Ο Ταξιάρχης του Μανταμάδου

Η εξωτερική ολόσωμη εικόνα του Αρχαγγέλου Μιχαήλ η οποία εξαφανίστηκε το 1964

Ή ανέλπιστη σωτηρία

Στα 1963, το πρωινό εκείνο της επιθέσεως των Τουρκοκυπρίων στη μαρτυρική Κύπρο, όταν μπήκε ο νεωκόρος στο ιερό προσκύνημα του Μανταμάδου για ν' ανάψει το καντήλι του Ταξιάρχη, είδε κατάπληκτος πώς η ολόσωμη εικόνα του έλειπε! Αύτη ή απροσδόκητη εξαφάνιση προκάλεσε σύγχυση στον ευσεβή λαό και κράτησε μια βδομάδα. Ξαφνικά, η εικόνα βρέθηκε πάλι στη θέση της, όπως είχε εξαφανιστεί.

Η επίσκεψη των Μυροφόρων στον Τάφο, ο λαμπροφορεμένος άγγελος και η αναγγελία της Αναστάσεως (Θεοφάνους Κεραμέως)

Ομιλία στο β΄ Εωθινό Ευαγγέλιο

Η επίσκεψη των Μυροφόρων στον Τάφο (Μάρκ. ις’ 2-4)

Όταν πλέον πέρασε η λύπη του Σαββάτου και ενεργήθηκε το μυστήριο της αναστάσεως και ο Ήλιος της δικαιοσύνης σαν από κάποιο ορίζοντα ανέτειλε, τότε η τριάδα των ιερών γυναικών που μετέφεραν τα αρώματα έφθασε στο ζωηφόρο μνήμα. «Και πολύ πρωί, την πρώτη ημέρα της εβδομάδας, έρχονται στο μνήμα, μόλις ανέτειλε ο ήλιος». Γιατί η Εύα, επειδή απατήθηκε κατά το δειλινό, εξορίζεται από τον τόπο της απολαύσεως (παράδεισο). Αντίθετα όμως, οι απόγονοί της σπεύδουν πολύ πρωί να μάθουν την αποκατάσταση της πρώτης μητέρας του ανθρώπινου γένους (Εύας), που έγινε μέσω της αναστάσεως.

Μια ιστορία σαν παραμύθι μα είναι αληθινή

Η εικόνα του Αρχαγγέλου στον Ι.Ναό των Παμμεγίστων Ταξιαρχών

Της Γιώτας Παμπάλου

Όσες φορές κι αν πέρασα την Πύλη του Ναού των Παμμεγίστων Ταξιαρχών στο Μανταμάδο στα Βόρεια της Λέσβου, όσες φορές κι αν Τον αποχαιρέτησα τον Ταξιάρχη,τον Αρχάγγελο ,πάντα σιγοψιθύριζα: Αξίωσε με στον δρόμο σου να ΄μαι, Αξίωσε με  να ΄ρθω να σε ματαδώ! και θαρρώ πια πως στην πορεία των χρόνων, πως με ακούει, και  με αξιώνει η επιθυμία μου να γίνεται αληθινή. Ταξίδεψα ψηλά στα  σύννεφα, πετώντας μέσα σε  "σιδερένιο πουλί" επτά φορές  και με την χαρμολύπη στην καρδιά να σκύβω και να ασπάζομαι την μορφή του στην σμιλεμένη εικόνα από τα χέρια του Μοναχού Γαβριήλ...του μόνου επιζώντος από τα χέρια των Σαρακηνών πειρατών.

Κυριακή τῶν Μυροφόρων

Ἅγιος Λουκᾶς Κριμαίας

Στὰ τριάμιση τελευταῖα χρόνια τῆς ἐπίγειας ζωῆς τοῦ Κυρίου μας Ἰησοῦ Χριστοῦ, ὅταν Αὐτὸς κήρυττε τὸ Εὐαγγέλιο τῆς δικαιοσύνης καὶ ἔκανε ἀμέτρητα θαύματα, μαζί Του βρίσκονταν συνεχῶς οἱ ἅγιοι ἀπόστολοι καὶ οἱ μυροφόρες γυναῖκες. Οἱ ἀπόστολοι τοὺς ὁποίους ὁ Ἴδιος διάλεξε ἦταν περισσότεροι ἀπὸ τὶς μυροφόρες. Καὶ μόνο τοὺς ἀποστόλους ἔστελνε ὁ Κύριος νὰ κηρύττουν τὸ Εὐαγγέλιο. Μόνο στοὺς ἀποστόλους ἔδωσε τὴν ἐξουσία νὰ διώχνουν τὰ δαιμόνια καὶ νὰ θεραπεύουν τοὺς ἀσθενεῖς. Οἱ μυροφόρες, ἂν καὶ δὲν τὶς ἀγαποῦσε ὁ Κύριος λιγότερο ἀπὸ τοὺς ἀποστόλους, δὲν ἔλαβαν ἀπ’ Αὐτὸν τέτοια χαρίσματα.

