Σάββατο 19 Νοεμβρίου 2011

Έλληνας βουλευτής: Tο καλύτερο « επάγγελμα» της Ευρώπης

Στην Ελλάδα της δημοσιονομικής ισοπέδωσης, οι Έλληνες βουλευτές εξακολουθούν να απολαμβάνουν τα «χρυσά» προνόμια.

Σύμφωνα με τα στοιχεία του προϋπολογισμού της Βουλής για το 2012, η μείωση του καθαρού ποσού που θα λάβει κάθε βουλευτής στο χέρι σε σχέση με το 2011 ανέρχεται σε μόλις 500 ευρώ το πολύ! Συγκεκριμένα, από τα 6.500 ευρώ καθαρά που κατά μέσο όρο λάμβανε κάθε βουλευτής το περασμένο έτος, την νέα χρονιά το ποσό θα διαμορφωθεί στα 6.000 ευρώ. Μάλιστα, στο παραπάνω ποσό έχει υπολογιστεί και η παρακράτηση μιας βουλευτικής αποζημίωσης, η οποία αν και έχει πριν από αρκετούς μήνες ακόμα δεν έχει παρακρατηθεί. Την στιγμή δηλαδή οι επιστημονικές προβλέψεις μιλούν για πάνω από 1 εκατομμύριο ανέργους, οι οποίοι προέρχονται αποκλειστικά από τον ιδιωτικό τομέα και οι δημόσιοι υπάλληλοι υφίστανται δραματικές περικοπές που φτάνουν εως και 50%, οι βουλευτές συμμετέχουν στην οικονομική εξυγίανση των δημόσιων ταμείων μειώνοντας τον μισθό τους κατά 7.8%! Βέβαια, υπάρχει και αντίλογος. Οι ίδιοι οι βουλευτές δηλαδή που λένε ότι «δεν βγαίνουν» καθώς οι δαπάνες για συντήρηση 2 γραφείων, ταξίδια και λοιπές εκδηλώσεις ξεπερνούν το προβλεπόμενο ποσό. Η απάντηση όμως είναι απλή και βγαίνει αυθόρμητα από κάθε πολίτη : «άλλο να μην μπορεί να πληρώσεις τις έξτρα εκδηλώσεις και τα σουαρέ και άλλο να αντιμετωπίζεις βιοποριστικό πρόβλημα». Να σημειωθεί ότι πέραν των χρημάτων που λαμβάνει κάθε βουλευτής στο χέρι, υπάρχουν και αρκετά κονδύλια που καταβάλλονται προκειμένου να πληρωθούν «κρυφά» βουλευτικά προνόμια.
Αναλυτικά, για το 2012 προβλέπονται:
- Αντιμισθία συνεργατών βουλευτών 12.786.600 ευρώ
Πρόκειται για τον έναν επιστημονικό συνεργάτη που δικαιούται να έχει κάθε βουλευτής. Ο συγκεκριμένος υπάλληλος όμως πληρώνεται απ ευθείας από το ταμείο της βουλής. Επιπροσθέτως, κάθε βουλευτής έχει και 2 μετακλητούς υπαλλήλους οι οποίοι πληρώνονται από τις υπηρεσίες τους, όμως, οι υπερωρίες πληρώνονται και αυτές από την βουλή.
- Δαπάνες χρηματοδοτικής μίσθωσης 3.800.000 ευρώ
Ως γνωστόν, οι βουλευτές δικαιούνται ένα αυτοκίνητο το οποίο τους το παρέχει η Βουλή.
- Λοιπές μισθώσεις 3.800.000 ευρώ
Ο συγκεκριμένος κωδικός έχει να κάνει με την διαμονή των βουλευτών περιφέρειας σε ξενοδοχεία της Αθήνας. Συγκεκριμένα, η Βουλή έχει συμφωνίες με 3-4 μεγάλα ξενοδοχεία της πρωτεύουσας προκειμένου να φιλοξενούνται οι εθνοπατέρες.
- Δαπάνες κινητής τηλεφωνίας 650.000 ευρώ
Δωρεάν συσκευή και κυρίως «τσάμπα» τηλέφωνα για τους βουλευτές. Ποιος πληρώνει; Ο έλληνας φορολογούμενος.

