. Επομένως παραμένει σημαντική η κατά μόνας στρατιωτική προετοιμασία, η οποία πρέπει να περιλαμβάνει μέτρα όπως εκκαθάριση της εφεδρείας, επανεκπαίδευση των εφέδρων, άσκηση γενικής επιστράτευσης σε εθνική κλίμακα, άμεση αύξηση της θητείας και στους τρεις κλάδους των ενόπλων δυνάμεων, ώστε να αυξηθεί ο όγκος του στρατεύματος και να επανδρωθούν οι παραμεθόριες μονάδες, οργάνωση εξειδικευμένου σώματος εσωτερικής ασφάλειας με σκοπό να αντιμετωπίσει πιθανή αναταραχή προερχόμενη από αποσταθεροποιητικούς μηχανισμούς, που θα λειτουργήσουν ως μηχανισμός αντιπερισπασμού από το εξωτερικό πρόβλημα, συγκρότηση πολιτοφυλακών σε όλους τους μεθοριακούς νομούς και στα νησιά, κατάρτιση σοβαρού σχεδίου διαχείρισης κρίσης, με εναλλακτικά σενάρια και αντίστοιχους τρόπους αντίδρασης. Αυτά όλα απαιτούν τουλάχιστον εξάμηνη προετοιμασία. Η σύναψη συμμαχιών, η προετοιμασία της διεθνούς και της ελληνικής κοινής γνώμης, η άψογη νομική και τεχνική υποστήριξη, η σημαντική αύξηση της στρατιωτικής ισχύος θα λειτουργήσουν αποτρεπτικά γιά την περίπτωση θερμής τουρκικής αντίδρασης και θα αποθαρρύνουν επίδειξη δυνάμεως και τυχοδιωκτικές ενέργειες από την τουρκική πλευρά. Χωρίς αυτές τις προϋποθέσεις, θεωρώ την άμεση ανακήρυξη ΑΟΖ από μία ελληνική κυβέρνηση άωρη και ανεύθυνη ενέργεια, που θα επιφέρει αποτελέσματα αντίθετα από τα προσδοκώμενα.

*Ο Μελέτης Η. Μελετόπουλος είναι Διδάκτωρ Οικονομικών και Κοινωνικών Επιστημών Πανεπιστημίου Γενεύης.

http://infognomonpolitics.blogspot.com/

Κύπρος: Στις 21 Σεπτεμβρίου οι γεωτρήσεις στο "Αφροδίτη"

Εκτός σοβαρού απροόπτου, στις 21 Σεπτεμβρίου θα ξεκινήσουν οι γεωτρήσεις για εντοπισμό υδρογονανθράκων εντός των χωρικών υδάτων της Κύπρου και ειδικότερα στο «οικόπεδο 12», το οποίο έχει μετονομασθεί σε "Αφροδίτη" από την εταιρεία Νoble Energy. Tην είδηση μετέδωσε το Ραδιοφωνικό Ιδρυμα Κύπρου, αναφέροντας ότι η εξέδρα με το γεωτρύπανο, το οποίο αυτή τη στιγμή εργάζεται σε περιοχή του Ισραήλ, θα μετακινηθεί στις 20 Σεπτεμβρίου με προορισμό το “Αφροδίτη”, όπου σύμφωνα με τις εκτιμήσεις, θα εργασθεί για περίπου 4 μήνες. Εκτιμάται ότι τα κοιτάσματα φυσικού αερίου στο κυπριακό «οικόπεδο», βρίσκονται σε βάθος 1.700 μέτρων. Μετά τον εντοπισμό τους θα ξεκινήσει η απαραίτητη για την αξιοποίησή τους διαδικασία.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Αρματικό ισοζύγιο Ελλάδας - Τουρκίας. Η ανατροπή σε εξέλιξη

