Τρίτη 23 Μαρτίου 2021

☦ Η φτερούγα της θελήσεως

ΦΩΤΟ: ΓΛΑΡΟΣ  ΣΕ ΠΟΛΥ «ΧΑΜΗΛΗ ΠΤΗΣΗ» ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ, ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

Μεγάλη υπόθεση η θέληση! (Οσίου γέροντος Παϊσίου)

Ο κόσμος εύκολα επηρεάζεται και προς το καλό και προς το κακό. Προς το κακό επηρεάζεται πιο εύκολα, γιατί εκεί κανοναρχεί και ο διάβολος. Πές σε έναν λ.χ. να κόψη το τσιγάρο, γιατί βλάπτει. Μόλις θα αποφασίση να το κόψη, θα πάη ο διάβολος και θα του πή: «Εκείνο το τσιγάρο έχει λιγώτερο φαρμάκι, το άλλο έχει φίλτρο και καθαρίζει... Κάπνισε από ᾿κείνα· δεν θα σε βλάψουν». Θα του βρη δηλαδή μια δικαιολογία, για να μην το κόψη· θα του βρή... μια λύση! Γιατί ο διάβολος μπορεί να μας βρη ένα σωρό δικαιολογίες. Και εκείνο το τσιγάρο που του προτείνει, μπορεί να τον βλάψη ακόμη περισσότερο. Γι' αυτό χρειάζεται να έχουμε θέληση. Και αν κανείς δεν κόψη τα κουσούρια του, όταν είναι ακόμη νέος, μετά είναι δύσκολο να τα κόψη, γιατί, όσο περνάει η ηλικία, εξασθενεί η θέληση.

☦ Ο Παναής ο αλειτούργητος και η καμπάνα - Αληθινή ιστορία

-Τα ’μαθες, παππού; Από ’δω κι εμπρός τα μαγαζιά θ’ ανοίγουν και τις Κυριακές.

-Τι λες, παιδάκι μου, στύλωσε με απορία και έκπληξη τα γεροντικά, θολωμένα απ’ τα χρόνια μάτια του πάνω στον εγγονό του ο μπαρμπα-Δημητρός.

-Ναί, παππού, είναι απόφαση του Υπουργού.
- Άλλο και τούτο. Καί γιατί, μαθές, αυτό; Πως του ’ρθε να βγάλει τέτοια απόφαση;

-Είναι νόμος του κράτους, παππού. Κάποιες Κυριακές το χρόνο τα καταστήματα μπορούν να παραμένουν ανοιχτά, να πηγαίνει ο κόσμος να ψωνίζει.

-Δηλαδή, θες να πείς, θα χτυπά η καμπάνα το πρωί, και ο κόσμος θα βγαίνει για την αγορά;

-Ε, κάπως έτσι…Κούνησε το κεφάλι του λυπημένος ο γέροντας. Χαμήλωσε κουρασμένο το βλέμμα του, έμεινε για λίγο σκεφτικός, κι έπειτα, χωρίς να το σηκώσει πάλι, μονολόγησε:

☦ Γέροντας Αρσένιος ο Σπηλαιώτης, Λέγε την Ευχή κι ας περισπάται ο νους

-Προσπαθούμε να λέμε συνέχεια την ευχή αλλά ο νους μας περισπάται.

-Όταν λέμε την ευχήν όσο μπορούμε, ζορίζουμε και το μυαλό να καταλαβαίνουμε τι λέμε. Αυτό όμως για να το πετύχουμε θέλει πολλήν βίαν. Όμως όταν δουλεύης, λέγε συνέχεια με το στόμα "Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με".

☦ Παναγία μου, βοήθησε καί τούτην τήν φορά τούς Ἕλληνες διά νά ἐμψυχωθοῦν

Δημήτρης Νατσιός, δάσκαλος-Κιλκίς

«Γιὰ νὰ σωθεῖ ἡ Ἑλλάδα στοὺς καιροὺς τοὺς ὕστατους θέλει ἕνα Καιάδα γκρεμοτσακίστε τους»  (Ν. Γκάτσος)

«Ἔτσι γιὰ μᾶς τοὺς Ἕλληνες. Περάσανε ἀπὸ τὴν πλάτη μας ἄγριες ἀνεμοζάλες κάθε λογῆς, ἀγριάνθρωποι σκληροί, φονιάδες μὲ σπαθιὰ μὲ κοντάρια καὶ μὲ ἅρματα κάθε λογῆς, Πέρσες, Ἀλαμάνοι, Φράγκοι, Ἀραπάδες, Τοῦρκοι κι ἄλλοι. Μᾶς σφάζανε, μᾶς κομματιάζανε, μᾶς κρεμάζανε, μᾶς σουβλίζανε, μὰ δὲν πεθάναμε, γιατί μᾶς ἀτσάλωνε ὁ ἀγώνας, δίναμε φωτιὰ στὴ φωτιά…». (Φ. Κόντογλου, «Μυστικὰ Ἄνθη», σελ. 12, ἔκδ. «Ἀστὴρ»)

Πρέπει, ἐμεῖς οἱ Ρωμηοί, νὰ ξαναβροῦμε τὸν ἑαυτό μας, τὰ καίρια καὶ τὰ οὐσιώδη του βίου. Εἴμαστε «καταδικασμένοι» ὡς ἔθνος ἱστορικὸ νὰ στραφοῦμε πίσω «ὅλα τὰ ἔθνη, γιὰ νὰ προοδεύσουν, πρέπει νὰ βαδίσουν ἐμπρός, πλὴν τοῦ ἑλληνικοῦ ποὺ πρέπει νὰ στραφεῖ πίσω», γράφει ὁ σοφὸς ἀθηναιογράφος Δημ. Καμπούρογλου. Νὰ ἀνακαλύψουμε καὶ πάλι «τὸ ἄριστον ἐκεῖνο, Ἑλληνικὸς/ ἰδιότητα δὲν ἒχ’ ἡ ἀνθρωπότης τιμιωτέραν» (Καβάφης).

☦ Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου: Ανάλυση στα Θεία Νοήματα των Ύμνων της Εορτής

1) Απολυτίκιο

«Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ, τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ»

"Σήμερον της σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον", ψάλλει ο υμνωδός. Σήμερα, ανοίγει το πλέον μνημειώδες, κοσμοσωτήριο και κοσμοϊστορικό Κεφάλαιο στην ιστορία της ανθρωπότητας: Το Κεφάλαιο της Σωτηρίας του κόσμου! Και το «σήμερον» αυτό που προπορεύεται «της σωτηρίας», υποδηλώνει μεν την αφετηρία της, αντανακλά όμως δε και το αιώνιο προσκλητήριο για την Βασιλεία του Θεού στον καθένα από εμάς, το οποίο εκδίδεται στο καθημερινό μας «σήμερα»!

Με άλλα λόγια, η σωτηρία της ψυχής μας δεν είναι κάτι που αφορά το αύριο, ή που έχει να κάνει πάντα με όσα πράξαμε στο χθες. Το σήμερα είναι αυτό που μας καθορίζει και που μας ανυψώνει ή μας καταβαραθρώνει στα μάτια του Θεού. Η κατάσταση στην οποία βρισκόμαστε στο κάθε «σήμερα» της ζωής μας, αυτή είναι που θα μας σώσει ή που θα μας καταδικάσει, από τη στιγμή που κάποιο από όλα τα επόμενα «σήμερα» της επίγειας ζωής μας, θα είναι και το τελευταίο.