Προκαλούν με την Κερύνεια

ΕΚΕΙ ΘΑ ΥΠΟΓΡΑΦΕΙ Η ΣΥΜΦΩΝΙΑ ΤΡΑΟ – SHELL

Και σε επίπεδο συμβολισμών συνεχίζονται και ενισχύονται οι τουρκικές προκλήσεις, καθώς, όπως έγινε γνωστό, η υπογραφή της συμφωνίας της τουρκικής κρατικής εταιρίας πετρελαίων ΤΡΑΟ με την Shell, θα γίνει στην κατεχόμενη Κερύνεια! Η συμφωνία, που έχει ανακοινωθεί από την αρχή της εβδομάδας, θα αφορά στην εκτέλεση γεωτρήσεων στην Αττάλεια και βόρεια της Κύπρου, εντός της ΑΟΖ της Τουρκίας. Σύμφωνα με την εφημερίδα «Χαμπερντάρ», στις 26 Νοεμβρίου αναμένεται να μεταβούν στα Κατεχόμενα ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας, Τανέρ Γιλντίζ, ο αναπληρωτής γενικός διευθυντής της Ανώνυμης Εταιρείας Πετρελαίων Τουρκίας (ΤΡΑΟ), Γιουρντάλ Οζτάς και αρμόδιοι της εταιρείας Shell. Εκεί θα γίνει σύσκεψη με αρμοδίους του κατοχικού καθεστώτος στο ξενοδοχείο Acapulco στην κατεχόμενη Κερύνεια, κατά την οποία αναμένεται να υπογραφεί η συμφωνία για τις γεωτρήσεις. Η ίδια εφημερίδα κάνει επίσης αναφορά σε παλαιότερο δημοσίευμά της, σύμφωνα με το οποίο στέλεχος της εταιρείας Shell, ο Αρτάμ Ντιρέν, ανακοίνωσε σε συνέντευξη Τύπου τον Φεβρουάριο του 1974 στο ξενοδοχείο Χίλτον, ότι μετά από έρευνες που διεξήγαγε η εταιρεία, διαπιστώθηκε ότι η περιοχή που συγκεντρώνει τις περισσότερες πιθανότητες σε αποθέματα πετρελαίου, είναι αυτή ανοιχτά του χωριού Πλατανισσός στα βόρεια χωρικά ύδατα της Κύπρου. Σύμφωνα με τον Ντιρέν, η Shell προγραμμάτιζε να προβεί σε γεώτρηση εντός του Αυγούστου ή Σεπτεμβρίου του 1974, σχέδια τα οποία όμως ναυάγησαν μετά το πραξικόπημα και την εισβολή. Σε δηλώσεις του ο Τούρκος υπουργός Ενέργειας επιβεβαίωσε το δημοσίευμα της τουρκικής εφημερίδας Σαμπάχ για συμφωνία μεταξύ ΤΡΑΟ και Shell για διενέργεια γεώτρησης στα ανοιχτά της Αττάλειας. Όπως έκανε γνωστό, οι δύο εταιρείες θα προχωρήσουν στην τελική υπογραφή συμφωνίας εντός της ερχόμενης εβδομάδας, κι ενώ οι μεταξύ τους συζητήσεις συνεχίζονται. Κληθείσα να σχολιάσει τα σχετικά με τη συμφωνία δημοσιεύματα και ερωτηθείσα πώς θα αντιδράσει η Κυπριακή Δημοκρατία αν παραβιαστούν τα κυριαρχικά της δικαιώματα, η υπουργός Εξωτερικών της Κύπρου Ερατώ Κοζάκου Μαρκουλλή είπε ότι όλα αυτά «θα τύχουν πολύ σοβαρής μελέτης και θα προσπαθήσουμε να πάρουμε πολύ περισσότερες πληροφορίες για το θέμα». Σημείωσε πάντως, πως «από τα δημοσιεύματα φαίνεται ότι αυτές οι συμφωνίες, που δεν έχουν ολοκληρωθεί ακόμη, αφορούν σε περιοχές που έχουν να κάνουν με την υφαλοκρηπίδα της Τουρκίας, στα νότια της Τουρκίας». «Θα πρέπει να δούμε ακριβώς ποιες περιοχές θα αφορούν αυτές οι διερευνητικές εξορύξεις. Δεν υπάρχει κάτι συγκεκριμένο μέχρι στιγμής. Εμείς, μελετούμε πολύ σοβαρά τα πολιτικά και νομικά βήματα στα οποία θα προβούμε στην περίπτωση που η Τουρκία κλιμακώσει τις παράνομες ενέργειες της όσον αφορά στα κυριαρχικά μας δικαιώματα στην ΑΟΖ μας», διαβεβαίωσε η κ. Μαρκουλλή και πρόσθεσε ότι «όλες αυτές τις ενέργειες της Τουρκίας, είτε αφορούν συμφωνίες με το ψευδοκράτος είτε συμφωνίες με ξένες εταιρείες, τις παρακολουθούμε πολύ στενά και λαμβάνουμε όλες εκείνες τις νομικές συμβουλές που χρειάζονται για τα περαιτέρω βήματα». Σε ερώτηση ποια θα είναι αυτά τα βήματα, η κ. Μαρκουλλή αρκέστηκε να πει πως «είναι καλύτερα να μην ανοίγουμε τα χαρτιά μας σε αυτό το στάδιο».

http://www.elzoni.gr/html/ent/745/ent.15

Ποια είναι η Τριμερής Επιτροπή; Και φυσικά δεν λείπει το αστέρι του Δαυίδ από το έμβλημα τους!

(Φώτο) Η Μεγάλη Σφραγίδα της Τριμερούς Επιτροπής. Μπορείτε να δείτε το γράψιμο στην κορυφή “Ordo Seclorum Noster” (η σειρά μας στο πέρασμα των αιώνων), που μοιάζει πολύ με το “Novus Ordo Seclorum» βρέθηκαν σε δολάρια ΗΠΑ. Εκτός από αυτή την “σύμπτωση” μπορούμε να δούμε πολλά άλλα σύμβολα απόκρυφη ήδη περιγραφεί σε άλλες θέσεις, όπως τα αστέρια του ΔΑΥΙΔ στο βάθος, μαζί με εκείνη που κατέχει ο δράκος. 

