Τρίτη 4 Οκτωβρίου 2022
☦ Εὐχὴ Γ' (τοῦ Ἁγίου Ἰωάννου τοῦ Δαμασκηνό, ἄλλοι λέγουν Ἀναστασίου τοῦ Σιναΐτου)
Εὔσπλαγχνε καὶ πολυέλεε Κύριε Ἰησοῦ Χριστὲ ὁ Θεός μου, ὁ ἐλθὼν εἰς τὸν κόσμον ἁμαρτωλούς σῶσαι, ὧν πρῶτός εἰμι ἐγώ, ἐλέησόν με πρὸ τῆς ἐμῆς τελευτῆς.
Οἶδα γὰρ ὅτι φρικτὸν καὶ φοβερὸν ἀναμένει με δικαστήριον ἐνώπιον πάσης τῆς κτίσεως, ὅτε καὶ τῶν ἐναγῶν καὶ παμβεβήλων μου πράξεων ἁπασῶν φανέρωσις γίνεται· ἀσύγγνωστα γὰρ ὡς ἀληθῶς καὶ ἀνάξια ὑπάρχουσι συγχωρήσεως, ὡς ὑπερβαίνοντα τῷ πλήθει ψάμμον θαλάσσιον.
☦ ΜΙΜΗΤΕΣ ΘΕΟΥ
π. Δημητρίου Μπόκου
Με τρόπο άκρως παιδαγωγικό ο νομοθέτης Χριστός οδηγεί τον κόσμο του από τις εύκολες ασκήσεις στις δύσκολες. Διαβαθμίζει τον νόμο του και αποκαλύπτει το θείο του θέλημα σταδιακά, ανάλογα με τις πνευματικές προϋποθέσεις και τον βαθμό δεκτικότητας των ανθρώπων κάθε εποχής. Ο άνθρωπος είναι οικοδομή του Θεού. Ο Χριστός τη χτίζει μεθοδικά ως σοφός αρχιτέκτων. Αυτό μας θυμίζει και το ευαγγελικό ανάγνωσμα της Κυριακής (Β΄ Λουκά).
☦ Ευχή προς τον Κύριον ημών Ιησούν Χριστόν. (Της α’ Ώρας)
«Χριστέ, τὸ φῶς τὸ ἀληθινόν, τὸ φωτίζον καὶ ἁγιάζον πάντα ἄνθρωπον ἐρχόμενον εἰς τὸν κόσμον, σημειωθήτω ἐφ’ ἡμᾶς τὸ φῶς τοῦ προσώπου σου, ἵνα ἐν αὐτῷ ὀψώμεθα φῶς τὸ ἀπρόσιτον, καὶ κατεύθυνον τὰ διαβήματα ἡμῶν πρὸς ἐργασίαν τῶν ἐντολῶν σου, πρεσβείαις τῆς παναχράντου σου Μητρός, καὶ πάντων σου τῶν ἁγίων. Ἀμήν.»
☦ Μνησικακία: Ένα πάθος που εσωτερικά μας κατατρώει…
Αγαπητοί Αναγνώστες, στο σημερινό άρθρο μας θα ασχοληθούμε με μια αμαρτία που γρήγορα γίνεται πάθος στις καρδιές των ανθρώπων και το χειρότερο είναι ότι δεν το συνειδητοποιούμε εύκολα. Πρόκειται για το πάθος της μνησικακίας το οποίο πολλές αναφορές θα βρούμε τόσο στην Αγία Γραφή, όσο και στα πατερικά κείμενα. Πολλοί δυστυχώς την αγνοούν ως ορισμό, αλλά την υιοθετούν στη πράξη την ζωή τους και μάλιστα για ολόκληρα χρόνια. Ας προχωρήσουμε να την ορίσουμε, εσείς απλά ακολουθήστε μας στις επόμενες γραμμές…