Τετάρτη 17 Απριλίου 2019

Μεγάλη Δευτέρα των Καθολικών και ο ΑΚΑΝΘΙΝΟΣ ΣΤΕΦΑΝΟΣ του ΚΥΡΙΟΥ μας μέσα στην φλεγόμενη ΠΑΝΑΓΙΑ των ΠΑΡΙΣΙΩΝ. Ακόμα να καταλάβουμε;

Φωτο - Στιγμιότυπο από βίντεο παραγωγής του 2013 που δείχνει τον ΧΡΙΣΤΟ με το Ακάνθινο Στέφανο μπροστά σε ένα καθεδρικό ναό που μοιάζει με την ΠΑΝΑΓΙΑ των Παρισίων.
Σε επόμενο στιγμιότυπο στο ίδιο βίντεο εμφανίζεται ο ΚΥΡΙΟΣ δίχως τον Ακάνθινο Στέφανο επί της Τιμίας Κεφαλής ΤΟΥ την στιγμή που  έχει καταρρεύσει  το κωνοειδές κωδωνοστάσιο της Παναγίας των Παρισίων.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Οι Ευρωεκλογές – το Brexit και τα Μυστήρια της Παναγίας των Παρισίων στην ίδια χρονική συγκυρία. Τι Σημαίνουν;

Σύμπτωση – συγκυρία – προβοκάτσια με σημειολογία ή κάτι άλλο δένει τα τρία αυτά γεγονότα ;
«με όλα αυτά που γίνονται  ετοιμάζονται νέες σταυροφορίες από την Πόλη των φώτων του διαφωτισμού (βλ. Παρίσι) στην ΒΑΣΙΛΕΥΟΥΣΑ ΠΟΛΗ της Ρωμιοσύνης, Την Κωνσταντίνου - ΠΟΛΗ για να φρενάρουν το κατέβασμα των Ρώσων» Φωνή βοώντος από το Περιβόλι της Παναγιάς μας στο ΑΓΙΟ ΟΡΟΣ
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Η επικαιρότητα των συστημικών ΜΜΕ μιλάει για  κοινό ατύχημα που προκάλεσε την καταστροφική  φωτιά στην Παναγία των Παρισίων ( λίγο νωρίς φυσικά είναι να εξαχθούν συμπεράσματα). Άρα πάμε στην «φάπα του ουρανού» δηλ. στο ατύχημα ή κοινώς στον πνευματικό νόμο κατά τους Αγίους Πατέρες η αυτό που επέτρεψε να γίνει ο ΑΓΙΟΣ ΘΕΟΣ.

Χαῖρε, χρωτός τοῦ ἐμοῦ θεραπεία


Κήρυγμα Μητροπολίτου Μόρφου κ. Νεοφύτου στὴν Ἀκολουθία τοῦ Ἀκαθιστου Ὕμνου στήν Ὑπεραγία Θεοτόκο, ποὺ τελέσθηκε στὸν  ἱερὸ ναὸ Ἁγίων Κυπριανοῦ καὶ Ἰουστίνης  τῆς κοινότητας Μενικου τῆς μητροπολιτικῆς περιφέρειας Μόρφου (12.4.2019).

Ψάλλει ὁ πρωτοψάλτης τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Μόρφου κ. Μάριος Ἀντωνίου.

ΣΤΑΥΡΟΑΝΑΣΤΑΣΙΜΗ ΠΟΡΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΑΣΧΑ

Φθάνοντας  πορεία πού ξεκινήσαμε ἀπό τήν ἀρχή τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς στό ἀποκορύφωμά τηςπορευόμενοι πρός τό Πάσχαθά ἑορτάσουμε τήν θριαμβευτική εἴσοδο τοῦ Χριστοῦ στά Ἱεροσόλυμαὁπότε θά ὑποδεχθοῦμε κι ἐμεῖς τόν σιωπηλόπροβληματισμένο καί κατά πάντα περίλυπο Ἰησοῦπού εἰσέρχεται στήν Ἁγία Πόλη.
Στήν ὀρθόδοξη εἰκονογραφία τῆς ἑορτῆς τῆς Κυριακῆς τῶν Βαΐων, ἄν σταθοῦμε μπροστά στήν εἰκόνα, θά παρατηρήσουμε ὅτι τό πρόσωπο τοῦ Ἰησοῦ ἔχει μία περίσκεψη καί φαίνεται νά ἀπέχει ἀπό τά ὅσα συμβαίνουν γύρω του. Γι᾿ αὐτό καί σιωπᾶ˙ δέν χαιρετᾶ˙ δέν εὐλογεῖ˙ δέν θαυματουργεῖ˙ δέν προσέχει στά Ὠσσανά. Όλα αὐτά γνωρίζει ὅτι εἶναι τά σημάδια μιᾶς πορείας πού μέλλει νά διανύσει.

