☦ Συμβουλές Γέροντος σέ χριστιανούς πού ζοῦν στόν κόσμο

Νά μή θυμάστε μέ λύπη τό κακό πού σᾶς προξένησε ὁ ἀδελφός σας, γιά νά μή θυμηθεῖ καί ὁ Κύριος τίς δικές σας ἁμαρτίες γιά τίς ὁποῖες σᾶς συγχώρεσε

Τό κακό νά τό νικᾶτε μέ τό καλο. Τό κακό δέν διορθώνεται ποτέ μέ τό κακό (Πρβλ. Ρωμ. Ιβ΄ : 21). Πρίν πεῖτε ὁτιδήποτε, σκεφθεῖτε μήπως μέ τά λόγια σας προσβάλετε τό Θεό ἤ τόν πλησίον σας.

☦ Το χειρότερο είναι, να μας εγκαταλείψει η Χάρη του Θεού (π. Ανανίας Κουστένης)

Δεν πά’ να μας έγκαταλείψουν όλοι, και συγγενείς και φίλοι και γνωστοί;

Δεν πά’ να μας πάρουν τη θέση που έχομε;

Δεν πά’ να μας πάρουν τα αγαθά και τα υπάρχοντα όλα;

Δεν πά’ να μας βρίζουν και να μας κατηγορούν όλοι;

☦Ελλάδα «σήκω να μαζέψεις τα ΔΑΚΡΥΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ»

Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδἄκας

Θα μπορούσε να υπάρχει τέτοιος τίτλος άρθρου αν κάποτε κάποιος δεν άκουγε τούτο ευκρινώς από τα αδιάψευστα χείλη της ΥΠΕΡΑΓΙΑΣ ΘΕΟΤΟΚΟΥ και Μητροπαρθένου Μαριάμ;

Τι είναι άραγε ο δικός μας πόνος έμπροσθεν του παγκόσμιου πόνου ΤΗΣ για τα μαύρα χάλια της αμετανοησίας μιας ανθρώπινης γενιάς που παρεξέκλινε όχι μόνο από τον πνευματικό νόμο αλλά και από αυτόν τον φυσικόν τοιούτον των ζώων;

ΑΝΕΞΗΓΗΤΟΝ σημείον τα ΔΑΚΡΥΑ της ΠΑΝΑΓΙΑΣ.

☦ Ῥοήν μου τῶν δακρύων, μὴ ἀποποιήσῃς, ἡ τὸν παντὸς ἐκ προσώπου πᾶν δάκρυον, ἀφῃρηκότα Παρθένε, Χριστὸν κυήσασα

☦Κυρίως Θεοτόκον, σὲ ὁμολογοῦμεν, οἱ διὰ σοῦ σεσωσμένοι, Παρθένε ἁγνή, σὺν Ἀσωμάτων χορείαις, σὲ μεγαλύνοντες

☦«Τί Μήτερ αἰτεῖς;»

Ο Χριστός: «Τί Μήτερ αἰτεῖς;»

Η Παναγία: «Τὴν βροτῶν σωτηρίαν.»

Ο Χριστός: «Παρώργισάν με.»

Η Παναγία: «Συμπάθησον Υἱέ μου.»

☦Αναφέρει πνευματικός...

''Τα βλέπουμε!! Έρχονται!! Έχουμε φτάσει στο παρά πέντε! Κι έχω μιά απορία! Που είναι τα απογεύματα ο κόσμος;;; Γιατί στις Παρακλήσεις της Παναγιάς έρχονται 15-20 άτομα;; Που είναι όλοι που φώναζαν για τις κλειστές Εκκλησίες και για τον Επιτάφιο που ήθελαν να περιφέρουν;;; Πώς θα Μεσιτεύσει η Παναγιά;

☦ Η προσευχή σας δεν ήταν ικανή να σκεπάσει τα χωριά.

Βλέπω αναρτήσεις μερικών που μιλάνε για θαυμαστή σωτηρία μοναστηριών και ναών στην Εύβοια και άλλων οι οποίοι ρωτούν γιατί ο Θεός έσωσε τα μοναστήρια κι όχι και τα χωριά.

Όλες αυτές οι αναρτήσεις έχουν λανθασμένο σκεπτικό. Δεν θα εξηγήσω εδώ τα περί σοφίας και κρίσεως του Θεού. Ζητήστε κάποια στιγμή από τους κληρικούς της ενορίας σας να σας κατηχήσουν.

☦ Εμπειρίες ενός γιατρού στο Άγιο Όρος...

-Πῶς ἀντιμετωπίζουν οἱ μοναχοὶ τὴν ἀρρώστια;

-Μὲ ὑπομονὴ καὶ καρτερικότητα. «Ἀσθένεια, Θεοῦ ἐπίσκεψη» λένε.

Μοῦ λέει μία μέρα ἕνας μοναχός: «Γιὰ νὰ μοῦ στείλει ὁ Θεὸς τὴν ἀρρώστια σημαίνει ὅτι μὲ θυμήθηκε κι ὅτι κάτι θέλει νὰ μοῦ πεῖ. Αὐτὸς ξέρει. Κι Αὐτὸς πού μοῦ τὴν ἔδωσε, Αὐτὸς καὶ θὰ μοῦ τὴν πάρει ἂν καὶ ὅποτε Ἐκεῖνος τὸ θελήσει».

☦ “Οἱ ἐλπίδα καὶ στήριγμα, καὶ τῆς σωτηρίας τεῖχος ἀκράδαντον, κεκτημένοι σε, Πανύμνητε, δυσχερείας πάσης, ἐκλυτρούμεθα”

☦ Το καλό παραμένει πάντα καλό έστω κι αν κανείς δεν το επαινεί.

Το κακό παραμένει κακό έστω κι αν κανείς δεν το κατηγορεί.

Αν όλοι οι άνθρωποι σε επαινούν, τίποτε δεν θ’ αποκτήσεις.

Αν κανείς δεν σε επαινέσει, τίποτε δεν θα στερηθείς.

Δεν κάνεις το καλό για τους ανθρώπους, μα για τον Θεό.

Σου αρκεί λοιπόν του Θεού η αμοιβή.

Άγιος Δημήτριος του Ροστώφ

☦ Ο κάθε άνθρωπος έχει κάποιο σταυρό στην ζωή του.

Κανείς μας δεν έχει το δικαίωμα να απαξιώσει ή να χλευάσει τον σταυρό του άλλου. Μπορεί εμείς να τον θεωρούμε μικρό σταυρό, όμως δεν είναι το θέμα πως το θεωρούμε εμείς αλλά πως το βιώνει ο συγκεκριμένος άνθρωπος στην ζωή του.

Ο κάθε άνθρωπος είναι διαφορετικός. Αυτό σημαίνει ότι διαφορετικά αντιμετωπίζει τον σταυρό του, διαφορετικές οι δυνάμεις του, διαφορετικά τα συναισθήματά του, διαφορετική η πνευματική του κατάσταση.