☦ Ὅσιος Παΐσιος: “Χαιρόμαστε γιατί η Παναγία μας έβγαλε ασπροπρόσωπους”

Η Παναγία έφερε στον κόσμο την χαρά

–Γέροντα, μπορείτε να μας ψάλετε το Μεγαλυνάριο που είχατε γράψει για την Παναγία;

–Έλα να το ψάλουμε μαζί. «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου». Να σού πω τώρα και ένα δογματικό: Η Παναγία ήταν Κόρη και Μητέρα, Δούλη και Βασίλισσα, Βασίλισσα όλου του κόσμου. Χωράει στον νού του ανθρώπου αυτό; Και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι κάτι το υπερφυσικό, έξω της λογικής.

☦ Ο Μακρυγιάννης και ο κλέφτης που μετανόησε...

Για να τον τιμήσουνε τον Μακρυγιάννη τον κάναν αρχηγό της Αστυνομίας της Αθήνας. Αυτός ήταν υπεύθυνος για τις κλοπές κτλ.

Μια ημέρα, σ΄ ένα παζάρι ένα Σάββατο τον καλούνε, και του λέει, έλα πιάσαμε έναν κλέφτη.

-Του λέει του κλέφτη, ρε έκλεψες;

–Όχι, λέει αυτός.

☦ Στόν εὐαγγελισμό τῆς πανυπέραγνης Δέσποινάς μας Θεοτόκου καί Ἀειπαρθένου Μαρίας

Ἅγιος Γρηγόριος ὁ Παλαμᾶς

1. O ψαλμωδὸς προφήτης, ἀπαριθμώντας τὰ εἴδη τῆς δημιουργίας καὶ καθορώντας τὴν ἀποτεθειμένη σʼ αὐτὰ σοφία τοῦ Θεοῦ, γεμάτος θαυμασμὸ ὁλόκληρος, ἐκεῖ ποὺ ἔγραφε ἀνεφώνησε· «πόσο μεγαλοπρεπῆ εἶναι τὰ ἔργα σου, Κύριε, ὅλα τὰ ἔπλασες μὲ σοφία!».

Σʼ ἐμένα τώρα, πού ἐπιχειρῶ νὰ ἐξαγγείλω κατὰ δύναμι τὴν σαρκικὴ ἐπιφάνεια τοῦ Λόγου πού ἔκτισε τὰ πάντα, ποιὸς λόγος θὰ μοῦ ἀρκέση γιὰ ἐξύμνησι; Ἐὰν πραγματικὰ τὰ ὄντα εἶναι γεμάτα θαῦμα καὶ τὸ ὅτι αὐτὰ προῆλθαν στὴν ὕπαρξι ἀπὸ μὴ ὄντα εἶναι θεῖο καὶ πολυύμνητο, πόσο θαυμασιώτερο καὶ θειότερο εἶναι καὶ πόσο ἀναγκαιότερο εἶναι νὰ ὑμνῆται ἀπὸ μᾶς τὸ νὰ γίνη κάποιο ἀπὸ τὰ ὄντα θεός, καὶ ὄχι ἁπλῶς θεός, ἀλλὰ ὁ ὄντως ὧν Θεός, καὶ μάλιστα ἡ φύσις μας ποὺ δὲν μπόρεσε ἢ δὲν θέλησε οὔτε τὸν χαρακτήρα κατὰ τὸν ὁποῖο ἔγινε νὰ φυλάξη καὶ γιʼ αὐτὸ δικαίως ἀπωθήθηκε στὰ κατώτατα μέρη τῆς γῆς; Διότι τόσο μεγάλο καὶ θεῖο, τόσο ἀπόρρητο καὶ ἀκατανόητο εἶναι τὸ ὅτι ἡ φύσις μας ἔγινε ὁμόθεος καὶ ὅτι δι' αὐτῆς μᾶς χαρίσθηκε ἡ ἐπάνοδος στὸ καλύτερο ὥστε τοῦτο καὶ στοὺς ἁγίους ἀγγέλους καὶ στοὺς ἀνθρώπους, ἀκόμη καὶ στοὺς προφῆτες, ἂν καὶ αὐτοὶ βλέπουν διὰ Πνεύματος, νὰ μένη στὴν πραγματικότητα ἀνεπίγνωστο, μυστήριο ποὺ εἶναι κρυμμένο ἀπὸ τὸν αἰώνα.

