☦ Απόπειρα.. ή από πείρα;

Μια φίλη πρίν από καιρό (πέρσι τον Μάρτιο νομίζω) με ρώτησε …πάτερ μπορείτε να κολλήσετε κόβιντ;. Το σκέφτηκα λίγο… ναι μπορώ να κολλήσω …αν θέλει ο Θεός. Όλοι κολλάμε τα πάντα. Όλα τα χρόνια κολλάμε όλες τις ασθένειες, πέρασα Η1Ν1 πριν από 4 χρόνια, με 41,5 πυρετό. Σήμερα μετά από 15 μήνες κόβιντ κοινωνίας, δεν κόλλησα. Αύριο; Όλα εξαρτώνται από Αυτόν και το έλεός Του .....αλλά όχι μόνο. Αν ήταν έτσι θα ήμουν... δεν ξέρω τι …Παίζει ρόλο και ο τρόπος της αυτοδιαχείρισης μου. Αυτό σημαίνει αν είμαι καλός θα το γλιτώσω και αν είμαι κακός θα το πάθω; Όχι. Θυμάμαι τον άγιο Παϊσιο που παρακάλαγε τον Θεό..σε παρακαλώ δώσε μου Καρκίνο, μη λένε πως δεν τον παθαίνουμε κι εμείς. Από ταπείνωση κι αγάπη…και του τον έδωσε.

Έχω σχέση με τον Θεό; Τι είδους; Ποιος το κρίνει;

☦ "Νουν τηρώ και νουν φυλάττω"

Ρώτησαν κάποτε τον Άγιο Αντώνιο:

"Τι κάνετε εσεις εδώ στην έρημο και απάντησε:  "Νουν τηρούμεν".  Φυλάγουμε τον νου μας. Προσέχουμε να μην ξεφύγει σε λογισμούς ακαθάρτους.

Προσπαθούμε να τον έχουμε φυλακισμένο μέσα στην καρδιά μας, όπου είναι και η φυσική του θέση πριν από την πτώση των Πρωτοπλάστων.

Εκεί στο ευλογημένο εργαστήρι της καρδιάς, με σιωπή και νήψη (προσοχή), η γλυκύτατη προσευχή του Ιησού μεταλλάσσει τις ακαθαρσίες των αμαρτιών μας σε ευλογία Κυρίου και αρετές με καταλύτη πάντοτε τη Θεία Χάρη.

Έτσι μόνο η καρδιακή προσευχή φτάνει ψηλά στον ουρανό στον θρόνο του Κυρίου μας με θέρμη και προσοχή. Κι Εκείνος δεν μπορεί να αντισταθεί σε μια καρδιά που φλέγεται από θείο έρωτα. Ανταποκρίνεται πολλαπλάσια και ο ταπεινός ικέτης λαμβάνει εκατονταπλασίονα.

☦ Πάντα ακούει τις δεήσεις και τις πολύκλαυστες παρακλήσεις των πιστών αδελφών του

Μία δοξολογία εξέρχεται από τα χείλη όλων. Ή λάρνακα του Οσίου «ίατρείον δέδεικται πάσης ασθενείας». Έκθαμβος ο υμνογράφος τής Μεγάλης του Χριστού Εκκλησίας αείμνηστος π. Γεράσιμος Μικραγιαννανίτης θα γράψει:

 «Ίδόντες σου τήν βιοτήν καί τήν πτωχείαν τήν πολλήν οί Άγαρηνοί, Ιωάννη, σφόδρα ηύλαβήθησαν ηθών σου τήν σεμνότητα». Και σε δόξα­σαν. Και με μεγάλη φωνή διέδιδαν ότι είσαι φίλος και οικείος του Θεού»!

☦ ...γνώρισε τό ἐπιμάνικο πού φοροῦσε, ὅταν λειτουργοῦσε...

Ἕνας ἐργαζόμενος στό μοναστήρι τοῦ ὁσίου, ἕνα βράδυ ξύπνησε ἀπό δυνατούς πόνους στό χέρι του. Σκεφτόταν πώς δέν θά μποροῦσε νά ἐργασθεῖ, ἄν συνεχίζονταν οἱ πόνοι καί στενοχωριόταν. Τότε ἔζησε κάτι τό ξαφνικό, ἀναπάντεχο καί ὑπερθαύμαστο. Εἶδε σάν νά ἄνοιξε ἡ στέγη του κι ἔνοιωσε νά κατεβαίνει ὁ μακάριος Γέροντας. Γνώρισε τή γλυκειά ζεστή φωνή του, πού τοῦ εἶπε: «Μή φοβᾶσαι, παιδί μου, ἐγώ εἶμαι ὁ γιατρός... Θά περάσει ὁ πόνος, θά γίνεις καλά». Εἶδε μόνο τό χέρι του, ἀπό τόν καρπό καί κάτω, γνώρισε τό ἐπιμάνικο πού φοροῦσε, ὅταν λειτουργοῦσε. Μέ τό χέρι του, τό τόσο γνωστό σέ αὐτόν καί ἀγαπημένο, ἀφοῦ πάμπολλες φορές τό εἶχε ἀσπασθεῖ, τόν ἄγγιξε ἀπό τόν ὦμο μέχρι τά δάκτυλα, σάν ἕνα χάδι ἀνάλαφρο καί ἰαματικό.

☦ Συγκλονιστική μαρτυρία για το κάπνισμα πρωτ. Γεωργίου Χριστοδούλου

Με αφορμή την παγκόσμια ημέρα κατά του καπνίσματος 31 Μαϊου

Κάποτε, όταν ήμουν στην εφηβεία, επισκεφθήκαμε το μετόχι της Σιμωνόπετρας στον Βύρωνα, την Ανάληψη. Είχαμε πάει παρέα με άλλους νέους να συμμετάσχουμε σε μια ολονυχτία. Είχαμε γνωρίσει και τον π. Νικόλαο(νυν Μητροπολίτη Μεσογαίας και Λαυρεωτικής) που ήταν τότε υπεύθυνος του μετοχίου και ήμασταν ενθουσιασμένοι.

☦ Άγιον Όρος - Σύγχρονο γεροντικό! (Θαύμα με τα αγριογούρουνα!)

Πριν από 20 και πλέον έτη, κάποιος φίλος μου μαζί με άλλους δύο προσκυνητές επισκέφθηκαν το Άγιον Όρος και κατευθύνθηκαν προς τις Καρυές. Μετά την Ι.Μ. Κουτλουμουσίου, έφθασαν σε ένα κελί, όπου εγκαταβιώνει ο πατήρ Π..., άμεσος μαθητής του αγίου Παϊσίου.

Στην συζήτηση που ακολούθησε ο γέροντας του κελιού τούς ανέφερε ότι πρέπει να αφηνόμαστε στα χέρια του Θεού και ότι τότε ο Θεός ενεργεί! Τους είπε: