☦ Η Παναγία και οι Αγιορείτες στη Δευτέρα παρουσία

{η παρακάτω διήγηση του π. Μάρκελλου αποτελεί για μας όλα αυτά τα χρόνια που γράφουμε μια από τις πιο συγκλονιστικές αναρτήσεις και κάθε φορά τέτοια ημέρα που την δημοσιεύουμε αισθανόμαστε πόση ματαιότητα έχει ετούτη η ζωή όταν τόσο συγκλονιστικά πράγματα πρόκειται να συμβούν.

Η Αγιορείτικη παράδοση λέει ότι όταν θα πλησιάζει ο καιρός της ελεύσεως του Δεσπότη Χριστού πρώτα θα αναχωρήσει η  πανσεβάσμια Πορταϊτισσα  από το Όρος και έπειτα θα αναχωρήσουν για τον κόσμο οι Αγιορείτες Πατέρες για να υποταχθούν στους επισκόπους. Η δε τελευταία Θεία λειτουργία σ αυτόν τον κόσμο θα πραγματοποιηθεί στο μικρό εκκλησάκι της Μεταμορφώσεως του Σωτήρος στην κορυφή του Άθωνα από τους τελευταίους αόρατους ερημίτες.

☦ Ο Άγιος Νεκτάριος και το Άγιον Όρος

Άγιε Νεκτάριε πρέσβευε υπέρ ημών

Η εμφάνιση του Αγίου Νεκταρίου στο Άγιο Όρος

Όταν αναγνωρίστηκε Άγιος, ο Άγιος Νεκτάριος το 1961, σε μια μονή του Αγίου Όρους, δημιουργήθηκαν 2 παρατάξεις μοναχών. Οι μεν παραδέχονταν την Αγιότητα του, οι δε, την αμφισβητούσαν.

Ο ηγούμενος της μονής, βλέποντας την κατάσταση που δημιουργήθηκε στο μοναστήρι, κάλεσε μια μέρα τους μοναχούς και τους είπε:

-Δεν θα γίνει το θέμα της αγιοσύνης του Νεκταρίου, αιτία να χάσουμε τις ψυχές μας, αντιμαχώντας μεταξύ μας. Κηρύττω τριήμερη νηστεία και με την προσευχή μας, να ζητήσουμε από το Θεό να μας αποκαλύψει, αν ο γέροντας Νεκτάριος είναι Άγιος ή όχι.

☦ Απολυτίκιον Αγιορειτών Πατέρων

Ήχος α΄ Τῆς ἐρήμου πολίτης

Τούς τοῦ Ἄθω Πατέρας, καί Ἀγγέλους ἐν σώματι, Ὁμολογητάς καί Ὀσίους, Ἱεράρχας καί Μάρτυρας, τιμήσωμεν ἐν ὕμνοις καί ὡδαίς, μιμούμενοι αὐτών τάς ἀρετάς, ἡ τοῦ Ὄρους πληθύς πάσα τῶν Μοναστῶν, κραυγάζοντες ὁμοφώνως. Δόξα τῷ στεφανώσαντι ὑμάς. Δόξα τῷ ἁγιάσαντι. Δόξα τῷ ἐν κινδύνοις ἡμῶν, προστάτας δείξαντι.

☦ ΣΥΝΑΞΗ ΤΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ

Ὄρη παρῆλθε πάντα, τοῦ Ἄθω Ὄρος.

Εὐρωπικῆς γῆς, τῇ ἁγιωνυμία·

Ἤνθησεν ἄνθη, ἀνθεοτρεφὴς Ἄθως,

Ὄντως νοητὰ, τούς δε θείους Πατέρας·

Χορὸν Θεουδῆ, τῶν ἐν Ἄθω Πατέρων,

Χορὸς γεραίρει, τῶν Μοναστῶν τοῦ Ἄθω.

Πληθὺς Ἀθωνιὰς, ἀμφὶ Θόωκον στῆκε Θεοῖο.

Οι άγιοι του Αγίου Όρους είναι οι φιλόστοργοι πατέρες των Αγιορειτών. Η αγάπη μας προς αυτούς προέρχεται από χρέος και ευγνωμοσύνη για τις δωρεές τους. Είναι αγάπη τέκνων προς κηδεμόνες, μαθητών προς διδασκάλους. Αυτοί μετέβαλαν την αγριότητα του Όρους σε ημερότητα, τον ακατοίκητο τόπο τον έκαναν κατοικήσιμο, την έρημο τη μετέτρεψαν σε πολιτεία. Έγιναν κτήτορες μονών και σύναξαν πλησίον τους πλήθη μοναχών. Όσο ζούσαν ήταν σύμβουλοι και μετά την τελευτή τους έγιναν πρεσβευτές για όλους. Μοναχοί από διαφόρους τόπους συγκεντρώθηκαν σ’ ένα τόπο και πήραν ένα όνομα. Ακόλουθοι του πρώτου ησυχαστή Πέτρου, που του είπε η Θεοτόκος τη χαροποιό επαγγελία, περί συνεχούς προστασίας του Όρους. Και έγινε πράγματι η Θεοτόκος μόνιμη σκέπη, φρουρός και ιατρός όχι μόνο των άγιων, αλλά και όλων των μοναχών.

☦ ΟΙ ΧΑΙΡΕΤΙΣΜΟΙ ΤΩΝ ΑΓΙΩΝ ΑΓΙΟΡΕΙΤΩΝ ΠΑΤΕΡΩΝ Μοναχού Γερασίμου Μικραγιαννανίτου

ΟΊΚΟΙ ΕΙΚΟΣΙΤΕΣΣΕΡΙΣ ΕΙΣ ΤΟΥΣ ΕΝ ΤΩ ΑΓΙΩΝΥΜΩ ΟΡΕΙ ΤΟΥ ΑΘΩ ΔΙΑΛΑΜΨΑΝΤΑΣ ΟΣΙΟΥΣ ΚΑΙ ΘΕΟΦΟΡΟΥΣ ΠΑΤΕΡΑΣ ΗΜΩΝ (Ποίημα Γερασίμου Μοναχού Μικραγιαννανίτου.)

Κοντάκιον. Ήχος πλ. δ’. Τη Υπερμάχω.

Ως υποφήτας των ενθέων αναβάσεων

Και συστοιχίαν δωρεών των υπέρ έννοιαν

Τους εν Άθω μακαρίσωμεν θεοφόρους

Τους Οσίους Ιεράρχας τε και Μάρτυρας

Ως ημών καθηγεμόνας και εκφάντορας

Τούτοις λέγοντες, χαίροις δήμε θεόλεκτε.

Άγγελοι εν τω Άθω, διαφόροις εν χρόνοις, ωράθητε Όσιοι Πατέρες (εκ γ’), και συν τη αγγελική ζωή, καταλλήλοις διαλάμπετε χάρισι, δι’ ών καταφαιδρύνετε, υμάς τους πίστει εκβοώντας.