☦ Ιωνάς και Νινευίτες (Όσιος Εφραίμ ο Σύρος)

«…ένας συγκλονιστικός λόγος τού κατανυκτικότατου οσίου Εφραίμ του Σύρου. Ένας λόγος με καυτή επικαιρότητα, μια και ολόκληρη η ανθρωπότητα ζει σήμερα στην κατάσταση της Νινευή: Σε κατάσταση ανταρσίας απέναντι στο Θεό και το νόμο Του… Ας ξυπνήσουμε όλοι οι σύγχρονοι Νινευΐτες από την πνευματική μας νάρκη και ας ετοιμαστούμε».

Πρόλογος

ΓΝΩΣΤΗ στους περισσότερους είναι η ιστορία τού προφήτη Ιωνά΄ γνωστή και χαριτωμένη και διδακτική. Για τον προφήτη, εκτός από το επεισόδιο που περιγράφεται στο ομώνυμο βιβλίο τής Παλαιάς Διαθήκης, τίποτε άλλο δεν γνωρίζουμε, παρά μόνο ότι ήταν γιός τού Αμαθεί, από τη φυλή Ζαβουλών, και έζησε τον 8ο αιώνα π.Χ.

☦ Η συμβολή του Ιερού Κλήρου στην επανάσταση του 1821

Η Ελληνική Επανάσταση, ως επιστέγασμα της αυγής και αναγέννησης του Νέου Ελληνισμού, αποτελεί ένα από τους πιο ένδοξους και σπουδαίους σταθμούς της ιστορικής μας πορείας. Δεν ήταν μόνο το γεγονός ότι ένας λαός, με τον πολιτισμό του και την ψυχή του ακέραια, ανακτά την ελευθερία του και την πολιτική του οντότητα μετά από μακρά περίοδο δουλείας που δεν γνώρισε ποτέ άλλοτε στην ιστορία του, πραγματοποιώντας μερικώς τους σκοπούς του με την δημιουργία ελληνικού κράτους.

☦ “Βλέπε κάθε τι σ’ αυτόν τον κόσμο σαν μια σκιά που παρέρχεται”

Μην προσέχεις αν έχη πράγματι ανάγκη ή όχι όποιος απλώνει το χέρι και σου ζητεί ελεημοσύνη. Η θεία Αγάπη μας δίνει και άλλες δωρεές της, όταν έχουμε ήδη λάβει αρκετές. Συλλογίσου λοιπόν: «Ο Θεός εξακολουθεί να μου δίνη, γιατί να μην εξακολουθώ και εγώ να δίνω στον αδελφό μου; Δεν με ενδιαφέρει αν το αξίζη ή όχι. Μήπως εγώ άξιζα τόση αγάπη από τον Θεό; Ο Θεός με ελεεί όχι γιατί το αξίζω, αλλά γιατί με αγαπά. Τέτοια αγάπη ας έχω στους αδελφούς μου».

☦ ''Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα...''

Το καλύτερο από όλα τα μνημόσυνα που μπορούμε να κάνουμε για τους κεκοιμημένους, είναι η προσεκτική ζωή μας, ο αγώνας που θα κάνουμε, για να κόψουμε τα ελαττώματά μας και να λαμπικάρουμε την ψυχή μας...

☦ Φιλοξένησε το φονιά του αδελφού του!

Κάποτε ο Κολοκοτρώνης φιλοξένησε εν γνώσει του το φονιά του αδελφού του, ο οποίος νόμιζε ότι δεν τον ξέρει ο «Γέρος».

- Παιδί μου! λέει η μάνα του, δίνεις να φάει ψωμί ο φονιάς του παιδιού μου;