Κάθε χρόνο, στις 30 Αυγούστου, η Τουρκία γιορτάζει με τον πλέον πανηγυρικό τρόπο τη νίκη των τουρκικών στρατευμάτων του Κεμάλ Ατατούρκ και τη συντριβή του Ελληνικού Στρατού το 1922. Αποκορύφωμα των εορτασμών της «ημέρας της νίκης» αποτελεί η μεγάλη στρατιωτική παρέλαση που πραγματοποιείται στην Άγκυρα. Οι αριθμοί των μέσων και των στρατευμάτων που παρελαύνουν είναι πολλαπλάσιοι των αντίστοιχων των ελληνικών παρελάσεων.  Οι γείτονες ακολουθούν τα παλαιά πρωσικά και σοβιετικά πρότυπα, σύμφωνα με τα οποία οι μεγάλοι αριθμοί και οι άψογοι σχηματισμοί των μέσων και των ανδρών προσδίδουν μεγαλοπρέπεια και προκαλούν δέος. Ενδεικτικά αναφέρεται ότι τα άρματα και τα λοιπά μηχανοκίνητα μέσα παρελαύνουν σε τετράδες (!) ενώ τα αντίστοιχα ελληνικά, σε δυάδες. Η ετήσια τουρκική παρέλαση είναι λοιπόν φυσικό να προσελκύει τη προσοχή κάθε ενδιαφερομένου γιατί σε αυτή συμμετέχει κάθε νέο απόκτημα του τουρκικού οπλοστασίου. Τον Αύγουστο του 2007, παρήλασαν για πρώτη φορά τα νεοαποκτηθέντα άρματα LEO 2A4 και τα αναβαθμισμένα LEO 1VOLKAN. Επιδείχθηκε επίσης πρωτότυπο του αναβαθμισμένου M60 SABRA. Τον Αύγουστο του 2008 παρήλασαν και πάλι, όπως αναμενόταν, τα LEO 2A4 και LEO 1VOLKAN καθώς και σχηματισμοί των M 60 SABRA, δηλώνοντας έτσι την έναρξη των μαζικών παραδόσεων αλλά και της επιχειρησιακής αξιοποίησής τους. Οι τελευταίες πληροφορίες αναφέρουν ότι ο τουρκικός Στρατός έχει μέχρι σήμερα παραλάβει περί τα 225 LEO 2A4 και 50 αναβαθμισμένα Μ60 SABRA, ενώ ολοκλήρωσε τις παραλαβές 164 αναβαθμισμένων LEO 1 VOLKAN. Αυτό σημαίνει ότι την τελευταία διετία περί τα 440 αναβαθμισμένα άρματα εντάχθηκαν στο τουρκικό οπλοστάσιο, βελτιώνοντας σημαντικά τη μαχητική ισχύ των γειτόνων σε άρματα μάχης. Ο συνολικός αριθμός αναμένεται να εκτοξευτεί στα 673 στα τέλη του 2009! Στο σύνολο αυτό θα περιλαμβάνονται τα ήδη παραδοθέντα 164 LEO 1VOLKAN, τα 170 M 60 SABRA, των οποίων οι παραδόσεις θα ολοκληρωθούν εντός του 2009, αλλά και 339 LEO 2A4. Τα τελευταία θα είναι κατά 41 περισσότερα των 298 που ήδη αναμένονται, αφού οι Τούρκοι βρίσκονται σε προχωρημένες διαπραγματεύσεις με τους Γερμανούς για την απόκτηση των επιπλέον αρμάτων. Η κίνηση-«ματ» των Τούρκων ουσιαστικά «σκουπίζει» τα γερμανικά αποθέματα και αναιρεί τη δυνατότητα της Ελλάδας για τυχόν απόκτηση σημαντικού αριθμού αρμάτων του τύπου από τη ίδια πηγή. Με τη σειρά της, η Ελλάδα τα τελευταία τρία χρόνια έχει απλά μόλις εκφράσει την επιθυμία προμήθειας 13 προσθέτων LEO 2A4. Οι πρόσφατες μεγάλες εξελίξεις στον τομέα αναβάθμισης του τουρκικού αρματικού δυναμικού χρήζουν ιδιαίτερης προσοχής. Οι γείτονες επιχειρούν μεθοδικά