☦ ΨΥΧΉ ΚΑΙ ΧΡΙΣΤΌΣ ΣΑΣ ΧΡΕΙΆΖΟΝΤΑΙ...

«Τούτο σας λέγω και σας παραγγέλω• καν ο ουρανός να κατεβή κάτω, καν η γη να ανεβή επάνω, καν όλος ο κόσμος να χαλάση, καθώς μέλλει να χαλάση, σήμερον, αύριον, να μη σας μέλη τι έχει να κάμη ο Θεός. Το κορμί σας ας το καύσουν, ας το τηγανίσουν• τα πράγματά σας ας σας τα παρουν• μη σας μέλλει• δώσε τα τα• δεν είναι ιδικά σας. Ψυχή και Χριστός σας χρειάζονται. Αυτά τα δύο όλος ο κόσμος να πέση, δεν ημπορή να τα πάρη, εκτός και τα δώσετε με το θέλημά σας. Αυτά τα δύο να τα φυλάγετε, να μη τα χάσετε. Τώρα, αδελφοί μου, τι σημείον καρτερούμεν; Δεν καρτερούμεν άλλο παρά πότε να λάμψη ο πανάγιος Σταυρός εις τον ουρανόν περισσότερον από τον ήλιον, και να λάμψη ο γλυκύτατός μας Ιησούς Χριστός και Θεός επτά φοράς περισσότερον από τον ήλιον, με χίλιες χιλιάδες και μύριες μυριάδες Αγγέλους, με δόξαν θεϊκήν.»

☦ Η Αγάπη δεν κρύβεται.

Η αγάπη δεν φαίνεται στον θυμό και στην οργή αλλά στην υπομονή και στην συγχώρεση.

Η αγάπη δεν λυγίζει στο πόνο της καρδιά μας αλλά στην αγάπη του άλλου.

Η αγάπη δεν φανερώνεται εύκολα στο λόγο αλλά στη βλέμμα της ευσπλαγχνίας.

Η αγάπη δεν χαρίζεται στο σώμα του άλλου αλλά μέσα στην ταπεινή καρδιά.

☦ Δεν είναι χημεία, είναι Ορθοδοξία …

Εκείνο το «ινα ώσι έν» του Χριστού μας στην αρχιερατική Του προσευχή,  την συγκλονιστική νύχτα του Μυστικού Του Δείπνου! Την νύχτα που ο Χριστός μας ζώστηκε το λέντιο, δίνοντας σε όλους μας το τέλειο παράδειγμα της αγαπητικής ταπείνωσης , την νύχτα που μας παρηγόρησε δείχνοντάς μας τον μοναδικό δρόμο προς τον Ουρανό , την νύχτα που μας έδωσε την μέγιστη εντολή της αγάπης . Εκείνη την πανίερη νυχτιά , μια φράση επαναλάμβαναν τα θεία του χείλη: Ίνα ώσι έν καθώς ημείς..»( Ιω. ιζ´ 11) !

☦Ανοικτή επιστολή Αγιορείτη μοναχού, Κελλιώτη

ΑΓΙΟΝ ΟΡΟΣ - Δεκέμβριος 2020

Ἀποκλειστικά καί ΜΟΝΟ γιά Ἕλληνες Ὀρθόδοξους καί εἰδικὰ γιά τούς ἐν ἐνεργείᾳ ἀστυνομικούς. (ἀπό τόν ἀρχηγό ἕως τόν τελευταῖο δόκιμο ἀστυφύλακα.)

Ὡς Ἁγιορείτης μοναχός δέν παύει νά εἶμαι καί Ἕλληνας πολίτης καὶ γέννημα-θρέμμα Μακεδόνας (ὅπως τήν γνωρίζουμε πρίν ἀπό τήν προδοτική συμφωνία τῶν Πρεσπῶν…!)

Ἔχοντας λοιπόν ἐπικοινωνία μέ συγγενεῖς, γνωστούς καὶ φίλους, ἐξεπλάγην δυσάρεστα καθώς τελευταῖα συσσωρεύτηκαν καὶ ἐπιδεινώθηκαν τά γεγονότα-παράπονα συνανθρώπων μου μέ τά λεγόμενα πρόστιμα-χρηματικές ποινές τῶν 300 € κ.ἄ., λόγῳ μὴ συμμορφώσεως τῶν ἐλεύθερων Ἑλλήνων πολιτῶν μέ τά κελεύσματα-διαταγές τῶν κυβερνώντων. Καί ἐφόσον μιλᾶμε γιὰ τήν κυβέρνηση εἶναι πολύ σημαντικό νά μὴ ξεχνᾶμε- ἀφοῦ ἀπευθύνομαι μόνο στοὺς Ὀρθοδόξους καὶ Ἕλληνες – ὅτι ὁ πρωθυπουργός Μητσοτάκης μαζί μέ τούς ὑπουργούς, Κεραμέως καί Χαρδαλιᾶ, ΕΙΝΑΙ ΑΦΟΡΙΣΜΕΝΟΙ.

☦Λύσσαξε ο διάβολος κι άνοιξε το στόμα του σαν άδης να μας καταπιή όλους μέσα

''Ο χρόνος μας είναι μετρημένος. Περιμένουμε χρόνια δύσκολα, χρόνια επικίνδυνα και γι αυτήν την ζωή μας. Λύσσαξε ο διάβολος κι άνοιξε το στόμα του σαν άδης να μας καταπιή όλους μέσα. Μακάριος ο άνθρωπος, που θα ξεφύγη από τα δόντια του και θα πετάξη στον ουρανό και θα σωθή...''

 Γέροντας Εφραίμ Φιλοθεΐτης

proskynitis

☦Αυτοί που εξουσιάζουν λένε "όλα θα πάνε καλά". Τότε γιατί κλαίει η ΥΠΕΡΑΓΙΑ ΘΕΟΤΟΚΟΣ σχεδόν τρεις μήνες και συνεχίζει;

Ένας ασκητής Γέροντας είπε:

"αυτές τις φωτογραφίες που βγάζετε έμπροσθεν την ΔΑΚΡΥΟΡΡΟΥΣΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ της ΠΑΡΗΓΟΡΗΤΡΙΑΣ, να τις τυπώσετε  και σε κορνίζες να την βάλετε στο Εικονοστάσι σας, μπροστά στο αναμμένο κανδήλι .

☦ Πριν Δύο Χρόνια Μήνυμα του ΑΓΙΟΥ ΣΠΥΡΙΔΩΝΟΣ και να πως ταιριάζει για τις ημέρες μας.

 Σε μια προσευχόμενη ψυχούλα είπε ο ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ:

"τώρα είναι η μεγάλη ευκαιρία για Ομολογία στην ΤΡΙΑΔΑ την ΑΓΙΑ για να εισέλθετε στην Ουράνια Βασιλεία"

"μην φοβάστε, όλοι οι ΑΓΙΟΙ στην Ελλάδα, σχηματίζουν δίκτυ προστασίας που σαν τον ιστό (εννοεί  της αράχνης) θα παγιδέψει τον εχθρό"

☦ ΑΓΙΟΣ ΣΠΥΡΙΔΩΝ Ο ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΟΣ

Ένας από τους πλέον δημοφιλείς αγίους της Εκκλησίας μας είναι και ο άγιος Σπυρίδων ο θαυματουργός, του οποίου το τίμιο λείψανο βρίσκεται στην Κέρκυρα, άφθαρτο εδώ και χίλια επτακόσια χρόνια.

Καταγόταν από την Κύπρο. Γεννήθηκε στο χωριό Άσσια περί το 270 από αγρότες απλοϊκούς και φτωχούς, αλλά ευσεβείς γονείς. Ο ίδιος δεν είχε την ευκαιρία να λάβει σπουδαία εκπαίδευση, παρά μόνο τη στοιχειώδη. Όμως ενστάλαξαν οι γονείς του στην ψυχή του την ευσέβεια. Τα λίγα γράμματα, που έμαθε, τα χρησιμοποιούσε για τη μελέτη της Αγίας Γραφής και άλλων ψυχωφελών αναγνωσμάτων. Ακολούθησε το επάγγελμα των γονέων του, του ποιμένα προβάτων. Εκεί στα λιβάδια και στα δάση μελετούσε με πάθος το λόγο του Θεού προσευχόμενος αδιάλειπτα. Μέσα στο ποιμενικό σακίδιό του, μαζί με το λιτό φαγητό του, έφερε μαζί του την Αγία Γραφή. Όταν δεν μελετούσε, έψελνε ύμνους δοξολογίας και ευχαριστίας στο Θεό για τις άπειρες δωρεές Του, που απολάμβανε στη ζωή του. Πολύ συχνά σύναζε και άλλους ποιμένες, στους οποίους δίδασκε την πίστη στον αληθινό Θεό και την χριστιανική ζωή. Μια άσβεστη φλόγα έτρεφε στην καρδιά του, να οδηγήσει και άλλους ανθρώπους στην αληθινή εν Χριστώ ζωή και σωτηρία.

☦Σύντομα θα λειτουργήσουν φανερά οι πνευματικοί νόμοι και ο καθένας θα θερίσει ό,τι σπέρνει

«Προφῆται προεκήρυξαν, ἀπόστολοι ἐδίδαξαν, μάρτυρες ὁμολόγησαν καί ἡμεῖς ἐπιστεύσαμεν ὅτι σύ εἶ Χριστέ ὁ Υἱός τοῦ Θεοῦ , ὁ Λυτρωτής τοῦ κόσμου».

Ἔχοντας ὑπ’ὅψιν, τήν ἀγιοπνευματικήν αὐτήν διδασκαλίαν, τῆς ὀρθοδόξου ἐκκλησίας μας, ἄς προσπαθήσουμε ἀδελφοί νά διατηρήσουμε άμόλυντη τήν ἀνθρώπινη φύση μας διά τῆς συνεχοῦς μετανοίας καί τηρήσεως τῶν ἐντολῶν τοῦ Σωτῆρος Χριστοῦ .

Ἐπειδή, ἄν δέν καθαρθεῖ (ἡ φύση μας) ἀπό τό Ἄγιο Πνεῦμα καί δέν γίνει ὅπως ἦταν ἐξ ἀρχῆς, εἶναι ἀδύνατον νά καταστεῖ ἕνα σῶμα καί ἕνα πνεῦμα μέ τόν Χριστό καί τώρα καί κατά τήν μέλλουσα συνάρθρωση τῶν σωζωμένων σ’Αὐτόν.

☦«Φυλάξτε τά συνήθεια μας, γιορτάστε ὅπως οἱ πατεράδες σας, καί μή ξεγελιώσαστε μέ τά ξένα κι ἄνοστα φράγκικα πυροτεχνήματα»

Τοῦ Φώτη Κόντογλου

Τά Χριστούγεννα, τά Φῶτα, ἡ Πρωτοχρονιά, κ’ ἄλλες μεγάλες γιορτές, γιά πολλούς ἀνθρώπους δέν εἶναι καθόλου γιορτές καί χαρούμενες μέρες, ἀλλά μέρες πού φέρνουνε θλίψη καί δοκιμασία. Δοκιμάζονται οἱ ψυχές ἐκεινῶν πού δέν εἶναι σέ θέση νά χαροῦνε, σέ καιρό πού οἱ ἄλλοι χαίρουνται. Παρεκτός ἀπό τούς ἀνθρώπους πού εἶναι πικραμένοι ἀπό τίς συμφορές τῆς ζωῆς, τούς χαροκαμένους, τούς ἄρρωστους, οἱ περισσότεροι πικραμένοι εἶναι ἐκεῖνοι πού τούς στενεύει ἡ ἀνάγκη νά γίνουνε τοῦτες τίς χαρμόσυνες μέρες ζητιάνοι, διακονιαρέοι. Πολλοί ἀπ’ αὐτούς μπορεῖ νά μή δίνουνε σημασία στή δική τους εὐτυχία, μά γίνουνται ζητιάνοι γιά νά δώσουνε λίγη χαρά στά παιδιά τους καί στ’ ἄλλα πρόσωπα πού κρέμουνται ἀπ’ αὐτούς. Οἱ τέτοιοι κρυφοκλαῖνε ἀπό τό παράπονό τους, κι’ αὐτοί εἶναι οἱ πιό μεγάλοι μάρτυρες, πού καταπίνουνε τήν πίκρα τους μέρα νύχτα, σάν τό πικροβότανο.