Τετάρτη 23 Νοεμβρίου 2011

Αντιμνημονιακό εκλογικό συνασπισμό και απλή αναλογική ζητάει ο Τσίπρας

Σφοδρή επίθεση στην κυβέρνηση του Μνημονίου άσκησε ο πρόεδρος της Κ.Ο. του ΣΥΡΙΖΑ από το βήμα της ανοιχτής πολιτικής συγκέντρωσης του κόμματος, που πραγματοποιήθηκε χθες στο γήπεδο του Σπόρτινγκ. Ο Αλέξης Τσίπρας τάχθηκε για ακόμη μία φορά υπέρ της απλής αναλογικής και τη δημιουργία ενός αντιμνημονιακού συνασπισμού πολιτικών δυνάμεων, που θα συνεργαστεί εκλογικά πάνω σε ένα μίνιμουμ πρόγραμμα απεμπλοκής από το μνημόνιο της χρεοκοπίας. Ο Αλέξης Τσίπρας τόνισε ότι το δίλημμα δεν είναι παραμονή στο ευρώ της κοινωνικής εξαθλίωσης, ή επιστροφή στην δραχμή της κοινωνικής καταστροφής. "Το πραγματικό δίλημμα είναι η συνέχεια ή η ανατροπή της σημερινής κατάστασης. Είναι να σωθούν από την κρίση οι κοινωνίες και όχι οι αγορές. Το πραγματικό δίλημμα είναι η διάλυση ή η επανίδρυση της Ευρώπης στην βάση της ουσιαστικής δημοκρατίας, της πλήρους απασχόλησης, της κοινωνικής δικαιοσύνης, της εθνικής αξιοπρέπειας και της ισότιμης συνεργασίας", επισήμανε. Ο πρόεδρος της Κ.Ο. ΣΥΡΙΖΑ επισήμανε ότι "η αποτυχία της πολιτικής των Μνημονίων, και το δυνάμωμα των κινημάτων κοινωνικής αντίστασης, έχουν οδηγήσει το πολιτικό κατεστημένο στην Ελλάδα σε κινήσεις πανικού εν’ όψει της λαϊκής ετυμηγορίας. Ένα είναι το μέλημά τους. Πώς θα μπορέσουν να εφαρμόσουν την άθλια πολιτική τους, εμποδίζοντας με κάθε μέσον το άνοιγμα μια εναλλακτικής προοπτικής. Στην προσπάθεια αυτή, επιστράτευσαν κάθε εφεδρεία. Επιστράτευσαν τον τεχνοκράτη κ. Παπαδήμο, για να συνεχίσει την ίδια ακριβώς πολιτική, έτσι ώστε να αποφύγουν οι ίδιοι το πολιτικό κόστος. Επιστράτευσαν τον κ. Σαμαρά, που τον μάζεψαν άρον άρον από τις δήθεν αντιμνημονιακές τους κορώνες, για να στηρίξει το καταρρέον σύστημα. Επιστράτευσαν ακόμα και την λαϊκιστική ακροδεξιά, χωρίς καν να έχουν ανάγκη τις ψήφους της. Μόνο και μόνο για να διευρύνουν την κοινοβουλευτική βάση της νέας κυβέρνησης και να αντιμετωπίσουν το ενδεχόμενο νέων διαφοροποιήσεων. Και όλα αυτά για να συνεχίσουν τον ίδιο κατήφορο".
Εξαπέλυσε "πυρά" προς την κυβέρνηση, τονίζοντας: "Όταν οι νοσταλγοί της χούντας, οι κάπηλοι τους ρατσισμού και της ξενοφοβίας καμαρώνουν σε υπουργικές καρέκλες, δίπλα σε υποτιθέμενους δημοκράτες και σοσιαλιστές. Γιατί οι νοσταλγοί της χούντας και του Μεταξά είναι νοσταλγοί της χούντας. Τελεία και παύλα. Αυτό, ο λαός μας το ξέρει, όσο και αν η διαπλοκή προσπαθεί να τους φτιάξει προφίλ μεσαίου χώρου. Σε λίγο ο κ. Καρατζαφέρης θα συμπαρουσιάζει και τα δελτία των οκτώ. Αυτό το ξέπλυμα της ακροδεξιάς, η οποία ανησυχεί μήπως υπάρξει εκλογική συνεργασία της αριστεράς, θα είναι το επιστέγασμα ντροπής για το σύντομο και καταστροφικό πέρασμα του κ. Παπανδρέου από την πρωθυπουργία. Θα είναι και το στίγμα που θα ακολουθεί τον κ. Παπαδήμο". Μάλιστα υπογράμμισε ότι η ευρωπαϊκή προοδευτική κοινή γνώμη είναι σοκαρισμένη από την ακροδεξιά συμμετοχή στη συγκυβέρνηση του μνημονίου. Ο πρόεδρος του ΣΥΝ τάχθηκε για ακόμη μία φορά υπέρ της δημιουργίας ενός συνασπισμού κοινωνικών και πολιτικών δυνάμεων που θα αντιμάχεται το Μνημόνιο. "Η μάχη που έχουμε να δώσουμε, είναι σε τρία μέτωπα. Στο πεδίο των κοινωνικών αντιστάσεων, στην υπεράσπιση της δημοκρατίας και την οικοδόμηση της εναλλακτικής λύσης. Ας τελειώνουμε και με το τελευταίο επιχείρημα του καταρρέοντος πολιτικού συστήματος: ότι εναλλακτική λύση δεν υπάρχει", πρόσθεσε.
Όπως επισήμανε στον συνασπισμό αυτό μπορούν να συμμετάσχουν όχι μόνο οι δυνάμεις της Αριστεράς, αλλά και κάθε προοδευτική δύναμη που αρνείται να τοποθετήσει τον εαυτό της στο κόμμα του Μνημονίου. "Οι δυνάμεις της Οικολογίας. Δυνάμεις που από θέση αρχών και αξιών κόβουν τους παλιούς δεσμούς τους με το ΠΑΣΟ", ανέφερε.
"Δεν έχουμε αυταπάτες. Γνωρίζουμε ότι κάποιες ηγεσίες δεν αισθάνονται άνετα με μια τέτοια προοπτική. Και ότι η δυσπιστία, η επιφύλαξη και ο ανταγωνισμός, υπάρχουν ακόμα ανάμεσα στις γραμμές μας", πρόσθεσε.
Στη συγκέντρωση απηύθυναν χαιρετισμό ο Πιέρ Λοράν πρόεδρος του Κόμματος Ευρωπαϊκή Αριστερά και ΓΓ του Γαλλικού ΚΚ και ο Αντώνης Νταβανέλος μέλος της Γραμματείας του ΣΥΡΙΖΑ.

"Πράσινο φως" για το δεύτερο γύρο αδειοδότησης για το φυσικό αέριο

Το Υπουργικό Συμβούλιο στη σημερινή του συνεδρίαση αποφάσισε να εξουσιοδοτήσει την υπουργό Εμπορίου, Βιομηχανίας και Τουρισμού, Πραξούλα Αντωνιάδου, να προβεί, σε συνεργασία με τα υπόλοιπα μέλη της Διυπουργικής Επιτροπής για τους υδρογονάνθρακες και όλες τις αρμόδιες υπηρεσίες, σε όλες τις απαραίτητες ενέργειες για να προχωρήσει η Κυπριακή Δημοκρατία στην επίσημη δημοσίευση της ανακοίνωσης για το δεύτερο γύρο αδειοδότησης, αναφορικά με όλα τα ερευνητικά τεμάχια στην Αποκλειστικής Οικονομικής Ζώνης (ΑΟΖ) της Κύπρου. Όπως δήλωσε ο κυβερνητικός εκπρόσωπος Στέφανος Στεφάνου μετά τη σημερινή συνεδρίαση του Υπουργικού Συμβουλίου, με την απόφαση αυτή η κυβέρνηση τονίζει την αποφασιστικότητά της να ασκεί σύμφωνα με το Διεθνές Δίκαιο τα κυριαρχικά δικαιώματά της στην ΑΟΖ της.


