Ο 38ος Ψαλμός για καιρούς μεγάλων θλίψεων

ΨΑΛΜΟΣ 38 

Ψαλ. 38,2  Εἶπα· φυλάξω τὰς ὁδούς μου τοῦ μὴ ἁμαρτάνειν με ἐν γλώσσῃ μου· ἐθέμην τῷ στόματί μου φυλακὴν ἐν τῷ συστῆναι τὸν ἁμαρτωλὸν ἐναντίον μου.

Ψαλ. 38,2  Είπα και απεφάσισα· να προσέχω όλην την συμπεριφοράν και διαγωγήν μου, ώστε να μη αμαρτάνω με την γλώσσαν μου, παραπονούμενος δια το πλήθος των δοκιμασιών μου και επικρίνων τας μυστηριώδεις, αλλά τόσον αγαθάς, βουλάς του Κυρίου. Απεφάσισα να θέσω φραγμόν εις τα χείλη μου και να μη εκφράσω κανένα παράπονον, καμμίαν κατάκρισιν, όταν ο αμαρτωλός σταθή απειλητικός ενώπιόν μου.

Διάγνωση: "Ανεξήγητο"

Μερικοί άνθρωποι διαθέτουν τόσο μεγάλη πίστη, τόσο μεγάλη αγάπη και εμπιστοσύνη στον Θεό, ώστε η ζωή τους αποτελείται από μία σειρά θαυμαστών γεγονότων.

Αν εμείς οι άνθρωποι συγκινούμαστε όταν κάποιος μας δείχνει εμπιστοσύνη και φροντίζουμε να ανταποκριθούμε, πόσο μάλλον ο Άγιος Θεός!

Μία τέτοια ψυχούλα επισκέφθηκε το Μοναστήρι φέτος το καλοκαίρι. ‘Ήταν μητέρα δύο παιδιών ενηλίκων. Παρ’ ότι δε η γυναίκα αυτή ήταν στη μέση ηλικία, είχε στο πρόσωπό της τη δροσιά της νεότητος. Το δε χαμόγελό της συχνά έδειχνε την καλωσύνη της ψυχής της.

Άγιος Παΐσιος: “αν δεν αναγνωρίζουμε τις ευλογίες που μας δίνει ο Θεός και γκρινιάζουμε, έρχονται οι δοκιμασίες και μαζευόμαστε κουβάρι”

-Γέροντα, γιατί πολλοί άνθρωποι, ενώ τα έχουν όλα, νιώθουν άγχος και στενοχώρια;

-Όταν βλέπετε έναν άνθρωπο να έχη μεγάλο άγχος, στενοχώρια και λύπη, ενώ τίποτε δεν του λείπει, να ξέρετε ότι τουλείπει ο Θεός.

Όποιος τα έχει όλα, και υλικά αγαθά και υγεία, και, αντί να ευγνωμονή τον Θεό, έχει παράλογες απαιτήσεις και γκρινιάζει, είναι για την κόλαση με τα παπούτσια. Ο άνθρωπος, όταν έχη ευγνωμοσύνη, με όλα είναι ευχαριστημένος. Σκέφτεται τί του δίνει ο Θεός κάθε μέρα και χαίρεται τα πάντα.

Όταν όμως είναι αχάριστος, με τίποτε δεν είναι ευχαριστημένος γκρινιάζει και βασανίζεται με όλα. Αν, ας πούμε, δεν εκτιμάη την λιακάδα και γκρινιάζει, έρχεται ο Βαρδάρης και τον παγώνει …; Δεν θέλει την λιακάδα θέλει το τουρτούρισμα που προκαλεί ο Βαρδάρης.