να ανατρέψουν την ποιοτική υπεροπλία που οι Ελληνικές Ένοπλες Δυνάμεις απέκτησαν τα τελευταία χρόνια, στον συγκεκριμένο τομέα. Οι μέχρι τώρα πληροφορίες αναφέρουν ο τουρκικός Στρατός στέλνει τα LEO 2A4, τα Μ 60 SABRA και τα LEO 1VOLKAN μόνο σε μονάδες της Ανατολικής Θράκης. Με άλλα λόγια, τα αναπτύσσει έναντι των ελληνικών συνόρων, ενισχύοντας την επιθετική του διάταξη. Τα πλέον αξιόλογα από τα αντικαθιστάμενα άρματα, δηλαδή τα M48 A5 T2 που θεωρούνται τεχνολογικά περίπου ισοδύναμα με τα ελληνικά M48A5 MOLF, στέλνονται στη Κύπρο για να αντικαταστήσουν με τη σειρά τους τα παλιότερα M 48A5 T1. Με άλλα λόγια, και στο μέτωπο της Κύπρου οι Τούρκοι αναβαθμίζουν το αρματικό τους δυναμικό και επιδιώκουν την ομοιοτυπία. Σύντομα, τα περίπου 400 τουρκικά άρματα που είναι ανεπτυγμένα στην Κύπρο, θα ανήκουν μόνο στον τύπο M 48 A5T2, με προφανή οφέλη στον τομέα της συντήρησης και της επιχειρησιακής ικανότητας. Απέναντί τους θα συνε- χίσουν να υφίστανται χωρίς καμία αλλαγή τα τελευταία χρόνια μόλις 236 ελληνικά και κυπριακά άρματα, πέντε διαφορετικών τύπων! Συγκεκριμένα, υπάρχουν 82 ελληνικά M48A5 και Μ485 MOLF και 154 κυπριακά άρματα: 61 AMX 30, 52 AMX 30B2 και 41 Τ 80. Οι δύο από τους πέντε τύπους αρμάτων (τα ελληνικά M48A5 και τα κυπριακά AMX-30) θεωρούνται πλέον ηλικιακά και τεχνολογικά ξεπερασμένοι.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr

Ανακηρύσσουν de facto ΑΟΖ προς Τουρκία με θέσπιση "μέσης γραμμής"!

Με νόμο η Ελλάδα ("τη προτροπή" των ΗΠΑ) προχωρά στην de facto ανακήρυξη για πρώτη φορά Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) σε όλο το μήκος της ηπειρωτικής και νησιωτικής αιγιαλίτιδας ζώνης της, (πέρα από το Ιόνιο και τη Νότια Κρήτη που περιλαμβάνονταν στην πρόσκληση ενδιαφέροντος προς τις εταιρείες για την διενέργεια ερευνών και εκμετάλλευσης των κοιτασμάτων φυσικού αερίου) και σε όλες τις θαλάσσιες περιοχές της από τον Έβρο μέχρι την Μεγίστη (Καστελόριζο). Η νόμος θα ψηφιστεί αμέσως μόλις ανοίξει η Βουλή από το θερινό τμήμα. Η κυβέρνηση Παπανδρέου κινούμενη μεταξύ των παραδοσιακών φοβικών συνδρόμων έναντι της Τουρκίας, της διάθεσης εκχώρησης κυριαρχικών δικαιωμάτων (όπως αποκάλυψε χθες το defencenet.gr με το βιβλίο του Ν.