Επιστροφή στο 1936

Του Δημήτρη Καζάκη
οικονομολόγου - αναλυτή

Ημέρες του 1936 θυμίζει η Βουλή αυτή την εποχή. Όπως ακριβώς τον Απρίλio του 1936 αναδείχθηκε ως «υπερκομματική» η κυβέρνηση Μεταξά καθ’ υπόδειξη της μεγάλης φίλης και συμμάχου Βρετανίας, αλλά και του τοποτηρητή της βασιλιά Γεωργίου Β’, έτσι αναδεικνύεται και η κυβέρνηση Παπαδήμου. Υπό το κράτος των εντολών και των απειλών των φίλων, συμμάχων και εταίρων της Ελλάδας, συντελείται ένα ανοιχτό πραξικόπημα με την ίδια δικαιολογία: την αντιμετώπιση βαθύτατης εθνικής κρίσεως. Το 1936 χρειάστηκαν λιγότερο από πέντε μήνες για να βγει ο δήθεν «μεταβατικός» και «υπερκομματικός» πρωθυπουργός Μεταξάς και να εξαγγείλει την πλήρη κατάλυση του κοινοβουλευτισμού. Την εποχή εκείνη ο Μεταξάς δικαιολόγησε την κατευθυνόμενη έξωθεν και άνωθεν πράξη του ως εξής:
«Η κυβέρνησίς μου, η τελείως ακομμάτιστος, κληθείσα είς την αρχήν τον Απρίλιον του έτους τούτου και διαγνώσασα ευθύς εξ αρχής τους κινδύνους τους οποίους διέτρεχεν η ελληνική κοινωνία και ευθύς εξ αρχής αποφασισμένη να λάβη άπαντα τα μέτρα τα οποία εξήγγειλε διά των προγραμματικών αυτής δηλώσεων, τα αποσκοπούντα εις την ηθικήν και υλικήν βελτίωσιν απάσης της κοινωνίας και ιδιαιτέρως των αγροτών, των εργατών και των πενεστέρων εν γένει τάξεων, εις μάτην ήλπισεν ότι θα είχεν έκθυμον και ειλικρινή την υποστήριξιν των πολιτικών κομμάτων εις τον υπέρ της ελληνικής κοινωνίας αγώνα της, μολονότι και εις υποχωρήσεις και συγκαταβάσεις προέβη προς τα αντιμαχόμενα ταύτα κόμματα, τα οποίας υπό άλλας περιστάσεις δεν θα έκαμνε». Με άλλα λόγια ο Μεταξάς κατέλυσε τότε τον κοινοβουλευτισμό για να διατηρήσει η κυβέρνησή του τον «ακομμάτιστο» δήθεν «εθνικό» χαρακτήρα της, ο οποίος κινδύνευε από τις κομματικές αντιδικίες και υπονομεύσεις. Κρατήστε το αυτό επειδή θα σας χρειαστεί για να καταλάβετε πού πάνε τα πράγματα. Με το Προεδρικό Διάταγμα υπ’ αριθμ. 109/2011 της 11ης Νοεμβρίου ο κ. Κάρολος Παπούλιας θεσμοθετεί το σημερινό κοινοβουλευτικό πραξικόπημα με ανάλογο τρόπο που ο βασιλιάς Γεώργιος τον Απρίλη του 1936 διόριζε πρωθυπουργό τον Ι. Μεταξά. Το συγκεκριμένο Π.Δ. αναφέρει τα εξής:
«Έχοντας υπ’ όψιν:

1. Τις διατάξεις των άρθρων 35 παρ. 2 περίπτ. α, 38 παρ. 1 εδάφ. τρίτο, 37 παρ. 1 και 37 παρ. 3 εδάφ. τρίτο του Συντάγματος.

2. Το 108/2011 π.δ. “Αποδοχή παραίτησης του Πρωθυπουργού Γεωργίου Παπανδρέου του Ανδρέα”.

3. Τη διαπιστωθείσα συμφωνία των κομμάτων που διαθέτουν στη Βουλή την απόλυτη πλειοψηφία των εδρών για το σχηματισμό Κυβέρνησης, αποφασίζουμε:

Διορίζουμε Πρωθυπουργό το Λουκά Παπαδήμο του Δημητρίου».

Βέβαια, οι διατάξεις του συντάγματος που αναφέρει ο κ. Παπούλιας δεν του δίνουν καμιά αρμοδιότητα να διορίσει εξωκοινοβουλευτικό πρωθυπουργό, ούτε προβλέπουν κανενός είδους «μεταβατική» κυβέρνηση, πέρα από τη ρητή απαίτηση για δημιουργία υπηρεσιακής με μόνο σκοπό τη διενέργεια εκλογών. Ούτε βέβαια η σύμφωνη γνώμη των κομμάτων με πλειοψηφία στη Βουλή αποτελεί άλλοθι ή νομιμοποιητική βάση αυτού του πραξικοπήματος.

Κοινοβουλευτική χούντα
Ο κ. Λουκάς Παπαδήμος, ο διορισμένος πρωθυπουργός, εμφανίστηκε στη Βουλή για να ζητήσει ψήφο εμπιστοσύνης στις προγραμματικές του δηλώσεις και είπε τα εξής:
«Η απόφαση των αρχηγών των τριών κομμάτων που υποστηρίζουν την παρούσα κυβέρνηση και μετέχουν στη σύνθεσή της, όπως αυτή η απόφαση αποτυπώθηκε στις διαβουλεύσεις υπό τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας, αποτελεί σημαντικό βήμα συναίνεσης και συνεννόησης για τη σωτηρία της χώρας. Μετά από μία μακρά και δύσκολη περίοδο αμφισβητήσεων, εντάσεων και αβεβαιοτήτων, η συμφωνία των τριών κομμάτων, ΠΑΣΟΚ, Νέας Δημοκρατίας και ΛΑΟΣ, να συγκροτηθεί κυβέρνηση συνεργασίας με σαφή σκοπό και συγκεκριμένη εντολή, έχει ιδιαίτερη σημασία για την επίτευξη βασικών εθνικών στόχων. Δημιουργεί προϋποθέσεις για την αποκατάσταση της διεθνούς αξιοπιστίας της χώρας, την ενδυνάμωση της κοινωνικής και εθνικής συνοχής, την εκπλήρωση των ανειλημμένων υποχρεώσεων της Ελλάδας που αποσκοπούν στην υπέρβαση της κρίσης και στη διάσωση της οικονομίας».
Και συνέχισε: «Έχω πλήρη συνείδηση της τιμής που μου γίνεται, αλλά και της ευθύνης που επωμίζομαι. Ευχαριστώ τον Πρόεδρο της Δημοκρατίας για την εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, καθώς και τους προέδρους των τριών κομμάτων που τη στηρίζουν, για την εμπιστοσύνη που έδειξαν στο πρόσωπό μου».

Εδώ ξεχωρίζουν τα εξής:

1. Πρώτον, ο κύριος αυτός δεν πήρε και ούτε μπορούσε ποτέ να πάρει εντολή σχηματισμού κυβέρνησης, εκτός αν ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας είναι μονάρχης και δεν το ξέρουμε.

2. Δεύτερον, κανενός είδους απόφαση ή συναίνεση των αρχηγών δεν μπορεί να υποκαταστήσει τη λαϊκή εντολή, εκτός κι αν οδεύουμε ολοταχώς προς δικτατορία. Πράγμα που εμφανώς πολλοί από το επίσημο πολιτικό σύστημα εύχονται φανερά.