Η κοιλιά είναι ο πιο άπιστος μεσίτης (Μέγας Βασίλειος)

Δεχθείτε την νηστεία, οι φτωχοί, την συγκάτοικό σας και ομοτράπεζο. Οι δούλοι, την ανάπαυση από τους συνεχείς καμάτους της υπηρεσίας. Οι πλούσιοι, αυτήν που σας γιατρεύειαπό την βλάβη του χορτασμού και με την μεταβολή κάνει πιο τερπνά αυτά που από την συνήθεια περιφρονούνται. Οι άρρωστοι, την μητέρα της υγείας. Οι υγιείς, το φυλακτήριο της υγείας. Ρώτησε τους ιατρούς και θα σου απαντήσουν, ότι το περισσότερο σφαλερό από όλα είναι η άκρα παχυσαρκία. Για τούτο οι πιο έμπειροι με τη νηστεία αφαιρούν το πλεονάζον πάχος, ώστε να μην συντριβεί η δύναμη με το βάρος της παχυσαρκίας. Διότι εξεπίτηδες αφού με την στέρηση εξαφανίσουν την αμετρία του πάχους, προετοιμάζουν στην θρεπτική δύναμη κάποια άνεση και ανατροφή και αρχή για δεύτερη αύξηση.

Παναγία Χρυσαφίτισσα - Ἱστορικόν καί Θαύματα

«Η Υπεραγία Θεοτόκος η Χρυσαφίτισσα εξαίρετον χάριν και ίασιν παρέχει εις τους πάσχοντας εκ νευρολογικών και ψυχολογικών προβλημάτων και θλίψεων. Αύτης της Ιεράς Εικόνος η Σύναξις εορτάζεται την Δευτέραν του Θωμά. Η χάρις και η σκέπη και βοήθειά Της μετά πάντων των επικαλουμένων την αντίληψίν της.»

ΙΣΤΟΡΙΚΟΝ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΧΡΥΣΑΦΙΤΙΣΣΗΣ

Νοτιοανατολικῶς τοῦ Ἱεροῦ Ναοῦ τοῦ «Ἐλκομένου Χριστοῦ», ἐν Μονεμβασίᾳ, εὑρίσκεται ὁ Ἱερὸς Ναὸς τῆς Ὑπεραγίας Θεοτόκου, ὁ ἐπιλεγόμενος Ναὸς τῆς Παναγίας τῆς Χρυσαφιτίσσης. Ὁ Ναὸς οὗτος εἶναι κτίσμα τοῦ 17ου αἰῶνος, ἐκτισμένος ἐπὶ θέσεως ἄλλου παλαιοτέρου Ναοῦ, τῆς Παναγίας τῆς Ὁδηγητρίας, ὅστις ὑπῆρχε πρὸ τοῦ 1150 ὑπὸ τὴν ἔννοιαν παλαιᾶς Μονῆς. Εἰς τὸν ὡς ἄνω Ἱερὸν Ναὸν εἶναι τεθησαυρισμένη ἡ Ἁγία καὶ Ἱερὰ Εἰκὼν τῆς Παναγίας Χρυσαφιτίσσης, ἡ ὁποία, ὡς διέσωσε μέχρι σήμερον ἡ λαϊκὴ παράδοσις, εὑρίσκετο ἀρχικῶς εἰς τὸ χωρίον Χρύσαφα, ἐξ οὗ καὶ Χρυσαφίτισσα, τῆς ἐπαρχίας Λακεδαίμονος, εἰς Ναὸν τιμώμενον ἐπ᾿ ὀνόματι αὐτῆς.

Το σκοτάδι χαίρεται λίγο ακόμα πριν ξημερώσει για τα καλά στην Ελλάδα.

