Ἱερομόναχος Εὐσέβιος
«Ἡ εἲσοδος τοῦ Θεοῦ στήν ἀνθρώπινη καρδιά γίνεται μέ δύο
τρόπους. Ἢ μ’ ἓνα ἀπ’ εὐθείας φωτισμό, εἰρηνικά. Ἢ μέ τή συνοδεία γεγονότων
συγκλονιστικῶν, πού εἶναι ἓνα σκληρό μάθημα θεογνωσίας.
Μέ τόν δεύτερο τρόπο, ὂχι σπάνιο, κατακτῶνται οἱ πολλοί. Εἶναι, τότε, ὂχι ἁπλῆ εἲσοδος, ἀλλά μοιάζει μᾶλλον μέ ἐπιδρομή φοβερή.
Θ.Π.: Η Παναγία έχει δώσει υπόσχεση στον κλήρο της να τον φυλάγει και να τον προστατεύει μέχρι Δευτέρας Παρουσίας, και την υπόσχεση της αυτή δεν την παίρνει πίσω. Ας αναμένουμε λοιπόν αδελφοί το "θαυμαστό" εκείνο γεγονός το οποίο θα κάνει όλα τα σύγχρονα γένη των Αγαρηνών να εγκαταλείψουν, όπως και τότε την πατρίδα μας. Αμήν.
Από το Συναξάριον του Μηναίου των Αγιορειτών Πατέρων
διαβάζουμε:
Κατά τους Βυζαντινούς χρόνους εκστράτευσαν πολυάριθμα γένη Αγαρηνών κατά της Κωνσταντινουπόλεως διά ξηράς και διά θάλασσης, εις πλήθος αναρίθμητον. Ο δε Αμιράς και αρχηγός αυτών μαθών, ότι εις το Όρος Άθω ήσαν πολλαί Μοναί, παραλαβών δεκαπέντε πλοία πολεμικά, ήλθον εις το Όρος και ηγκυροβόλησαν εις την Μονήν των Ιβήρων. Ευθύς τότε ορμήσαντες περιεκύκλωσαν αυτήν ως θήρες άγριοι και ανήμεροι. Οι δε Μοναχοί, ιδόντες το πλήθος των επιδρομέων και την οργήν εκείνην την άτακτον, εισέλθόντες εις τον θείον Ναόν, έλαβον τα ιερά Σκεύη και την πάνσεπτον Εικόνα της Θεοτόκου και έκρυψαν αυτά εις τον Πύργον, όπου είχον το σκευοφυλάκιον, εις το οποίον εκρυφθήσαν και αυτοί.
Αρχιμ. Δημήτριος Καββαδίας
Η ιστορία της Εκκλησίας κατά τον 16ο αιώνα είναι γεμάτη γεγονότα που επισώρευσαν σε αυτήν και την πατρίδα η Τουρκοκρατία και η Ενετοκρατία. Υψηλός ήταν ο φόρος του αίματος που πλήρωνε η πατρίδα μας στον Τούρκο δυνάστη, και μεγάλες οι απώλειες του ποιμνίου από την προπαγάνδα των Καθολικών στα Ενετοκρατούμενα νησιά. Οι δύο πόλοι που συμπίεζαν ασφυκτικά τα πράγματα ήταν ο σκοταδισμός που επέβαλλαν οι Οθωμανοί και η αλλοτρίωση που προκαλουσαν οι Ενετοί. Ωστόσο ο 16ος αιώνας είναι και αιώνας πνευματικής αναγεννήσεως. Τότε έζησαν και έδρασαν οσιακές μορφές της Εκκλησίας μας που αγωνίσθηκαν όντως ηρωϊκά για την διατήρηση της Ελληνορθοδόξου παραδόσεως ιδρύοντας μοναστήρια-προπύργια πνευματικής αντιστάσεως μέσα στην γενικότερη αρνητική κατάσταση.
1. ΤΑ ΠΡΩΤΑ ΧΡΟΝΙΑ
Η Όσια Ματρώνα γεννήθηκε γύρω στο 1400 μ.X. Καταγόταν από το χωριό Bολισσός την Χίου. Ο πάτερας την ήταν από τούς πλουσιώτερους και επισημότερους του χωριού. Και οι δυο γονείς ήταν και καλοί Χριστιανοί. Είχαν άλλες 6 θυγατέρες και την Μαρία επτά (έτσι την λέγανε στην αρχή). Η Μαρία προτίμησε καλύτερα να μείνει παρθένος και να γίνει Νύμφη του Χριστού. Αλλα η πραγματική παρθενία δεν είναι εύκολο να κατορθωθεί μέσα στον κόσμο και στη συναναστροφή των πολλών. Γι’αυτό αναχώρησε κρυφά και πήγε σε ένα βουνό του χωριού που λέγεται Kατάβαση.
«Οι επόμενες μέρες
που έρχονται είναι εκ των πραγμάτων δύσκολες»
«ξεσκονίστε τα συναξάρια των Αγίων μας και πάρτε κουράγιο και δύναμη από αυτά» μας είπαν πατέρες που δεν προβλέπουν, αλλά βλέπουν, αυτό που έρχεται για να μας αναβαπτίσει στις αλήθειες της ΟΡΘΟΔΟΞΗΣ ΠΙΣΤΗΣ μας.
.jpg)
Ένας νέος πήγε σ' έναν γέροντα και τον παρακάλεσε θερμά να του απαντήσει σε ένα ερώτημα που τον απασχολούσε:
-Γέροντα με
απασχολεί το ερώτημα εάν υπάρχει Θεός. Πείτε μου, σας παρακαλώ! Εσείς το
πιστεύεται ότι υπάρχει Θεός;
-Και βέβαια το πιστεύω,
του απάντησε ο γέροντας.
-Και ότι ο Θεός
δημιούργησε τον κόσμο, το πιστεύετε κι αυτό;
-Και βέβαια, το πιστεύω.
.JPG)
Ένας νεαρός οδηγούσε τη μεγάλου κυβισμού μηχανή του, όταν
παρατήρησε σε κεντρικό σημείο της Θήβας μία αφίσα με τη μορφή του μακαρίου
Γέροντος Εφραίμ του Κατουνακιώτη.
Ήταν αρκετά χρόνια μετά την κοίμηση του Γέροντα, ώστε είχαν επικολληθεί αφίσες, σε σημεία της πόλεως, λόγω ενός αφιερώματος των επομένων ημερών, προς τιμήν του. Ο νεαρός είχε σταματήσει με τη μηχανή, ενώ κάπως φαινόταν από μακριά να επεξεργάζεται με το βλέμμα του, ή ακόμη και με τα χέρια του, την επικολλημένη αφίσα του παπά Εφραίμ.
.jpg)
.jpg)