3. Τρίτον, αν δημιουργήθηκε αυτή η κυβέρνηση στη βάση της «εθνικής συνεννόησης» και με σκοπό «την επίτευξη βασικών εθνικών στόχων», τότε οι πολιτικές και κοινωνικές δυνάμεις που διαφωνούν ριζικά τι είναι; Αντεθνικές; Κι αν η κατάφωρη παραβίαση και ουσιαστική κατάλυση του συντάγματος έγινε για να επιτευχθούν αυτοί οι «εθνικοί στόχοι», τότε πού οδηγούμαστε; Το 1936 με τις ίδιες προφάσεις ο Μεταξάς χρειάστηκε λιγότερο από πέντε μήνες για να οδηγήσει τη χώρα σε ανοιχτό καθεστώς φασιστικής δικτατορίας. Στον κ. Παπαδήμο και τις δυνάμεις που τον ανέβασαν στην κυβέρνηση πόσο θα χρειαστεί;

Δεν πρέπει να έχουμε την παραμικρή αμφιβολία. Η κυβέρνηση αυτή της «εθνικής συνεννόησης» δημιουργήθηκε μόνο και μόνο για να οδηγήσει στην επίσημη πτώχευση και σε καθεστώς χούντας. Οι δυνάμεις των αγορών, των κερδοσκόπων, των τοκογλύφων και του πολιτικού τους προσωπικού έχουν πειστεί ότι η επερχόμενη ολοσχερής κατάρρευση της Ελλάδας δεν μπορεί να αντιμετωπιστεί διαφορετικά παρά μόνο με χούντα, με ανοιχτή δικτατορία. Κι όπως οι περισσότερες χούντες στην Ιστορία, έτσι και η σημερινή ξεκινά με τον ίδιο τρόπο: με την επίκληση έκτακτων συνθηκών και «εθνικών στόχων», καθώς και με την προσπάθεια να ντυθεί με κοινοβουλευτικό μανδύα. Μόνο που παλιά, σε εποχές όπου οι αγορές και οι τράπεζες δεν είχαν το μέγεθος και την οικονομική δύναμη να αλώνουν από μόνες τους τα κράτη και τις κοινωνίες, χρειάζονταν μελανοχίτωνες στρατιωτικούς. Ενώ σήμερα κάνουν κάτι διαφορετικό: αντικαθιστούν απλώς τους πολιτικούς - ανδρείκελα με απευθείας τραπεζίτες (τεχνοκράτες) που δεν χρειάζονται λαϊκή έγκριση ή εντολή. Μην ανησυχείτε, δεν χρειάζεται σήμερα να κατεβάσουν τα τανκς στους δρόμους. Δεν τους χρειάζεται και ούτε έχουν εμπιστοσύνη στις ένοπλες δυνάμεις. Στόχος τους είναι να κρατήσουν έναν εικονικό κοινοβουλευτισμό υπό ειδικές έκτακτες συνθήκες, χωρίς κανενός είδους προσφυγή στις κάλπες μέχρις ότου ολοκληρωθεί το θεάρεστο και «εθνικό» έργο τους. Δηλαδή η ολοκληρωτική διάλυση και κατεδάφιση του εθνικού κράτους προκειμένου να λεηλατηθεί η χώρα, να διασπαστεί η εθνική της επικράτεια και να ξεπουληθεί σε επίδοξους επενδυτές.

Η σιδερένια πυγμή
Τώρα, αν ο λαός συνεχίσει την «ανταρσία» του, όπως τη χαρακτήρισε ο Μιλτιάδης Παπαϊωάννου ως τυπικός δικτάτωρ, τότε δεν το έχουν σε τίποτε να προχωρήσουν σε αναστολή και των τελευταίων λαϊκών ελευθεριών που έχουν απομείνει: το δικαίωμα στις συγκεντρώσεις, τις διαμαρτυρίες, τα συλλαλητήρια και την ελευθεροτυπία. Στο κάτω - κάτω της γραφής το λένε ανοιχτά. Να τι είπε στις 13.11 στη ΝΕΤ ο Χρυσοχοΐδης: «Υπήρχε μια κατάσταση έκτακτης ανάγκης. Δεν μπορούσε να προχωρήσει άλλο η προηγούμενη κατάσταση. Είχαμε οδηγηθεί σ’ ένα μεγάλο αδιέξοδο και είναι προφανές ότι δεν μπορούσαμε να συνεχίσουμε να κουβαλάμε μόνοι ένα τόσο μεγάλο φορτίο, το οποίο απαιτούσε από την πρώτη στιγμή μια ευρύτερη συναίνεση». Τώρα πλέον, με τη νέα κυβέρνηση, στέλνεται, σύμφωνα με τον υπουργό, «ένα μήνυμα ισχυρό εμπιστοσύνης και αξιοπιστίας προς τους εταίρους μας κυρίως, αλλά και στον ελληνικό λαό, ότι εδώ πια πρέπει να γίνει μια μεγάλη προσπάθεια εθνικής εμβέλειας». Αρκεί βέβαια να μην έχει λόγο ο ίδιος ο λαός. Το «ισχυρό μήνυμα εμπιστοσύνης» είναι ακριβώς το ίδιο που στέλνει πάντα η σιδερένια πυγμή της πιο αδίστακτης εξουσίας. «Οποιοσδήποτε δίνει μάχες οπισθοφυλακής και μάλιστα ανόρεκτες μάχες οπισθοφυλακής, επιχειρώντας να κρατήσει κατακτήσεις ή κεκτημένα ή αντιλήψεις παλαιές, δεν υπάρχει, θα πεθάνει όλη αυτή η πραγματικότητα. Έχει πεθάνει ήδη κατά τη γνώμη μου», τόνισε ο Μ. Χρυσοχοΐδης. Με άλλα λόγια όποιος ελπίζει ότι ο μισθός και η σύνταξή του αποτελεί αναπαλλοτρίωτη κατάκτηση ή κεκτημένο πλανάται πλάνην οικτράν. Ξαναγυρίζουμε σε εποχές όπου η φτώχεια, η γενικευμένη ανέχεια και η διαρκής αβεβαιότητα αποτελούν βασική κινητήρια δύναμη της οικονομίας και της κοινωνίας στο σύνολό της.