Ένα πνευματικό αντίδωρο  του ΟΥΡΑΝΟΥ τώρα, που όπως φαίνεται εκ των πραγμάτων θα μειωθούν ή θα σταματήσουν οι ΘΕΙΕΣ ΑΚΟΛΟΥΘΙΕΣ της Αγίας και Μεγάλης Σαρακοστής και βλέπουμε…

«εκεί που θα λέτε έφτασε το τέλος, εκεί θα έρθει η λύση και το μεγάλο ΘΑΥΜΑ»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Λένε, οι Εκκλησίες άδειασαν από κόσμο, άλλα ξέχασαν ότι είναι γεμάτες από ΑΡΧΑΓΓΕΛΙΚΑ ΤΑΓΜΑΤΑ. Λένε εκκλησιαστικοί παράγοντες «μας πιέζουν να κλείσουμε τις εκκλησίες μέχρι νεωτέρας (δηλ. ανάλογα με την εξέλιξη της επιδημίας)» Και οι Άγγελοι που βρίσκονται μέσα τι θα κάνουν, δεν θα βοηθούν τους Ιερείς την ώρα των ΘΕΙΩΝ ΜΥΣΤΗΡΊΩΝ;

Ευχή Αγίου Δημητρίου Μητροπολίτου Ροστόφ εις την Υπεραγίαν Θεοτόκον

Υπεραγία Θεοτόκε Παρθένε, σκέπε με και διαφύλαττε με, τον δούλον σου, από παντός κακού ψυχής τε και σώματος, και από παντός εχθρού ορατού και αοράτου.

Χαίρε, κεχαριτωμένη Μαρία ο Κύριος μετά σου. Ευλογημένη συ εν γυναιξί και ευλογημένος ο καρπός της κοιλίας σου, ότι Σωτήρα έτεκες των ψυχών ημών. Χαίρε και ευφραίνου, Θεοτόκε Παρθένε, και πρέσβευε υπέρ του δούλου σου. Κυρία και Δέσποινα των Αγγέλων και Μήτηρ των χριστιανών, βοήθησαν μοι τω δούλω σου. Ώ Μαρία παναμώμητε, χαίρε νύμφη ανύμφευτε· χαίρε, η χαρά των θλιβομένων και ή παραμυθία των λυπουμένων χαίρε, η τροφή των πεινώντων και ο λιμήν των χειμαζομένων

Άγιος Παϊσιος: “Οταν δείτε συμφορές στην Ελλάδα, το κράτος να βγάζει παλαβούς νόμους και να υπάρχει γενική αστάθεια, μη φοβηθήτε· θα βοηθήσει ο Θεός!”

“Οταν δείτε συμφορές στην Ελλάδα, το κράτος... να βγάζει παλαβούς νόμους και να υπάρχει γενική αστάθεια, μη φοβηθήτε· θα βοηθήσει ο Θεός!” (Άγιος Γέρων Παίσιος, το είπε το 1981)

Ό Καλός Θεός όλα θα τα οικονομήσει με τον καλύτερο τρόπο, αλλά χρειάζεται πολλή υπομονή και προ­σοχή, γιατί πολλές φορές, με το να βιάζωνται οι άνθρωποι να ξεμπλέξουν τα κουβάρια, τα μπλέκουν περισσό­τερο.  Ό Θεός με υπομονή τα ξεμπλέκει.

ΠΟΙΟ ΕΙΝΑΙ ΤΟ ΣΤΗΡΙΓΜΑ ΣΟΥ;

π. Δημητρίου Μπόκου

Ο έμπορος Κουσμιτσώφ με τον μικρό του ανεψιό Γεγκόρ και τον φίλο του παπα-Χριστόφορο, ταξιδεύοντας κάποτε μέσα στην απέραντη ρωσική στέπα, σταμάτησαν στο πανδοχείο του Εβραίου Μωυσή Μωυσέγιτς. Ο Μωυσής είχε για βοηθό έναν παράξενο αδελφό του, τον Σολομώντα. Όταν ο Σολομών μπήκε με ένα μεγάλο δίσκο για να σερβίρει το τσάι στους επισκέπτες, τους κοιτούσε ειρωνικά και χαμογελούσε παράξενα. Το χαμόγελο αυτό ήταν πολύ περίπλοκο. Εξέφραζε πολλά συναισθήματα, εκείνο όμως που υπερίσχυε ήταν η περιφρόνηση. Σαν να περίμενε την κατάλληλη στιγμή για να τους περιγελάσει και να σκάσει στα γέλια.