1) Τριμερής επίσημη ιστοσελίδα της Επιτροπής ( link )
2) Ορισμός της Wikipedia ( link )

Η Τριμερής Επιτροπή είναι ένας ιδιωτικός οργανισμός, που ιδρύθηκε για την προώθηση στενότερης συνεργασίας μεταξύ των Ηνωμένων Πολιτειών, την Ευρώπη και την Ιαπωνία. Ιδρύθηκε τον Ιούλιο του 1973 με πρωτοβουλία του Ντέιβιντ Ροκφέλερ, ο οποίος εκείνη την περίοδο ήταν πρόεδρος του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων …Η John Birch Society πιστεύει ότι ο σκοπός της Τριμερούς Επιτροπής είναι να καθιερώσει μια παγκόσμια κυβέρνηση. Πριν από την ανάλυση αυτής της οργάνωσης, ας ρίξουμε μια ματιά στην εντυπωσιακή αποδοχή από τον ιδρυτή της, τον David Rockefeller, στα απομνημονεύματά του:

 Ορισμένοι μάλιστα πιστεύουν ότι είμαστε μέρος ενός μυστικού κλίκας εργασίας εις βάρος των συμφερόντων των Ηνωμένων Πολιτειών, που δείχνουν προς εμένα και την οικογένειά μου ως «διεθνιστές» και κατηγορώντας μας για συνωμοσία με άλλους σε όλο τον κόσμο για να οικοδομήσουμε μια πιο ολοκληρωμένη παγκόσμια πολιτική και οικονομική δομή – έναν κόσμο, αν θέλετε. Αν αυτή είναι το τίμημα , στέκομαι ένοχοι, και είμαι περήφανος. ( 1 , 2 ) Ορισμένες πληροφορίες που περιλαμβάνονται στις Συχνές Ερωτήσεις σελίδα ufficale της Τριμερούς Επιτροπής έρχονται σε σύγκρουση με τα προαναφερθέντα το γεγονός δηλώνοντας ότι δεν θέλουν να συστήσουν μια παγκόσμια κυβέρνηση. Αυτό είναι ένα τέχνασμα δεν είναι να δημιουργήσει μια αίσθηση, μάλιστα, παραδέχθηκε στην ίδια σελίδα για να εργαστούν για μια «παγκόσμιο πλαίσιο». Νομίζω ότι αυτή είναι παραπλανητική. Αν είναι αλήθεια ότι δεν είναι ενήμεροι για τις προτάσεις να δημιουργηθεί μια παγκόσμια κυβέρνηση, διαλύοντας την κυριαρχία των επιμέρους κρατών, στην πραγματικότητα κάνουν (και ομολογώ), φιλοδοξώντας σε μια διαδικασία ενοποίησης των κυβερνήσεων του κόσμου και όλων των τομέων της. Η δοκιμή επιβεβαιώνει ότι τα πάντα είναι σε μια ομιλία του Gordon Smith κατά τη συνεδρίαση της Τριμερούς Επιτροπής, το 2001, ανέφερε η ιστοσελίδα σε αυτή τη σελίδα ΠΑΓΚΟΣΜΙΟΠΟΙΗΣΗ & ΔΙΑΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ . Smith υποστηρίζει επίσης την ιδέα ότι τεχνικά δεν επιδιώκουν να δημιουργήσουν ένα παγκόσμια κυβέρνηση, αλλά μια νέα τάξη πραγμάτων: Το τελικό αποτέλεσμα δεν είναι ικανοποιητικό. Υπάρχει ανάγκη για μεγαλύτερη συμμετοχή όλων, τη μεγαλύτερη συμμετοχή στα οφέλη της παγκοσμιοποίησης, καθώς και καλύτερη διακυβέρνηση, το οποίο οι οικονομολόγοι αποκαλούν δημόσια αγαθά (αέρας, νερό, γη κλπ. ..) και το «κακά», που άπτονται περισσότερων του ενός αριθμό των ιδρυμάτων …. Σε μια σχετική σημείωση, ενοχλητικό, πολλά μέλη από τα γραφεία της Τριμερούς Επιτροπής κατέχουν ισχυρές θέσεις στην αμερικανική πολιτική, τα μέσα ενημέρωσης, την εκπαίδευση και την οικονομία. Δείτε: LIST . Τα μέλη του Συμβουλίου Εξωτερικών Σχέσεων και της Τριμερούς Επιτροπής κυριαρχούν καίριες θέσεις στην αμερικανική κυβέρνηση, το στρατό, τη βιομηχανία, τα μέσα ενημέρωσης, τους θεσμούς, και στην εκπαίδευση. Ακολουθεί μια μερική λίστα των ΚΠΑ μελών που ασκούν καθήκοντα και τις θέσεις της επιρροής που έχει στη διάθεσή τους σε società.Ci είναι μόνο 325 μέλη της Τριμερούς Επιτροπής.