Απαγορεύονται το «Όχι», το δημοψήφισμα, οι εκλογές!
Πόσο απέχουν όλα αυτά από το να λειτουργήσουν ως δικαιολογία κατάλυσης ακόμη και των ελάχιστων δημοκρατικών ελευθεριών που έχουν απομείνει; Άλλωστε στην κυβέρνηση συμμετέχει μια δύναμη που ανοιχτά έχει μιλήσει για την ανάγκη αναστολής τους. Θυμάστε τον κ. Καρατζαφέρη που ζητούσε την εποχή της μαθητικής εξέγερσης επί Γρηγορόπουλου (2008) την επίκληση του άρθρου 11 του συντάγματος, το οποίο για λόγους «εθνικής κρίσης» δίνει τη δυνατότητα επιβολής στρατιωτικού νόμου; Σήμερα το κόμμα του Καρατζαφέρη συμμετέχει με δοτούς υπουργούς στη νέα κυβέρνηση με ήθος, ποιόν και αντιλήψεις που θα ζήλευαν οι φασίστες του Μεσοπολέμου. Βέβαια, για να μην τους αδικούμε, δεν έχουν κανένα πρόβλημα σήμερα με τον κοινοβουλευτισμό όπως λειτουργεί σήμερα. Αυτό με το οποίο έχουν πρόβλημα είναι ο λαός και το γεγονός ότι μπορεί να πιέσει τόσο αφόρητα την πολιτική κατάσταση ώστε η κυβέρνηση Παπαδήμου να καταρρεύσει πριν καν πει κύμινο. Δεν τους αρκεί που αφαίρεσαν κάθε δυνατότητα στον λαό να πει τη γνώμη του. Ούτε δημοψήφισμα ούτε εκλογές μπορούν να γίνουν όσο η συντριπτική πλειονότητα του λαού είναι αποφασισμένη να πει «Όχι» σε ό,τι συμβαίνει. Το μόνο δικαίωμα που έχει ο λαός μέσα στην ευρωζώνη και υπό καθεστώς νέας κατοχής είναι να λέει «Ναι». Κι αν δεν είναι διατεθειμένος να υποκύψει σε έξωθεν και άνωθεν «υποδείξεις», τότε του αφαιρούν τον λόγο. Ο κ. Παπανδρέου, ο κ. Σαμαράς, ο κ. Καρατζαφέρης και ο πολιτικός συρφετός που τους ακολουθεί ξέρουν καλύτερα από τον λαό. Κι αν ο λαός δεν υποκύψει στην καταδίκη του; Τότε υπάρχει μόνο μια λύση. Την προετοιμάζουν από τώρα οι εγχώριοι στυλοβάτες της νέας κατοχής. «Τα Νέα» (15.11), στο κύριο άρθρο τους με τίτλο «Αφήστε τον να κυβερνήσει», επισημαίνουν:
«Υπάρχουν αποθαρρυντικές ενδείξεις για το πεδίο δράσης της κυβέρνησης Παπαδήμου. Οι επικεφαλής των κομμάτων που τη στηρίζουν προέβησαν σε δηλώσεις ή κινήσεις που μπορεί να εκληφθούν ως διάθεση υπερφαλάγγισής της. Το έκαναν προτού καν ο πρωθυπουργός αναγνώσει τις προγραμματικές δηλώσεις. Ασφαλώς ήταν τυπικό δικαίωμά τους. Αλλά ήταν και πρέπον; Η κυβέρνηση είναι προϊόν της δικής τους βούλησης και συντίθεται από πρόσωπα τα οποία οι ίδιοι επέλεξαν. Για να πετύχει, ως προϋπόθεση έχει το “καθαρό τραπέζι”. Χωρίς σκιές κηδεμονίας ή υποκατάστασής της. Έπραξαν ορθώς όταν επέλεξαν τον Λουκά Παπαδήμο. Θα πράξουν ορθότερα αν τον αφήσουν να κυβερνήσει». Δεν σας θυμίζουν τα λόγια του διαγγέλματος Μεταξά την 4η Αυγούστου του 1936; Τι επικαλέστηκε ο Μεταξάς για να καταργήσει και τυπικά τον κοινοβουλευτισμό; Την έλλειψη της εκθύμου και ειλικρινούς υποστήριξης των πολιτικών κομμάτων. Τι επικαλείται ο κ. Ψυχάρης; Τα ίδια. Από τις ίδιες στήλες όπου ο προκάτοχός του Γ. Λαμπράκης το 1936 εκβίαζε ανοιχτά το κόμμα των Φιλελευθέρων να στηρίξει με κάθε τρόπο τον Μεταξά, τον οποίο μάλιστα εκθείαζε σε βαθμό κακουργήματος. Ίδια συμφέροντα, ίδιες εφημερίδες με ίδιο ρόλο. Ίδιες μέθοδοι, ίδιες πολιτικές ιδεολογίες σε διαφορετικές εποχές. Με την ψήφιση των προγραμματικών δηλώσεων της δοτής κυβέρνησης του διορισμένου πρωθυπουργού Λουκά Παπαδήμου θα συντελεστεί ένα ανοικτό πραξικόπημα για το οποίο ένοχοι είναι ο Πρόεδρος της κατ’ όνομα Δημοκρατίας, οι πολιτικοί αρχηγοί και οι βουλευτές που ψήφισαν. Πρόκειται για ένα πραξικόπημα με κοινοβουλευτικό μανδύα που εισάγει τη χώρα σε καθεστώς ανωμαλίας και πλήρους ανομίας προκειμένου να συντριβεί ο λαός και να ξεπουληθεί η περιουσία του, δημόσια και ιδιωτική. Το πραξικόπημα αυτό δεν πρέπει να περάσει. Δεν είναι κάτι δευτερεύον ή ασήμαντο. Όποιος σκέφτεται έτσι ουσιαστικά συμπράττει σε ένα διαρκές εθνικό έγκλημα. Το πραξικόπημα αυτό και οι πρωτεργάτες του πρέπει να κληθούν οπωσδήποτε να δώσουν λόγο και να δικαστούν από τη μόνη σήμερα αληθινή αντιπολίτευση: τον ίδιο τον λαό.

Ηλίας Ηλιού: «Η υπέροχη αντίστασις του λαού μας»
Δεν είναι η πρώτη φορά που συμβαίνει κάτι τέτοιο. Σε μια ανάλογη περίοδο με τη σημερινή, το 1965, όπου δοτές πραξικοπηματικές κυβερνήσεις με κοινοβουλευτικό μανδύα προετοίμασαν την ανοιχτή δικτατορία της επτάχρονης χούντας, ένας από τους παλαίμαχους κοινοβουλευτικούς της Αριστεράς, ο Ηλίας Ηλιού, προειδοποιούσε:
«Η πρόσφατος ιστορία του τόπου μας μάς έδωσεν ένα διπλούν δίδαγμα. Κατά το 1925, επί Παγκάλου, και κατά το 1936, επί Μεταξά, προηγήθη η προσπάθεια “θυσιαζομένων” ανθρώπων να δώσουν εις την εκτροπήν κοινοβουλευτικόν μανδύαν, ώστε τάχα να αποφευχθή η ανοικτή εκτροπή. Απλώς ητίμασαν την Δημοκρατίαν, ητίμασαν την εντολήν των, δεν επρόλαβαν τίποτε, ήνοιξαν διάπλατα την θύραν εις την ανωμαλίαν εκείνοι οι οποίοι επροφασίσθησαν ότι, υποτασσόμενοι εις αυτήν, θα αποτρέψουν να γίνη επίσημος, να επιβληθή επισήμως. Η ανωμαλία αντιμετωπίζεται με την ανοικτήν καταγγελίαν και με την συσσωμάτωσιν των πιστών εις την εντολήν που έλαβον βουλευτών και όλου του λαού δια να αντιταχθούν κατά πάσης ιδέας καταλύσεως της λαϊκής κυριαρχίας. Μόνον η ενιαία, με ειρηνικόν χαρακτήρα, κινητοποίησις και πάλη των λαϊκών μαζών, αυτή η υπέροχη αντίστασις του λαού μας είναι εκείνη η οποία περισώζει και σταματά και αποκρούει αυτήν την κατάλυσιν των ελευθέρων θεσμών. Η ανωμαλία δεν αντιμετωπίζεται με την μεταμφίεσίν της εις δήθεν ψευδοομαλότητα. Δεν αντιμετωπίζεται με κοινοβουλευτικούς μανδύας. Άλλωστε δεν ξέρει κανείς εάν ο κοινοβουλευτικός μανδύας ήτο ο επιδιωκόμενος ή πρωθυπουργικά και υπουργικά ιματίδια...». Έτσι μιλούσε ο Ηλίας Ηλιού, ως κοινοβουλευτικός εκπρόσωπος της ΕΔΑ, στη συζήτηση των προγραμματικών δηλώσεων της δοτής κυβέρνησης Τσιριμώκου το 1965. Και είχε δίκιο. Η εκτροπή με κοινοβουλευτικό μανδύα δεν έκανε τίποτε περισσότερο από το να προετοιμάσει την ανοικτή εκτροπή της επτάχρονης χούντας. Η Αριστερά και οι δημοκρατικές δυνάμεις της εποχής αιφνιδιάστηκαν επειδή δεν πήραν στα σοβαρά την όλη υπόθεση και έτσι οδήγησαν τον λαό στη σφαγή. Το ίδιο συμβαίνει και σήμερα. Οι ηγεσίες της κοινοβουλευτικής Αριστεράς μιλούν για «μαύρο μέτωπο» (ΚΚΕ) και για «καταπάτηση της λαϊκής κυριαρχίας» (ΣΥΝ), αλλά δεν κάνουν απολύτως τίποτε γι’ αυτό που έλεγε ο Ηλιού: «Η ανωμαλία αντιμετωπίζεται με την ανοικτήν καταγγελίαν και με την συσσωμάτωσιν των πιστών εις την εντολήν που έλαβον βουλευτών και όλου του λαού διά να αντιταχθούν κατά πάσης ιδέας καταλύσεως της λαϊκής κυριαρχίας». Οδηγούν ξανά τον λαό στη σφαγή με την ελπίδα να τους δοθεί η δυνατότητα να αυξήσουν τα εκλογικά τους ποσοστά. Πάσχουν από τέτοιον βαθύτατο «κοινοβουλευτικό κρετινισμό», που εξακολουθούν ακόμη να πιστεύουν ότι το κυρίαρχο σύστημα θα επιτρέψει ελεύθερες εκλογές και ελεύθερες δημοκρατικές διαδικασίες. Δεν είναι όμως όλα χαμένα. Σε αντίθεση με την περίοδο πριν από τη χούντα, ο λαός σήμερα δεν περιμένει και πολλά από τις ηγεσίες των κομμάτων. Έχει ήδη αρχίσει να κινείται παρά και ενάντια στις πολιτικές ηγεσίες. Συγκροτεί, κυρίως από τα κάτω, τις δικές του συσπειρώσεις, συμπαρατάξεις και συμμαχίες. Δεν πρόκειται να περιμένει πότε θα ξυπνήσουν οι πολιτικές ηγεσίες. Ξέρει να κατακτά τη δική του ενότητα μόνος του. Το απέδειξε την 28η Οκτωβρίου. Θα το αποδείξει και την 17η Νοεμβρίου, που φέτος είναι πιο επίκαιρη παρά ποτέ.

http://kostasxan.blogspot.com/2011/11/1936.html

ΣΟΚ! Για δραχμή και εμφύλιο στην Ελλάδα λένε οι Γερμανοί

Τι άλλο θα ακούσουμε από τη Γερμανίδα καγκελάριo Άνγκελα Μέρκελ και τους Γερμανούς; Μιλώντας στο συνέδριο του Συνδέσμου Γερμανών Βιομηχάνων (BDA) ανέφερε χαρακτηριστικά ότι «Το κούρεμα του ελληνικού χρέους έγινε ήδη, ωστόσο τώρα διαπιστώνουμε ότι υπάρχουν σημαντικές δυσκολίες για την ολοκλήρωσή του». Από του βήματος του Συνεδρίου δεν έλειψε και η δραχμολογία καθώς υπέρ της εξόδου της Ελλάδας από την Ευρωζώνη τάχθηκε ο διευθυντής του Ινστιτούτου Οικονομικής Έρευνας ifo στο Μόναχο Χανς-Πέτερ Σιν, προτείνοντας και υποτίμηση του εθνικού νομίσματος κατά 50% σε σχέση με το ευρώ. O διευθυντής του Ινστιτούτου για τη Γερμανική Οικονομία στην Κολωνία Μίχαελ Χούτερ αντέτεινε ότι μια τέτοια εξέλιξη θα μπορούσε να φέρει τέτοιον κοινωνικό αναβρασμό που θα οδηγούσε ίσως και σε εμφύλιο πόλεμο…

Προσέχουμε που βάζουμε την υπογραφή μας...


Ξέρετε αυτό το γνωστό, παλιό, που λέγανε οι μπαμπάδες στα αγοράκια τους «να προσέχεις παιδί μου που βάζεις την υπογραφή σου και το πουλί σου».

Σοφή κουβέντα. Και να τώρα που ο Αντώνης Σαμαράς καλείται να βάλει την υπογραφή του σε ένα κείμενο έχοντας πολλά μαχαίρια γύρω από το λαιμό του, από ΔΝΤ, Κομισιόν, Μπαρόζο, Γιούνκερ και λοιπούς συγγενείς. Αν τη βάλει «λούζεται» και όλη τη «Χατζιαβάτικη» πολιτική της κυβέρνησης Παπανδρέου που υπόγραφε άκριτα ότι της υπαγόρευσαν οι Βρυξέλλες. Και ουσιαστικά αν υπογράψει το χαρτί που του ζητάνε από τις Βρυξέλλες καταργεί τη δυνατότητα του όποιου πρωθυπουργού μέχρι το 2015 να αλλάξει έστω και ένα κόμμα από τη συμφωνία, αλλά και τα φοβερά μέτρα που πηγάζουν από αυτήν για τον ελληνικό λαό – της 28ης Οκτώβρη. Από την άλλη αν επιμείνει στη στάση του και δεν υπογράψει αυτό το χαρτί – βεβαίωση που ζητάνε οι Βρυξέλλες για πλήρη και τυφλή εφαρμογή την επόμενη τριετία της συμφωνία της 26ης Οκτώβρη, δεν θα έχουμε να πληρώσουμε μισθούς, συντάξεις και δώρο Χριστουγέννων μετά τις 15 Δεκέμβρη, γιατί μας απειλούν να μην μας δώσουν την έκτη δόση. Έχουμε να κάνουμε με ένα γεγονός όμως και από την άλλη με ένα «ίσως», ένα «θα», μία απειλή που δεν ξέρω αν θα τολμήσουν να την εφαρμόσουν οι άνθρωποι της Τρόικα. Το γεγονός είναι ότι μετά τη 15 Δεκέμβρη δεν θα υπάρχουν στα δημόσια ταμεία χρήματα αν δεν πάρουμε την έκτη δόση. Πόσο ειλικρινείς όμως είναι όλοι αυτοί εκεί στις Βρυξέλλες που μας απειλούν να μην μας δώσουν την έκτη δόση αν δεν υπογράψει τη συμφωνία ο Σαμαράς; Και αν δεν μας τη δώσουν που οδηγούν τα πράγματα; Στην πτώχευση της Ελλάδας; Και σε ένα νέο ντόμινο κατάρρευσης του ευρώ και του οικονομικού ευρωπαϊκού οικοδομήματος; Δεν ξέρω πόσο καλός παίχτης πόκερ είναι ο Αντώνης Σαμαράς. Δεν ξέρω αν γνωρίζει πόσο αποφασισμένοι ή όχι είναι οι δανειστές μας για ένα επερχόμενο ελληνικό κραχ. Πρέπει όμως μέχρι τη Τρίτη να βάλει ή όχι την υπογραφή του σε ένα χαρτί που δεσμεύει την ελληνική κοινωνία τα επόμενα χρόνια. Και εδώ πρέπει ο κ. Σαμαράς να θυμηθεί ότι του έλεγε ο πατέρας του πριν από περίπου 40 χρόνια.

http://www.newsbomb.gr

Την κατασκευή υποθαλάσσιου αγωγού μεταφοράς φυσικού αερίου από την Αν Μεσόγειο εξετάζει η ΔΕΠΑ

Νέο επενδυτικό έργο στρατηγικού χαρακτήρα από την ΔΕΠΑ εξετάζει αυτήν την περίοδο η διοίκηση της εταιρείας. Πρόκειται για τον υποθαλάσσιο αγωγό μεταφοράς φυσικού αερίου που θα μεταφέρει τους ενεργειακούς πόρους της Αν Μεσογείου στην ηπειρωτική Ελλάδα και ακολούθως στην Ιταλία ή στην Βουλγαρία μέσω της Κρήτης. Αυτή την περίοδο η εταιρεία πραγματοποιεί την αναγκαία οικονομοτεχνική μελέτη για την βιωσιμότητα του έργου. Την ανακοίνωση της έναρξης της μελέτης για το έργο την πραγματοποίησε ο διευθυντής διεθνών δραστηριοτήτων της ΔΕΠΑ Κ. Καραγιαννάκος, μιλώντας στο συνέδριο "Ενέργεια και Ανάπτυξη" που διοργανώνει το Ινστιτούτο Ενέργειας Νοτιοανατολικής Ευρώπης. Όπως επεσήμανε στην ομιλία του ο Καραγιαννάκος, "Η τιμή του αερίου, αφού υπολογιστούν τα κόστη μεταφοράς μέσω του υποθαλάσσιου αγωγού θα είναι ανταγωνιστική στις χώρες όπου θα καταλήγει ο αγωγός. Θα είναι, συγκεκριμένα, ανταγωνιστική και προς το κόστος του αερίου που θα προέρχεται από το κοίτασμα Σαχ Ντενίζ του Αζερμπαϊτζάν".

