☦ Λειτουργικό Κήρυγμα περί Ιωάννου του Προδρόμου

☦ ΤΑ ΦΩΤΑ ΣΤΟ ΑΪΒΑΛΙ (Φώτης Κόντογλου)

Τα μικρασιατικά Θεοφάνεια από τον Φώτη Κόντογλου - Αϊβαλι 1920

«…Στα θαλασσινά τα μέρη ρίχνουνε τον Σταυρό, ύστερ’ από τη Λειτουργία των Θεοφανείων. Έτσι τον ρίχνανε και στην πατρίδα μου, κ’ ήτανε ένα θέαμα έμορφο και παράξενο…».

Ξεκινούσε η συνοδεία από τη Μητρόπολη. Μπροστά πηγαίνανε τα ξαφτέρουγα και τα μπαϊράκια, κ’ ύστερα πηγαίνανε οι παπάδες με τον δεσπότη, ντυμένοι με τα χρυσά τα άμφια, παπάδες πολλοί κι αρχιμαντρίτες, γιατί η πολιτεία είχε δώδεκα εκκλησίες, και κατά τις επίσημες μέρες στις μικρές ενορίες τελειώνανε γλήγορα τη Λειτουρ­γία και πηγαίνανε οι παπάδες στη μητρόπολη, για να γίνεται η γιορ­τή πιο επίσημη.

☦ Η Παναγία μεσίτρια και βοηθός των ανθρώπων: Η ισχύς των πρεσβειών της

Η Παναγία επιβλέπει από ψηλά με συμπόνια ως «Υπέρμαχος Στρατηγός» το ποίμνιο που δεινοπαθεί από φανερές ή αφανείς επιθέσεις των εχθρών και κυρίως του παλαιού τυράννου, του πονηρού, κατά τη γραφή του αγίου Φιλοθέου Κοκκίνου.

Η μεσιτεία της είναι το υπέρλογο εκείνο μέσο που όχι μόνο τιμά το ανθρώπινο γένος, αλλά και το ενισχύει, αφού το απαλλάσσει από την κυριαρχία του αιτίου των κακών έξεων και συνηθειών.

Οι πιστοί δέονται στην Θεοτόκο να καταστείλει τα πάθη της ψυχής τους και να απολεπτύνει σταδιακά το νέφος της σάρκας, το παχύ και γεώδες αυτό προκάλυμμα. Ζητούν ακόμη να ενδυναμώνει τις νοερές κινήσεις και ενέργειες της ψυχής τους και να τις προσανατολίζει προς το αιώνιο και πρωτότυπο κάλλος.

☦ Φυσάει ὁ ἄνεμος τοῦ διαβόλου. Προσέξτε, «εἰς τό μή ταχέως σαλευθῆναι ὑμᾶς…»

Συμβουλές του αποστόλου Παύλου στους Χριστιανούς.

Μητροπολίτου Φλωρίνης π. Αυγουστίνου Καντιώτου

Ο Απόστολος Παύλος στην Β΄ προς Θεσσαλονικείς επιστολή παρουσιάζει κάτι το ιδιαίτερο. Ομιλεί περί αντιχρίστου. Σε κάθε εποχή υπάρχουν αντίχριστοι και αυτοί είναι πολλοί.

Αλλά θα έρθει και ο κατ’ εξοχήν αντίχριστος. Θα παρουσιαστεί δηλαδή ένας άνθρωπος, που θα είναι η ενσάρκωση του σατανά. Θα έχει τεραστία δύναμη και θα δημιουργήσει ένα χάος στον κόσμο. Θα δημιουργήσει μια πλήρη αναρχία. Αναρχία παντός είδους, θρησκευτική, κοινωνική, ηθική, πολιτική. Και οι χρόνοι αυτοί θα είναι πολύ σκληροί.

Να μη σαλευθείτε.

☦ «δεῦτε καί καταπαύσωμεν πάσας τάς ἑορτάς τοῦ Θεοῦ ἀπό τῆς γῆς» {ΜΗ ΓΕΝΟΙΤΟ}

7 ἐνεπύρισαν ἐν πυρὶ τὸ ἁγιαστήριόν σου, εἰς τὴν γῆν ἐβεβήλωσαν τὸ σκήνωμα τοῦ ὀνόματός σου.

Μτφ: Έβαλαν φωτιά και κατέκαυσαν το θυσιαστήριόν σου, εβεβήλωσαν και έρριψαν κάτω εις την γην εις ερείπια το σκήνωμα του αγίου Ονόματός σου.

8 εἶπαν ἐν τῇ καρδίᾳ αὐτῶν αἱ συγγένειαι αὐτῶν ἐπὶ τὸ αὐτό· δεῦτε καὶ καταπαύσωμεν πάσας τὰς ἑορτὰς τοῦ Θεοῦ ἀπὸ τῆς γῆς.

Μτφ: Είπαν από κοινού εις τας καρδίας των αι φυλαί και συγγένειαί των· Ελάτε και ας θέσωμεν οριστικόν τέρμα εις όλας τας εορτάς του Θεού από την γην, ώστε να μη γίνουν ποτέ πλέον.  (ΨΑΛΜΟΣ 73, 7-8)

☦ Προτροπή για προσέλευση των πιστών στο Ναό τα Φώτα

Ολοι οι Ιερείς να προτρέψουν τους πιστούς να μεταβούν στις Εκκλησίες και να πάρουν τον Μέγα Αγιασμό έστω και μετά το πέρας της Θ. Λειτουργίας.

π. Μ. Χάλαρης: «Η πίστη μας είναι αδιαπραγμάτευτη» Ομολογητής ιερεύς παρά τας απαγορεύσεις της αντιθέου Κυβερνήσεως προσεκάλεσε τους πιστούς να προσέλθουν εις τον ιερόν ναόν του Αγ. Δημητρίου Μπραχαμίου διά την εορτήν των Θεοφανείων. Απομαγνητοφωνήσαμε και παραθέτουμε μέρος της προτροπής του: «Δεν πάμε να κάνουμε κακό, ούτε να χαζέψουμε στις βιτρίνες, ούτε να κάνουμε πάρτυ μέσα στο κέντρο της πόλης. Πάμε να κάνουμε αυτό που επιτάσσει η πίστη μας. 

☦ Θεοφάνεια 2021: Ημέρα Μεγάλης Υπακοής στην Αλήθεια, όχι σε ανθρώπους και εξουσίες

 Γράφει ο Γιώργος Παύλος

π. Καθ. Φυσικής και Φιλοσοφίας ΔΠΘ

Δέκα και πλέον ημέρες ζω σε απομόνωση με τα συμπτώματα του κορωνοϊού.

Οι γιατροί μού βρήκαν και μορφή πνευμονίας. Δοκιμάζω όλο το πακέτο. Πρότειναν να μπω σε πρόγραμμα οξυγόνου.

Υπέγραψα στο νοσοκομείο κι έφυγα με δική μου ευθύνη, για να μην μπω σε κλίμα φόβου και πανικού, αλλά και για να γράψω αυτό το κείμενο που ενδεχομένως να είναι και το τελευταίο.

Δεν γνωρίζω τι θα συμβεί αύριο. Αν θα ζήσω ή αν θα πεθάνω. Ελπίζω μόνο στον Θεό. Ξέρω ως επιστήμονας πως και για ελάχιστο κλάσμα του δευτερολέπτου να έρθεις από το μη είναι στο είναι και να δεις το φως του ήλιου είναι μυστήριο και θαύμα μέγιστο.

☦ Το θαύμα με το κανδήλι στην Ιερά Μονή Ιβήρων

{Θ.Π. : Όταν η Παναγία κουνούσε την μεγάλη κανδήλα του Καθολικού ανήμερα των Θεοφανείων (19/1/2013) σκορπούσε ρίγη συγκίνησης τόσο στους αγιορείτες μοναχούς όσο και στους επισκέπτες κοσμικούς που έτυχε να βρίσκονται στην Ιερά Μονή των Ιβήρων εκείνη την άγια ημέρα.

Η Κυρία Πορταϊτισσα όμως, όπως μας λένε κάποιοι που γνωρίζουν καλά κάποια πράγματα, δεν έπαψε ποτέ να κουνάει τις κανδήλες της είτε σε μεγάλες εορτές είτε σε καθημερινές, κάνοντας έτσι αισθητή την παρουσία της τόσο στους μοναχούς όσο και στους επισκέπτες κοσμικούς.

Οι μεν μοναχοί  από μεγάλη σεμνότητα και ταπεινότητα και επειδή δεν θέλουν να σκανδαλίζουν δεν ομιλούν περί αυτού του φαινομένου, πολλές φορές μάλιστα το αρνούνται κιόλας.

☦ Σώζονται άραγε αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι; Μία αγιορείτικη διήγηση

Όταν κάποτε επισκέφθηκα τις σπηλιές του Αγίου Όρους, κάποια φορά συνάντησα έναν ασκητή με τον οποίο κάθησα να συζητήσω και να ρωτήσω κά­ποια πράγματα… Τον ερώτησα λοιπόν, ανάμεσα σε άλλα, αν σώζονται αυτοί που δεν είναι βαπτισμένοι… Κι εκείνος μου είπε:

«Θα σου πω, παιδί μου, τι συνέβη κάποτε, στην Μ. Ασία… Ζούσε, κάποτε, εκεί ένας Τούρκος ο οποίος αγαπούσε πολύ τους Χριστιανούς. Βοηθούσε πάρα πολύ την εκκλησία. Βοήθησε μάλιστα να γίνει κι ένα μοναστήρι…Όπου υπήρ­χε φτωχός, αυτός έτρεχε και βοηθούσε…

Αλλά, ενώ ήταν ο καλύτερος άνθρωπος -κι απ’ τους Χριστιανούς καλύτερος- δεν είχε βαπτιστεί· δεν είχε αποφασίσει να βαπτιστεί! Το άφηνε για αργότερα…

☦ ΔΕΚΑΕΤΙΑ 1980 ειπώθηκε “ένα γεγονός στον Τίγρη ποταμό θα διακόψει το σφράγισμα του αντίχριστου”

Μετά τις κατακλυσμιαίες εξελίξεις στην Μέση Ανατολή και στην ευρύτερη περιοχή της δηλ. στην Αν. Μεσόγειο ήρθαν στον νου λόγοι  που ακούσαμε μέσα σε μια ανήλια σπηλιά στις υπώρειες του ΑΘΩΝΑ στο Περιβόλι της Παναγίας μας. Δεκαετία του 80 και ένας καλός φίλος μας έφερε σε ΘΕΟΥ Κοινωνία με ένα  αγιορείτη ασκητή. Εδώ που φτάσαμε καλύτερα να μιλήσει το  προσωπικό βίωμα.

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Ήταν ημέρες που ο σοσιαλισμός στην Ελλάδα ερωτοτροπούσε με τα πακέτα Ντελόρ της ΕΟΚ και ετοιμαζόταν να σπρώξει τις ζωές μας στην κρεατομηχανή της Νέας εποχής. Δηλ. με λίγα λόγια όλα φαινόταν υπέροχα και η συντριπτική πλειοψηφία ετοιμαζόταν να ζήσει το όνειρο της ΕΕ που ερχόταν αλλά κανείς δεν γνώριζε με τι αντίκρισμα.

☦ Σχέση Μικρού και Μεγάλου Αγιασμού κατά τους Κολλυβάδες και δη κατά τον Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο

Με τη ευκαιρία της μεγάλης δεσποτικής εορτής των Θεοφανείων και της κατ’ αυτήν τελέσεως του Μεγάλου Αγιασμού, επιθυμούμε ν’ αναφερθούμε στη σχέση αυτή του Μεγάλου, ως λέγεται, Αγιασμού, προς τον αποκαλούμενο Μικρό Αγιασμό, ο οποίος τελείται σε κάθε άλλη περίπτωση π.χ. Πρωτομηνιά, εγκαινισμούς οίκων, καταστημάτων κ. ά., με σκοπό να συμβάλλουμε στη αποφυγή των πολλών παρανοήσεων, αλλά και στην εξάλειψη των λανθασμένων απόψεων και εθιμικών διατάξεων σχετικά με τη σύγκριση των δύο Αγιασμών και την χρήση τους. Οδηγό σ’ αυτήν την προσπάθεια θα έχομε έναν από τους κυριώτερους εκπροσώπους της Φιλοκαλικής αναγέννησης του 18ου αιώνος, του κινήματος δηλ. των Κολλυβάδων, των Άγιο Αθανάσιο τον Πάριο, ο οποίος είχε ασχοληθεί με το θέμα εκτενώς.

☦ Το λιβάνι της Λειτουργίας (ΑΛΗΘΙΝΗ ΙΣΤΟΡΙΑ)

Εκείνο το ανοιξιάτικο πρωινό η θεία Κούλα ξύπνησε με τα κοκόρια κι άρχισε να ετοιμάζεται για τη λειτουργία που θα έκανε μαζί με τη μητέρα της, τη γιαγιά Χρυσούλα, στο ξωκλήσι της Παναγίας του Σκουπέρη. Είχανε από μέρες κανονίσει με τον παπά-Δημήτρη τη μέρα και την ώρα της λειτουργίας, μέρα καθημερινή. Αυτός θα πήγαινε στο ξωκλήσι με το γαϊδούρι του, αυτές ποδαρόδρομο. Μάνα και κόρη είχανε από τότε συνεννοηθεί ποια από τα χρειαζούμενα της λειτουργίας θα έπαιρνε μαζί της η καθεμιά: Η μάνα θα έπαιρνε το μπουκάλι με το γλυκό κρασί για τη θεία κοινωνία, το λάδι και το πρόσφορο. Η κόρη τα κεριά, τα λουμίνια, τα σπίρτα, το λιβάνι, τα καρβουνάκια κι ένα κλωνάρι βασιλικό. Κι από το προηγούμενο βράδυ ετοίμασε η καθεμιά στο σπίτι της τα πράματα που έπρεπε να πάρει μαζί της, ώστε αύριο το πρωί να τα είχε έτοιμα. Η θεία Κούλα ετοίμασε τα κεριά από «ντίλα», όπως έλεγαν τη κερήθρα, και τ’ άλλα πράματα που είχανε συμφωνήσει, τα έβαλε στο ταγάρι κι έπεσε νωρίς να κοιμηθεί.

☦ Η αρπαγή του Νοός - Αγιορείτικο γράμμα

Εις ένα «Πατερικόν» βιβλίον της Ιεράς Μονής Φιλοθέου Αγίου Όρους ευρίσκεται γραμμένη η ακόλουθος διήγησις, την οποίαν και μεταφέρω εδώ δια ψυχικήν σας ωφέλειαν. 

«Είπε κάποιος από τους αγίους Γέροντας. ότι μίαν φοράν όπου ήμουν εις το κελλίον μου, μου ήλθε λύπη, ακηδία και κακή καρδία. και επήγα προς κάποιον Γέροντα, όπου ήτον άγιος άνθρωπος, και τον εχαιρέτησα παρακαλώντας τον να μου ειπή κανένα λόγον ωφελείας, δια να στραφή η ταλαίπωρος ψυχή μου από την αμέλειαν και την ακηδίαν εκείνην όπου είχα, προς τα καλά και σωτήρια της αρετής και της αγιότητος έργα.