Τετάρτη 17 Μαρτίου 2021

☦ “ΧΑΙΡΟΙΣ ΚΙ ΕΣΥ, ΤΩΝ ΘΗΒΩΝ ΠΡΟΣΤΑΤΑ” Η ΑΝΤΙΦΩΝΗΣΗ ΤΗΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ ΣΤΟΝ ΔΩΔΕΚΑΧΡΟΝΟ ΙΩΑΝΝΗ

"Χαίροις κι εσύ, των Θηβών προστάτα" ήταν η αντιφώνηση της Υπεραγίας Θεοτόκου στον δωδεκάχρονο Ιωάννη, τον μετέπειτα Μητροπολίτη Θηβών και Εξάρχου πάσης Βοιωτίας τον αποκαλούμενο Καλοκτένη τον Νέο Ελεήμονα !!!

Οι Χαιρετισμοί της Παναγιας μας υπήρξε από τον 7ο κιόλας αιώνα, και εξακολουθεί να υπάρχει ως τις ημέρες μας, σωστικό και αγιαστικό μέσο για τους αγωνιστές Χριστιανούς!!

☦ Αγιότητα Αρετή Αγώνας (Άγιος Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης)

Ο άνθρωπος, εφόσον ζεί, πρέπει πάντοτε να αγωνίζεται. Και ο πρώτος αγώνας είναι να νικήσει τον εαυτό του. Ο πρώτος και ο κυριότερος εχθρός του ανθρώπου δεν είναι ο διάβολος, όχι. Είναι ο ίδιος ο άνθρωπος εις τον εαυτό του επίβουλος.

Και τούτο διότι δεν ακούει τον άλλον, ακούει τι του λέει ο λογισμός του. Ενώ έχουμε τόσους Αγίους Πατέρες να τους μιμηθούμε διαβάζοντας τα συγγράμματα τους, εντούτοις όμως το εγώ μας μας κυριεύει πολλές φορές. Όταν ο άνθρωπος νικήσει τον εαυτό του, είναι ο μεγαλύτερος μεγαλομάρτυρας και τροπαιοφόρος και νικηφόρος ενώπιον του Θεού!

☦ Τί είναι η Προηγιασμένη Θεία Λειτουργία;

Η Εκκλησία μας καθόρισε όλες τις Τετάρτες και Παρασκευές της Μεγάλης Τεσσαρακοστής να τελείται μία άλλη Λειτουργία, η Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων.

Κατά τη Λειτουργία αυτή δεν τελείται Θυσία, δε γίνεται δηλαδή μεταβολή του άρτου και του οίνου σε Σώμα και Αίμα Χριστού. Τα Τίμια Δώρα, ο Άρτος και ο Οίνος είναι έτοιμα, έχουν προαγιασθή (γι' αυτό και λέγεται Λειτουργία των Προηγιασμένων Δώρων) κατά την προηγηθείσα θεία Λειτουργία της Κυριακής, είναι πλέον Σώμα και Αίμα Χριστού, και απλώς προσφέρονται προς μετάληψη στους πιστούς.

☦ ΤΟ ΑΣΒΕΣΤΟ ΜΙΣΟΣ ΤΟΥ ΔΙΑΒΟΛΟΥ ΓΙΑ ΤΗΝ ΘΕΙΑ ΚΟΙΝΩΝΙΑ

''Όταν επέστρεφα με τον σύνοδό μου και πλησίασα στο μέρος όπου έπεσα, είδα επάνω σ' ένα βράχο το διάβολο με σχήμα μεγάλου τράγου, με κέρατα και ουρά.  Καθόταν όρθιος, στηριγμένος στα πίσω πόδια και με κοίταξε με άγριο και βλοσυρό βλέμμα. Στην αρχή νόμισα ότι ήταν ζώο από τους συνηθισμένους τράγους, αλλά το μέγεθος του σώματος, διότι ήταν σαν ένα μεγάλο πουλάρι, η απαίσια μορφή του, το άγριο και βλοσυρό βλέμμα του μου έδωσαν να καταλάβω, ότι δεν ήταν ζώο, αλλά ο μιαρός και μισόκαλος δαίμονας, τον οποίον ΄'όταν τον είδε το άλογό μου τρόμαξε. Κύριε ''ρύσαι ημάς από του πονηγρού''.  Αμήν''. Το 1917 ήρθε στην Ιερά μας Μονή ο Παν. Κάπαρης από την Νάουσα με εντολή της πεθεράς του, η οποία ήταν βαρειά άρρωστη και με παρακάλεσε να πάω στην εξοχή ''Αμπελάς'' όπου έμενε, να την εξομολογήσω και κοινωνήσω των Αχράντων Μυστηρίων.