Τμήμα ειδήσεων defencenet.gr       

"Θέλουν υπογραφή Σαμαρά, ως εγγύηση αγοράς όπλων";

Δημοσίευμα της ιστοσελίδας neweurope.online συνδέει άμεσα τα “δανεικά” που μας δίνουν Γερμανοί και Γάλλοι,αλλά και την επιμονή να υπογράψει ο Αντώνης Σαμαράς,με πωλήσεις όπλων! Σύμφωνα με το δημοσίευμα “όταν, στα τέλη Οκτωβρίου, η Γερμανίδα Καγκελάριος Άνγκελα Μέρκελ και ο Γάλλος πρόεδρος Νικολά Σαρκοζί συμφώνησε με τον τότε Έλληνα Πρωθυπουργό Γιώργο Παπανδρέου να χορηγήσει στην Ελλάδα € 110 000 000 000 , έθεσαν ως αντάλλαγμα για το δάνειο, την αγορά οπλικών συστημάτων από τη Γερμανία και τη Γαλλία, αξίας € 10.5 δις”! Ο συντάκτης του δημοσιεύματος επικαλείται πηγές από το κόμμα της ΝΔ,που βρίσκονται κοντά στον Αντώνη Σαμαρά και οι οποίες του ανέφεραν ότι οι πωλήσεις που ενδιέφεραν Γερμανούς και Γάλλους είχαν να κάνουν με άρματα μάχης Leopard, μαχητικά αεροσκάφη Rafale και γαλλικές φρεγάτες. Θέμα αγοράς αρμάτων μάχης μπορεί να μην έχει τεθεί,ωστόσο αυτά που έχουμε ήδη αγοράσει, έχουν παρουσιάσει προβλήματα στη θωράκισή τους και ακόμη δεν έχουν επιλυθεί. Σύμφωνα με το ρεπορτάζ ο Γ.Παπανδρέου έχοντας τότε προοπτική παραμονής άλλων δύο ετών στην εξουσία του έδινε τη δυνατότητα να συμφωνήσει. Ο συντάκτης υπενθυμίζει και την ξαφνική απόφαση Μπεγλίτη για αποστρατεία όλων των Αρχηγών των Γενικών Επιτελείων, αλλά και τις…θεωρίες πραξικοπήματος. Τώρα ,υποστηρίζει το δημοσίευμα η συμφωνία που είχε γίνει με τον Γ.Παπανδρέου ,είναι στον αέρα και οι δανειστές Γάλλοι και Γερμανοί δεν έχουν πειστεί ότι μια κυβέρνηση με επικεφαλής τον Αντώνη Σαμαρά,θα την τηρούσε. Γι΄ αυτό και το σενάριο που παρουσιάζει η ιστοσελίδα θέλουν την υπογραφή του Σαμαρά για να διασφαλίσουν τις πωλήσεις των όπλων.

http://www.onalert.gr/default.php?pname=Article&catid=2&art_id=10059

Ο βρώμικος ρόλος των αμερικανικών think tanks (Stratfor & ICG) στα Ελληνοτουρκικά!

Γράφει ο Λουκάς Δ. Συμπεράς (GEOPOLITICS & DAILY NEWS)

Το για πολλούς έγκυρο και αξιόλογο …STRATFOR που ειδικεύεται σε γεωπολιτικές αναλύσεις έχει χαρακτηριστεί ακόμη και από ορισμένα αμερικανικά δημοσιεύματα ως και η προσωποποίηση των αμερικανικών μυστικών υπηρεσιών στην ενημέρωση. Πρόκειται για μία καλά οργανωμένη και “στημένη” ομάδα που διοχετεύει με τον ιδανικότερο (επιστημονικό θα έλεγα) τρόπο τις ειδήσεις στο αναγνωστικό της κοινό, προβοκάρωντας χώρες, έχοντας πάντα ως προτεραιότητα τα αμερικανικά συμφέροντα. Δεν είναι τυχαίες οι κατά καιρούς επισημάνσεις από ορισμένους αμερικανούς δημοσιογράφους/αναλυτές που όχι τυχαία κατέταξαν το STRATFOR στην κατηγορία των “στημένων” μέσων ενημέρωσης και με απλά λόγια το βάφτισαν ευθέως και ως…”σκιώδης CIA”! Χωρίς να θέλω ο ίδιος να ωραιοποιήσω την Ελληνική κατάσταση που έτσι και αλλιώς είναι άκρως δυσάρεστη στα οικονομικά, πολιτικά και υπό την ευρύτερη έννοια κοινωνικά δρώμενα της χώρας, θα ήθελα να επισημάνω πως υπάρχει μία εμμονή του STRATFOR τα τελευταία χρόνια να διαιρέσει το Αιγαίο όπως αυτό εξυπηρετεί τις ΗΠΑ και τη Τουρκία. Και αυτό φυσικά το κάνει κομψά. Το κάνει βασιζόμενο σε χρόνια τακτική που την χαρακτηρίζει η επιμονή αλλά και η εμμονή. Συχνά το STRATFOR ξεφεύγει από γεωπολιτικές αναλύσεις και ανακαλύπτει εξεγέρσεις, κοινωνικές αναταραχές, μέχρι και κινδύνους εμφύλιας σύρραξης στο εσωτερικό της Ελλάδας κάνοντας προπαγάνδα που ωστόσο δεν κλήθηκε ποτέ από κανέναν δικό μας πολιτικό άνδρα (έστω από δηλώσεις) να στοιχειοθετήσει…
Τον Αύγουστο του 2010, το STRATFOR είχε δημοσιεύσει μια έκθεση που εξηγούσε ότι η χώρα μας έχει απωλέσει κάθε γεωπολιτική σημασία! Ουσιαστικά η έκθεση ήταν σαν να αναφερόταν σε κάποια αποικία και όχι σε χώρα μέλος του ΝΑΤΟ. Η έκθεση τότε (ευτυχώς) επιβεβαίωνε ότι η Ελλάδα τελικά έχει στοχοποιηθεί γεωπολιτικά και γεωοικονομικά δεδομένης της εμπλοκής στρατηγικών εταίρων (συμφερόντων) στα Βαλκάνια αλλά και την Ανατολική Μεσόγειο. “Λόγω των δομικών προβλημάτων της η Ελλάδα, μπορεί να στοχοποιηθεί μιας επίθεσης που θα μεταφραστεί ως και ουσιαστική προσπάθεια κατάργησης του έθνους κράτους, με την διατήρηση μόνο των τυπικών χαρακτηριστικών της”, τόνιζε τότε. Το γιατί βεβαία το STRATFOR ασχολήθηκε τόσες φορές και με τόσες λεπτομέρειες για μία χώρα που όπως υποστηρίζει έχει ήδη απωλέσει κάθε γεωπολιτική σημασία, είναι απορίας άξιο!!! Διαβάζοντας την τελευταία έκθεση του STRATFOR θα δούμε ότι επαναφέρουν ως ερώτημα το δικό τους συμπέρασμα του περσινού έτους.
Κοινώς… “Είναι η Ελλάδα έτοιμη να δεχτεί τη μείωση του γεωπολιτικού της ρόλου;” Είναι ξεκάθαρο ότι η Ελλάδα δεν έχει απωλέσει κανέναν γεωπολιτικό ρόλο, αλλά ούτε και δικαίωμα. Αν δεν είχε τον οποιονδήποτε ρόλο τότε το STRATFOR θα έγραφε για εμάς όσο συχνά γράφει για την Ελβετία! Το ανησυχητικό είναι μη τυχόν βρισκόμαστε στη διαδικασία απώλειας των πιο πάνω δικαιωμάτων. Και αυτό γιατί παρατηρείται οργανωμένη αμερικανική επίθεση στα ελληνικά συμφέροντα στο Αιγαίο. Ας θυμηθούμε και συγκρίνουμε την αναλυτική έκθεση που αναρτήθηκε στην ιστοσελίδα του International Crisis Group, στις 19 Ιουλίου 2011, περί των σχέσεων Ελλάδας – Τουρκίας και την αναγκαιότητα εξεύρεσης λύσης στο Αιγαίο. Το International Crisis Group, που σημειωτέον δεν αναφέρε πουθενά την Ελλάδα στη λίστα που δημοσιεύσε τότε με τις Ευρωπαϊκές και Βαλκανικές χώρες, θεωρούσε πως οι αμοιβαίες υποχωρήσεις είναι η μοναδική λύση ώστε να λυθεί μια για πάντα το πρόβλημα που υπάρχει στο Αιγαίο. INTERNATIONAL CRISIS GROUP & STRATFOR – ΣΤΟ ΙΔΙΟ ΚΑΖΑΝΙ…Αναφορά στην έκθεση του International Crisis Group κάνει και ο τουρκικός τύπος χωρίς προς το παρόν να σχολιάσει περαιτέρω το όλο ζήτημα. Ακολουθεί στα ελληνικά η περίληψη της 20-σέλιδης έκθεσης που ολόκληρη (αγγλικά) βρίσκεται εδώ: International Crisis Group – ΕΚΘΕΣΗ: ΕΛΛΑΔΑ – ΤΟΥΡΚΙΑ.
ΔΕΝ ΜΑΣ ΑΝΑΦΕΡΟΥΝ ΠΟΥΘΕΝΑ ΑΛΛΑ ΜΑΣ ΚΡΙΝΟΥΝ…

