Σε μια ιστορική ευκαιρία για τα ελληνικά συμφέροντα
εξελίσσεται η υπόγεια μάχη ΗΠΑ-Τουρκίας που παραλίγο να οδηγήσει και σε πτώση
τουρκικού μαχητικού με το Αμερικανικό αεροπλανοφόρο «USS George H.W. Bush»
να μπλοκάρει την συχνότητα τουρκικών μαχητικών που πετούσαν στην περιοχή
της Κυπριακής ΑΟΖ και τους Τούρκους χειριστές να χάνουν τον προσανατολισμό
τους.
▼
Δευτέρα 17 Ιουλίου 2017
Η Αγία Μαρίνα η Μεγαλομάρτυς τιμάται στις 17 Ιουλίου
Γέννηση και ανατροφή
Η παρθενομάρτυς Μαρίνα γεννήθηκε στη μικρή πόλη Αντιόχεια της Πισιδίας, γύρω στο έτος 270, όταν αυτοκράτορας ήταν ο Διοκλητιανός ή ο Κλαύδιος Καίσαρας. Οι γονείς της άνηκαν στην ανώτερη τάξη της περιοχής της Πισιδίας, ο πατέρας ήταν διακεκριμένος και σεβαστός από τους εθνικούς ιερέας των ειδώλων, λεγόταν δε Αιδέσιος.
Αμέσως μετά τη γέννηση της Μαρίνας, έφυγε από την παρούσα ζωή η μητέρα της. Έτσι ο πατέρας αναγκάστηκε να αναθέσει την ανατροφή της θυγατέρας του σε μία άλλη γυναίκα.
Αμέσως μετά τη γέννηση της Μαρίνας, έφυγε από την παρούσα ζωή η μητέρα της. Έτσι ο πατέρας αναγκάστηκε να αναθέσει την ανατροφή της θυγατέρας του σε μία άλλη γυναίκα.
Ασπάζεται την χριστιανική πίστη
Φαίνεται ότι η γυναίκα στην οποία ο Αιδέσιος είχε εμπιστευτεί την ανατροφή της κόρης του ήταν χριστιανή. Έτσι και η μικρή Μαρίνα γαλουχήθηκε νωρίς στη νέα πίστη του Χριστού. Και σε ηλικία 12 ετών έλαβε το Βάπτισμα και συγκαταριθμήθηκε ως μέλος στην εκλεκτή ποίμνη του Κυρίου.
Ο παπα Γιώργης και το ιερό βίωμα
Ό παπα-Γιώργης, ιερεύς σε κάποιο χωριό της πατρίδος μου, έλεγε κάποτε ότι τον κατέτρωγε ή απορία πώς είναι άπειρος ο Θεός και πώς είναι άπειρος στα ιδιώματά Του, όπως: άπειρος στην σοφία Του, στην παντοδυναμία Του, στην πανταχού παρουσία Του, στην παγγνωσία Του, στην αγαθότητα Του, στην αγάπη Του... άπειρος!!! άπειρος!!! αύτη ή στοχαστική και επίμονη απορία τον κατέτρωγε μέρα-νύχτα. Σε μια γιορτή του αγίου Δημητρίου, τον κάλεσε ο ιερεύς του διπλανού χωρίου να συλλειτουργήσει μαζί του, για να λαμπρυνθεί" έτι περισσότερο" το πανηγύρι του Ναού. Πράγματι πήγε και προίστατο της Θείας Λειτουργίας ως φιλοξενούμενος, αλλά και ως έχων τα πρεσβεία της χειροτονίας.
Στόν Κουτλουμουσιανό ἐξωνάρθηκα
τοῦ κ. Γεωργίου Θ.
Μηλίτση, διδασκάλου
Ο ἥλιος ἤδη εἶχε
γείρει ἀπό τήν ἄλλη πλευρά τοῦ ῎Αθωνα, ὅταν φτάσαμε καταϊδρωμένοι καί κατάκοποι
ἔξω ἀπό τό μοναστήρι τοῦ Κουτλουμουσίου. ᾽Εκεί ἦταν καί ἄλλοι προσκυνητές πού
περίμεναν νά ἀνοίξει ἡ κεντρική εἴσοδος τῆς μονῆς.
Γιατί ἄραγε νά εἶναι κλειστή; ἀναρωτηθήκαμε. Οἱ ἀπαντήσεις
πού δώθηκαν ἦταν πολλές καί ποικίλες. ῾Η σωστή ἀπάντηση δόθηκε σέ λίγο, ὅταν
ἀντικρίσαμε μία ὁμάδα μοναχῶν νά ἔρχονται ἀπό τήν πλευρά τῶν Καρυῶν. Μπροστά
ἦταν ὁ ἡγούμενος καί ἀκολουθοῦσαν οἱ πατέρες. «Εὐλογεῖται, Γέροντα» εἴπαμε ὅλοι
μέ μιά φωνή. «῾Ο Κύριος, παιδία μου, νά σᾶς εὐλογεῖ» ἀπάντησε ὁ ἠγούμενος, «σᾶς
κάναμε καί περιμένατε, ὅπως βλέπετε ὅλοι μας εἴμασταν στούς κήπους τῆς Μονῆς,
γιατί ἔπρεπε νά γίνουν ὁρισμένες γεωργικές ἐργασίες, σέ λίγο, ἀφοῦ ἐτοιμαστοῦν
οἱ Πατέρες, θά ἀνοίξει ἡ πόρτα, καί θά
μπῆτε στό μοναστήρι».