ΣΕΛΙΔΕΣ ΑΠΟ ΤΗΝ ΦΙΛΟΚΑΛΙΑ ΤΩΝ ΓΕΡΟΝΤΩΝ

https://agioritikoslogos.blogspot.com

Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου: Ὁ ἅγιος Φανούριος καί ἡ ὡριμότητα τῆς πνευματικῆς μας ζωῆς

Μόλις εχθές ο σουλτάνος ξεπέρασε το ΣΟΚ του Δεκαπενταύγουστου και τώρα πνέει τα μένεα.

Όταν εμφανίζονται οι ΑΓΙΟΙ μας στους Τούρκους και αυτό έγινε πολλές φορές στο παρελθόν, τους κόβεται η μιλιά και τρομάζουν. Με φόβο κάνουν αυτό που τους προστάζουν γιατί γνωρίζουν τι τους έρχεται διαφορετικά …

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Θα περίμενε κανείς μετά την αιφνίδια απελευθέρωση των δυο στρατιωτικών μας την ώρα του πανηγυρικού εσπερινού της Κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου, τουλάχιστον το επόμενο 24 ωρο να βγούν οι τούρκοι και να αιτιολογήσουν πειστικά την απόφαση τους αυτή.

Ο Άγιος Φανούριος ο Θαυματουργός

Είναι εκατοντάδες οι Άγιοι Μάρτυρες που βασανίστηκαν και μαρτύρησαν για τον Κύριο μας και θυσίασαν τη ζωή τους για να μην αρνηθούν την πίστη τους. Στα δεκατέσσερα εκατομμύρια ανέρχονται μόνο οι γνωστοί Μάρτυρες των δύο πρώτων αιώνων του Χριστιανισμού.

Άγνωστος ο αριθμός εκείνων, που δε γνωρίζουμε. Ανάμεσα σε αυτούς συγκαταλεγόταν και ο Άγιος Φανούριος ο Θαυματουργός, ο οποίος έζησε την εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν οι ορδές των βαρβάρων της Ασίας, οι Τούρκοι, είχαν κατακλύσει το χώρο της Βυζαντινής Αυτοκρατορίας και μεθυσμένοι από τις νίκες τους έσφαζαν και σκότωναν τους Χριστιανούς, αφού κατά τη Μωαμεθανική θρησκεία τους θεωρούνταν άπιστοι.

ΔΙΧΩΣ ΙΕΡΟ ΚΑΙ ΟΣΙΟ

Αυτονόητο και όχι ζητούμενο ο σεβασμός στα χριστιανικά κηρύγματα

Από τη Δρ. Ελένη Παπαδοπούλου*

Γνωστός δημοσιογράφος ανήρτησε στα κοινωνικά δίκτυα μία φωτογραφία, όπου εικονίζονται η Παναγία και ο Χριστός με πρόσωπα αρουραίων. Όπως ήταν φυσικό, αυτό προκάλεσε τεράστιες αντιδράσεις και ο δημοσιογράφος αναγκάστηκε να ζητήσει συγγνώμη. Άγνωστο και αδιάφορο παραμένει αν όντως μετάνιωσε. Η πράξη είναι κατάπτυστη με ή χωρίς συγγνώμη.

Το Ευαγγέλιο της Κυριακής († ΙΓ’ ΜΑΤΘΑΙΟΥ) 26 Αυγούστου 2018

Κατά Ματθαίον ΚΑ´ 33-42

Ἄλλην παραβολὴν ἀκούσατε. ἄνθρωπος τις ἦν οἰκοδεσπότης, ὅστις ἐφύτευσεν ἀμπελῶνα καὶ φραγμὸν αὐτῷ περιέθηκε καὶ ὤρυξεν ἐν αὐτῷ ληνὸν καὶ ᾠκοδόμησεν πύργον, καὶ ἐξέδοτο αὐτὸν γεωργοῖς, καὶ ἀπεδήμησεν. ὅτε δὲ ἤγγισεν ὁ καιρὸς τῶν καρπῶν, ἀπέστειλε τοὺς δούλους αὐτοῦ πρὸς τοὺς γεωργοὺς λαβεῖν τοὺς καρποὺς αὐτοῦ. Καὶ λαβόντες οἱ γεωργοὶ τοὺς δούλους αὐτοῦ ὃν μὲν ἔδειραν, ὃν δὲ ἀπέκτειναν, ὃν δὲ ἐλιθοβόλησαν. Πάλιν ἀπέστειλεν ἄλλους δούλους πλείονας τῶν πρώτων, καὶ ἐποίησαν αὐτοῖς ὡσαύτως. ὕστερον δὲ ἀπέστειλε πρὸς αὐτοὺς τὸν υἱὸν αὐτοῦ λέγων· ἐντραπήσονται τὸν υἱόν μου. Οἱ δὲ γεωργοὶ ἰδόντες τὸν υἱὸν εἶπον ἐν ἑαυτοῖς· οὗτός ἐστιν ὁ κληρονόμος· δεῦτε ἀποκτείνωμεν αὐτὸν καὶ κατάσχωμεν τὴν κληρονομίαν αὐτοῦ. Καὶ λαβόντες αὐτὸν ἐξέβαλον ἔξω τοῦ ἀμπελῶνος καὶ ἀπέκτειναν. ὅταν οὖν ἔλθῃ ὁ κύριος τοῦ ἀμπελῶνος, τί ποιήσει τοῖς γεωργοῖς ἐκείνοις; λέγουσιν αὐτῷ· Κακοὺς κακῶς ἀπολέσει αὐτούς, καὶ τὸν ἀμπελῶνα ἐκδώσεται ἄλλοις γεωργοῖς, οἵτινες ἀποδώσουσιν αὐτῷ τοὺς καρποὺς ἐν τοῖς καιροῖς αὐτῶν. Λέγει αὐτοῖς ὁ Ἰησοῦς· Οὐδέποτε ἀνέγνωτε ἐν ταῖς γραφαῖς, λίθον ὃν ἀπεδοκίμασαν οἱ οἰκοδομοῦντες, οὗτος ἐγενήθη εἰς κεφαλὴν γωνίας· παρὰ Κυρίου ἐγένετο αὕτη, καὶ ἔστι θαυμαστὴ ἐν ὀφθαλμοῖς ἡμῶν;