Η ταπεινοφροσύνη (Άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος)

Πνευματικά θησαυρίσματα από τις ομιλίες του αγίου Ιωάννου του Χρυσοστόμου

Αν η αμαρτία, όταν είναι ενωμένη με την ταπεινοφροσύνη, τρέχει τόσο γρήγορα στο δρόμο της θεϊκής ευσπλαχνίας, ώστε μπορεί να ξεπεράσει και την αρετή που τρέχει με αλαζονεία, τότε πού δε θα φτάσει η αρετή, όταν συνυπάρχει με την ταπεινοφροσύνη; Αν εκείνοι που ομολογούν τα αμαρτήματά τους, βρίσκουν έλεος από τον Κύριο, τότε πόσα στεφάνια δε θα κερδίσουν εκείνοι που έχουν πλήρη επίγνωση των αγαθών τους πράξεων και παραμένουν ταπεινοί;

Το μήνυμα της Αθωνίτισσας Θεοτόκου προς τον σύγχρονο κόσμο

Το μήνυμα της Αθωνίτισσας Θεοτόκου προς τον σύγχρονο κόσμο είναι ένα, καίριο και σημαντικό. Σιωπηλά ευαγγελίζεται ή ίδια, λέγοντας προσωπικά κι εμπιστευτικά στον καθένα: «Μη φοβάσαι, παιδί μου, τον πόνο, μη δειλιάζεις, μη κάμπτεσαι, μη άγχεσαι καί μη αγωνιάς. Αποδέξου τον άγιο πόνο, παραδέξου τον, συμφιλιώσου μαζί του, αγάπησε τον, όπως εγώ. Όμως με γνώση, με συνέπεια, με σοβαρότητα, με υπευθυνότητα και προσοχή. Όχι γιατί δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, αλλά με την ελπίδα ότι αυτός ο πόνος είναι αναιρετικός αμαρτίας, οφειλή λαθών, κλειδί της Βασιλείας των Ουρανών. Η σημερινή αποτυχία, ασθένεια, δυσκολία, ταραχή και περιφρόνηση, είναι μία παραχώρηση Θεού, πού σου δίνεται για μία επανεξέταση της πορείας σου, για μια πνευματική ανασυγκρότηση, για μία επανατοποθέτηση του βίου σου...».

"Κάπου εδώ Είμαστε. Μετά θα Τρέχουν και θα Τρέχουμε. Κανείς μας δεν θα γλυτώσει από αυτά"

Τρέχουν πρωτόγνωρα γεγονότα σε όλο τον πλανήτη και ανεβαίνουν οι ταχύτητες που τρέχουν οι άνθρωποι. Μπορεί αυτή η  παγκόσμια κατάσταση αλλοφροσύνης να αναστραφεί; Μπορεί το μεγάλο ΜΠΑΜ να μην ακουστεί ποτέ; Μπορεί οι προφητείες, οι προρρήσεις των ΑΓΙΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ να περιμένουν άλλα 4-5-10 χρόνια; Μπορεί η παγκοσμιοποίηση να ολοκληρωθεί;

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ρωτήσαμε πάνω σε αυτά τα ερωτήματα ένα Ελληνοαμερικανό  καθηγητή πανεπιστημίου, που διδάσκει σε σχολές θετικών επιστημών στις ΗΠΑ, αλλά τις τελευταίες δεκαετίες της ζωής  του, όπως μας είπε ¨του άνοιξαν νέοι πνευματικοί  ορίζοντες διαβάζοντας την Ελληνική Ιστορία από αυθεντικές πηγές¨

Ἡ Εἰκόνα τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου "Παναγία, ἡ Ἀπροσδόκητος Χαρά"

Ἑορτάζει: 1η Μαΐου καὶ 9η Δεκεμβρίου

ΕΝΑΣ ἄνθρωπος ἁμαρτωλὸς εἶχε μεγάλη εὐλάβεια στὴν Ὑπεραγία Θεοτόκο καὶ εἶχε ὡς εὐλαβῆ συνήθεια, ἂν καὶ συνέχιζε νὰ ἁμαρτάνη, ὁπωσδήποτε νὰ προσεύχεται καθημερινῶς ἔμπροσθεν τῆς Ἱερᾶς Εἰκόνος Αὐτῆς μὲ τὰ λόγια τοῦ Ἀρχαγγέλου Γαβριήλ: "Χαῖρε Κεχαριτωμένη!...".

«Στην Παναγία όλα τα προβλήματα αναθέτω»

Μιλώ στη Γλυκοφιλούσα, όταν μου λείπει η αγάπη των δικών μου!

Παρακαλώ την Οδηγήτρια, για να μην χάσω τον δρόμο μου!

Κλαίω μπροστά στην Παυσολύπη, όταν ο ουρανός μου είναι μάυρος!

Δέομαι στην Γοργουπήκοο, γιατί το πρόβλημα »δεν παίρνει»άλλο!

Γονατίζω στην Παραμυθία, όταν οι λύπες είναι αβάσταχτες και πολλές!

Χαμογελώντας παρακαλώ την Πάντων Χαρά, όταν η χαρά μου είναι μακρινό όνειρο!

Κοκκινίζοντας εκλιπαρώ το Ρόδον το Αμάραντο, για την χαμένη μου ντροπή!

Κι αν η μάνδρα της ψυχής μου απειληθεί, κρούω στην Πορταίτισσα!

Κυριακή της Απόκρεω: Αγάπη ναι, αλλά πιά αγάπη; (Πρωτ. Γεώργιος Μεταλληνός)

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Ματθαίου κε’ 31-46.

«εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. κε’ 40)

1. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή έρχεται να μας υπενθυμίσει μια μεγάλη αλήθεια. Την περασμένη Κυριακή μίλησε το ιερό Ευαγγέλιο για την αγαθότη­τα του Θεού- Πατέρα, που περιμένει το πλάσμα του να επιστρέψει. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάμει να ξεχάσουμε και την δικαιοσύνη Του. Ο Θεός δεν είναι μονάχα στοργικός Πατέρας. Είναι και δίκαιος Κριτής. «Ούτε ο έλεος αυτού άκριτος, ούτε η κρίσης ανελεήμων» λέγει ο Μ. Βασίλειος. Θα κρίνει τον Κόσμο, μας λέγει το Ευαγγέλιο, και μάλιστα όχι αυθαίρετα, αλλά σύμφωνα με τα έργα μας. Μας φέρνει, λοιπόν, η σημερινή περικοπή ενώπιον του γεγονότος της κρίσε­ως. Και λέμε «γεγονότος», γιατί η παγκόσμια κρίση αποτελεί για την πίστη μας εσχατολογική βεβαιότητα και πραγματικότητα, που ομολογείται σ’ αυτό το Σύμ­βολο μας ως εκκλησιαστική πίστη: «Και πάλιν ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς…».