"Εγώ αδελφοί μου, εκπαιδεύτηκα εις την σπουδήν σαράντα και πενήντα χρόνους. Εδιάβασα πολλά και διάφορα βιβλία και περί Εβραίων και περί Ειδωλολατρών και περί άλλων ασεβών και αιρετικών. Ερεύνησα τα βάθη της σοφίας. Οι άλλες Πίστες είναι ψεύτικες, κάλπικες. Μόνον η δική μας Πίστις η Χριστιανική είναι Ορθόδοξος, αληθινή και Άγια"
Άγιος Κοσμάς ο Αιτωλός
Επιμέλεια κειμένου: Διονύσιος Πυλαρινός, θεολόγος
Η Δάφνη – η «Πύλη του Όρους» – δίνει στον επισκέπτη της μοναστικής πολιτείας το πρώτο ξάφνιασμα. Τα δέκα σπίτια της – μια εκκλησούλα, το τελωνείο, ο αστυνομικός σταθμός, το πανδοχείο, το ακτοπλοϊκό γραφείο, τα δύο μπακάλικα – αποτελούν το οικοδομικό της συγκρότημα, και οι λίγοι τελωνειακοί υπάλληλοι, τα όργανα της τάξης, ο ξενοδόχος, οι μπακάληδες, ο αγωγιάτης και μερικοί εργάτες, ψαράδες και αχθοφόροι μαζί, τον πληθυσμό της.
Δημήτριος Π. Λυκούδης
Θεολόγος – Φιλόλογος,
Υπ Δρας Παν/μίου Αθηνών
«Την αγάπην, επειδή δεν την ηξεύρετε, πρέπει, παιδία μου, να στερεώνετε σχολεία. Διατί πάντα εις τα σχολεία γυμνάζονται οι άνθρωποι και ηξεύρουν και μανθάνουν το τί εστί ο Θεός, το τί είναι οι άγιοι Άγγελοι, τί είναι οι καταραμένοι δαίμονες και το τί είναι η αρετή των δικαίων. Το σχολείον φωτίζει τους ανθρώπους. Ανοίγουν τα ομμάτια των ευσεβών και ορθοδόξων χριστιανών να μανθάνουν τα μυστήρια» (Διδαχή ΣΤ΄ Αγίου Κοσμά).
Από το πουθενά με χρέη, από το πουθενά με βάσανα,
ενώπιος-ενωπίω με αδιέξοδα που μας έστησε η ¨δήθεν περήφανη δημοκρατία μας¨,
αποφάσισα ανήμερα του Ακάθιστου Ύμνου φέτος να μην τον παρακολουθήσω στην
γειτονιά μου στον Άγιο Δημήτριο στην Θεσσαλονίκη.
– Όχι γιατί δεν ευλαβούμαι τον ΜΥΡΟΒΛΗΤΗ αλλά για να αποφύγω να δω τυχόν ¨επίσημους εναγκαλισμούς¨ των πρωτεργατών των αδιεξόδων μου και σκανδαλιστώ.
Όταν κοιτάς την
Παναγιά
νιώθεις ανατριχίλα,
νιώθεις Πανάγιο
Άγγιγμα….
μες της καρδιάς τα
Φύλλα,
την ώρα που οι μοναχοί
ανάβουν τα καντήλια.