☦«Ηγέρθη, ουκ έστιν ώδε»

Υπάρχουν γεγονότα τα οποία αλλάζουν τον ρουν της Ιστορίας. Το σπουδαιότερο από αυτά, ανεξαρτήτως αν κάποιος πιστεύει σ’ αυτό ή όχι, είναι η Ανάσταση του Χριστού, η οποία χώρισε την ιστορία σε δύο περιόδους. Δεν είναι η γέννηση η αυθεντική βάση του χωρισμού, αλλά η ανάσταση. Χωρίς την ανάσταση η γέννηση θα παρέμενε ένα συναισθηματικό επεισόδιο ερχομού στον κόσμο ενός ανθρώπου που είπε ωραία λόγια, έκανε μερικές υπερβάσεις στην φυσική πορεία της ζωής, αλλά νικήθηκε και Αυτός, όπως όλοι, από την αναπόδραστη ανθρώπινη μοίρα που φαίνεται ότι είναι ο θάνατος.

☦Η βοήθεια του Αρχαγγέλου στην Αγγελική

Πάτερ Στρατή την ευχή σας.

   Θα ήθελα κι εγώ να σας ιστορήσω κάτι θαυμαστό που έζησα με τη χάρη του Αρχαγγέλου Μιχαήλ. Ήθελα καιρό να σας γράψω αλλά τώρα πήρα την απόφαση γιατί θεώρησα ότι η δημοσίευση των θαυμάτων είναι προς δόξα Θεού και ψυχικό όφελος των αναγνωστών.

   Ονομάζομαι Αγγελική Μελετίου και μένω στη Λειβαδιά Βοιωτίας. Ήταν αρχές Απριλίου του 2013 όταν στη ζωή μου συνέβησαν τα παρακάτω που θα αναφέρω. Θέλω να επισημάνω επίσης, ότι δε γνώριζα για το Μοναστήρι του Ταξιάρχη στο Μανταμάδο της Λέσβου, καθώς και για τη θαυμαστή εικόνα του, τη θαυμαστώς φτιαγμένη από χώμα και αίμα σφαγιασθέντων μοναχών.

☦ ΕΙΝΑΙ ΛΙΓΟ ΠΑΛΙΟ ΤΟ ΒΙΝΤΕΟ ΟΜΩΣ ΕΙΝΑΙ ΕΝΑ ΔΕΙΓΜΑ ΤΗΣ «ΜΑΓΙΑΣ ΤΟΥ ΕΛΛΗΝΙΣΜΟΥ» ΠΟΥ ΕΛΕΓΕ Ο ΣΤΡΑΤΗΓΟΣ ΜΑΚΡΥΓΙΑΝΝΗΣ, Η ΟΠΟΙΑ ΔΥΣΤΥΧΩΣ ΓΙΑ ΚΑΠΟΙΟΥΣ ΣΥΝΕΧΙΖΕΙ ΝΑ ΒΓΑΙΝΕΙ..

Κυριακή των Μυροφόρων (Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς)

(Μάρκ. ιε΄ 43-ιστ΄8) Ὁμιλία ιη΄ τῇ Κυριακῇ τῶν Μυροφόρων

Ἡ ἀνάσταση τοῦ Κυρίου εἶναι ἡ ἀνανέωση τοῦ ἀνθρώπου. Εἶναι τὸ ξαναζωντάνεμα καὶ τὸ ξαναπλάσιμο τοῦ πρώτου Ἀδάμ, ποὺ ἡ ἁμαρτία τὸν ὡδήγησε στὸ θάνατο κι ὁ θάνατος πάλι τὸν ἔκαμε νὰ παλινδρομήση στὴ γῆ ἀπ’ ὅπου πλάστηκε. Εἶναι ἡ ἐπιστροφὴ στὴν ἀθάνατη ζωή. Ἐκεῖνον κανένας ἄνθρωπος δὲν τὸν εἶδε, ὅταν τὸν ἔπλαθε ὁ Θεὸς καὶ τὸν ζωοποιοῦσε –τὴν ὥρα ἐκείνη κανένας ἄνθρωπος δὲν ὑπῆρχε ἀκόμα. Κι ὅταν μὲ τὸ φύσημα τοῦ Θεοῦ ἔλαβε πνοὴ ζωῆς, πρώτη ἀπ’ τοὺς ἄλλους τὸν εἶδε ἡ γυναίκα· ὕστερ’ ἀπ’ αὐτόν, ὁ πρῶτος ἄνθρωπος ἦταν ἡ Εὔα. Ἔτσι καὶ τὸ δεύτερο Ἀδάμ, δηλ. τὸν Κύριο, κανένας ἄνθρωπος δὲν τὸν εἶδε ν’ ἀναστήνεται ἀπὸ τοὺς νεκρούς. Γιατὶ μήτε κανένας δικός του ἦταν κοντὰ κι οἱ φρουροὶ στρατιῶτες συγκλονισμένοι ἀπὸ τὸ φόβο ἔγιναν σὰ νεκροί.

«Ότι γίνει από εδώ και εμπρός θα γίνει ξαφνικά και δεν θα το πιστεύουμε»

Καραντίνα οι λαοί, με καραμπίνα οι στρατιωτικοί συνασπισμοί σε Ανατολή και Δύση. Η παγκόσμια οικονομική κρίση των επόμενων ετών οι οικονομικοί αναλυτές την ονομάζουν Ύφεση και οι άγιοι πατέρες μας την ονομάζουν Μεγάλη  Πείνα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Η παράδοξη κουλτούρα της αυτό- απομόνωσης που φτιάχνει η πανδημία των ημερών μας οικοδομεί όχι μόνο μια παγκόσμια φυλακή, αλλά και ένα ξεκαθάρισμα των μεγάλων και δυνατών της γης ποιος θα κάνει τον δεσμοφύλακα σε αυτή την φυλακή.

☦ Ταξίδι στον χρόνο. Ο αξιότιμος κ. Τσιόδρας κάπου το 2009 και μια απορία.

«Εντύπωση και μεγάλα ερωτηματικά άφησε χθες ο λοιμωξιολόγος Σωτήρης Τσιόδρας αναφορικά με την «στροφή» 180 μοιρών της επιτροπής σχετικά με την χρήση μάσκας σε κλειστούς χώρους όταν πριν από 20 ημέρες η ίδια επιτροπή στο αποκορύφωμα της πανδημίας είχε αποφανθεί αρνητικά.

Συγκεκριμένα στις 9 Απριλίου ο εκπρόσωπος του υπουργείου Υγείας ερωτώμενος για το αν πρέπει να φοράμε μάσκες αφού είχε αναφερθεί στους κινδύνους λανθασμένης χρήσης της μάσκας είπε επί λέξει τα εξής: «Με δεδομένη την πορεία της επιδημίας στη χώρα μας δεν συνιστάται αυτή τη στιγμή η χρήση μάσκας στο γενικό κοινό»​.

Ο Πολιούχος και Ευεργέτης της πόλεως των Θηβών Άγιος Ιωάννης ο Καλοκτένης ο "Νέος Ελεήμων"

«Τῇ 29η τοῦ μηνός Ἀπριλίου μνήμη του εν Ἁγίοις Πατρός ημών Ἰωάννου Μητροπολίτου Θηβῶν καί ἐξάρχου πάσης Βοιωτίας τοῦ Καλοκτένους καί νέου Ἐλεήμονος».

Κατά τον Μέγα Συναξαριστή της Ορθοδόξου Εκκλησίας μας «διά να μάθη τις τόν βίον ἀνθρώπου παλαιοτέρας ἐποχής, πρέπει νά γνωρίση την κοινωνικήν καί πολιτικήν κατάστασιν τῶν χρόνων ἐκείνων, να γνωρίζη τόν τρόπον τῆς ζωῆς τῶν τότε ἀνθρώπων, την χώραν, είς τήν ὁποίαν ἐκείνος ἔζησε, καί ἐπί τούτων στηριζόμενος ὡς ἐπί ἀσφάλῶν θεμελίων νά μελετήση καί περιγράψη τόν βίον τοῦ προσώπου».