☦ ''ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΨΥΧΗ ΜΟΥ, ΑΝΑΣΤΑ, ΤΙ ΚΑΘΕΥΔΕΙΣ;

Ἡ ἁγία Ἐκκλησία μᾶς ὑποδεικνύει ὅτι στὸν Μεγάλο Κανόνα τῆς Μετανοίας, τὸ κεντρικό του σημεῖο εἶναι τὸ Κοντάκιο, τὸ ὁποῖον ἀρχίζει μὲ τοὺς λόγους: «Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις; Τὸ τέλος ἐγγίζει καὶ μέλλεις θορυβεῖσθαι…». Ποιός λέγει τοῦτο; συγγραφέας τοῦ Κανόνος ὁμιλεῖ στὸν ἴδιο του τὸν ἑαυτό. Καὶ αὐτὸς ἦταν ἕνας μεγάλος Ἱεράρχης, ἕνας ἀπὸ τοὺς μεγαλυτέρους Ἁγίους τοῦ Θεοῦ, Ἅγιος Ἀνδρέας Ἀρχιεπίσκοπος Κρήτης, γνωστὸς γιὰ τὴν σοφία του καὶ τὴν εὐλαβῆ ἀσκητική του ζωήΕἶναι ἕνας ἀπὸ αὐτοὺς ποὺ ἡ Ἐκκλησία καλεῖ «ἐπίγειο ἄγγελο καὶ οὐράνιο ἄνθρωπο». Αὐτὸς εἶναι ποὺ λέγει στὸν ἑαυτό του: «Ψυχή μου, ψυχή μου, ἀνάστα, τί καθεύδεις;». Πράγματι, ἡ ψυχή μας κοιμᾶται… Ἀκόμη καὶ τώρα, στὰ χρόνια μας, εἰδικὰ ὅταν ὁ κόσμος ταρακουνιέται ἀπὸ κάθε εἴδους θλίψεις, φοβερὲς ἐφιαλτικὲς καταστάσεις, κι ὅμως ἡ ἀνθρωπότητα πνευματικὰ κοιμᾶται!

☦Λέει κάποιος: ''Αφού θα ξαναπέσω, γιατί να πάω να εξομολογηθώ; Ξέρω, ότι θα ξανακάνω πάλι τα ίδια..

''Αδελφέ μου, η αμαρτία είναι σαν την αρρώστια. Δεν αρρωσταίνεις μια φορά. Πολλές φορές αρρωσταίνεις και κάθε φορά που αρρωσταίνεις, πηγαίνεις στον ιατρό και παίρνεις τα φάρμακα που σου δίνει. Το ίδιο κάνε και για την ψυχή σου. Κάθε φορά που πληγώνεσαι, έστω και αν πληγώνεσαι στο ίδιο μέρος, μετανόησε και εξομολογήσου. Κάποτε το φάρμακο της Χάριτος θα γιατρέψει ολότελα, την συγκεκριμένη πληγή.

Γέροντας Εφραίμ της Αριζόνας

proskynitis

☦Οσία Παρασκευή η νέα η Επιβατηνή (14 Οκτωβρίου)

Οι άγιοι της Εκκλησίας μας είναι εκείνοι που εφάρμοσαν στη ζωή τους τον Νόμο του Θεού. Είναι εκείνοι που έκαναν πράξι το Νόμο του Ευαγγελίου. Με την αγία τους ζωή δίνουν απάντησι σ' όλους εκείνους που λέγουν ότι δεν μπορεί να εφαρμοστή το Ευαγγέλιο και ότι «τω καιρώ εκείνω» υπήρχαν άγιοι. Σήμερα που το κακό παράγινε και η κοινωνία μας πάει να γίνη ζούγκλα αγρίων θηρίων, οι άγιοι απαντούν ότι και σήμερα και πάντα μπορούμε να γίνουμε άγιοι. Σ' όλες τις εποχές υπήρχαν οι δυσκολίες και οι πειρασμοί. Όμως οι άγιοι, έχουν ένα μυστικό. Και αυτό το μυστικό φέρνουν σ' εμάς. Να αγαπούμε τον Ιησού Χριστό πάνω από όλα μ' όλη τη δύναμι της ψυχής μας και αν παραστή ανάγκη να πεθάνουμε για τον Κύριο μας, αφού πρώτος Αυτός μας αγάπησε και σταυρώθηκε για την αιώνια σωτηρία μας. Αυτοί μιμήθηκαν τον Χριστό και μεις πρέπει να τους μιμηθούμε. «Μιμηταί μου γίνεσθε, καθώς καγώ Χριστού» λέγει ο θείος Παύλος. «Ζω δε ουκέτι εγώ αλλά ζει εν εμοί Χριστός» συμπληρώνει ο ίδιος Απόστολος.