Μπουλούκμπασι) στην Άγκυρα και της αμερικανικής «δίψας» για φυσικό αέριο που θα διοχετευθεί και θα απεξαρτήσει εν μέρει τουλάχιστον την Ευρώπη από την Ρωσία για την ώρα διαλέγει το τελευταίο. Με τις εγγυήσεις των ΗΠΑ, οι οποίες πλέον αντιμετωπίζουν την Τουρκία περισσότερο ως ανταγωνιστή, παρά ως σύμμαχο στην ανατολική Μεσόγειο. Το κείμενο του νέου νόμου που καθορίζει τις ιδρυτικές διατάξεις για την δημιουργία του δημόσιου φορέα παροχής αδειών έρευνας και αξιοποίησης φυσικού αερίου και υδρογονανθράκων, είναι πραγματική «βόμβα», αφού καθορίζει μια υφαλοκρηπίδα ή μια ΑΟΖ («αφ’ης κηρυχθεί» κάνοντας την κήρυξη της ΑΟΖ εντελώς τυπική διαδικασία) 200 ναυτικά μίλια από τις ακτές ηπειρωτικών και νησιωτικών περιοχών! Αλλά το πιο ενδιαφέρον σημείο είναι άλλο. Προβαίνει σε μια de facto «αφ’εαυτής» ρύθμιση, έστω και αν δεν έχει υπάρξει συμφωνία οριοθέτησης με γειτονικά κράτη, βασικά με την Τουρκία: Τη μέση γραμμή! Κάτι που αφορά κυρίως την Ανατολική Μεσόγειο, αφού το Αιγαίο μετατρέπεται σε «κλειστή ελληνική λίμνη» με αυτή την ρύθμιση με εξαίρεση κάποιες περιοχές  στο Βόρειο Αιγαίο όπου η Ίμβρος δίνει μια «ανάσα» στην Τουρκία. Ιδού πως προσδιορίζει ο νόμος τις υποθαλάσσιες περιοχές ερευνών: «Ο βυθόs και το υπέδαφος των εσωτερικών υδάτων, της αιγιαλίτιδας ζώνης, της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ης κηρυχθεί) μέχρι την απόσταση των 200 ν.μ. από τις γραμμές βάσης από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης. Eλλείψει συμφωνίας οριοθέτησης με γειτονικά κράτη των οποίων οι ακτές είναι παρακείμενες ή αντικείμενες με τις ελληνικές ακτές, το εξωτερικό όριο της υφαλοκρηπίδας και της αποκλειστικής οικονομικής ζώνης (αφ’ης κηρυχθεί) είναι η μέση γραμμή, κάθε σημείο της οποίας απέχει ίση απόσταση από τα εγγύτερα σημεία των γραμμών βάσης (τόσο ηπειρωτικών όσο και νησιωτικών) από τις οποίες μετράται το εύρος της αιγιαλίτιδας ζώνης”! Πολύ καλό για να είναι αληθινό; Ας είμαστε ρεαλιστές στις εκτιμήσεις μας. Ούτε η Ελλάδα - ειδικά με την παρούσα κυβέρνηση - ούτε πολύ περισσότερο η Κύπρος θα προχωρούσαν σε τέτοιες κινήσεις αν δεν υπήρχε η κάλυψη των Ηνωμένων Πολιτειών και η σύμπηξη της συμμαχίας με το Ισραήλ που και αυτή οι ΗΠΑ την επέβαλαν. Για το λόγο αυτό έχει μεγάλη σημασία να δούμε πως θα εξελιχθεί και η 1η Οκτωβρίου, όπου η Τουρκία δήλωσε ότι θα αντιδράσει με τον ενδεικνυόμενο τρόπο κατά των σκαφών της αμερικανικής Noble Energy που θα κάνει τις πρώτες γεωτρήσεις στην κυπριακή ΑΟΖ για φυσικό αέριο. Σε ότι αφορά τα «οικόπεδα» και τους όρους παραχώρησής τους στις εταιρείας (αμερικανικές κατά βάση, φυσικά…). «Οι άδειες αναζήτησης 18μηνες  σε συγκεκριμένες περιοχές που δεν μπορούν να υπερβαίνουν τα 4.