☦ Βίος Αγίας Ειρήνης Χρυσοβαλάντου

Στις 28 Ιουλίου η αγία Εκκλησία μας τιμά τη «μνήμη της οσίας Μητρός ημών Ειρήνης της εκ Καππαδοκίας, ασκησάσης εν τη Μονή Χρυσοβαλάντου».

Η οσία Ειρήνη έζησε κατά τον 9ο και 10ο αιώνα και η νεότητά της συνδέεται με τη βασιλική αυλή του αυτοκράτορα του Βυζαντίου, την περίοδο πού είχε λήξει η εικονομαχία και αναστηλωθεί οι ιερές εικόνες μετά το θρίαμβο της Ορθοδοξίας (843). Ο Φιλάρετος, που ήταν ευνοούμενος και αφοσιωμένος στρατηγός στο Θεόφιλο και τη Θεοδώρα (η οποία ανέλαβε το βασιλικό θρόνο μέχρι την ενηλικίωση του γιού της), είχε στην Καππαδοκία δύο κόρες, την Καλλίνικη και την Ειρήνη. Μετά τον πρόωρο θάνατο της γυναίκας του Ζωής, την επιμέλεια της ανατροφής τους είχε αναλάβει η αδελφή του και θεία τους Σοφία, πού αφοσιώθηκε στο έργο αυτό με όλη την ψυχή της.

☦ «Οι άγγελοι έχουν τρομερή αγάπη προς την ψυχή του ανθρώπου, γιατί είναι οι μεγάλοι αδελφοί μας και γνωρίζουν τι εστί παράδεισος και τι εστί κόλαση. Πανηγυρίζουν, όταν έλθει η ώρα να ανεβάσουν μια ψυχή σωσμένη προς τα επάνω». Γέροντας Εφραίμ Αριζόνας

☦ Ἀθλοφόρε Ἅγιε, καὶ ἰαματικὲ Παντελεῆμον, πρέσβευε τῷ ἐλεήμονι Θεῷ, ἵνα πταισμάτων ἄφεσιν, παράσχῃ ταῖς ψυχαῖς ἡμῶν.

☦ Το θαύμα του Αγίου Παντελεήμονα και ο ασεβής γιατρός!

Ή πρεσβυτέρα είχε όγκο στο στήθος καί εγχειρίστηκε. Μόλις έβγαλαν τον όγκο, δίνουν ένα κομμάτι στον πατέρα Ευάγγελο να το πάει για βιοψία καί να φέρει αμέσως τ’ αποτελέσματα.

Μετά την απάντηση της εξετάσεως, οι γιατροί δεν δίνουν ούτε έξι μήνες ζωής στην άρρωστη. Ή κόρη του παπα-Βαγγέλη λι­ποθυμά μόλις το ακούει, ό ίδιος τα χάνει.

«Ακου, λέει, γιατροί να το πουν έτσι ξαφνικά στο παιδί!

☦ Μυροβλύζει εδώ και πολλές μέρες ο ΑΓΙΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ ο Ιατρός των ψυχών και των σωμάτων εν μέσω της πανδημίας και των ποικίλων συνεπειών της σε όλη την ζωή μας. (14 Νοεμβρίου 2020)

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας

Αυτά τα έκτακτα Θεοσημεία που συμβαίνουν αδελφοί μου την τελευταία περίοδο δεν είναι κάτι πρωτάκουστο για την ζωή της ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ, απλώς συμβαδίζουν με τα παράδοξα που συμβαίνουν στην καθημερινότητα μας.

Όσο θα αυξάνουν τα παράδοξα γύρω μας, ο Ουρανός θα μας δίνει μηνύματα Αιώνιας ζωής και Ελπίδος.

Να γιατί έλεγε ο Γέροντας Αβρόσιος Λάζαρης: «θα συμβαίνουν τρομερά πράγματα και θα ακούτε κάθε τόσο και λιγάκι, ότι ο τάδε Άγιος εμφανίστηκε στην Μακεδονία ή άλλος Άγιος εμφανίστηκε αλλού»

☦ "Μην υποκύψετε ποτέ στην τρελή σκέψη ότι ο Θεός σας έχει εγκαταλείψει. Ο Θεός ξέρει ακριβώς πόσο μπορεί να αντέξει κάποιος και, σύμφωνα με αυτό, μετρά τα δεινά και τους πόνους όλων. (Άγιος Νικολάι Βελιμίροβιτς)

☦Ο ΑΓΙΟΣ ΚΑΙ ΙΑΜΑΤΙΚΟΣ ΠΑΝΤΕΛΕΗΜΩΝ

Μέσα εις το νέφος των μαρτύρων και αγίων της πίστεώς μας, οι οποίοι έδωσαν την ζωήν των δια την αγάπην των προς τον Χριστόν, περιλαμβάνεται και η μορφή του αγίου Παντελεήμονος.

Νέος, γεμάτος σφρίγος και παλμόν, δύναμιν και θάρρος, εμαρτύρησε δια την Ορθόδοξον Πίστιν του. Με αποφασιστικότητα διεκήρυξε και διελάλησε την αλήθειαν της πίστεώς του εις όλους, όσοι κατά την εποχήν εκείνην ευρίσκοντο εις το βασίλειον του σκότους και του ψεύδους, της ειδωλολατρίας.

☦ Το Πάσχα του καλοκαιριού

«Για μαζευτείτε εδώ κοντά», φώναξε ο παπα–Νεκτάριος τα παιδιά που έπαιζαν έξω, στο προαύλιο της εκκλησίας. Υπάκουη η παρέα μαζεύτηκε γύρω από τον ιερέα. Ο εσπερινός μόλις είχε τελειώσει και ο ήλιος δεν έκαιγε πια τόσο πολύ. Τα παιδιά κάθισαν στα πεζούλια. Κάποιος μάλιστα έφερε μια καρέκλα από τον πρόναο, για να κάτσει ο παπα–Νεκτάριος. Αυτός, αφού ευχαρίστησε τον μικρό, κοίταξε γύρω του να δει άμα λείπει κάποιος.

☦ Πάλεψα πενήντα χρόνια μέ το διάβολο. Μην φοβάσαι, στροφή και καταφυγή στον Κύριο

Βλέποντας κανείς τον Γέροντα να έχει φθάση σε υψηλά μέτρα αρετής, δεν μπορούσε να φαντασθεί τον μαρτυρικό δρόμο πού είχε διανύσει, μέχρι να γίνει δοχείο του Αγίου Πνεύματος.

Οι ομολογίες του είναι αποκαλυπτικές: «Ο αγώνας κατά των παθών είναι οδυνηρός και χρειάζεται αιματηρή προσευχή. Διάβασα κάποτε ότι ένας μοναχός είχε πειρασμό τριάντα χρόνια. Πω! πω! λέω, τριάντα χρόνια! Ε!

☦ «Ετοίμη η καρδία μου, ο Θεός, ετοίμη η καρδία μου» (Ψαλμ. 56, 8)

Αδελφοί μου, είναι μακάριος όποιος μπορεί να πει αυτά τα λόγια στον Κύριό Του! Μακάριος, εκείνος που η καρδιά του είναι εντελώς έτοιμη, να ακολουθήσει το θέλημα του Θεού!

Τί σημαίνει η ετοιμότητα της καρδιάς του ανθρώπου; Ν’ ακολουθεί με χαρά το θέλημα του Θεού και να μην έχει εσωτερική σύγκρουση σε σχέση με δικές του σκέψεις και επιθυμίες.