☦ 17 Μαρτίου 1996 - ΕΝΑΣ ΜΕΓΑΛΟΣ ΑΓΙΟΣ ΛΟΙΜΩΞΙΟΛΟΓΟΣ ΑΡΧΙΖΕΙ ΚΑΙ ΘΑΥΜΑΤΟΥΡΓΕΙ

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

'Ένα καλό παλληκάρι μας θύμισε τα παρακάτω:

"Στις 17 Μαρτίου 1996  έγινε με επισημότητα η Ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Λουκά του Ιατρού. Τέθηκαν για λαϊκό προσκύνημα στον Ναό του Κοιμητηρίου, αφιερωμένο στη μνήμη των Αγίων Πάντων. Τα λείψανά του εξέπεμπαν μίαν άρρητη ευωδία, ενώ πολλοί ασθενείς θεραπεύτηκαν θαυματουργικά. Τρείς μέρες αργότερα, στις 20 Μαρτίου 1996, τα λείψανά του μεταφέρθηκαν στον Ι.Ναό της Αγίας Τριάδος"

Εμείς όμως θα συμπληρώσουμε λόγους με την καρδιά και όχι με το ψυχρό πληκτρολόγιο.

☦Α΄ Κυριακή τῶν Νηστειῶν-Ὀρθοδοξίας

Εικ. Εικονομάχοι στρατιώτες και η Παναγία η Πορταϊτισσα

Τὴν πρώτη Κυριακὴ τῆς Μεγάλης Τεσσαρακοστῆς ἡ Ἁγία μας Ἐκκλησία πανηγυρίζει τὸ θρίαμβο τῆς Ὀρθοδοξίας, τῆς ὀρθῆς πίστεως, ἡ ὁποία καταπάτησε ὅλες τίς αἱρέσεις καὶ στερεώθηκε γιά πάντα. Γι’ αὐτὸ ἡ Κυριακὴ αὐτὴ καλεῖται Κυριακὴ τῆς Ὀρθοδοξίας.

Οἱ αἱρέσεις φάνηκαν ἤδη ἀπαρχῆς τοῦ χριστιανισμοῦ. Οἱ ἴδιοι οἱ Ἀπόστολοι τοῦ Χριστοῦ προειδοποιοῦσαν τοὺς συγχρόνους τους, καὶ μαζὶ μ’αὐτοὺς καὶ ἐμᾶς, γιά τὸν κίνδυνο ἀπὸ τοὺς ψευδοδιδασκάλους.

☦ Από το Συναξάρι: Όσιος Αλέξιος, ο άνθρωπος του Θεού

Ο όσιος Αλέξιος γεννήθηκε στην Ρώμη την εποχή του αυτοκράτορα Αρκαδίου (395-408). Οι γονείς του, ο ευλαβής συγκλητικός Ευφημιανός και η Αγλαΐα, ήσαν επί πολλά χρόνια άτεκνοι. Ο Αλέξιος έλαβε λαμπρή μόρφωση και όταν ενηλικιώθηκε, οι γονείς του προετοίμασαν τα του γάμου του με μια νεαρή κόρη εκλεκτής οικογένειας της αριστοκρα­τίας της Ρώμης. Όμως την ίδια την νύκτα του γάμου τους ο Αλέξιος, ο οποίος ποθούσε την αγία και τέλεια παρθενία, ψιθύρισε κάτι στο αυτί της συζύγου και αφού της παρέδωσε το δαχτυλίδι του, έφυγε κρυφά. Εμπιστευόμενος την θεία Πρόνοια, επιβιβάστηκε σε πλοίο και έφθασε στην Λαοδίκεια της Συρίας και από εκεί ακολούθησε ένα καραβάνι εμπό­ρων που κατευθυνόταν στην Έδεσσα.

☦ Λέγει ένας Άγιος: "Ενθυμου τον Θεόν εν ημέραις ειρήνης, ίνα σε ενθυμηθη ο Θεός εν ημέραις θλίψεως".

Πρέπει να ενθυμούμεθα τον Θεό πάντοτε και όταν ζουμε ημέρες ευτυχισμένες, με ειρήνη, με υγεία και ευφορία. Και όχι μόνον, όταν έχουμε θλίψη, ανάγκη και κίνδυνο, διότι έτσι θα μας ενθυμηθεί κι ο Θεός στην δυσκολία μας.

☦ Συγ-χωρώ…

Κάνω χώρο στην καρδιά μου να χωρέσω με σένα, με τον άλλο, με τον άλλο… Κάνω χώρο να χωρέσουμε μαζί. Συγχωρώ, σημαίνει βλέπω τον άλλο όπως είναι, με την αμαρτία του και την ανυπόφορη πλευρά του, με όλα τα βαρίδια του και τα ελαττώματά του, και λέω : – θα σε κουβαλήσω, όπως ένα σταυρό, θα σε κουβαλήσω μέχρι Τη Βασιλεία Του Θεού, είτε το θέλεις είτε όχι.

☦ Γιά να μήν πλανηθείς...

''Να ικετεύεις το Θεό με προσευχές και δάκρυα, να σου στείλει οδηγό απαθή και Άγιο... Αλλά και συ ο ίδιος να μελετάς τις θείες γραφές, και μάλιστα τα πρακτικά συγγράμματα των Αγίων Πατέρων... για να αντιπαραβάλεις σε αυτά τη διδασκαλία, και τις πράξεις του Διδασκάλου, και γέροντα σου, βλέποντάς τες όπως σε καθρέπτη και εξετάζοντάς τες...