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στην ξηρά και τα 20.000 τετραγωνικά χιλιόμετρα στη θάλασσα. Η παραχώρηση δικαιώματος έρευνας και εκμετάλλευσης γίνεται με τρεις τρόπους: είτε μετά από διακήρυξη, είτε μετά από αίτηση ενδιαφερόμενου επενδυτή, ή με ανοιχτή πρόσκληση (open door) για εκδήλωση ενδιαφέροντος» Το ζήτημα είναι ότι το όλο σκηνικό υπαγορεύεται από τα συμφέροντα μιας ξένης δύναμης, η οποία στην παρούσα φάση είναι πλήρως προσανατολισμένα υπερ της ελληνική πλευράς. Αυτή η συγκυρία πόσο θα διαρκέσει; Πόσο έτοιμη είναι η ελληνική πλευρά από άποψη ισχύος να εξασφαλίσει μόνη της την υπεράσπισι των δικαιωμάτων της; Μην ξεχνάμε ότι η καταστροφή του 1922 επήλθε όταν άλλαξαν οι γεωστρατηγικές ισορροπίες εις βάρος μας, και μας έπιασαν εντελώς απροετοίμαστους! Στο μεταξύ τα κόμματα της Αριστεράς εξέδωσαν πρώτα ανακοινώσεις, επιδεικνύοντας αξιοθαύμαστα αντανακλαστικά, αναφορικά με την αποκάλυψη του defencenet.gr για το βιβλίο του Ντενίζ Μπουλούκμπασι, πρώην εμπειρογνώμονα του τουρκικού υπουργείου Εξωτερικών, ο οποίος αναφέρει ότι η κυβέρνηση Σημίτη με υπουργό Εξωτερικών τον Γιώργο Παπανδρέου, είχε συμφωνήσει στη εκχώρηση του δικαιώματος μη επέκτασης των χωρικών της υδάτων στα 12 μίλια σε όλο το εύρος των περιοχών που γειτνιάζουν με την Τουρκία και σε όλους τους διύλους και θαλάσσιες περιοχές στρατηγικής σημασίας. Σε δήλωση προέβη πριν λίγα λεπτά και η Ν.Δ. δια του υπεύθυνου του Τομέα Εξωτερικών, Πάνου Παναγιωτόπουλου. «Ανεξάρτητα από το τί θα πει ή δεν θα πει η κυβέρνηση, ο λαός πρέπει να έχει το νου του», τονίζει το ΚΚΕ σε ανακοίνωσή του σχετικά με τα όσα ισχυρίζεται ο Ντενίζ Μπουλούκμπασι. Το ΚΚΕ τονίζει ότι «οι κίνδυνοι για κυριαρχικά δικαιώματα είναι τεράστιοι», καθώς «η NATOποίηση και συνεκμετάλλευση του Αιγαίου βρίσκεται διαρκώς στο τραπέζι, όπως το ΚΚΕ έχει εδώ και καιρό καταγγείλει, γιατί αυτό επιδιώκουν ισχυρά τμήματα της ελληνικής και τουρκικής πλουτοκρατίας». Να ενημερωθεί η Βουλή για τις ελληνοτουρκικές διαπραγματεύσεις για το Αιγαίο και να συνεδριάσει το Εθνικό Συμβούλιο Εξωτερικής Πολιτικής, ζητεί, με ανακοίνωσή του, ο ΣΥΝ και ταυτόχρονα κατηγορεί την κυβέρνηση ότι είναι απαράδεκτο να ενημερώνονται τα πολιτικά κόμματα και η κοινή γνώμη της χώρας από ανεπίσημα τουρκικά δημοσιεύματα για πτυχές των, μέχρι σήμερα, 50 κύκλων συνομιλιών μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας σε ευαίσθητα εθνικά μας θέματα. Στην ανακοίνωσή του ο ΣΥΝ «απαιτεί να υπάρξει ενημέρωση στην Ελληνική Βουλή για τις εξελίξεις των συνομιλιών» και προσθέτει ότι η μυστική διπλωματία δεν είναι προς