Αυτή την ολιγόλεπτη
χαλάρωση την διέκοψε η ντουντούκα του περιπολικού της αστυνομίας που προέτρεπε
τον κόσμο να κρατάει αποστάσεις μεταξύ των και αν δυνατόν να εγκαταλείψει
την ξεκούραση των λίγων λεπτών για να αδειάσει η πλατεία. Φυσικά καλώς έκανε
λόγω των ημερών της πανδημίας αυτής.
Ένας νεαρός όμως
άρχισε να φωνάζει εκνευρισμένος:
«-Βρε εγώ πήρα λίγων
ωρών άδεια από την μονάδα για να πάω να ψωνίσω φάρμακα και τρόφιμα στους
υπέργηρους γονείς μου που έχουν προβλήματα»
Το περιπολικό έφυγε
αλλά ο νέος αυτός στρατιωτικός συνέχιζε να φωνάζει στους γύρω από αυτόν.
«-βρε που ξέρετε
εσείς τι γίνεται με τον τούρκο στον Έβρο και τα νησιά που είναι έτοιμος να μας
δαγκώσει;»
«-βρε αν χρειαστεί
να γίνει επιστράτευση για αυτό τον λόγο τι θα σου πει ο άλλος ότι ¨είμαι
σε καραντίνα και κρατάω αποστάσεις¨;»
Το τελευταίο και
λόγω της γενικότερης κατάστασης που επικρατεί στα σύνορα μας δημιούργησε έντονο
προβληματισμό.
Γράφει ο Δρ.
Κωνσταντίνος Βαρδάκας
Οι σημερινές συνθήκες χρειάζονται λεπτές κινήσεις και
σωστή διαχείριση. Οι κόκκινες γραμμές μεταξύ της ασφάλειας της Εθνικής υγείας
και του γενικού πανικού συμπλέκονται άσχημα. Είναι στιγμές που χρειάζεται
ομόνοια και ενότητα αλλά και μυαλό ηγετικό πέρα από την ψυχραιμία
που από το πρωί μέχρι το βράδυ μας την τσαμπουνούν άνθρωποι από το γυαλί,
άκρως πανικοβλημένοι.