Telegraph: Γερμανικά σχέδια για ευρωπαϊκό υπέρ-κράτος


(Dow Jones) – Η Γερμανία έχει καταστρώσει μυστικά σχέδια για να αποτρέψει τη διεξαγωγή ενός βρετανικού δημοψηφίσματος για την αναδιάρθρωση της Ευρωπαϊκής Ένωσης, εν τω μέσω ανησυχιών ότι μπορεί να βγάλει εκτός τροχιάς το πακέτο διάσωσης της ευρωζώνης, σύμφωνα με έγγραφα που διέρρευσαν και βρέθηκαν στην κατοχή της The Daily Telegraph. Η Γερμανίδα Καγκελάριος Angela Merkel, αναμένεται να πει στον Βρετανό πρωθυπουργό David Cameron ότι η Βρετανία δεν χρειάζεται δημοψήφισμα για τις αλλαγές στη συνθήκη της ΕΕ, παρά το αίτημα υψηλόβαθμων Βρετανών Συντηρητικών για να επαναπατριστούν περισσότερες εξουσίες στη Βρετανία, αναφέρει η Telegraph. Το memo που διέρρευσε, και έχει εκπονηθεί από το γερμανικό foreign office, αποκαλύπτει ριζοσπαστικά σχέδια για ένα παρεμβατικό, νέο ευρωπαϊκό σώμα που θα είναι ικανό να αναλάβει τις οικονομίες των προβληματικών χωρών, αναφέρει η Telegraph. Αποκαλύπτει ότι η μεγαλύτερη ευρωπαϊκή οικονομία προετοιμάζεται ακόμη για το ενδεχόμενο και άλλες ευρωπαϊκές χώρες, που είναι πολύ μεγάλες για να διασωθούν, να κηρύξουν στάση πληρωμών, ουσιαστικά χρεοκοπώντας, αναφέρει η Telegraph. Θα εγείρει ανησυχίες ότι τα γερμανικά σχέδια για την αντιμετώπιση της κρίσης στην ευρωζώνη, περιλαμβάνουν και μια απώλεια εθνικής κυριαρχίας που θα μπορούσε να ανοίξει το δρόμο για ένα ευρωπαϊκό «υπέρ-κράτος», του οποίου οι φόροι και οι δαπάνες θα καθορίζονται στις Βρυξέλλες, τονίζει η Telegraph.

© Dow Jones Newswires

Πηγή:www.capital.gr

Επιστροφή στη δραχμή ;

Του Γιάννη Βαρουφάκη

Το ευρώ πεθαίνει. Για αυτό δεν υπάρχει αμφιβολία. Οι λόγοι έχουν εξηγηθεί πολλές φορές και δεν χρειάζεται να τους επανα-εξηγήσουμε εδώ (για όσους χρειάζονται επανάληψη, βλ. εδώ για μια παλιότερη εξήγηση και εδώ για μια slow motion περιγραφή της αποδόμησης της ευρωζώνης - μια διαδικασία που μπήκε στην τελική ευθεία με τηνανόητη 21η Ιουλίου και την ακόμα πιο ανόητη 26η Οκτωβρίου - βλ. το σχετικό παράρτημα). Ευρώ-δρυός πεσούσης, πολλοί είναι εκείνοι που τείνουν στο λογικοφανές συμπέρασμα: Μια ψυχή που είναι να βγει, ας βγει. Αν η κατάρρευση του ευρώ είναι σχεδόν αναπόφευκτη, και δεδομένου ότι το ισχυρό ευρώ συνθλίβει την ασθενική ελληνική οικονομία, μήπως ήρθε η ώρα της επιστροφής σε εθνικό νόμισμα; Επιστρέψτε μου να απαντήσω άμεσα και κατηγορηματικά: Όχι, δεν έχει έρθει αυτή η ώρα! Και δεν θα έρθει όσο υπάρχει το ευρώ. Ας εξηγηθώ. Στις δύσκολες αυτές ώρες καλούμαστε να απαντήσουμε σε δύο ερωτήματα: Πρώτον, τι θέλουμε να συμβεί σε ευρωπαϊκό επίπεδο; Δεύτερον, τι πρέπει να κάνουμε εμείς, εδώ στην Ελλάδα, δεδομένων όχι αυτών που θέλουμε να γίνουν στην Ευρώπη αλλά δεδομένων αυτών που γίνονται. Αυτά τα δύο καίρια ερωτήματα πρέπει να τα απαντήσουμε ξεχωριστά.

