Να ζείς σε αυτόν τον άχαρο βίο, ταπεινός, άσημος, διωγμένος, με θυσίες, στερήσεις, συκοφαντίες, με ευαγγελικό ζήλο, αγάπη για τον πλησίον, ανεξικακία, απλότητα, πτωχεία αποστολική, θείες αποκαλύψεις, αλλοιωμένος από έρωτα θεϊκό,με προσευχή αδιάλειπτη, με εξ ύψους διαβεβαιώσεις για την πνευματική σου πορεία, και την ύστατη επιθανάτια ώρα να μην σε έχει εγκαταλείψει ακόμα ο φόβος του θανάτου και της κρίσης, και να θεωρείς τον εαυτό σου, ως τον έσχατο και πλέον περιφρονημένο αμαρτωλό!
Ο άγιος Νεκτάριος, με τη σημερινή του γιορτή, μας
προετοιμάζει για την πρωτεύουσα ημέρα της γιορτής του! Την 9η Νοεμβρίου. Και
επειδή φέτος συμπληρώνονται 100 χρόνια από την αγία κοίμησή του θα πρέπει να
εορταστεί ως βασιλεύουσα αυτή η εορτή!
Άλλωστε και ο ίδιος δημιούργησε, άφησε στο πόδι του, και σε ολόκληρη την εκκλησία και τον κόσμο, όχι μόνον την οσιακή του μνήμη αλλά και διάδοχους και συνεχιστές. Και μάλιστα αγίους, και υπό αγιοκατάταξη αγίους. Ένας εσμός, πλήθος αγίων ήταν η συναναστροφή του και οι άνθρωποι που καθοδηγούσε. Το ίδιο και τα τέκνα του!
Βιογραφία
Η μνήμη της Αγίας Φοίβης αναφέρεται επιγραμματικά στο «Μικρόν Ευχολόγιον ή Αγιασματάριον» έκδοση «Αποστολικής Διακονίας» 1956, χωρίς άλλες πληροφορίες. Πουθενά άλλου δεν αναφέρεται η μνήμη της αυτή τη μέρα. Μάλλον όμως πρόκειται για την Αγία Φοίβη που αναφέρει ο Απόστολος Παύλος στην «Προς Ρωμαίους», στο κεφάλαιο 16, στίχοι 1-2: «Συνίστημι δὲ ὑμῖν Φοίβην τὴν ἀδελφὴν ἡμῶν, οὖσαν διάκονον τῆς ἐκκλησίας τῆς ἐν Κεγχρεαῖς, ἵνα αὐτὴν προσδέξησθε ἐν Κυρίῳ ἀξίως τῶν ἁγίων καὶ παραστῆτε αὐτῇ ἐν ᾧ ἂν ὑμῶν χρῄζῃ πράγματι· καὶ γὰρ αὐτὴ προστάτις πολλῶν ἐγενήθη καὶ αὐτοῦ ἐμοῦ».
Εις την καλύβην του αγίου Νικολάου της Ιβηριτικής Σκήτης έζησεν ο ενάρετος και απλούστατος γέρων Νικηφόρος, ο οποίος εχρημάτισεν και Πνευματικός του Πατριάρχου Γρηγορίου του Ε΄. Ο οσιομάρτυρας επίσης Ευθύμιος ήτο υποτακτικός του. Μετά το μαρτύριόν του το λείψανον του οσιομάρτυρος Ευθυμίου το μετέφεραν από την Κωνσταντινούπολιν εις την καλύβην του μέσα εις ένα ξύλινον βαρέλι. Όταν ήλθε το λείψανον, ο γέρων Νικηφόρος απευθύνθη με θερμά δάκρυα προς τον υποτακτικόν του άγιον Ευθύμιον να εγερθή, διά να τον ασπασθεί, όπερ και εγένετο ! Ο νεκρός ηγέρθη, ησπάσθησαν αλλήλους και εν συνεχεία πάλιν ανεπαύθη.
Μακαριστός Γέροντας Γεώργιος
Καψάνης,
Καθηγούμενος Ι. Μ. Οσίου
Γρηγορίου Αγίου Όρους.
apantaortodoxias
Φώτο του ΑΓΙΟΥ
ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ σε περιοδεία του στην Κύμη της Εύβοιας.
Απρίλιος του 2013 ,
είχαμε μπει στα μνημόνια για τα καλά, έτρεχαν όλα τα προγράμματα των τοκογλύφων
στην ραχοκοκαλιά του Έλληνα. Τότε μας υποσχόταν, ότι θα βγούμε σύντομα από αυτά
και μας έλεγαν υπομονή.
Σήμερα ουδείς γνωρίζει
τι έπεται , η οπτική γωνία μας θόλωσε
από υποσχέσεις , ψέματα και κοροϊδία.
Ένας καλός φίλος πήγαινε εκείνες τις μέρες για
προσκύνημα στην ΑΙΓΙΝΑ.
Τότε μας περιέγραψε
αυτά που έζησε. Εμείς τα μεταφέραμε στις 5 Απριλίου του 2013 όπως μας τα είπε,
έστω και ασύντακτα.
Γράφει ο Δρ. Κωνσταντίνος Βαρδάκας
-Δεν άντεχα άλλο φίλε μου αυτή την κατάσταση, ένας μόνιμος κόμπος έχει σταθεί στο λαιμό μου και πνίγει την αναπνοή μου. Δεν ζούμε πλέον στις μεγαλουπόλεις, περπατάς και βλέπεις ζωντανούς- νεκρούς, κάποιοι φρόντισαν και μας άνοιξαν τους τάφους μας. Έτσι πριν μπω... στο δικό μου τάφο... αποφάσισα ένα πρωινό να δραπετεύσω να πάω στη Αίγινα, να προσκυνήσω τον Τάφο του ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ.
ΛΙΓΟ ΚΑΙΡΟ ΠΡΙΝ ΟΤΑΝ ΛΙΤΑΝΕΥΑΜΕ ΙΕΡΟΠΡΕΠΩΣ ΤΗΣ ΤΙΜΙΑ ΚΑΡΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΝΕΚΤΑΡΙΟΥ ΤΗΝ ΗΜΕΡΑ ΤΗΣ ΑΝΑΚΟΜΙΔΗΣ ΤΩΝ ΙΕΡΩΝ ΤΟΥ ΛΕΙΨΑΝΩΝ ΚΑΙ ΚΑΘΑΓΙΑΖΟΤΑΝ ΟΛΆΚΕΡΗ Η ΟΡΘΟΔΟΞΙΑ