Διδακτική ιστορία: Ο παπάς που δεν «έβγαζε» Ανάσταση αν δεν ήσαν όλοι οι χωριανοί παρόντες

Απ’ όλες τις διηγήσεις των παλαιών γερόντων, που κατά καιρούς έχω ακούσει, την πιο όμορφη και την πιο συγκινητική θεωρώ πως την άκουσα από τον μπάρμπα-Θανάση Παπαντώνη, τον, για πολλά χρόνια, ψάλτη της εκκλησίας μας.

Την άκουσα το Μεγάλο Σαββατο του έτους 1970, μέσα στο σπιτοκάλυβό του, που βρισκόταν στον κάτω μαχαλά του χωριού μας.

Κυρία Θεοτόκε Πορταΐτισσα!

«...και κάθε φορά που θα σταθείς ενώπιον της Παναγίας Μορφής της, είτε στον Άθωνα είτε στον κόσμο, τούτο έχω να σου πω: 

"Μάνα ούσα η Κυρία Θεοτόκος, γνωρίζει πόνο να προσπερνά, γνωρίζει στη λησμονιά λάθη των ανθρώπων να αφήνει". 

Έμεινα προ της ιεράς και θαυματουργής εικόνας αρκετή ώρα. Δεν της είπα τίποτα. Μόνο ατένιζα με θαυμασμό!».

(Από το βιβλίο του Δημητρίου Π. Λυκούδη "Οσμήν ευωδίας Αγιορείτικης", Αθήνα 2015, σελ. 51).

http://dimitrislikoudis.blogspot.gr