Τι θέλουμε για την Ευρώπη;
Να μην καταρρεύσει το ευρώ, είναι η απάντησή μου. Πρόκειται για μια απάντηση ανεξάρτητη του κατά πόσον θεωρούμε ότι το ευρώ έπρεπε ή όχι να έχει δημιουργηθεί. Πάγια θέση μου ήταν ότι το ευρώ χτίστηκε σε σαθρές βάσεις. Ότι ήταν λάθος μέγιστο η δόμησή του. Ότι, δεδομένης της αρχιτεκτονικής του, δεν έπρεπε να είχε εισέλθει η Ελλάδα σε αυτό. Ούτε και καμία άλλη χώρα (πλην της Γερμανίας και της Ολλανδίας). Άλλο όμως αυτό και άλλο το τι θέλουμε τώρα που το ευρώ υπάρχει και οι χώρες μας βρίσκονται εντός της ευρωζώνης. Μετά από δέκα και πλέον χρόνια συμμετοχής σε αυτό, η κατάρρευση του ευρώ θα επιφέρει μεγάλα δεινά για ολόκληρη την Ευρωπαϊκή ήπειρο. Πιο συγκεκριμένα, η κατάργηση του κοινού νομίσματος θα οδηγήσει στο σπάσιμο του γαλλο-γερμανικού άξονα καθώς το Βερολίνο δεν θα δεχθεί ξανά να δέσει νομισματικά την γερμανική οικονομία με ελλειμματικές οικονομίες. Το Παρίσι θα βρεθεί λοιπόν από την απέναντι όχθη του Ρήνου, αναγκασμένο να προβεί σε μια λατινική νομισματική ένωση με την Ιταλία και την Ισπανία. Ο θάνατος του γαλλο-γερμανικού άξονα θα σημάνει, ουσιαστικά, το τέλος της ευρωπαϊκής ενοποίησης καθώς η Γερμανία θα στραφεί προς (α) τις υπόλοιπες πλεονασματικές χώρες της τέως ευρωζώνης (Ολλανδία, Αυστρία, Φινλανδία) και (β) στις χώρες της Ανατολικής Ευρώπης των οποίων οι οικονομίες έχουν δεθεί στο άρμα της Γερμανικής βιομηχανίας (Πολωνία, Σλοβακία, Τσεχία, Εστονία). Το κόστος για αυτή την νέα ζώνη του μάρκου θα είναι μια βαθειά ύφεση καθώς το νέο μάρκο (το κοινό νόμισμα αυτής της νέας ένωσης που θα ξεκινά από τον Ρήνο και θα αγγίζει την τέως Σοβιετία) θα ανατιμηθεί και η Γερμανική βιομηχανία θα χάσει σημαντικό μέρος των εξαγωγών της προς την Κίνα και την υπόλοιπη τέως ευρωζώνη. Παράλληλα, το νόμισμα της νέας λατινικής ένωσης, αλλά και λοιπών χωρών (όπως η Ελλάδα) που μπορεί να μείνουν εκτός των νέων κοινών νομισμάτων, θα υποτιμάται συνεχώς με αποτέλεσμα από την μία μεριά να σταθεροποιηθεί η ανταγωνιστικότητα των οικονομιών αυτών (σε σχέση με την Γερμανία) αλλά με κόστος τον μεγάλο πληθωρισμό που θα συνδυάζεται με πεισματικά υψηλά επίπεδα ανεργίας (τον λεγόμενο στασιμοπληθωρισμό). Εν συντομία, η Ευρώπη θα μπει σε πολιτικές και οικονομικές περιπέτειες που θα κάνουν την παρούσα να μοιάζει υποφερτή. Σε μια εποχή όπου η ανεργία θα πλήττει τον Γερμανική ζωτικό χώρο και ο στασιμοπληθωρισμός την υπόλοιπη Ευρώπη, ο έως τώρα πολιτικά σταθεροποιητικός παράγοντας, ο Γαλλο-γερμανικός άξονας, θα αποτελεί παρελθόν. Με δεδομένο μάλιστα τον υφεσιακό αντίκτυπο που θα έχει αυτή η εξέλιξη στην παγκόσμια οικονομία, ο θάνατος του ευρώ θα σπρώξει στην οικουμένη σε μια βαθειά Παγκόσμια Ύφεση. Το πάθημα της δεκαετίας του '30 δεν θα μας έχει γίνει μάθημα. Θα μου πείτε; Αφού πεθαίνει το ευρώ (όπως είπα εξ αρχής), τι μπορεί να γίνει; Επειδή σας έχω κουράσει πολλές φορές με την απάντησή μου επ' αυτού, δεν θα το κάνω άλλη μία φορά. Θα πω μόνο ότι μοναδική λύση είναι η έκδοση από την ΕΚΤ ομολόγων (στο όνομα μόνο της ΕΚΤ) με τον διττό σκοπό: (α) της εξυπηρέτησης του μεγαλύτερου ποσοστού χρέους της ευρωζώνης και (β) την συγχρηματοδότησης, από κοινού με την Ευρωπαϊκή Τράπεζα Επενδύσεων, ενός αναπτυξιακού New Deal για ολόκληρη την Ευρώπη. Ίσως, πράγματι, να είναι πολύ αργά πια για κάτι τέτοιο. Όμως, μπροστά στο φάσμα μίας νέας δεκαετίας του '30, αξίζει τον κόπο η προσπάθεια.

