☦Γερόντισσα Μακρίνα: Έβλεπε από την εικόνα της Παναγίας της Γοργοϋπηκόου, να βγαίνει μία παιδούλα με πλεξούδες σε ηλικία δώδεκα ετών, να την πλησιάζη και...

Την εβδομάδα πριν από την κοίμησί της είπε σε μία από τις μεγαλύτερες αδελφές, την αδελφή Εφραιμία, κατά την ώρα που της έπλενε τα πόδια, «αυτά τα πόδια σε λίγες μέρες θα είναι μέσα στο χώμα». Κατά τις τελευταίες ημέρες επικοινωνούσε τηλεφωνικώς με πολλούς ανθρώπους γνωστούς της, τους προσκαλούσε στο Μοναστήρι και τους έδιδε τις τελευταίες συμβουλές της, χαρίζοντας και κάτι από το κελλί της ως ευλογία.

☦Παναγία η Παυσολύπη : Η Παναγία που προσφέρει χαρά

Παναγία η Παυσολύπη: Η Παναγία η Παυσολύπη είναι μια Παλαιολόγεια αμφιπρόσωπη εικόνα του 14ου αιώνα και βρίσκεται στον ναό της Αγίας Τριάδας, στο καθολικό της ομώνυμης μονής και εκκλησία της Θεολογικής Σχολής στη νήσο Χάλκη.

Η Παναγία ως δοχείο χαράς για τον άνθρωπο:Η Παναγία είναι το δοχείο της χαράς που έφερε στον κόσμο την πηγή της χαράς που είναι ο Χριστός.

☦Ἐπαίρονται πύλαι οὐράνιοι ἐπί τῇ ἐνδόξω Κοιμήσει

Μέσα στόν δροσερόν ἀέρα εἶναι χυμένη μία μελωδία πού τήν ἀκοῦνε οἱ εὐλαβικές ψυχές κι ὄχι τά αὐτιά τῆς σαρκός: «Ἰδού ἥμερα ἔνδοξος ἐξέλαμψεν! Ἐπαίρονται πύλαι οὐράνιοι… Σήμερον ἄσατε λαοί Δαϋιτικήν ὠδήν ἐπί τῇ ἐνδόξω Κοιμήσει…»

Πῶς λοιπόν νά μήν σκιρτᾶ ἀπό χαρά σήμερα ἡ κτίσις πού ἀναστέναζε ὅλη καί πονοῦσε μαζί μέ τούς ἀνθρώπους, ὁρατά κι ἀόρατα, ἔμψυχα κι ἄψυχα; …Φῶς γεμίζει τήν οἰκουμένη, φῶς γεμίζει καί τίς ψυχές, φῶς κατεβαίνει ὡς τά βάθη τῆς θάλασσας, φῶς μπαίνει μέσα στίς σκοτεινές σπηλιές, φωτερά γινήκανε ὅλα τά σκοτεινά, ἀφοῦ ὁ θάνατος νικήθηκε ἀπό τήν Πηγή τῆς Ζωῆς.

☦Ἕνα μεγάλο θαῦμα στό νησί τῆς Τήνου ἀπό τήν Παναγία τό 1935 ( Ἁγίου Νικολάου Βελιμίροβιτς)

Η ιστορία γιά το θαύμα στο νησί της Τήνου

Σ’ όλη την Ελλάδα επικρατεί μεγάλη συγκίνηση εξαιτίας μίας θαυμαστής εμφάνισης στη φημισμένη εκκλησία της Θεοτόκου στο νησί της Τήνου. Αυτό συνέβη το 1935. Κάποια νεαρή δασκάλα Μαρία Καλημαγείρου, με καταγωγή απ’ τή Μικρά Ασία, ασθενούσε από βαριά νευρασθένεια, που ήδη έφθανε στήν τρέλα. Μετά από πολύχρονη καί μάταια θεραπεία στήν Αθηναϊκή πολυκλινική η μητέρα της την πήγε στήν Τήνο. Όταν έφθασαν εκεί, η Μαρία δεν ήθελε μέ τίποτα να πάει στήν εκκλησία. Την πήγαν στο ξενοδοχείο. Τό βράδυ την ξεγέλασαν καί την κάλεσαν δήθεν γιά βόλτα.

☦Ο γερο-Γιάννης ο λαϊκός από τη Λήμνο και η Παναγία

Ο γερο-Γιάννης ερχόταν στο Άγιον Όρος από τη Λήμνο μ’ έναν γάιδαρο. Τον έβαζε και στο καράβι μέσα.

Στον γερο-Γιάννη μάς έκανε εντύπωση η απλότητα και η ευλάβειά του. Αυτός δούλευε χρόνια πολλά εδώ στο Άγιο Όρος και στο τέλος ήρθε να πάρει ένα χαρτί από την Ιερά Κοινότητα, για να εισαχθεί στο γηροκομείο Μυτιλήνης.

☦Πάντοτε θα είμαι μαζί σας….

«Εν τη γεννήσει την παρθενίαν εφύλαξας, εν τη κοιμήσει τον κόσμον, ου κατέλιπες, Θεοτόκε», μας λέγει το απολυτίκιο της κοιμήσεως της Υπεραγίας Θεοτόκου (15 Αυγούστου). Πράγματι έτσι είναι.

Η Υπεραγία Θεοτόκος ποτέ δεν μας εγκατέλειψε «Ουδείς προστρέχων επί σοι, κατησχυμένος από σου εκπορεύεται, αγνή Παρθένε Θεοτόκε• αλλ’ αιτείται την χάριν, και λαμβάνει το δώρημα, προς το συμφέρον της αιτήσεως».

☦Άθεοι και ασεβείς

Πλησιάζει Δεκαπενταύγουστος και ήδη διάβασα κοροϊδευτικές αναρτήσεις στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης από ποικίλους άθεους κατά των πιστών που εκπληρώνουν γονυπετείς το ιερό τάμα τους στη Τήνο, με δημοσιοποίηση χλευαστικών φωτογραφιών των προσκυνητών καθώς είναι γονατιστοί και υποφέρουν κάτω από τον καυτό αυγουστιάτικο ήλιο για να φτάσουν στον ναό. Βλέπετε, δεν ταιριάζει με την αισθητική των υλιστών – ατομικιστών το να ταπεινώνεται ένας πιστός μέσω του πόνου σε δημόσια θέα.

☦«Τώρα βρήκες να φύγεις κυρ ΝΤΙΝΟ που αλληλοκυνηγιόμαστε με τον τούρκο»

Κάπως έτσι σήμερα μάθαμε το νέο ότι έφυγε ο δάσκαλος της ποιητικής Ρωμιοσύνης.  «ΣΕ ΗΛΙΚΙΑ 89 ΕΤΩΝ ΣΤΗ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗ

Έφυγε από τη ζωή ο σπουδαίος ποιητής Ντίνος Χριστιανόπουλος»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Πως τον γνωρίσαμε; Δεκαετία του 80 τον παρακαλέσαμε να επιμεληθεί σειρά από ερευνητικές ιατρικές εργασίες μας. Είχε καθιερωθεί το μονοτονικό και έπρεπε τα κείμενα μας  να τα επεξεργαστεί έτσι από το πολυτονικό, όπως συνηθίσαμε να γράφουμε.