ΟΤΑΝ Η ΚΥΡΙΑ ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ ΑΝΗΜΕΡΑ ΤΩΝ ΘΕΟΦΑΝΕΙΩΝ ΚΟΥΝΟΥΣΕ ΤΗΝ ΜΕΓΑΛΗ ΚΑΝΔΥΛΑ ΣΤΟ ΚΑΘΟΛΙΚΟ, ΧΑΡΜΟΣΥΝΑ !

Η χαραμάδα του Παραδείσου…

Μεσημέρι. Ρουτίνα.

Μια απλή καθημερινή.
Τα σπουδαία συμβαίνουν αλλού, όχι εδώ.

Σ’ ενα συνηθισμενο σπιτι, μιας συνηθισμενης οικογενειας, σε μια συνηθισμενη ζωη.

Τιποτα το ιδιαιτερο. Τιποτα το αξιοπροσεκτο.

Ησυχο το σπιτι, η μητερα κατακοπη με τις δουλειες, με το βλεμμα ανησυχο, με την προσμονη μιας αναπαυσης, να ειναι μακρια απο την δικαιωση της. Νεα στο σωμα, γρια σχεδον στην ψυχη.

Είναι ΜΕΓΑ ΣΗΜΕΙΟ. Η ΝΑΣΑ προσπαθεί να εξηγήσει γιατί πάντα υπάρχει πάνω από την ΕΛΛΑΔΑ ένα ΦΩΣ; Την ερμηνεία τους την έδωσε ο Γέροντας ΕΦΡΑΙΜ ο Αριζονίτης.

Όλοι στην ΝΑΣΑ ομιλούν για αυτό το ανεξήγητο ΦΩΣ πάνω από την Ελλάδα. Ευχαριστούμε την Ελένη που μας προώθησε αυτή την πληροφορία.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Στην ΝΑΣΑ είναι προβληματισμένοι εδώ και πολλά χρόνια από τα Θεοσημεία πάνω από την πατρίδα μας. Αυτός ήταν και ένας ουσιαστικός λόγος που ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΙΣΙΟΣ δεχόταν επισκέψεις στην Παναγούδα στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ από κορυφαίους επιστήμονες αυτής της υπηρεσίας διαστημικής.

H OΣIA ΣYΓKΛHTIKH

Επισκόπου Αυγουστίνου Καντιώτη

H EΠOXH MAΣ, αγαπητοί μου, είναι εποχή φοβεράς αποστασίας από το Θεό. Πολλα σημάδια το μαρτυρούν. Mεταξύ των σημείων που βοούν ότι ο κόσμος εξέκλινε από το δρόμο του Kυρίου είναι και η αποστροφή, η απέχθεια, το μίσος, που αισθάνεται ο σημερινός κόσμος προς ό,τι ο Kύριος διατάζει, και μάλιστα προς την παρθενική ζωή. H παρθενική ζωή είναι εκείνο που ο Xριστός αγάπησε πάνω απ’ όλα, εκείνο που εκήρυξε ως την κορυφή της ευαγγελικής αρετής, και προς αυτήν εκάλεσε και καλεί τις ψυχές εκείνες που θέλουν να ζήσουν μια ανώτερη ζωή. Για την παρθενική ζωή, που είναι το μυρίπνοο άνθος της ευαγγελικής αρετής, ο κόσμος εκφράζεται περιφρονητικά.

«Ωδήν επινίκιον» εις την Πορταϊτισσα

“Ωδήν επινίκιον” Ήχος α'

Υμνείν Πορταϊτισσα, απαρχομένω, τα ένδοξα θαύματα της σεπτής Εικόνος σου, χάριν εν λόγω μοι δος, και γνώσεως μαρμαρυγήν Θεοχαρίτωτε.

Μονήν Πορταϊτισσα, την των Ιβήρων, οικείν καθηρέτισας, υπέρ πάσας Δέσποινα, τας εν τω Άθω Μονάς· ω εξαιρέτου, προς αυτήν σου αγαπήσεως.

Νοείν συγκατάβασιν την σην ου σθένει, ο νους ο ανθρώπινος· συ γαρ Κόρη γέγονας, της των Ιβήρων Μονής και θυρωρός και οικουρός· τις ου θαυμάσεται;

Ως μέγιστα πέλουσι Θεογεννήτορ, τεράστια άπαντα, άπερ εξετέλεσας δια Εικόνος της σης, Πορταϊτίσσης της σεπτής, Νύμφη Ανύμφευτε.

Θηβαίος Πολίτης

Η Ευλογία του Ιορδάνου

Υπό Δημητρίου Π. Λυκούδη

Θεολόγου – Φιλολόγου, Υπ Δρος Παν/μίου Αθηνών

Η Άκρα Ταπείνωση! Ο Θεός των όλων καταδέχεται να βαπτισθεί στον Ιορδάνη ποταμό[1] για να «ποτίσει» τον άνθρωπο με «τὰ νάματα τῆς ἀφθαρσίας».[2] Εγγίζει η απολύτρωση πάντων ορατών και αοράτων και συγχορεύει Ουρανός και γη και το επίγειο μετά του επουρανίου στερεώματος. Η τελεία και ασύλληπτη δια της ανθρωπίνης αντιληπτικής και διανοητικής ικανότητας, θεία συγκατάβαση του Θεανθρώπου Κυρίου Ιησού Χριστού.