ΠΕΡΙΛΗΨΗ ΤΗΣ ΕΚΘΕΣΗΣ ΤΟΥ INTERNATIONAL CRISIS GROUP
Οι σχέσεις μεταξύ Ελλάδας και Τουρκίας έχουν πλέον εξομαλυνθεί σε σχέση με τις εποχές όπου οι δύο σύμμαχοι στο ΝΑΤΟ έφτασαν σε τρεις περιπτώσεις πολύ κοντά σε μια μεταξύ τους σύρραξη εξαιτίας των εντάσεων πάνω από το Αιγαίο. Το εμπόριο, οι επενδύσεις, η αμοιβαία συνεργασία και ο τουρισμός έχουν θέσει στο περιθώριο επί μέρους ζητήματα όπως το Κυπριακό, το οποίο πρώτο τροφοδότησε τη διένεξη στο Αιγαίο στις αρχές του 1970.
Οι συχνές διμερείς συνομιλίες και η ανεπίσημη παύση από πλευράς Τουρκίας των στρατιωτικών υπερπτήσεων πάνω από τα ελληνικά νησιά κατά το 2011 καταδεικνύουν ότι η περίοδος αυτή μπορεί να είναι κατάλληλη για την εξεύρεση μιας λύσης. Η νέα ισχυρή κυβέρνηση της Τουρκίας, η οποία εκλέχθηκε τον Ιούνιο, ενδιαφέρεται να επιδιώξει την περαιτέρω αναγνώρισή της ως υπεύθυνη περιφερειακή δύναμη, επιλύοντας τα προβλήματά της με τις γείτονες χώρες και υπερπηδώντας τα εμπόδια για την ένταξή της στην Ευρωπαϊκή Ένωση (ΕΕ).
Με την Αθήνα να χρειάζεται, εν μέσω οικονομικής κρίσης, οποιαδήποτε οικονομική βοήθεια και τη μέγιστη δυνατή ασφάλεια, αυτή η μη αναγκαία και δυνητικά επικίνδυνη διένεξη θα πρέπει να επιλυθεί. Μια καλή στρατηγική προΰποθέτει μια σειρά από συγχρονισμένα βήματα που θα προετοιμάσουν αντίστοιχα την κοινή γνώμη σε αμφότερες τις πλευρές και θα οδηγήσουν σε μια αμοιβαία συμφωνία, η οποία θα μπορούσε να περιλαμβάνει, σε περίπτωση που κριθεί αναγκαίο, και μια ενδεχόμενη προσφυγή σε διεθνή δικαστήρια.
Παρά τη σχετική ηρεμία των τελευταίων χρόνων, η οποία είχε ως αποτέλεσμα να μη συγκαταλέγεται το Αιγαίο στα φλέγοντα ζητήματα που έχει να αντιμετωπίσει η διεθνής κοινότητα, το ρίσκο της αναζωπύρωσης εξακολουθεί να υφίσταται. Οι Έλληνες ανησυχούν για την ασφάλεια των εκατοντάδων νησιών που είναι πολύ εγγύτερα στην Τουρκία παρά στην ηπειρωτική χώρα. Οι Τούρκοι φοβούνται το ενδεχόμενο να αποκοπούν από το μεγαλύτερο μέρος του Αιγαίου και των ανοιχτών θαλασσών σε περίπτωση που η Ελλάδα οδηγηθεί μονομερώς σε επέκταση των χωρικών υδάτων της και σε καθιέρωση νέων θαλάσσιων ζωνών μέσα από τη διαδικασία της δικαιοδοσίας. Οι διαπραγματεύσεις για την επανένωση της Κύπρου και η ενταξιακή πορεία της Τουρκίας οδηγούνται σε αδιέξοδο. Αν, παρ’όλα αυτά, η Άγκυρα και η Αθήνα  οδηγηθούν σε επίλυση της διένεξης στο Αιγαίο, το βήμα αυτό θα μπορούσε να βοηθήσει στο να πειστούν οι Ελληνοκύπριοι για τις καλές προθέσεις της Τουρκίας και θα αποτελούσε μέρος των διαπραγματευτικών διαπιστευτηρίων της Τουρκίας προς την ΕΕ.
Μεγάλος μέρος της διαφωνίας για το Αιγαίο αναπτύχθηκε μετά το σχεδιασμό από την Αθήνα του πραξικοπήματος του 1974 στη Λευκωσία με σκοπό την ένωση της Κύπρου με την Ελλάδα, και την επακόλουθη εισβολή και κατοχή του βόρειου τμήματος του νησιού από την Τουρκία. Η διένεξη έχει πλέον πάψει να αφορά αποκλειστικά τις θαλάσσιες ζώνες (τα χωρικά ύδατα και την υφαλοκρηπίδα) και περιλαμβάνει πλέον ζητήματα που σχετίζονται με τον εναέριο χώρο, τις υπερπτήσεις, τη στρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου και τις περιοχές πληροφοριών πτήσεων. Η γεωγραφία του Αιγαίου Πελάγους είναι περίπλοκη, και περιλαμβάνει πλέον των 2.400 νησιών, κυρίως ελληνικών, αλλά και σημαντικές θαλάσσιες οδούς, οι οποίες αποτελούν την οικονομική δύναμη και την πηγή ασφαλείας της Τουρκίας.
Η Ελλάδα υποστηρίζει ότι το διεθνές δίκαιο, όπως περιγράφεται με λεπτομέρειες στην ευρέως γνωστή επικυρωμένη σύμβαση του 1982 των Ηνωμένων Εθνών για το Δίκαιο της Θάλασσας (UNCLOS), της παρέχει το αναφαίρετο δικαίωμα της επέκτασης των χωρικών υδάτων της κατά δώδεκα ναυτικά μίλια από τα σημερινά έξι. Περιγράφει την οριοθέτηση της υφαλοκρηπίδας ως το κυριότερο πρόβλημα και πιστεύει πως αυτό πρέπει να επιλυθεί από το Διεθνές Δικαστήριο της Χάγης (ΔΔΧ) και όχι μέσα από διμερείς διαπραγματεύσεις. Για χρόνια η Τουρκία παρέμενε απρόθυμη να καταλήξουν στο ΔΔΧ για την εκδίκαση των ζητημάτων σε ό,τι αφορά το Αιγαίο και επέμενε στη λύση των διμερών συνομιλιών, αν και από το 1997 και έπειτα δεν αποκλείει την προσφυγή σε δικαστικά μέσα, εφόσον πρόκειται για από κοινού αποδεκτά όργανα. Η Τουρκία φοβάται ότι μια επέκταση των ελληνικών χωρικών υδάτων θα μπορούσε να αποκόψει την πρόσβασή της σε σημαντικές θαλάσσιες οδούς και στην υφαλοκρηπίδα του Αιγαίου. Το κοινοβούλιό της απείλησε με κήρυξη πολέμου σε περίπτωση που η Ελλάδα μονομερώς επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα η Άγκυρα προβαίνει σε συμβολικές επιδείξεις της δύναμής της, οι οποίες μέχρι πρόσφατα περιελάμβαναν στρατιωτικές πτήσεις πάνω από ακατοίκητα ελληνικά νησιά. Όλοι, συμπεριλαμβανομένων και των κρατών στην περιοχή της Μαύρης Θάλασσας που διασχίζουν το Αιγαίο με κατεύθυνση τη Μεσόγειο και παραπέρα, επιθυμούν να εξασφαλίσουν ασφαλή και ανοιχτή πρόσβαση και πέρασμα προς αυτό.