Τι πρέπει να κάνει η Ελλάδα;
Αν συμφωνούμε ότι η κατάρρευση του ευρώ θα ανοίξει τον ασκό του Αιόλου για ολόκληρη την Ευρώπη, αλλά και την παγκόσμια οικονομία, με συνέπειες καταστροφικές και για εμάς εδώ στην Ελλάδα, θα πρέπει (όσο το ευρώ εξακολουθεί να υφίσταται) να ξεχάσουμε τα περί επιστροφής στην δραχμή. Κι αυτό επειδή, πολύ απλά, μία έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ θα σημάνει το τέλος του κοινού νομίσματος. Πράγματι, κόντρα σε ανεδαφικές εικασίες διαφόρων κύκλων, το ευρώ δεν θα αντέξει μια ελληνική έξοδο (εθελούσια ή μη).
Δεν είναι τυχαίο που η Συνθήκη της Λισαβόνας δεν προβλέπει διαδικασία εξόδου και, μάλιστα, ξεκαθαρίζει ότι έξοδος από το ευρώ σημαίνει και αποπομπή από την ΕΕ. Ο λόγος είναι απλός: Μόλις ανακοινωθεί η ελληνική έξοδος, θα στεγνώσουν τα ΑΤΜ στην Ιρλανδία και την Πορτογαλία, τα Ιταλικά
spreads θα φτάσουν το 25%, η αξιολόγηση του γαλλικού χρέους θα πέσει στο ΑΑ-, το Βέλγιο θα διαλυθεί και, πολύ σύντομα, η Γερμανία για ανακοινώσει την δική της έξοδο από το ευρώ. Περιληπτικά, έξοδος της Ελλάδας από το ευρώ σημαίνει κατάρρευση της ευρωζώνης. Αν έχω δίκιο (βλ. παραπάνω) ότι κάτι τέτοιο θα το μετανιώσουν όλοι οι ευρωπαίοι (Έλληνες και Γερμανοί, Πορτογάλοι και Ολλανδοί κλπ), η επιστροφή στην δραχμή δεν ενδείκνυται από την σκοπιά του συνολικότερου γίγνεσθαι. Αν μάλιστα λάβουμε υπ' όψη το τι θα σημάνει μια τέτοια κίνηση στο εσωτερικό της χώρας, βλ. παρακάτω (ανεξάρτητα από τον δυσμενέστατο αντίκτυπο στην ευρωπαϊκή και παγκόσμια οικονομία), η επιστροφή στην δραχμή όσο το ευρώ εξακολουθεί να ισχύει θα έχει ανυπολόγιστο και ειδεχθέστατο ανθρώπινο κόστος. Πολλοί συνάδελφοι, ιδίως στις ΗΠΑ (όπου βρισκόμουν τις περασμένες δύο εβδομάδες), μου λένε ότι συμφωνούν με την άποψη που εκφράζω από τον Ιανουάριο του 2010, τότε που επιχειρηματολόγησα ότι η ελληνική στάση πληρωμών, κούρεμα, αναδιάρθρωση κλπ (πρόκειται για διαφορετικούς όρους του ίδιου πράγματος) ήταν αναπόφευκτη και έπρεπε να έχει γίνει δίχως καθυστέρηση (βλ. άρθρο σχετικό εδώ καιεδώ στο protagon εκείνης της περιόδου). Αμέσως όμως μετά, μου λένε ότι δεν κατανοούν γιατί δεν προχωρώ λίγο παραπέρα, προτείνοντας ότι, αμέσως μετά την στάση πληρωμών, την έξοδο από το ευρώ και την επιστροφή στην δραχμή. Ο λόγος, όπως τους εξηγώ, είναι ότι εκείνοι δεν κατανοούν την διαφορά μεταξύ (α) ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων και (β) ενός κοινού νομίσματος. Στην την πρώτη περίπτωση (ενός συστήματος σταθερής ισοτιμίας δύο ή περισσότερων διαφορετικών νομισμάτων) το να σπάσεις την σταθερή ισοτιμία (το peg), όπως έκανε η Αργεντινή μετά την δική της στάση πληρωμών, είναι απλή υπόθεση. Απλώς ανακοινώνεις ότι η σταθερή αυτή ισοτιμία σπάει και γίνεται μεταβλητή βάσει της ζήτησης και της προσφοράς του κάθε (ήδη υπάρχοντος) διαφορετικού νομίσματος. Στην Αργεντινή, π.χ., οι πολίτες είχαν στις τσέπες τους πέσος. Αυτό που άλλαξε ήταν ότι εκεί που το κάθε πέσος ισοδυναμούσε, σταθερά, με ένα δολάριο, ξάφνου ισοδυναμούσε με λιγότερο από ένα δολάριο (υποτίμηση) και μάλιστα η αξία του, σε δολάρια, μειωνόταν συνεχώς. Στην Ελλάδα όμως δεν έχουμε δικό μας νόμισμα σε σταθερή ισοτιμία με κάποιο ξένο. Οι έλληνες έχουν στην τσέπη τους, στα σεντούκια τους, στις καταψύξεις τους (όπου, μου λένε, κρύβουν ό,τι έχει μείνει από τις οικονομίες τους), ξένο νόμισμα - ευρώ. Η δημιουργία νέου εθνικού νομίσματος (όσο το 'ξένο' ευρώ εξακολουθεί να υπάρχει), σε αυτή την περίπτωση, θα είναι καταστροφική. Γιατί;
Με μεγάλα ποσά σε ευρώ να κυκλοφορούν ήδη στην αγορά, και ακόμη μεγαλύτερα να έχουν αποθηκευτεί εκτός τραπεζών στα διαφόρων ειδών σεντούκια ανά την επικράτεια και σε ξένους λογαριασμούς στο εξωτερικό, η έκδοση νέου νομίσματος θα δημιουργήσει μια διπλή, διαιρεμένη οικονομία. Από την μία θα έχουμε τις περισσότερες αποταμιεύσεις σε ευρώ. Από την άλλη θα έχουμε τους μισθούς και τις συντάξεις να βγαίνουν από τα ΑΤΜ των τραπεζών σε δραχμές. Με το που θα εισπράττονται, οι πολίτες θα προσπαθούν να ανταλλάσσουν τις δραχμές σε ευρώ, γνωρίζοντας ότι σε μερικές ώρες οι δραχμές τους θα υποτιμηθούν.
Έτσι, θα έχουμε δύο Ελλάδες. Την Ελλάδα εκείνων που δεν έχουν πρόσβαση σε ευρώ, και οι οποίοι θα εγκλωβιστούν σε μια τριτοκοσμική Ελλάδα. Και την Ελλάδα που έχουν πρόσβαση σε ευρώ η εξουσία των οποίων θα είναι μεγάλη επί των υπόλοιπων. Για να νοικιάσεις ένα αξιοπρεπές διαμέρισμα θα πρέπει να έχεις ευρώ. Για να στείλεις τα παιδιά σου σε ιδιωτικό σχολείο, το ίδιο. Πολλοί έμποροι θα εμπορεύονται μόνο σε ευρώ ή θα ζητούν "τοκογλυφικά" ποσά σε δραχμές. Όμως οι μισθοί και οι συντάξεις θα παρέχονται σε δραχμές. Εν πολλοίς, η Ελλάδα θα θυμίζει την Τουρκία της δεκαετίας του '80 όπου η διττή οικονομία (μία για τους εξαθλιωμένους 'ανατολίτες' που λειτουργούσε με ντόπιο νόμισμα και μία για τους 'εξευρωπαϊσμένους' πολίτες που χρησιμοποιούσαν μάρκα, φράγκα και δολάρια) δεν επέτρεπε την ανάπτυξη παρά μόνο ενίσχυε την ανισότητα και την υποανάπτυξη.

