Ο ΑΓΙΟΣ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΣ ΠΡΟΣΤΑΤΗΣ ΤΩΝ ΟΔΗΓΩΝ

ΒΙΟΣ 

Ο Άγιος Χριστοφόρος γεννήθηκε περί το 200 μ.Χ. σε μια βάρβαρη χώρα της Ανατολής και της Ασίας. Γεννήθηκε από μια φυλή ανθρωποφάγων. Ήταν γιγαντόσωμος αλλά όμως και πολύ άσχημος. Γι' αυτό και τον ονόμασαν Ρέπροβο, που σημαίνει, κακομούτρης δηλ σκυλομούρης «κυνοπρόσωπος». Αλλά είχε καλή καρδιά και ο Θεός τον καθοδήγησε ώστε να τον γνωρίσει.

Γνωρίζει τον Βασιλέα Χριστό

Ο Άγιος επειδή είχε μεγάλη σωματική δύναμη, αποφάσισε να πάει προς τα Δυτικά μήπως βρει κάποιον Βασιλέα μεγάλο για τον υπηρετήσει. Στον δρόμο του όμως συνάντησε έναν ασκητή, τον οποίο ρώτησε εάν γνωρίζει κανέναν μεγάλο βασιλέα.

Ο άγιος Νικόλαος ο Νέος [ο εν Βουναίνη] (9 Μαΐου)

ΑΠΟ ΤΟ ΛΕΙΜΩΝΑΡΙΟ ΤΩΝ ΘΕΣΣΑΛΩΝ ΑΓΙΩΝ

Ο Άγιος Νικόλαος ο Νέος [ο εν Βουναίνη] (9 Μαΐου)

Του Κωνστανίνου Αθ. Οικονόμου, δασκάλου

ΑΞΙΩΜΑΤΙΚΟΣ ΤΟΥ ΒΥΖΑΝΤΙΝΟΥ ΣΤΡΑΤΟΥ: Ο Νικόλαος γεννήθηκε στην Μ. Ασία από ευσεβείς και ευγενείς γονείς και ανατράφηκε από μικρός με τα νάματα της χριστιανικής πίστης. Όταν μεγάλωσε, οι γονείς του τον κατέταξαν στο στρατό του βυζαντινού κράτους όπου και ήταν το πρότυπο του ήρωα για τους συστρατιώτες του χάρις στα σπουδαία του ανδραγαθήματα.

Βίος τοῦ ὁσίου Νείλου τοῦ μυροβλύτου

"Εὐφραίνου ἐν Κυρίῳ ὁ ἁγιώνυμος Ἄθως, ὁ νοητὸς τῆς Θεοτόκου καὶ ὡραῖος παράδεισος· ἰδοὺ γὰρ ἐν ταῖς ὑπωρείαις σου ἐξήνθησαν κρίνα ἀειθαλῆ καὶ πανεύοσμα, καὶ ἐν ταῖς κοιλάσι καὶ παραλίοις σου δένδρα οὐρανομήκη καὶ εὐσκιόφυλλα ἀνεβλάστησαν, καρποὺς ἀθανάτους τοῦ Πνεύματος προβαλλόμενα... " (ὅσιος Νικόδημος ὁ Ἁγιορείτης)

ΣΤΟ ΝΟΤΙΟ ἄκρο τῆς χερσονήσου τοῦ Ἄθω, σὲ ἀπόσταση μίας ὥρας περίπου ἀπὸ τὰ Καυσοκαλύβια, πρὸς τὴ Μεγίστη Λαύρα, μέσα σ᾿ ἕνα ἐπιβλητικὰ ἄγριο τοπίο θαυμαστῆς φυσικῆς ὀμορφιᾶς καὶ στὴν κορφὴ ἑνὸς ἀπότομου βράχου, διακόσια πενήντα περίπου μέτρα πάνω ἀπὸ τὴ θάλασσα, κυριολεκτικὰ μεταξὺ οὐρανοῦ καὶ γῆς», βρίσκεται τὸ σπήλαιο τοῦ ὁσίου Νείλου τοῦ μυροβλύτου.

☦Ο «Ρόγχος» του Ψευτορωμαίικου

Φωτο από fb

Στεγνώσαμε από ανθρωπιά , από ιδέες, από ρευστότητα, στεγνώνουμε από επάρκεια στην διατροφική αλυσίδα; Στεγνώσαμε από τον ιδρώτα της ψυχής που λέγεται ΜΕΤΑΝΟΙΑ γιατί στεγνώσαμε από ΧΡΙΣΤΟ Εσταυρωμένο και Αναστημένο. ΧΡΙΣΤΟΣ ΑΝΕΣΤΗ αδελφοί

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Το Ψευτορωαμαίικο το μάθαμε από τον ΑΓΙΟ ΚΟΣΜΑ τον Αιτωλό και πέρασαν εκατοντάδες χρόνια για να το καταλάβουμε και να  τρυγήσουμε, να γευτούμε  τους πικρούς καρπούς του.

