Την προτροπή του Αποστόλου Παύλου “να βαστάζουμε ο ένας τα
βάρη του άλλου” πρέπει να την εννοούμε μέσα στο πλαίσιο που ήθελε ο Χριστός, να
μην απορρίπτουμε δηλαδή κανένα, να μην αντιμετωπίζουμε κανένα σαν να είχε χάσει
κάθε ελπίδα βελτίωσης, να βοηθούμε πάντα τον διπλανό μας. Όταν το βάρος στους
ώμους μας είναι ευγενές και τραγικό, τότε αυτά μας φαίνονται εύκολα. Είναι
εύκολο να συμπάσχουμε, να συμπαθούμε τους κατατρεγμένους, να είαμστε σπλαχνικοί
και συμπονετικοί προς αυτούς που βρίσκονται σε έσχατη φτώχεια, προς αυτούς που
βιώνουν την αγωνία του νου, που υποφέρουν με διάφορους τρόπους.
▼
Σάββατο 23 Μαΐου 2020
☦Συγχωρώ σημαίνει βλέπω τον άλλον όπως είναι
Μητροπολίτης Σουρόζ
Αντώνιος Μπλουμ
~ Συγχωρώ σημαίνει βλέπω τον άλλον όπως είναι, με την
αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του, με όλα τα βαρίδια του, και λέω:
«Θα σε κουβαλήσω, όπως ένα σταυρό, θα σε κουβαλήσω μέχρι
τη Βασιλεία του Θεού είτε το θέλεις είτε όχι. Και είτε είσαι καλός είτε κακός,
θα σε κουβαλήσω στους ώμους μου, θα σε φέρω μπροστά στον Κύριο και θα πω:
‘Κύριε, όλη μου τη ζωή κουβάλησα αυτόν τον άνθρωπο, γιατί φοβόμουνα μήπως
χαθεί. Τώρα είναι δικό σου θέμα να τον συγχωρήσεις, στο όνομα της δικής μου
συγχώρησης!…»
Άγιος Παϊσιος: «…θα επέμβει ο Θεός των πατέρων μας, για τα αίματα των Μαρτύρων μας και τα λείψανα των Αγίων μας»
ΛΟΓΟΙ ΑΓΙΟΥ ΠΑΪΣΙΟΥ ΤΟΥ ΑΓΙΟΡΕΙΤOY
"…Αγαπώ πολύ την πατρίδα μου και λυπούμε πολύ που σήμερα τα Ελληνόπουλα ντρέπονται να πουν πως είναι Έλληνες.
Η λέξη «Έλληνας» δεν αποδίδει φυλετισμό. Η λέξη «Έλληνας» αποτελεί φυλετισμό για κάθε άλλον πλην των Ελλήνων. Τώρα όμως δεν είμεθα Έλληνες, είμεθα Ρωμαίοι, είμεθα Βυζαντινοί, είμεθα Θεανθρωπιστές. Ανεβήκαμε πιο ψηλά.
Είναι κρίμα, γιατί σήμερα κατόρθωσε ο διάβολος και αιχμαλώτισε τις ηγεσίες. Κλαίω την Ελλάδα. Δεν έχει μείνει τίποτα όρθιο σήμερα. Η Ελλάδα για να σωθεί πρέπει όλοι οι ηγέτες της όπου κι αν βρίσκονται, να πάνε εξορία. Να φύγουν, γιατί παρόντες μολύνουν.
Το Ευαγγέλιο της Κυριακής 24 ΜΑΪΟΥ 2020 (τοῦ Τυφλοῦ)
Ἰωάν. θ΄ 1-38
Τῷ καιρῷ ἐκείνῳ, παράγων ὁ ᾿Ιησοῦς εἶδεν ἄνθρωπον τυφλὸν ἐκ γενετῆς. Καὶ ἠρώτησαν αὐτὸν οἱ μαθηταὶ αὐτοῦ λέγοντες· ραββί, τίς ἥμαρτεν, οὗτος ἢ οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἵνα τυφλὸς γεννηθῇ; ἀπεκρίθη ᾿Ιησοῦς· οὔτε οὗτος ἥμαρτεν οὔτε οἱ γονεῖς αὐτοῦ, ἀλλ᾿ ἵνα φανερωθῇ τὰ ἔργα τοῦ Θεοῦ ἐν αὐτῷ. Ἐμὲ δεῖ ἐργάζεσθαι τὰ ἔργα τοῦ πέμψαντός με ἕως ἡμέρα ἐστίν· ἔρχεται νὺξ ὅτε οὐδεὶς δύναται ἐργάζεσθαι. Ὅταν ἐν τῷ κόσμῳ ὦ, φῶς εἰμι τοῦ κόσμου.
ΟΜΙΛΙΑ ΕΙΣ ΤΟΝ ΤΥΦΛΟΝ
«Καί διερχόμενος ὁ Ἰησοῦς εἶδεν ἄνθρωπον τυφλόν ἐκ γενετῆς. Καίἠρώτησαν αὐτόν οἱ μαθηταί του, λέγοντες· Διδάσκαλε, ποῖος ἥμαρτεν, αὐτός ἤ οἱ γονεῖς του, ὥστε νά γεννηθῇ τυφλός;»
1. «Καί διερχόμενος ὁ Ἰησοῦς εἶδεν ἄνθρωπον τυφλόν ἐκ γενετῆς». Ἐπειδή εἶναι πάρα πολύ φιλάνθρωπος καί φροντίζει διά τήν σωτηρίαν μας καί θέλων νά κλείσῃ τά στόματα τῶν ἀχαρίστων, δέν παραλείπει νά κάνῃ ἀπό ἐκεῖνα πού ἔπρεπε νά κάνῃ καί ἄν ἀκόμη κανείς δέν τόν ἐπρόσεχεν. Αὐτό λοιπόν γνωρίζων καλά καί ὁ προφήτης ἔλεγεν· «Διά νά δικαιωθῇς μέ τούς λόγους σου καί νά νικήσῃς μέ τήν κρίσιν σου» (Ψαλμ. 50, 6).