Τι κάνουμε λοιπόν;
Πρώτον, δεν συζητάμε την επιστροφή στην δραχμή όσο το ευρώ υφίσταται αλλού. (Αν το ευρώ πεθάνει, και το σκεπάσει η ταφόπλακα, τότε η δημιουργία ενός νέου νομίσματος θα είναι εύκολη υπόθεση.)
Δεύτερον, δεν αποδεχόμαστε τις πολιτικές της ΕΕ που αποτελούν τον βασικό λόγο που το ευρώ σήμερα πεθαίνει. Λέμε το μεγάλο όχι στις ανοησίες της 26ης Οκτωβρίου επειδή μόνο έτσι μπορούμε να συμβάλουμε στην διάσωση του ευρώ.
Τρίτον, ξεκινάμε συζητήσεις με την Ιταλία και την Ισπανία για μια πιθανή νομισματική ενοποίηση μαζί τους στην περίπτωση αποχώρησης των πλεονασματικών χωρών από την ευρωζώνη, και κατάργηση του ευρώ.
Τέταρτον, εγκαλούμε τόσο τον κ. Παπανδρέου (ο οποίος έθεσε το ερώτημα με στόχο την προσωπική του πολιτική επιβίωση) όσο και τον κ. Παπαδήμο (ο οποίος δίνει συνέχεια στο έγκλημα Παπανδρέου για να εμπεδώσει την δική του κυριαρχία επί του νέου κυβερνητικού εξαμβλώματος) για το γεγονός ότι επένδυσαν σε μια φιλολογία για το αν θα καταφέρει η Ελλάδα να μείνει εντός της ευρωζώνης. Μια φιλολογία που μειώνει ακόμα περισσότερο τις αντιστάσεις του ανοσοποιητικού συστήματος του ευρώ.

