☦ «Η προσευχή, το κομποσχοίνι, η ελεημοσύνη νικά το Έλεος του Θεού. Καμιά αμαρτία δεν είναι μεγαλύτερη, από το Έλεος του Θεού.» Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

☦ “Η χάρις διατηρείται με την ταπείνωση”

Η χάρις διατηρείται με την ταπείνωση και την ευχαριστία εις τον Θεό. Η ταπείνωσις ότι «εγώ δεν είμαι άξιος κληθήναι υιός Σου, ποίησόν με ως ένα των δούλων σου» (Λουκ. 15,19).  Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης

Γέροντας Εφραίμ Κατουνακιώτης, Έκδοση Ι. Ησυχαστηρίου «Άγιος Εφραίμ» Κατουνάκια Αγίου Όρους, Α’ έκδοση 2000.  

☦ ο τάφος του Οσίου Εφραίμ στο Άγιον Όρος

☦ “Σήμερον εμού, αύριο ετέρου και ουδέποτε τινός”

☦ Άγιος Εφραίμ Κατουνακιώτης (το γράμμα προς την μητέρα του)

☦ Είδα ένα όνειρο ότι πήγα στο χωριό μου, εκεί που γεννήθηκα»

Πόσο, μὰ πόσο γλυκὺς εἶναι ὁ Ἰησοῦς! Ὅλος χαρά, ὅλος ἀγάπη, ὅλος εἰρήνη, ὅλος γαλήνη, ὅλος ἀγαλλίαση, ὅλος σκιρτήματα. Μὰ πόσο γλυκὺς εἶναι ὁ Ἰησοῦς!

Ἡ χάρις διατηρεῖται μὲ τὴν ταπείνωση καὶ τὴν εὐχαριστία εἰς τὸν Θεό.

Ἡ ταπείνωσις ὅτι «ἐγὼ δὲν εἶμαι ἄξιος κληθῆναι υἱός Σου, ποίησόν με ὡς ἕνα ἐκ τῶν δούλων σου» (Λουκ. 15,19).

☦ Για τη μητέρα του παπά Εφραίμ που ευωδίασε αυτοστιγμεί

Η κυρία Βικτωρία, με το πέρασμα του χρόνου, απέκτησε πρόβλημα στην καρδιά της.

«Η μητέρα μου ήταν καρδιακή» έλεγε ο παπά Εφραίμ ο Κατουνακιώτης, «και όταν πέθανε η αδερφή της, πολύ στεναχωρήθηκε και τη χτύπησε περισσότερο η καρδιά και την πήγε ο αδερφός μου, ο αξιωματικός, ο Χαράλαμπος, στο νοσοκομείο». Λίγες μέρες μετά, η Βικτωρία εκοιμήθη.

Η μητέρα του Αγίου είχε την επιθυμία, σχεδόν καθόλη τη διάρκεια της ζωής της, να κουρευτεί μοναχή. Η συνεννόηση ήταν ότι θα την κάνουν μοναχή όταν θα κοπιάσει η τελευταία ώρα της, λίγο πριν φύγει από τον κόσμο. Όταν πλησίαζε το τέλος της κυρίας Βικτωρίας, λόγω της καρδιάς της και της αναγκαστικής μεταφοράς της στο νοσοκομείο, ο αδερφός του παπά Εφραίμ, ο Χαράλαμπος, είπε στη μητέρα του: «Μητέρα, θέλεις να σε κάνουμε καλόγρια;». «Θέλω, παιδί μου». Έστειλε, μάλιστα, ο παπά Εφραίμ από το Άγιον Όρος το σχήμα και το πολυσταύρι. Δύο μέρες πριν κλείσει τα μάτια της, την κούρεψαν καλόγρια. Από Βικτωρία, την είπανε Μαρία.

☦ «ΜΑΚΑΡΙ ΝΑ ΕΦΕΥΓΑ ΣΗΜΕΡΑ ΤΟ ΒΡΑΔΥ ΠΡΙΝ ΠΡΟΛΑΒΩ... »

Ένα απόγευμα καθώς καθόμουν στην αυλή της Μονής του Αγίου Παύλου,  είδα δυο γεροντάκια να περπατούν και να μιλούν σιωπηλά .

Ο ένας ο π. Μητροφάνης 85 ετών , ήρθε μόλις πήρε σύνταξη, έχει 25 χρόνια μακριά από τον κόσμο . Ο άλλος ο π. Ιγνάτιος 92 ετών , Ρουμάνος στην καταγωγή , έχει στο Άγιο Όρος 70 χρόνια . Μένει σε ένα κελλι ερημικό περίπου 45’ μακριά . Το τελευταίο διάστημα απέκτησε καταρράκτη και ο Ηγούμενος επιμένει να πάει μια βδομάδα στην Θεσσαλονίκη να κάνει εγχείρηση , δεν έχει βγει όμως ξανά και νιώθει άβολα .