☦ Ένα εκπαιδευτικό όραμα

Η ιστορία ενός ιερομόναχου.

Όταν ήμουν στο στον Νέο Άθωνα στην Αμπχαζία μίλαγα με έναν γιατρό. Σε μια συνομιλία μαζί μου, μου είπε ένα εκπληκτικό συμβάν που του συνέβη.

«Κάποτε», είπε, «εκανα ιππασία σε ένα καλάθι με δύο άλογα, κουβαλούσαμε ένα μεγάλο φορτίο. Στο δρόμο έπαθα ναυτία και κοιμήθηκα. Τα άλογα, περνώντας από το βουνό, ανέτρεψαν το καροτσάκι, το οποίο  συντρίβει με όλο το βάρος. Ευτυχώς, αυτό συνέβη κοντά στο χωριό. Τέσσερα άτομα με δυσκολία με ελευθέρωσαν από κάτω, και  τότε που ήμουν αναίσθητος, άρχισαν να ρίχνουν κρύο νερό πάνω μου.

☦ ΚΥΡΙΑΚΗ "ΤΗΣ ΑΠΟ-ΚΡΕΩ "

Ονομάζεται Κυριακή της Απόκρεω γιατί στη διάρκεια της εβδομάδας που ακολουθεί αρχίζει μιά περιορισμένη νηστεία* -<<αποχή κρέατος>>- όπως παραγγέλουν τα λειτουργικά βιβλία.

Η Εκκλησία αρχίζει να μας <<προσαρμόζει>> στη μεγάλη προσπάθεια που θα απαιτήσει από εμάς επτά μέρες αργότερα. Σταδιακά μας βάζει στο μεγάλο αγώνα, γιατί γνωρίζει την ευπάθειά μας και προβλέπει τη πνευματική μας αδυναμία.

☦ Η προσευχή για τους κεκοιμημένους- Αλεξ. Σμέμαν

Την παραμονή της Κυριακής της Απόκρεω, η Εκκλησία μας καλεί σε μια παγκόσμια ανάμνηση όλων «των απ' αιώνος κοιμηθέντων ευσεβώς, έπʹ ελπίδι αναστάσεως, ζωής αιωνίου». Αυτή πραγματικά είναι η μεγάλη μέρα της Εκκλησίας κατά την οποία προσευχόμαστε για τα κοιμηθέντα μέλη της. Για να καταλάβουμε το νόημα που υπάρχει στη σχέση της Μεγάλης Σαρακοστής και της προσευχής για τους κοιμηθέντες θα πρέπει να θυμηθούμε ότι ο Χριστιανισμός είναι η θρησκεία της αγάπης.

☦ Κυριακή της Απόκρεω: Αγάπη ναι, αλλά πιά αγάπη;

ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ

Ματθαίου κε’ 31-46.

«εφ’ όσον εποιήσατε ενί τούτων των αδελφών μου των ελαχίστων, εμοί εποιήσατε» (Ματθ. κε’ 40)

1. Η σημερινή ευαγγελική περικοπή έρχεται να μας υπενθυμίσει μια μεγάλη αλήθεια. Την περασμένη Κυριακή μίλησε το ιερό Ευαγγέλιο για την αγαθότητα του Θεού- Πατέρα, που περιμένει το πλάσμα του να επιστρέψει. Αυτό όμως δεν πρέπει να μας κάμει να ξεχάσουμε και την δικαιοσύνη Του. Ο Θεός δεν είναι μονάχα στοργικός Πατέρας. Είναι και δίκαιος Κριτής. «Ούτε ο έλεος αυτού άκριτος, ούτε η κρίσης ανελεήμων» λέγει ο Μ. Βασίλειος. Θα κρίνει τον Κόσμο, μας λέγει το Ευαγγέλιο, και μάλιστα όχι αυθαίρετα, αλλά σύμφωνα με τα έργα μας. Μας φέρνει, λοιπόν, η σημερινή περικοπή ενώπιον του γεγονότος της κρίσεως. Και λέμε «γεγονότος», γιατί η παγκόσμια κρίση αποτελεί για την πίστη μας εσχατολογική βεβαιότητα και πραγματικότητα, που ομολογείται σ’ αυτό το Σύμβολο μας ως εκκλησιαστική πίστη: «Και πάλιν ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς…».