http://www.triklopodia.com/2011/11/epistrofi-sti-drachmi-tou-gianni.html

Το 4ο "οικονομικό" Ράϊχ είναι εδώ με πτωχεύσεις αντί για τανκς

Το γερμανικό υπουργείο Εξωτερικών παραδέχθηκε δια του εκπροσώπου του ότι η γερμανική κυβέρνηση όντως εξετάζει την πιθανότητα να υπάρξουν και άλλες «συντεταγμένες αναδιαρθρώσεις χρέους πέραν της Ελλάδας» (δηλαδή πτωχεύσεις κρατών της ευρωζώνης), κάτι που αποκάλυψε η βρετανική εφημερίδα The Daily Telegraph, δημοσιεύοντας μάλιστα ένα σχετικό εσωτερικό σημείωμα του γερμανικού υπουργείου. Συγκεκριμένα πρόκειται για ένα εξασέλιδο κείμενο του γερμανικού ΥΠΕΞ στο οποίο σημειώνεται ότι η «μερική πτώχευση» θα πρέπει να καταστεί μια δυνατότητα που θα μπορεί να εφαρμοστεί για τα κράτη-μέλη της ευρωζώνης τα οποία «δεν είναι σε θέση να επιτύχουν την βιωσιμότητα του χρέους» τους. Στο ίδιο σημείωμα, με αρχικό παραλήπτη τον υπουργό Γκουίντο Βέστερβελε, συμπληρώνει πως «πρέπει επίσης να υπάρχει η επιλογή μιας συντεταγμένης χρεοκοπίας για να μειωθεί το βάρος για τους φορολογούμενους άλλων χωρών της Ευρωζώνης που καταβάλλουν το τίμημα για τον δανεισμό των κρατών που αντιμετωπίζουν κρίσεις χρέους»! Προσπαθούν να επιβάλουν ένα 4ο "οικονομικό" Ράιχ όπου αυτοί θα αποφασίσουν για την ζωή και το θάνατο ολόκληρων κρατών και θα τοποθετούν τους Κουίσλινγκ της απολύτου αρεσκείας τους ως πρωθυπουργούς σε αφελείς μάζες πολιτών, οι οποίες θα "ανακουφίζονται" επειδή ένας τραπεζίτης χωρίς να εκλεγεί ποτέ, έγινε πρωθυπουργός σε ένα πρωτοφανές πραξικόπημα στο οποίο πρωταγωνίστησαν οι μέχρι χθες "πατριωτικές" δυνάμεις της Ν.Δ. και του ΛΑΟΣ. Οι οποίες "πατριωτικές δυνάμεις", ειδικά ο ΛΑΟΣ, ακόμα δεν έχουν τεκμηριώσει επαρκώς γιατί στηρίζουν την κυβέρνηση των τραπεζιτών. Η Ν.Δ. λέει ότι τους στηρίζει για να πάει ομαλά η χώρα σε εκλογές στι 19 Φεβρουαρίου. Έωλο, αλλά είναι μια αιτιολογία. Ο ΛΑΟΣ; Για να έχει απλά μερίδιο στην εξουσία; Στην απάντηση-επιβεβαίωση το γερμανικό υπουργείο κάνει λόγο για ένα κείμενο διόλου «μυστικό», το οποίο περιέχει ιδέες τις οποίες ήδη ο Γκουίντο Βέστερβελε έχει σχολιάσει δημόσια. Σε κάθε περίπτωση στο κείμενο γίνεται αναφορά σε διαδικασίες για την «συντεταγμένη χρεοκοπία» θα πρέπει να ορίζονται από τον Ευρωπαϊκό Μηχανισμό Σταθερότητας (ESM), ο οποίος αναμένεται να αντικαταστήσει το Ευρωπαϊκό Ταμείο Χρηματοπιστωτικής Σταθερότητας (EFSF) από το 2013. Οι συντάκτες του εγγράφου τάσσονται υπέρ της «σθεναρής εμπλοκής της ΕΕ στα δημοσιονομικά όσων χωρών παραβιάζουν το Σύμφωνο Σταθερότητας» και μάλιστα προτείνουν όποια χώρα δεν τηρεί τους στόχους των προγραμμάτων λιτότητας να τιμωρείται με «στέρεα δημοσιονομικά μέτρα που θα της επιβάλλονται, όπως συγκεκριμένες περικοπές δαπανών, ή νέοι φόροι»! Τέλος στο κείμενο επαναλαμβάνεται το «αίτημα» για τροποποίηση των Συνθηκών της ΕΕ ώστε να εφαρμόζεται η δημοσιονομική πειθαρχία και να παρέχεται η δυνατότητα της παραπομπής όσων χωρών παραβιάζουν τους κανόνες στο Ευρωπαϊκό Δικαστήριο. Κι επειδή οι συντάκτες του εγγράφου αναγνωρίζουν πως μια τέτοια εξέλιξη μοιάζει προς ώρας ανέφικτη, προτείνουν και εναλλακτικές: «Στην περίπτωση που η τροποποίηση των συνθηκών της ΕΕ δεν είναι πολιτικά εφικτή, θα πρέπει να εξεταστεί το ενδεχόμενο να προταθεί μια εναλλακτική συνθήκη ανάμεσα στα κράτη-μέλη, που θα είναι νόμιμη βάσει του διεθνούς δικαίου»! Ουσιαστικά προτείνεται το ελληνικό πείραμα να εφαρμοστεί και σε άλλες χώρες της ευρωζώνης. Το ερώτημα είναι γιατί να μένει κάποιος στην ευρωζώνη και να αποτελεί τμήμα του 4ου Ράιχ; Σε κανέναν δεν χρωστάμε, ειδικά στους Γερμανούς, αυτοί μας χρωστάνε, όσο και αν οι εγχώριοι Κουίσλινγκ προσπαθούν να μας πείσουν για το αντίθετο....

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr