Μου 'πε ένας καλός αδελφός τις προάλλες: “παλιά, όταν βγαίναμε λιτανεία, ο κόσμος έκανε τον σταυρό του. Τώρα έχει ένα κινητό και μας βγάζει βίντεο”!

Μου 'πε ένας καλός αδελφός τις προάλλες: “παλιά, όταν βγαίναμε λιτανεία, ο κόσμος έκανε τον σταυρό του. Τώρα έχει ένα κινητό και μας βγάζει βίντεο”!

Όντως. Παλιότερα θυμάμαι περισσότερη ευλάβεια στις λιτανείες. Το να κάνει κάνουμε τον σταυρό μας όταν περνάει  η λιτανεία, σημαίνει ότι θέλουμε να συμμετάσχουμε σ' αυτήν. Δεν είμαστε θεατές αλλά συμμετέχοντες. Όταν κάνουμε τον σταυρό μας δείχνουμε ότι στη προσευχή συμμετέχει η ψυχή και το σώμα μαζί. Αν κάνουμε τον σταυρό μας τυπικά, μηχανικά ή ακόμη και υποχρεωτικά τότε δεν έχει καμιά σημασία...

Κι από 'κει που κάναμε το σταυρό μας, πήραμε στα χέρια το κινητό και το κάναμε προέκταση εαυτού και χεριού. Αφήνουμε τη συμμετοχή στο Μυστήριο και μεριμνάμε να πατήσουμε το κόκκινο κουμπί για το βίντεο. Την ώρα της Λιτανείας χάνουμε τη συμμετοχή για να πιάσουμε την εγγραφή. Μα δεν είναι θέαμα: είναι Μυστήριο!

Ὁ Ἅγιος Ραφαήλ καί τά συλλείτουργα τῶν ἡμερῶν μας

Γράφει ὁ Φώτης Μιχαήλ, ἰατρός

Δεκατρία χρόνια μετά τήν προδοτική ψευτοσύνοδο τῆς Φερράρας, ὁ συνυπογραφείς ἑνωτικός ὅρος ἐφαρμόζεται πλέον καί στήν πράξη: Ἀπεσταλμένοι τοῦ πάπα ἔρχονται στήν Κωνσταντινούπολη καί στίς 12 Δεκεμβρίου 1452 (πέντε μῆνες πρίν ἀπό τήν Ἅλωση) συλλειτουργοῦν μέ τούς δικούς μας μέσα στήν Ἁγιά Σοφιά.

Ἡ ὑβριστική αὐτή ἑνωτική λειτουργία σήμανε καί τό τέλος τῆς χιλιόχρονης Ἀνατολικῆς Ρωμαϊκῆς Αὐτοκρατορίας. Ἡ προδοσία τῆς Πίστεως, ὅπως μαθαίνουμε ἀπό τά Βιβλία μας τά Ἱερά, ποτέ δέν μένει ἀτιμώρητη. Ἡ Χάρις τοῦ Θεοῦ σηκώθηκε ἀπό τήν Πόλη καί ἀντ’ αὐτῆς ἐγκαταστάθηκε ἡ χατζάρα τοῦ Τούρκου.

Κυριακή Θ' Λουκά: Ο πραγματικός πλούτος μας είναι το έλεος και η αγάπη.

(Λουκ. 12.16-21)

«Οὕτως ὁ θησαυρίζων ἐν ἑαυτῷ καί μή εἰς θεόν πλουτῶν».

Μέ αὐτό τό συμπέρασμα ἔκλεισε, ἀδελφοί μου, ὁ Χριστός τή σημερινή παραβολή, πού εἶναι γνωστή ὡς ἡ παραβολή τοῦ ἄφρονος πλου­σίου.

Γιατί ὅμως ὁ πλούσιος τοῦ σημερινοῦ εὐαγγελίου χαρακτηρίζεται ἄφρων καί κατακρίνεται ἀπό τόν Θεό; ρωτᾶ, μαζί ἴσως μέ πολλούς ἀπό ἐμᾶς, ὁ ἅγιος Γρηγόριος ὁ Πα­λα­μᾶς. Γιατί ὀνομάζεται ἄφρων; Μήπως ἀπέκτησε τόν πλοῦτο του μέ ἄδικες πράξεις ἤ μήπως ἔφταιγε ἐκεῖνος, ἐπειδή ἡ χώρα του εὐφό­ρησε καί τά κτήματά του ἔδωσαν πολλούς καρπούς;

Η ΠΑΝΑΓΙΑ της Σεϊδανάγιας της Συρίας θα συρράψει τα κομμάτια της Ελλάδος, όπως συνέρραψε τον Σαουδάραβα με μεγάλο ΘΑΥΜΑ .