όφελος των λαών και ενέχει κινδύνους πολύπλευρων εκμεταλλεύσεων για ιδιοτελείς σκοπούς ακόμα και εσωτερικής κατανάλωσης. Το θέμα της υφαλοκρηπίδας και των διαφορών μεταξύ των δύο χωρών, που άπτονται αυτού του ζητήματος, οφείλουν να διευθετηθούν με βάση τους κανόνες του διεθνούς δικαίου και την από κοινού προσφυγή στο Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης", επισημαίνει ο ΣΥΝ, υποστηρίζοντας ότι η προοπτική αυτή «είναι μια λύση που διασφαλίζει τόσο την διαφάνεια όσο και την ειρηνική επίλυση των διαφορών προς όφελος και των δύο γειτονικών λαών, σε μια εποχή όπου η βαθιά οικονομική κρίση δεν επιτρέπει κανενός είδους μικροτυχοδιωκτισμούς αλλά ούτε και εφησύχαση». Επίσης σε σχετική ανακοίνωσή του ο υπεύθυνος του Τομέα Εξωτερικών της Ν.Δ. Πάνος Παναγιωτόπουλος αναφέρει τα εξής:“Από τα όσα αναφέρει στο βιβλίο του ο Τούρκος πρώην διπλωμάτης Ντενίζ Μπολούκμπασι, ο οποίος έλαβε μέρος στις 36 από τις 50 διερευνητικές επαφές Ελλάδας – Τουρκίας, που έχουν δρομολογηθεί από το 2002, ανακύπτουν – εκ νέου- πολλά ερωτηματικά και απορίες για το πραγματικό περιεχόμενο αυτών των συνομιλιών, που διεξάγονται μεταξύ εκπροσώπων των δύο Υπουργείων των Εξωτερικών. Τα ερωτηματικά αυτά πολλαπλασιάζονται και από το γεγονός ότι οι ισχυρισμοί του Τούρκου πρεσβευτή ότι “ η Ελληνική πλευρά δέχθηκε σε ορισμένες περιοχές του Αιγαίου να υποχωρήσει από  το δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών της  υδάτων στα 12 μίλια” αναφέρονται στην χρονική περίοδο όπου πολιτικός προϊστάμενος του ΥΠΕΞ ήταν ο κ. Γιώργος Παπανδρέου και Πρωθυπουργός ο κ. Κώστας Σημίτης. Επειδή τα όσα υποστηρίζει ο κ. Μπολούκμπασι για το ακριβές περιεχόμενο των διερευνητικών συνομιλιών Ελλάδας – Τουρκίας έρχονται να προστεθούν σε ένα πλήθος δηλώσεων Τούρκων κυβερνητικών αξιωματούχων, (μεταξύ αυτών, στο παρελθόν,  ο Αντιπρόεδρος Αρίντς αλλά και επίσημες πηγές του Τουρκικού ΥΠΕΞ) ήρθε η ώρα ο ίδιος ο Πρωθυπουργός κ. Γιώργος Παπανδρέου να αποκαταστήσει την αλήθεια και να βάλει τα πράγματα στην θέση τους, για να σταματήσει η Τουρκική πλευρά να δημιουργεί εντυπώσεις σε βάρος της Ελλάδος και να παραπληροφορεί την διεθνή κοινή γνώμη, προπαγανδίζοντας και προβάλλοντας απόψεις, από πλευράς Τουρκίας, που θίγουν κυριαρχικά δικαιώματα της χώρας μας στο Αιγαίο. Οι “αναιμικές” δηλώσεις και διαβεβαιώσεις περί του αντιθέτου του εκπροσώπου του Υπουργείου Εξωτερικών, που γίνονται από καιρού εις καιρόν, δεν επαρκούν πλέον…”.

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr