Ο Παπα – Δημήτρης Γκαγκαστάθης [29.1. 1975]

του Κωνσταντίνου Αθ. Οικονόμου δασκάλου – συγγραφέα

Ο παπά – Δημήτρης γεννήθηκε το 1902 στον Πλάτανο Τρικάλων, χωριό που για 42 ολόκληρα χρόνια, (1931-1973) υπηρέτησε ως εφημέριος «ελλαμπόμενος από τας ακτίνας του Αγίου Πνεύματος». Και εκεί στις 29 Ιανουαρίου, 1975, «εξήχθη εις αναψυχήν, συναντήσας το Φως της ζωής». Η φτώχεια δεν του επέτρεψε να πάρει μόρφωση και μικρός έγινε τσοπανόπουλο. Βόσκοντας, όμως, τα πρόβατα, άρχισε να έχει τις πρώτες πνευματικές εμπειρίες. Γράφει ο ίδιος: “Για να ενδυναμώσω την πίστη μου διάβαζα στην καλύβα μου βίους Αγίων. Απέφευγα τις συναναστροφές του κόσμου.

Η Συνοδοιπόρος στα “ναρκοπέδια” και η “Μπουρλοτιέρισσα” του Αρχιπελάγους.

Ταμπέλες καθοδήγησης έχουν από πολλού μαρκάρει τις ζωές μας.

Προς οικονομικό ναρκοπέδιο,  Προς πνευματο- κοινωνικό ναρκοπέδιο,  Προς οικογενειακό-επαγγελματικό ναρκοπέδιο,  Προς πολιτικό ναρκοπέδιο,  Προς γεωπολιτικό- γεωστρατηγικό ναρκοπέδιο. Ένας πλανήτης σκέτο ναρκοπέδιο!!

Οι ΤΡΕΙΣ ΑΔΙΑΣΕΙΣΤΟΙ ΣΤΥΛΟΙ του πολιτισμού, το ΔΩΡΟ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ, το μέλλον του ΕΘΝΟΥΣ, σημεία που δεν κρύβονται από την αντηλιά των ημερών μας.

Ανήμερα της εορτής των ΤΡΙΩΝ ΣΤΥΛΩΝ του Ελληνοχριστιανικού Πολιτισμού έρχεται η επιβεβαίωση το 1823 με θεόσταλτο ΔΩΡΟ,  ότι το Ελληνικό έθνος έχει μπροστά του πολύ μέλλον ακόμα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

ΒΥΖΑΝΤΙΟ- 30  ΙΑΝΟΥΑΡΙΟΥ ΤΩΝ ΧΡΟΝΩΝ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ ΤΟΥ ΑΛΕΞΙΟΥ ΤΟΥ ΚΟΜΝΗΝΟΥ

«Αφορμή για την καθιέρωση της κοινής γιορτής των τριών «μεγίστων φωστήρων της τρισηλίου θεότητος» υπήρξε μια διαμάχη (Στάση) για το ποιος από τους τρεις επιφανείς Ιεράρχες υπήρξε ο επικρατέστερος.

Η διαμάχη αυτή δημιουργήθηκε μεταξύ «των ελλογίμων (αξιότιμων, μορφωμένων) και ενάρετων ανδρών», στην Κωνσταντινούπολη, την εποχή της βασιλείας του Αλεξίου Κομνηνού (1081-1118).

Τα αληθινά πρότυπα αγωγής και παιδείας των Τριών Ιεραρχών (π. Γεώργιος Δ. Μεταλληνός, Ομοτ. Καθηγ. Παν/μίου Αθηνών)

Στην ελληνορθόδοξη παράδοσή μας υπάρχει άμεση σχέση μεταξύ των όρων «παιδεία – αγωγή» και «μόρφωση». Η παιδεία, ως εκπαίδευση του ανθρώπου, είναι η αγωγή και καθοδήγησή του προς έναν συγκεκριμένο στόχο, που αποβλέπει στη μόρφωση, την εν Χριστώ διαμόρφωση της προσωπικότητάς του. Η μόρφωση είναι ο σκοπός της αγωγής. Αντίθετα, η εκπαίδευση είναι η ανάπτυξη -με τη σχολική γνώση- των δεξιοτήτων του ανθρώπου προς ανταπόκριση σε πρακτικά προβλήματα του βίου. Αληθινή παιδεία είναι εκείνη που τον 11ο αιώνα έθεσε υπό την προστασία των Τριών Ιεραρχών ο ορθόδοξος Ελληνισμός και καταθέτουμε συνοπτικά τα κύρια χαρακτηριστικά της:

Η τουρκία στέλνει μήνυμα ανήμερα των ΙΜΙΩΝ αποβιβάζοντας τακτικό της στρατό στην Λιβύη. Εμείς το πήραμε;

Εν μέσω παγκόσμιων γεγονότων που δίνουν ήδη αποτελέσματα η τουρκία παίζει με την σημειολογία και θέλει να εδραιώσει την παρουσία της μέσω των παράνομων συμφωνιών που σύνηψε στην Αν. Μεσόγειο. Αφού δούμε τι γίνεται τώρα στην Λιβύη, θα αναφέρουμε  γιατί τώρα η τουρκία ενεργεί, την στιγμή που η παγκόσμια γνώμη στρέφεται σε σοβαρότερα θέματα.

«Λιβύη: Έκτακτη σύσκεψη μετά την αποστολή τουρκικών φρεγατών Καταγγελίες για παρουσία τουρκικών φρεγατών και αποστολή χημικών όπλων» https://www.tanea.gr

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Η τουρκική προπαγάνδα στο αποκορύφωμα της προκειμένω να πείσει ότι τα παράνομα είναι νόμιμα και της ανήκουν. Με την δικαιολογία των διασώσεων νομιμοποιεί υπέρ της την οριοθέτηση των θαλάσσιων ζωνών που υπέγραψε με την Λιβύη καταπατώντας τα Ελληνικά Δίκαια και αυτό το Διεθνές.