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Πριν από λίγες ώρες αρθρογραφήσαμε και μεταφέραμε στους αναγνώστες το ΘΑΥΜΑΣΤΟ γεγονός της εμφάνισης του ΑΓΙΟΥ ΠΑΣΙΟΥ στην Πνευματική Μητέρα-  Γερόντισσα της Ιεράς Μονής της  ΠΑΝΑΓΙΑΣ Σεϊδανάγιας της Συρίας όπου και της είπε: «Έλα να με βρεις στο σπίτι μου στην Αλεξανδρούπολη»

https://youtu.be/vcBg0V-YnuI

Επίσκεψη Γερόντισσας Ακυλίνας της Ιεράς Μονής Παναγίας Σεϊδανάγιας Συρίας. (5/10/2017)

Θ.Π.: ΤΟ ΓΕΓΟΝΟΣ ΟΤΙ Η ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΑΚΥΛΙΝΑ ΕΙΝΑΙ Η ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΚΑΙ ΜΗΤΕΡΑ ΤΗΣ ΜΟΝΗΣ ΚΑΙ ΟΧΙ Η ΔΙΟΙΚΗΤΙΚΗ ΗΓΟΥΜΕΝΗ ΤΗΣ ΙΕΡΑΣ ΜΟΝΗΣ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΣΕΪΔΑΝΑΓΙΑΣ ΔΕΝ ΑΛΛΑΖΕΙ ΣΕ ΤΙΠΟΤΑ ΤΟ ΜΕΓΕΘΟΣ ΤΟΥ ΘΑΥΜΑΤΟΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ. ΑΚΡΙΒΩΣ ΤΟ ΑΝΤΙΘΕΤΟ ΘΑ ΕΛΕΓΑ, ΔΙΟΤΙ ΤΟ ΚΑΝΕΙ ΑΚΟΜΗ ΠΙΟ ΑΞΙΟΠΙΣΤΟ ΚΑΘΩΣ ΠΡΟΚΕΙΤΑΙ ΓΙΑ ΜΙΑ ΓΕΡΟΝΤΙΣΣΑ ΠΟΥ ΕΧΕΙ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΟ ΧΑΡΙΣΜΑ ΚΑΙ ΔΙΑΧΥΤΗ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΧΑΡΗ….

Την ​Πέμπτη 5 Οκτωβρίου μας επισκέφτηκε η Γερόντισσα Ακυλίνα Ηγουμένη της Ιεράς Μονής της Παναγίας Σεϊδανάγιας Συρίας με την συνοδεία της και μας μίλησε για το θαύμα που είχε γίνει στο μοναστήρι της με τον άτεκνο Σαουδάραβα που τον είχαν δολοφονήσει και τον πέταξαν στο πορτμπαγκάζ του αυτοκινήτου του και με θαυμαστό τρόπο τον έραψε η Παναγία.

Κυριακή Θʼ Λουκά: Η παραβολή του άφρονα πλουσίου (Αγ. Νικολάου Βελιμίροβιτς)

(Λουκ. ιβ’ 16-21)

Ο Κύριος Ιησούς Χριστός ήρθε στη γη για να θεραπεύσει τους ανθρώπους από τα φθοροποιά πάθη και τις ροπές τους. Τα πάθη κι οι ροπές είναι σοβαρές ψυχικές παθήσεις. Κλέβει ποτέ ένας γιός από τον πατέρα του; Όχι. Ο δούλος όμως κλέβει από τ’ αφεντικό του. Τη στιγμή που ο Αδάμ εγκατέλειψε την ιδιότητα του υιού κι απόκτησε την ιδιότητα του δούλου, το χέρι του απλώθηκε για να πιάσει τον απαγορευμένο καρπό.

Ευχή εις την Κυρίαν Θεοτόκον επί ενοχλήσει πονηρών λογισμών

Παναγία Δέσποινά μου Θεοτόκε, ἀποδίωξον ἀπ’ ἐμοῦ τοῦ ἁμαρτωλοῦ καὶ ἀναξίου δούλου σου, τὴν ἀκηδίαν, τὴν λήθην τὴν ἄγνοιαν, τὴν ἀμέλειαν, καὶ πάντας τοὺς πονηροὺς λογισμοὺς καὶ αἰσχροὺς καὶ βλασφήμους· ἀποσόβησον ἐκ τῆς ἀθλίας καὶ ταλαιπώρου μου καρδίας καὶ ἐκ τῆς μεμολυσμένης μου ψυχῆς καὶ τοῦ ἐσκοτισμένου μου νοὸς καὶ κατάσβεσόν μου τὴν φλόγαν τῶν παθῶν καὶ ἐλέησον καὶ βοήθησόν μοι, ὅτι ἀσθενὴς καὶ ταλαίπωρος εἰμὶ ἐγώ· καὶ ρῦσαί με ἀπὸ τῶν ἐπερχομένων μοι πονηρῶν ἐνθυμήσεων καὶ προλήψεων καὶ πασῶν τῶν κακῶν με ἐλευθέρωσον πράξεων, τῶν ἐν νυκτὶ καὶ ἡμέρα.

Ὅτι ὑπερευλογημένη ὑπάρχεις καὶ τὸ ὄνομά σου τὸ ἅγιον δεδοξασμένον εἰς τοὺς αἰῶνας τῶν αἰώνων. Ἀμήν.