Το χωράφι και η αγάπη των δύο αδελφών

‹‹Ήταν ένα χωράφι, που ανήκε σε δύο αδελφούς, από τους οποίους ο ένας τους ήταν παντρεμένος και είχε μεγάλη οικογένεια. Ένα βράδυ όταν ο θερισμός είχε τελειώσει και το στάρι είχε χωρισθεί σε δύο ίσους σωρούς, ένα για τον κάθε αδελφό, ο μεγαλύτερος είπε στη γυναίκα του:

- Ο αδελφός μου είναι φανερό ότι κουράσθηκε αυτή τη χρονιά πολύ περισσότερο από μένα. Η μοιρασιά όπως έγινε δεν είναι δίκαιη. Θα σηκωθώ και θα προσθέσω στο μερίδιό του μερικά δεμάτια από το δικό μας μερίδιο, χωρίς να με καταλάβει.

“Πλήν ο Υιός του ανθρώπου ελθών άρα ευρήσει την πίστιν επί της γης;” (Λουκ. 18, 8)

(Αρχιεπίσκοπος Αμερικής Δημήτριος (Τρακατέλλης)

1. Το παραπάνω ερώτημα αποτελεί την κατακλείδα της γνωστής παραβολής της χήρας και του άδικου κρητού (Λουκ. 18, 1-8). Ακολουθεί αμέσως μετά τη διαβεβαίωση του Ιησού ότι ο Θεός θα απαντήσει στην εναγώνια ικεσία των πιστών Του. Αν ο άδικος κριτής δικαίωσε τη χήρα που επέμεινε στο σωστό αίτημά της, λέγει ο Ιησούς, «ο Θεός ου μη ποιήση την εκδίκησιν των εκλεκτών αυτού των βοώντων αυτώ ημέρας και νυκτός και μακροθυμών επ’ αυτοίς; Λέγω υμίν ότι ποιήσει την εκδίκησιν αυτών εν τάχει» (Λουκ. 18, 7-8). Είναι απολύτως βέβαιο και σαφές ότι ο Θεός θα ανταποκριθεί με τρόπο σωτήριο, λυτρωτικό και αποφασιστικό στη βαθειά, ανυποχώρητη και επίμονη πίστη των ανθρώπων σ’ Αυτόν.

Ο μέγας ταξιάρχης και Αρχάγγελος δεν τρέχει μόνο για βοήθεια στις συνοριακές γραμμές αλλά τρέχει και όταν χρειάζεται να ενδυναμώσει και τις ολιγόψυχες καρδιές.

Γέροντας του Αγίου Όρους αυτές τις ημέρες βρέθηκε στην Αθήνα με σκοπό να επισκεφθεί την Ιερά Μονή του Πανορμίτη  στη Σύμη και να αρχίσει παρακλήσεις για βοήθεια στον μέγα ταξιάρχη και Αρχάγγελο Μιχαήλ.

Ρωτήθηκε λοιπόν για τα όσα συμβαίνουν το τελευταίο διάστημα από δύο κυρίες που συζητούσαν τυχαία σε ένα κατάστημα και οι οποίες τηρούσαν ευλαβικά τα θρησκευτικά τους καθήκοντα μέχρι σήμερα αλλά πλέον δεν μπορούσαν αφού επηρεάστηκαν κι αυτές από όλα όσα λέγονται στις τηλεοράσεις, ακόμη και από τους ποιμένες της εκκλησίας μας και ενστερνίσθηκαν κι αυτές τις απόψεις τους περί της μη αναγκαιότητας της παρακολούθησης των ακολουθιών αλλά και της Θείας μεταλήψεως προκειμένου να μην μεταδίδεται ο ιός.