☦ “Τὴν Θεοτόκον καὶ Μητέρα τοῦ Φωτός, ἐν ὕμνοις τιμῶντες μεγαλύνωμεν”

 “Τὴν τιμιωτέραν τῶν Χερουβείμ, καὶ ἐνδοξοτέραν ἀσυγκρίτως τῶν Σεραφείμ, τὴν ἀδιαφθόρως, Θεὸν Λόγον τεκοῦσαν, τὴν ὄντως Θεοτόκον σὲ μεγαλύνομεν”

☦ “Ὁ Ἅγιος Κοσμᾶς ὁ Αἰτωλός καί ὁ ὁραματισμός του γιά τό ἑλληνικό ἔθνος”

Τοῦ Πρωτοπρεσβυτέρου

π. Γεωργίου Μεταλληνοῦ

«Ὁ Πατροκοσμᾶς εἶναι ἀπό τις γνωστότερες ἐκκλησιαστικές μορφές τῶν προεπαναστατικῶν χρόνων, ἀκόμη καί στό χῶρο τῆς ἐπιστημονικῆς ἔρευνας, μολονότι ἡ δράση καί προσφορά του δέν ἀνήκουν κυρίως στόν χῶρο τῆς ἐπιστήμης. Αὐτό ἔχει μέ ἔμφαση ὑπογραμμίσει ὁ καθηγητής Gerhard Podskalsky, πού συμπεριέλαβε και τόν Πατροκοσμᾶ σέ καθαρά ἐπιστημονικό ἔργο του, ὡς μοναδική ἐξαίρεση.Ἀρκοῦν δέ πρός διακρίβωση τῆς σημασίας του γιά το ὑπόδουλο Γένος, ὅσα ἐγκωμιαστικά λέγει γι’ αὐτόν ὁ ἴδιος ὁ γερμανός ἐρευνητής:

☦ Περί νοεράς προσευχής

Προς νέον ερωτήσαντα περί προσευχής (Οσίου Ιωσήφ του Ησυχαστού)

Η πράξη της νοεράς προσευχής είναι να βιάσεις τον εαυτό σου να λες συνεχώς την ευχή με το στόμα αδιαλείπτως. Στην αρχή γρήγορα να μην προφθάνει ο νους να σχηματίζει λογισμό μετεωρισμού. Να προσέχεις μόνο στα λόγια: «Κύριε Ιησού Χριστέ, ελέησόν με». Όταν αυτό πολυχρονίσει, το συνηθίζει ο νους και το λέει και γλυκαίνεσαι σαν να έχεις μέλι στο στόμα σου και θέλεις όλο να το λες. Αν το αφήνεις στενοχωριέσαι πολύ.

☦ "ΕΡΑΣΤΕΣ ΤΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΑΣ, ΑΝΩ ΣΧΩΜΕΝ ΤΑΣ ΚΑΡΔΙΑΣ" - Ορθόδοξα Λόγια Σύγχρονων Αγιορειτών Πατέρων

«Όταν εισέρχεσαι στο Άγιον Όρος δεν προγραμματίζεις κατά παραγγελίαν την πνευματική σου πορεία.. Αφήνεσαι να σου μιλάει και να σε κατευθύνει αυτό το Άγιον Όρος όπως η Κυρία Θεοτόκος γνωρίζει. Αφήνεσαι όπως το κλαράκι στην ροή του ποταμού να σε ταξιδέψει όπου  ο Θεός  Θέλει.»

☦ Κάθε νύκτα κάμε κριτικήν το πώς διήλθες την ημέραν...

Κάθε νύκτα κάμε κριτικήν το πώς διήλθες την ημέραν, και το πρωϊ, πως επέρασεν η νύκτα, ώστε να ηξεύρης τι ταμείον έχει η ψυχή σου, και αν ζημίαν οίδας, προσπάθησον να την ανακαλέσης δια της προσοχής και βίας. Αν δε αύξησιν, δόξαζε τον αφανή αρωγόν σου, τον Θεόν.

☦ Πριν εξομολογηθείς ψάξε.

Λέει ο άγιος Ιωάννης Χρυσόστομος. Όταν θέλεις να κοινωνήσεις, βρες μια εκκλησία που να τελεί την Θεία Ευχαριστία και είσελθε να κοινωνήσεις. Όταν όμως θες να μιλήσεις για την καρδιά σου, πρόσεχε, που και σε ποιόν θα πας.