Ο ΛΗΣΤΗΣ ΠΟΥ «ΕΚΛΕΨΕ» ΤΟΝ ΠΑΡΑΔΕΙΣΟ

Ήταν ένας ληστής. Ένας άνθρωπος με πλήθος αξιόποινων πράξεων, τέτοιων και τόσων που τον έκαναν απεχθή στα βλέμματα των ανθρώπων . Ήταν ένας κατάδικος, της πιο μεγάλης και δίκαιης καταδίκης, αφού ούτε ο ίδιος δεν είχε προβάλει υπεράσπιση και δικαιολογία για τον εαυτό του: «Άξια ων επράξαμεν απολαμβάνομεν», ομολογεί προσυπογράφοντας έτσι χωρίς ελαφρυντικά την καταδίκη του (Λουκ. κγ΄ 41). Κινούνταν στο περιθώριο. Δρούσε στην παρανομία. Σκόρπιζε το φόβο, για να δρέψει τελικά όχι μόνο την περιφρόνηση, αλλά και τη μήνη των ανθρώπων της εποχής του. Κι όμως αυτό το αποτρόπαιο πρόσωπο, αυτός ο απάνθρωπος άνθρωπος τιμάται στην αγία μας Εκκλησία μαζί με τα άχραντα πάθη του Θεανθρώπου Κυρίου μας.

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΚΑΤΑ ΤΩΝ ΠΑΘΩΝ – ΟΣΙΟΥ ΠΑΙΣΙΟΥ

-Γέροντα, όταν ο Προφήτης Δαβίδ έλεγε: “πνεύματι ηγεμονικώ στήριξόν με” τί εννοούσε;
–Ο Δαβίδ ζητούσε απο τον Θεό να του δώσει διοικητικό χάρισμα, επειδή είχε να κυβερνήσει ανθρώπους. Αλλά και ο κάθε άνθρωπος χρειάζεται » πνεύμα ηγεμονικό «, γιατί έχει να κυβερνήσει τον εαυτό του, για να μην τον κάνουν κουμάντο τα πάθη του.
–Γέροντα τί είναι τα πάθη;

«Ούκ έστιν ώδε, άλλ' ήγέρθη»

Υπάρχουν γεγονότα τα οποία αλλάζουν τον ρουν της Ιστορίας. Το σπουδαιότερο από αυτά, ανεξαρτήτως αν κάποιος πιστεύει σ’ αυτό ή όχι, είναι η Ανάσταση του Χριστού, η οποία χώρισε την ιστορία σε δύο περιόδους. Δεν είναι η γέννηση η αυθεντική βάση του χωρισμού, αλλά η ανάσταση. Χωρίς την ανάσταση η γέννηση θα παρέμενε ένα συναισθηματικό επεισόδιο ερχομού στον κόσμο ενός ανθρώπου που είπε ωραία λόγια, έκανε μερικές υπερβάσεις στην φυσική πορεία της ζωής, αλλά νικήθηκε και Αυτός, όπως όλοι, από την αναπόδραστη ανθρώπινη μοίρα που φαίνεται ότι είναι ο θάνατος.

«Κλαίει, γιατί χάθηκε το Σώμα του Κυρίου της και δεν ξέρει ποιος το πήρε»

Δεύτε από θέας γυναίκες ευαγγελίστριαι, και τη Σιών είπατε. Δέχου παρ’ ημών χαράς ευαγγέλια της Αναστάσεως Χριστού.19
Φαίνεται από τα άγια Ευαγγέλια ότι η θαυμαστή Μαρία η Μαγδαληνή πήγε πολλές φορές εκείνο το βράδυ του Σαββάτου στον Τάφο. Πήγε πρώτα μαζί με την Θεοτόκο νύχτα ακόμη, πολύ πριν ξημερώση (Βλ. Ματθ. κη’, 1-10). Πήγε μαζί με άλλες γυναίκες αργό­τερα (Λουκ. κδ’ 1-10 και Μάρκ. ιστ’, 1-8). Ήρθε ακό­μη μία φορά μαζί με τους Αποστόλους Πέτρο και Ιω­άννη (Ιω. κ’, 1-10). Οι ευσεβείς Μυροφόρες γυναίκες αξιώθηκαν αυτές πρώτες να ακούσουν από Άγγελο Κυρίου το ευφρόσυνο μήνυμα ότι «ηγέρθη ο Κύριος» και να γίνουν πρώτες και αψευδείς μάρτυρες της Ανα­στάσεως.