☦Πρόσεχε τί εύχεσαι!

Ένα παλιό σοφό ρητό λέει ‘πρόσεχε τί εύχεσαι γιατί μπορεί να σου συμβεί’. 
Όποτε βλέπω το Χριστό πάνω στο Σταυρό, όποτε νιώθω την Αγάπη Του, όποτε με αφήνουν άφωνο οι ευεργεσίες Του, με πιάνει το φιλότιμο και με ενθουσιασμό λέω ‘Κύριε, θέλω να γίνω χριστιανός. ..θα γίνω στο υπόσχομαι γιατί θέλω να είμαι μαζί Σου!’ Όμως το να γίνεις χριστιανός δεν είναι τελικά τόσο εύκολο. Θυμάμαι πριν μερικά χρόνια, μιλούσα μ’ έναν φίλο και συνάδελφο μου για το Χριστό, την εξομολόγηση και πώς Εκείνος με άλλαξε. Κάθε βράδυ γι’ αυτά μιλούσαμε αλλά ενώ δεν είχε αντιρρήσεις τελικά δεν έπαιρνε τη μεγάλη απόφαση. Μια βραδιά βλέπω έναν άλλο συνάδελφο να κάθεται στο πόστο του ήσυχα και να κάνει κομποσχοίνι! Του λέω ‘ εντυπωσιάζομαι ευχάριστα, εσύ πριν λίγο καιρό τα κορόιδευες αυτά’. Μου λέει ‘όπως έκανα την περιπολία μου ένα βράδυ άκουσα αυτά που συζητούσατε για το Χριστό και κάτι σκίρτησε μέσα μου… ήθελα να γίνω χριστιανός… δεν σου είπα τίποτα, βρήκα όμως έναν πνευματικό και τώρα έχω αλλάξει ζωή!’ Πολύ χάρηκα!

☦Ο Γέροντας που έσωσε 125 νέους από τον θάνατο

Τα ξημερώματα της 15ης Μαΐου του 1944 ένα βρετανικό πολεμικό σκάφος αγκυροβόλησε σε ερημική ακτή της Πάρου.

Μια ομάδα στρατιωτών ανέβηκε στο χωριό Τσιμπίδο σκότωσαν δύο Γερμανούς στρατιώτες και τραυμάτισαν έναν αξιωματικό και έφυγαν από το νησί.

Το πρωί, οι Γερμανοί συνέλαβαν τον 23χρονο Νικόλαο Στέλλα τον κατηγόρησαν ότι βοήθησε τον εχθρό και τον κρέμασαν. Επιπλέον ο Γερμανός στρατιωτικός διοικητής της Πάρου απαίτησε από τους προέδρους των κοινοτήτων του νησιού να του στείλουν 125 νέους για να τους εκτελέσει ως αντίποινα.

☦ Ο Όσιος Γέροντας Φιλόθεος Ζερβάκος (+ 8 Μαΐου 1980)

Ο Οσιος Φιλόθεος ο εν Πάρω, κατά κόσμον Κωνσταντίνος Ζερβάκος, γεννήθηκε στους Μολάους της Λακωνίας το έτος 1884. Οι γονείς του ήταν άνθρωποι πιστοί στον Θεό και ενάρετοι.

Από την παιδική του ηλικία φάνηκε μία έμφυτη κλίση του προς την Εκκλησία και ενας ιερός ζήλος τον διακατείχε. Εκκλησιαζόταν τακτικά, προσευχόταν κατά μόνας και μελετούσε τα ιερά κείμενα. Την Αγία Γραφή, τους Βίους των Αγίων και άλλα ψυχωφελή βιβλία τα οποία επίμονα αναζητούσε. Οσο μεγάλωνε στην ηλικία, αυξανόταν και ο πόθος του να αφιερωθεί ολοκληρωτικά στον Θεό. Επειδή αγαπούσε τα γράμματα, οταν τελείωσε το Δημοτικό Σχολείο, οι γονείς του τον εστειλαν στο Διδασκαλείο. Μετά την περάτωση των σπουδών του, διορίσθηκε διδάσκαλος στα δεκαεπτά του χρόνια. Αυτό ήταν αρκετά σημαντικό για την εποχή του. Ανταποκρινόταν μάλιστα πολύ καλά στα καθήκοντά του, οπως και σε ολη την μετέπειτα ζωή του στην οποία διακρίθηκε πάντα για το υψηλό αίσθημα ευθύνης πού τον συνείχε και την συνέπεια στις υποχρεώσεις του.