Να ιδρώσεις πριν επιλέξεις το πρόσωπο που θα δει και θα ακούσει τις πιο εσώτερες παρθενικές φωνές σου. Εγώ δεν είμαι άγιος, μα θα πω κάτι επιπλέον.

☦ Ο Άδης της αγάπης Του οδυνηρότερος όλων…

Ένα από τα ερωτήματα που με απασχολούσαν ήταν το πως είναι ποτέ δυνατόν να ζήσεις “αναμάρτητα” μέσα σ’ αυτόν τον κόσμο. Γιατί όλες μας οι πράξεις είναι τόσο ασήμαντες, σε σχέση με όσα απαιτεί από εμάς το πνεύμα του Ευαγγελίου, το οποίο, στο τέλος φαίνεται να είναι απλώς αδύνατο και ουτοπικό.

☦ Το Δεσποτικό Αίμα

ΗΤΑΝ ΑΙΜΑ ΧΡΙΣΤΟΥ

Κατά τη διάρκεια της θείας λειτουργίας στο χωριό Ζάρκα της Ιορδανίας, στις 21 Απριλίου 1991, μετά τη μεγάλη είσοδο, ο ορθόδοξος ιερέας τοποθέτησε τα τίμια Δώρα στην άγία τράπεζα. Ξαφνικά είδε το δισκάριο γεμάτο αίμα.

☦ Τί απορρίπτει ο μοναχός;

"Ο μοναχός φεύγει από τον κόσμο διότι απορρίπτει το αρρωστημένο πνεύμα του κόσμου. Και φεύγοντας από τον κόσμο δεν απορρίπτει το ανθρώπινο πρόσωπο.

☦ Σύναξη της Παναγιάς της Προυσιώτισσας στην Ευρυτανία (Παναγία η «ἐν τῷ Πυρσῷ τῆς Εὐρυτανίας»)

Προύσηθεν εικών, της Aγνής τη Eλλάδι,

Ποταμός ίκται, θαυμάτων αεννάων.

Βιογραφία

Ψηλά, στις ελατόφυτες βουνοκορφές της νοτιοδυτικής Ευρυτανίας, και σφηνωμένη ανάμεσα σε κάθετους γκριζωπούς βράχους με άγρια μεγαλοπρέπεια, προβάλλει η ιερά μονή του Προύσου. Είναι σταυροπηγιακό και ιστορικό μοναστήρι, με μεγαλόπρεπα τριώροφα κτίρια. Ανάμεσα τους υπάρχει σπήλαιο λαξευμένο, που φιλοξενεί στο εσωτερικό του τον πρώτο και παλαιό ναό της μονής. Μέσα σ' αυτόν φυλάσσεται η θαυματουργή εικόνα της Παναγίας, που επονομάζεται Προυσιώτισσα και εορτάζει με κάθε εκκλησιαστική και βυζαντινή μεγαλοπρέπεια στις 22-23 Αυγούστου.

☦ Άγιος Αγαθόνικος και οι μαζί μ' αυτόν Ζωτικός, Ζήνων, Θεοπρέπιος, Ακίνδυνος και Σεβηριανός

Eις τον Aγαθόνικον.

Ἀγαθονίκου κλῆσις ἀψευδεστάτη,

Χρηστὴν βοῶσα τοῦδε νίκην ἐκ ξίφους.

Eις τον Ζήνωνα, Θεοπρέπιον, και Aκίνδυνον.

Τρεῖς καρτεροῦντες μηχανήματος βίαν,

Τὰς μηχανὰς λύουσι τοῦ παμμηχάνου.

Eις τον Σεβηριανόν.

Ἐν μάρτυσι τμηθεῖσιν αὐχένα ξίφει,

Σεβηριανὸς τάττεται τμηθεὶς ξίφει.

Eις τον Ζωτικόν.

Ἰδοὺ παρ᾽ ἡμῖν καὶ Κυρηναῖος νέος,

Οὐκ ἀγγαρευθείς, ἀλλ' ἑκὼν Σταυρὸν φέρων.

Ἔκτανε δευτερίῃ ξίφος εἰκάδι Ἀγαθόνικον.