☦ Το μήνυμα της Αθωνίτισσας Θεοτόκου προς τον σύγχρονο κόσμο

Το μήνυμα της Αθωνίτισσας Θεοτόκου προς τον σύγχρονο κόσμο είναι ένα, καίριο και σημαντικό. Σιωπηλά ευαγγελίζεται ή ίδια, λέγοντας προσωπικά κι εμπιστευτικά στον καθένα: «Μη φοβάσαι, παιδί μου, τον πόνο, μη δειλιάζεις, μη κάμπτεσαι, μη άγχεσαι καί μη αγωνιάς. Αποδέξου τον άγιο πόνο, παραδέξου τον, συμφιλιώσου μαζί του, αγάπησε τον, όπως εγώ. Όμως με γνώση, με συνέπεια, με σοβαρότητα, με υπευθυνότητα και προσοχή. Όχι γιατί δεν μπορείς να κάνεις διαφορετικά, αλλά με την ελπίδα ότι αυτός ο πόνος είναι αναιρετικός αμαρτίας, οφειλή λαθών, κλειδί της Βασιλείας των Ουρανών. Η σημερινή αποτυχία, ασθένεια, δυσκολία, ταραχή και περιφρόνηση, είναι μία παραχώρηση Θεού, πού σου δίνεται για μία επανεξέταση της πορείας σου, για μια πνευματική ανασυγκρότηση, για μία επανατοποθέτηση του βίου σου...».

☦ 2 ΜΑΡΤΙΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΙΚΟΛΑΟΥ του ΠΛΑΝΑ - "Μη λυπείσαι, πάτερ μου, και εγώ είμαι πάντοτε μαζί σου" του είπε ο Άγιος μεγαλομάρτυς Παντελεήμων

Κατ’ αρχήν ο Άγιος Νικόλας Πλανάς έγινε εφημέριος εις τον Άγιον Παντελεήμονα, εις τον Νέον Κόσμον. Η ενορία του απηρτίζετο από… 13 οικογένειας. Εις το διάστημα της εφημερίας του, τον επεσκέφθη ένας ιερεύς άνευ ενορίας, τον παρεκάλεσε να συλλειτουργήσουν, και αυτός ως καλός και αγαθός τον εδέχθη ολοψύχως. Αυτός όμως ο ιερεύς τα συνεφώνησε με τούς τότε επιτρόπους της εκκλησίας του Αγίου Παντελεήμονος, τον έδιωξαν και τον έστειλαν εις την εκκλησίαν τού Αγίου Ιωάννου της οδού Βουλιαγμένης (τον «Κυνηγόν», ως τον έλεγαν τότε). Η ενορία της εκκλησίας αυτής απηρτίζετο από… οχτώ οικογενείας! Και η πληρωμή τού ιερέως ήτανε ένα κομμάτι κρέας από το μανάρι των Απόκρεω ή των Χριστουγέννων. Αυτό δεν τον πείραζε, είχε κεφάλαιον την νηστείαν. Αρκεί να είχε εκκλησία να λειτουργή.

☦ Το Γένος ενήστευε, το Γένος εγνώριζε…

Ο Ρωμηός επι Τουρκιάς γνωρίζει Τετάρτη και Παρασκευή, ξέρει να κάνει μετάνοιες, λειτουργείται κάθε Κυριακή, προσεύχεται, ευλογεί και ευλογείται, μιλάει στα παιδιά του για Θεό, κάνει τον σταυρό του γεμάτον και ολόκληρον…

Φαίνεται ότι κάποτε ενήστευες και σήμαινε ότι είσαι Ρωμηός. Αν δε νήστευες Τετάρτη και Παρασκευή, εσήμαινε ότι είσαι Τούρκος. Ετούτο δεν είναι υπερβολή, ήταν ένας τόπος κοινός στα χρόνια της Τουρκοκρατίας, και τούτο το βλέπουμε ξεκάθαρα στο έργο του Φωτάκου: «Ο Βίος του Παπαφλέσσα».

☦ Όσες φορές ...

Είναι τόσες οι μορφές που έχω συναντήσει στο περιβόλι της Κυρίας Θεοτόκου . Όλοι την σάρκα φορούν και στον κόσμο τούτο κατοικούν . Άλλων όμως το μοναχικό τριβώνιο σκεπάζει το αδύναμο πολεμοχαρές σαρκίο και άλλους   ο κόσμος ντύνει με πολυποίκιλα ενδύματα που παλεύουν και εκείνα με το ξεθώριασμα και την φθορά …Κοντολογίς και χωρίς …λογοτεχνικό περίβλημα,  στο Όρος συναντάς κάθε λογής άνθρωπο με ένα όμως κοινό χαρακτηριστικό …Έναν Θεό μέσα τους έχουν όλοι. Άλλοι τον βαστούν με αλυσίδες και άλλοι δεν σταματούν ποτέ να τον ελευθερώνουν… Και μια σπίθα,  που κάποιοι  κρατούν άσβεστη  και κάποιοι στο πρώτο λαμπύρισμά της την παύουν . Χαίρομαι πάντα να συναντώ αδελφούς και από τις δυο τούτες τις πηγές των ανθρώπων , την γάργαρη δρόσο μα και την στερεμένη,  που πάντα όμως προσμένει την βροχή … Γιατί σαν βρέξει ο Ουρανός τα θαύματα και τα θαυμάσιά του , γίνονται και εκείνοι κελαρυστές κρήνες που αναπαύουν τους κουρασμένους στρατοκόπους .

☦ Ο ΑΓΙΟΣ ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΝΑΣ ΜΕΤΑΛΑΜΒΑΝΕΙ ΕΝΑ ΛΕΠΡΟ

‘’Εκεί, στη ενορία του, σε ένα στενό δρομάκι, εκρύπτετο ένας λεπρός σε μεγάλο βαθμό. Του είχαν φαγωθεί τα χείλη από την φοβερή ασθένεια. Πήγε μια φορά ο πατήρ Νικόλαος Πλανάς να τον κοινωνήσει, αλλά το κατεστραμμένο στόμα του, δεν μπόρεσε να παραλάβει το Άγιο Σώμα του Κυρίου και παρέπεσε λίγο πιο πλάϊ από το στόμα.

Χωρίς κανένα, μα κανένα δισταγμό, ο Άγιος Νικόλαος Πλανάς έσκυψε και με το στόμα του πήρε τον Θείο Μαργαρίτη, που είχε πέσει και τον κατέλυσε.

☦ ΑΓ. ΝΙΚΟΛΑΟΣ ΠΛΑΝΑΣ, + 2 ΜΑΡΤΙΟΥ

Ο θαυματουργός φτωχόπαπας της Αθήνας

Ο άγ. Νικόλαος Πλανάς γιορτάζει στις 2 Μαρτίου. Έζησε τον 20ό αιώνα στην Αθήνα, ήταν παντρεμένος και είχε κι ένα γιο. Όμως χήρεψε λίγο μετά τη γέννηση του παιδιού του. Γι' αυτό ο λαός μας τον αναγνωρίζει ως προστάτη των παντρεμένων ζευγαριών.

Κάποτε παρακάλεσα κι εγώ, αν και ανάξιος και τεμπέλης στην προσευχή, για ένα ζευγάρι που κόντευε να βαρέσει διάλυση. Τώρα, με τη χάρη του Θεού, αποκαταστάθηκαν οι σχέσεις τους. Λέτε να έβαλε το χεράκι του ο άγιος παπα-Νικόλας;

Ξέρω και μια πρόσφατη εμφάνισή του σε στενή συγγενή καλού μου φίλου, που αγνοούσε εντελώς την ύπαρξή του και μετά ανακάλυψε ποιος είναι, ψάχνοντας τη φωτογραφία του στο Διαδίκτυο. Εμφάνιση που είχε τεράστια σημασία για τη ζωή της.