Κυριακή των Μυροφόρων: Λόγος εις τας Μυροφόρους και εις την θεόσωμον ταφήν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού, και εις τον Ιωσήφ τον από Αριμαθαίας, και εις την τριήμερον Ανάστασιν του Κυρίου ημών Ιησού Χριστού

"Χαρᾶς τὰ πάντα πεπλήρωται, τῆς Ἀναστάσεως τὴν πεῖραν εἰληφότα. Μαρία γὰρ ἡ Μαγδαληνή, ἐπὶ τὸ μνῆμα ἦλθεν, εὗρεν Ἄγγελον ἐπὶ τὸν λίθον καθήμενον, τοῖς ἱματίοις ἐξαστράπτοντα καὶ λέγοντα. Τὶ ζητεῖτε τὸν ζῶντα μετὰ τῶν νεκρῶν, οὐκ ἐστιν ὧδε, ἀλλ΄ ἐγήγερται, καθὼς εἶπε, προάγων ἐν τῇ Γαλιλαίᾳ."

Γρηγορίου Πατριάρχου Αντιοχείας

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.

Κατά Μάρκον Ευαγγέλιον: Ιε.43 – ιστ.8.

"Τω καιρώ εκείνω, ελθών Ιωσήφ ο από Αριμαθαίας, ευσχήμων βουλευτής, ός και αυτός ήν προσδεχόμενος την βασιλείαν του Θεού, τολμήσας εισήλθε προς Πιλάτον, και ητήσατο το σώμα του Ιησού. Ο δέ Πιλάτος εθαύμασεν ει ήδη τέθνηκε” και προσκαλεσάμενος τον κεντυρίωνα επηρώτησεν αυτόν, ει πάλαι απέθανε. Και γνούς από του κεντυρίωνος εδωρήσατο το σώμα τω Ιωσήφ. Και αγοράσας σινδόνα και καθελών Αυτόν, ενείλησε τη σινδόνι, και κατέθηκεν Αυτόν εν μνημείω, ο ήν λελατομημένον εκ πέτρας. Και προσεκύλισε λίθον επί την θύραν του μνημείου. Η δέ Μαρία η Μαγδαληνή και Μαρία Ιωσή εθεώρουν πού τίθεται.

Παναγία, η μάνα των Αγιορειτών

Η ΕΥΛΑΒΕΙΑ ΠΡΟΣ ΤΟ ΠΡΟΣΩΠΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

Ήταν ένα γεροντάκι που μόλις άκουγε τ’ όνομα της Παναγίας έκλαιγε σαν μικρό παιδί.

Ήταν ένας Καυσοκαλυβίτης που όποτε γύριζε πλευρό τη νύχτα έψελνε το «Άξιον εστί».

Ήταν ένας Γρηγοριάτης ηγούμενος πού ΄χε «φάει» την εικόνα Της από τους πολλούς ασπασμούς.

Ήταν ένας Νεοσκητιώτης που παρακαλούσε όποιον έβλεπε να μιλήσει, να γράψει, να εκδώσει, ό,τι υπήρχε για την Παναγία.

Ήταν ένας μακαρίτης Ιβηρίτης που έπασχε από αγάπη προς την Πορταΐτισσα.

Ένας Φιλοθεΐτης έλεγε: «Έχομεν βεβαίας τας ελπίδας εις την Γλυκοφιλούσαν»

Το πολύ μεγάλο θαύμα του Ταξιάρχη σε ανάπηρη-ετοιμοθάνατη γυναίκα, ξημερώματα της Κυριακής των Μυροφόρων....

Ήτανε μία Κυριακή του Ιουλίου. Το παλλεσβιακό προσκύνημα των Παμμεγίστων Ταξιαρχών δεχόταν από πολύ πρωί τους προσκυνητές του. Μία λαοθάλασσα τα προαύλια του. Από τους αριθμούς των αυτοκινήτων διαπίστωνες ότι οι περισσότεροι προσκυνητές ήταν από άλλα διαμερίσματα της χώρας μας.

Η Κυριακάτικη λειτουργία προχωρούσε. Οι καλλίφωνοι ιεροψάλτες του Προσκυνήματος με τις μελωδικές τους ψαλμωδίες, ξεκούραζαν την άκρη του εκκλησιάσματος και το ενίσχυαν στην πνευματική του ανάταση. Ήταν όλοι συνεπαρμένοι από τη θεία λειτουργία και ο καθένας ξεχωριστά, αφοσιωμένος στις ενδόμυχες προσευχές του.

ΕΔΩ ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΥΠΟΛΗ. Οι τουρκικές κατσαρόλες που κτυπούν σήμερα θα γίνουν Ελληνικές καμπάνες στον Βόσπορο.

Φώτο από Newsbomb

Δεν ομιλούμε πλέον για σημεία και για προφητείες διότι περάσαμε ήδη στα γεγονότα. Τα Ελληνοτουρκικά είναι η αρχή και εισήλθαμε πλέον στην μεγάλη στροφή της ιστορίας. Ο Μαΐος είναι ο μήνας της Κωνσταντινουπόλεως.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

11 Μαΐου του 330 κτυπούν καμπάνες

11 Μαΐου του 2019  κτυπούν κατσαρόλες

11 Μαΐου τα επόμενα χρόνια ξανακτυπούν καμπάνες