Δεόμεθά σου μήτηρ, κόρη παρθένε αγνή, πόθον μας να εκπληρώσεις, την χάριν να μας δώσεις, Κυρία μου σεμνή.
Παράκληση σου κάνουμε και σε παρακαλούμε, Υγεία σου
φωνάζουμε, υγεία σου ζητούμε.
Προσπίπτω ως ταλαίπωρος, ζητώ το έλεός σου, όπως γεννείς
μεσίτρια, αγνή προς τον Υιόν σου.
Ίνα ιδείς την θλίψη μας, ακούσεις την φωνή μας.
Ο Άγιος Ισαάκ ο
Σύρος ζητά, όχι μόνο να μην κατακρίνουμε τους άλλους αλλά και να σκεπάζουμε τα
αμαρτήματα αυτών.
«Γίνε κοινωνός στα
παθήματα όλων, αλλά στάσου με το σώμα σου μακριά από όλους. Κανένα να μη
ελέγχεις και κανένα να μη κατηγορείς για τη συμπεριφορά του, ούτε και τον πιο
κακό.
Άπλωσε τον χιτώνα σου πάνω σ’ αυτόν που έφταιξε, και σκέπασε τον.
Και αυτός απάντησε: «Χαρά γίνεται στον ουρανό επί ενί αμαρτωλό μετανοούντι». Εδώ έχουμε πολλούς που μετανοούν. Η μάλλον όλοι είμαστε μετανοούντες.
Στην καλύβα «Αγία
Τριάς» της Σκήτης της αγίας Άννης ζούσαν πριν πολλά χρόνια πέντε κατά σάρκα
αδελφοί.
Από φθόνο του διαβόλου περιέπεσαν σε τέτοια φιλονικία μεταξύ τους ώστε ορισμένοι τους αποκαλούσαν ταραχοποιούς. Κάθε βράδυ όμως αυτοί έβαζαν μετάνοια μεταξύ τους και συγχωρούσε ο ένας τον άλλον. Παρήλθαν πολλά χρόνια σε αυτή την κατάσταση.
ΔΙΧΩΣ ΠΟΛΛΑ ΛΟΓΙΑ,
Καθότι τα μάτια μας βλέπουν αυτό που
γίνεται με δόλιο τρόπο. Μα δεν υπάρχει κανείς, μα κανείς υπεύθυνος να βάλει το
μυαλό του να λειτουργήσει γιατί γίνονται όλα αυτά; Και επειδή δεν υπάρχει, η
ίδια η ΠΑΝΑΓΙΑ θα πιάσει την σκούπα και δη η ΠΑΝΑΓΙΑ η ΠΟΡΤΑΪΤΙΣΣΑ, όπως έκανε
παλαιότερα.
Η ΠΟΡΤΑΙΤΙΣΣΑ δεν φυλάει απλώς τις πόρτες από τους βαρβάρους τούρκους αλλά θέλει και τον εσωτερικό χώρο του σπιτιού της –ΕΛΛΑΔΑ παστρικά καθαρό.
Κατά την δύσκολη
εποχή της Επαναστάσεως του 1821 όλοι οι αδελφοί της Ιεράς Μονής Ιβήρων είχαν
σκορπίσει εκτός ενός διακόνου Γρηγορίου, ο οποίος έμεινε στο Μοναστήρι ως
φύλακας.
Οι Τούρκοι, όμως, στρατιώτες που είχαν πλημμυρίσει την Μονή, κατά την διάρκεια της νύκτας έβλεπαν μίαν γυναίκα με ένα βρέφος αγκαλιά και εξεμάνησαν με την ιδέα ότι οι μοναχοί έχουν και άλλες γυναίκες κρυμμένες.
Αγίου Παϊσίου του
Αγιορείτου
Είπα σε κάποιον μια φορά: «Τι είσαι εσύ; Μαχητής του Χριστού ή
μαχητής του πειρασμού; Ξέρεις πως υπάρχουν και μαχητές του πειρασμού;».
Ο Χριστιανός δεν πρέπει να είναι φανατικός, αλλά να έχη αγάπη για όλους τους ανθρώπους. Όποιος πετάει λόγια αδιάκριτα, και σωστά να είναι, κάνει κακό. Γνώρισα έναν συγγραφέα που είχε ευλάβεια πολλή, άλλα μιλούσε στους κοσμικούς με μια γλώσσα ωμή, που προχωρούσε όμως σε βάθος, και τους τράνταζε. Μια φορά μου λέει: «Σε μια συγκέντρωση είπα αυτό και αυτό σε μια κυρία». Αλλά με τον τρόπο που της το είπε, την είχε σακατέψει. Την πρόσβαλε μπροστά σε όλους. «Κοίταξε, του λέω, εσύ πετάς στους άλλους χρυσά στεφάνια με διαμαντόπετρες, έτσι όμως που τα πετάς, σακατεύεις κεφάλια, όχι μόνον ευαίσθητα άλλα και γερά».