Σήμερα, αμφότερα τα μέρη υιοθετούν μια πιο εποικοδομητική προσσέγγιση στο θέμα. Το επιτελείο των υπουργείων εξωτερικών τους έχει συναντηθεί περισσότερες από 50 φορές για “διερευνητικές συνομιλίες” από το 2002, με σκοπό να καταλήξουν για το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας και πιθανόν και για άλλα άλυτα ζητήματα στο ΔΔΧ. Κεκλεισμένων των θυρών, αμφότερα τα μέρη συμφωνούν ότι οι συνθήκες έχουν αλλάξει αρκετά, ώστε να επέλθει επίλυση της διένεξης, η οποία σχετίζεται περισσότερο με την εσωτερική πολιτική των δύο χωρών αντίστοιχα, καθώς επίσης και με τον ψυχολογικό παράγοντα, παρά με μια πραγματική ανησυχία σχετικά με την ασφάλεια. Ωστόσο, η απουσία πολιτικής βούλησης για παραμερισμό των μαξιμαλιστικών θέσεων και αντιμετώπιση της κοινής γνώμης με συμβιβασμούς έχει διατηρήσει τις διαπραγματεύσεις σε αρχικό στάδιο.
Η λογική αυτή είναι κοντόφθαλμη. Τόσο η Ελλάδα όσο και η Τουρκία θα επωφεληθούν συμβάλλοντας στην επίλυση της μακροχρόνιας και δαπανηρής διένεξης, με τα οικονομικά πλεονεκτήματα του τερματισμού αυτής της επίπλαστης στρατιωτικής φιλονικίας να είναι ιδιαίτερα εμφανή για την Ελλάδα. Η Τουρκία, επίσης, θα επωφελούνταν οικονομικά, αλλά εξίσου σημαντικό, ένας τέτοιος διακανονισμός θα μπορούσε να ενδυναμώσει και πάλι τις σχέσεις της με την ΕΕ και να αυξήσει την αξιοπιστία της πολιτικής «των μηδενικών προβλημάτων» με τους γείτονες. Η διαδικασία για να επιτευχθεί κάτι τέτοιο θα μπορούσε να περιλαμβάνει τα ακόλουθα από κοινού βήματα:
Πρώτο στάδιο: Η Τουρκία επίσημα θέτει τέλος στις υπερπτήσεις πάνω από ακατοίκητα ελληνικά νησιά. Η Ελλάδα δεσμεύεται να προχωρήσει σε αποστρατιωτικοποίηση των νησιών του Αιγαίου με το που επιτευχθεί και επικυρωθεί μια περιεκτική συμφωνία με την Τουρκία που θα αφορά το Αιγαίο, σύμφωνα με δεσμεύσεις στις οποίες είχε προβεί σε μια σειρά προηγούμενων συνθηκών. Η Τουρκία δεσμεύεται να προχωρήσει σε ταυτόχρονη διάλυση του Τέταρτου Στρατού της ή σε μετεγκατάστασή του μακριά από το Αιγαίο.
Δεύτερο στάδιο: Αμφότερα τα μέρη να ανακοινώσουν ότι είναι έτοιμα να διαπραγματευτούν ειδικές συμφωνίες για το Αιγαίο, οι οποίες θα  ευθυγραμμίζονται με τις γενικές αρχές της ισότητας και των ειδικών συνθηκών της UNCLOS. Η Ελλάδα να αναγνωρίσει δημόσια ότι η Τουρκία, ως παράκτιο κράτος, έχει δικαιώματα που πρέπει να συνυπολογιστούν σε περίπτωση οριοθέτησης των θαλασσίων ζωνών του Αιγαίου, λαμβάνοντας υπόψην ότι τέτοιου είδους ζητήματα έχουν διευθετηθεί ή επιδικαστεί από άλλα κράτη που διαθέτουν ακτογραμμές και μοιράζονται την ίδια θαλάσσια περιοχή. Η Τουρκία να δεσμευτεί δημοσίως ότι θα επικυρώσει τη UNCLOS και θα αναγνωρίσει καταρχήν το διεθνές δικαίωμα της Ελλάδας να επεκτείνει τα χωρικά της ύδατα κατά δώδεκα ναυτικά μίλια. Οι δύο πλευρές από κοινού να ανακηρύξουν διαπραγματεύσεις, οι οποίες θα περιλαμβάνουν τη διατήρηση των διαδρόμων ανοιχτής θάλασσας προς όλα τα μείζονα τουρκικά λιμάνια, καθώς επίσης και τα τουρκικά στενά στη Μαύρη Θάλασσα, τα οποία μπορεί να χρησιμοποιηθούν για τη διεθνή ναυσιπλοΐα.
Τρίτο στάδιο: Η Ελλάδα και η Τουρκία να διαπραγματευτούν την οριοθέτηση των χωρικών υδάτων τους με βάση την αρχή των δώδεκα ναυτικών μιλίων ως όριο. Να συμφωνήσουν επί των ενδιάμεσων θαλάσσιων ορίων, όπου αυτά τα όρια συμπίπτουν και στη μείωση των ελληνικών χωρικών υδάτων, όπου αυτό κριθεί απαραίτητο, για να διασφαλιστούν οι διάδρομοι ανοιχτής θάλασσας για τις διεθνείς μεταφορές μέσω του Αιγαίου. Να συμφωνήσουν εκ των προτέρων ότι θα εξουσιοδοτήσουν το ΔΔΧ να επιδικάσει, σύμφωνα με τις αρχές που αναφέρθηκαν στα στάδια δύο και τρία, οποιαδήποτε διένεξη σχετικά με τη χάραξη των ορίων των χωρικών υδάτων. 
Τέταρτο στάδιο: Η Τουρκία και η Ελλάδα να θίξουν τα οποιαδήποτε εναπομείναντα ζητήματα, ιδιαίτερα σε ό,τι αφορά το ζήτημα της υφαλοκρηπίδας, και επομένως, να απευθυνθούν για οποιεσδήποτε εναπομείνουσες διαφορές στο ΔΔΧ. 
Σημαντικό σημείο: Σε ολόκληρη την έκθεση γίνεται αναφορά στο Δικαστήριο της Χάγης. Θα επανέλθω με περισσότερες πληροφορίες σχετικά με τις παγίδες που ”κρύβονται” όσον αφορά μια πιθανή προσφυγή στο Δικαστήριο της Χάγης, λόγω διαχρονικών πολιτικών παραλείψεων.

Η Ρωσία αγαπά Ομπάμα και…το δείχνει

Για ακόμα μία φορά, διαπιστώνουμε πόσο η Ρωσία αγαπά την Αμερική…Όλα συνέβησαν στο δελτίο ειδήσεων του REN TV. Την ώρα που η παρουσιάστρια Tatiana Limanova λεει μια είδηση για τον Μπάρακ Ομπάμα, κάνει μια… άκρως ιδιαίτερη χειρονομία, δείχνοντας έτσι την εκτίμησή της προς το πρόσωπο του Αμερικανού προέδρου...


http://topontiki.gr/article/25450