☦ Μακάριοι είναι όσοι γνώρισαν από τούτη τη ζωή το Φως του Κυρίου, και αυτοί που φωτίζονται από το Θείο Φως.

☦ Καλό υπόλοιπο Σαρακοστής

☦ Άγιος Γρηγόριος ο Παλαμάς

☦ ΚΥΡΙΑΚΗ Β΄ ΝΗΣΤΕΙΩΝ Οριοθέτηση Ορθοδοξίας και αιρέσεως – Άγιος Γρηγόριος Παλαμάς

Την πρώτη Κυριακή των Νηστειών της Μ. Τεσσαρακοστής γιορτάζει η Εκκλησία μας την νίκη της Ορθοδοξίας εναντίον των αιρέσων. Το ιδιαίτερο ιστορικό γεγονός, που αποτέλεσε την βάση και την απαρχή του εορτασμού αυτού, ήταν η νίκη της Εκκλησίας εναντίον της εικονομαχίας. Οι εικονομάχοι πρέσβευαν ότι η χρήση των εικόνων είναι αντιχριστιανική. Δεν δέχονταν την προσκύνηση της εικόνας του Χριστού, όπως και την τιμή των εικόνων και των ιερών λειψάνων των αγίων. Η τοποθέτησή τους αυτή δεν ήταν επιφανειακή, αλλά προχωρούσε βαθύτερα ως την άρνηση της απεικονίσεως του Χριστού, πράγμα που οδηγεί τελικά στην άρνηση της σαρκώσεώς του και της παρουσίας του ως αληθινού ανθρώπου μέσα στον κόσμο. Η απόληξη αυτή της εικονομαχίας φανερώνει και τον αιρετικό χαρακτήρα της• μαρτυρεί ότι ήταν πραγματική αίρεση.

☦ Άγιος Νικόδημος ο Αγιορείτης: “Χωρίς την μεσιτεία της Θεοτόκου, δεν μπορεί κανένας να πλησιάσει τον Θεό, ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος”

Χωρίς την μεσιτεία της Θεοτόκου, δεν μπορεί κανένας να πλησιάσει τον Θεό, ούτε άνθρωπος, ούτε άγγελος, διότι αυτή μόνη βρίσκεται στο σημείο μεταξύ της Ακτίστου Αγίας Τριάδος και της κτιστής φύσεως των αγγελικών δυνάμεων.

☦ Να ‘χα δύο μεγάφωνα να τα βάλω στα πεύκα και να βάλω στο μαγνητόφωνο το «Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον…»....

Είμαι πολύ χαρούμενος για την Παναγία μας. Σήμερα σας φίλησα όλους. Φίλησα τον Δημοσθένη, τον Κοσμά, τον Θωμά, όλους. Αλλά δεν με καταλάβανε. Αυτό έγινε μυστικά. «Εν Χριστώ πάντες εν έσμέν». Αφήστε με να ψάλω:
«Σήμερον της σωτηρίας ημών το κεφάλαιον και του απ’ αιώνος μυστηρίου η φανέρωσις ο Υιός του Θεού Υιός της Παρθένου γίνεται και Γαβριήλ την χάριν ευαγγελίζεται διό και ημείς συν αυτώ τη Θεοτόκω βοήσωμεν• Χαίρε, Κεχαριτωμένη, ο Κύριος μετά σου».

☦ “Κάνοντας τον Θεό να χαμογελάει..”

(Θηβαίος Πολίτης: το παρακάτω κείμενο το δημοσιεύουμε στη μνήμη της μακαριστής αγίας γερόντισσας και Ηγουμένης της Ι.Μ. Ζωοδόχου Πηγής Άνδρου - Ευγενίας (1929-2016) , από την οποία κρατούμε ως μεγάλη ευλογία την προσωπική αναφορά της στον πνευματικό αγώνα που δίνουμε όλα αυτά τα χρόνια μέσα από τις ιστοσελίδες μας. Στην φωτογραφία, μια από τις λίγες που υπάρχουν, εικονίζεται η αγία γερόντισσα μαζί με τον Μητροπολίτη Σύρου και Άνδρου Δωρόθεο Β'. Να έχουμε πάντα την ευχή της από εκεί ψηλά που βρίσκεται.  Αμήν.)

«Ἐπισκέφθηκα πρό ἐτῶν μεγάλη γυναικεία Μονή. Μεταξύ τῶν μοναζουσῶν, τίς ὁποῖες γνώριζα, ἦταν καί μία σχεδόν αἰωνόβια.Ὕπαρξη ὀλιγογράμματη, ἀλλά ἁγιασμένη. Λόγῳ τοῦ γήρατος δέν σηκωνόταν πλέον ἀπ’ τό κρεβάτι. Καθόταν μόνο πάνω σ’ αὐτό. Πῆγα στό κελλί της.

☦ «Γιὰ τοῦ Χριστοῦ τὴν πίστη τὴν ἁγία καὶ τῆς πατρίδος τὴν ἐλευθερία»

☦ "Εὐαγγελίζου γῆ χαράν μεγάλην, αἰνεῖτε οὐρανοί Θεοῦ τήν δόξαν” - ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ στους εορτάζοντες

☦ “Ὑπάρχει δρόμος ὠρέ! Εἶναι ὁ δρόμος τοῦ Θεοῦ” !!!

«Ἦταν πρωί, Σάββατο τοῦ Λαζάρου 10 Ἀπριλίου τοῦ 1826, ὅταν συγκροτήθηκε τό νεκροδόξαστο ἐκεῖνο συμβούλιο ἀποφάσεως. Ἦταν ἕνα συμβούλιο θανάτου. Οἱ καπεταναῖοι εἶχαν ἀναλάβει νά διερευνήσουν μέ ἀνιχνευτές τήν ὕπαρξη μυστικοῦ δρόμου - διόδου γιά ἀκίνδυνο πέρασμα τῶν Ἐλεύθερων Πολιορκημένων στήν ἐλευθερία. Κανένας ὅμως δέν ἔφερε ἐλπιδοφόρα πληροφορία. Οἱ λόχμες καί οἱ στενωποί φυλάγονταν ἄγρυπνα ἀπό τούς πολιορκητές σέ βάθος χώρου καί τόπου. Γενική ἦταν ἡ κατήφεια καί ἡ σιωπηλή θλίψη. Τή σιωπή τῆς στιγμῆς ἔσπασε ἡ βροντώδης καί σταθερή ἔκρηξη τοῦ τρανοδύναμου ἀρχηγοῦ τῆς Φρουρᾶς, τοῦ Θανάση Ραζη­Κότσικα:

☦ Κοντάκιον Ἦχος πλ. δ'. "Τῇ ὑπερμάχω στρατηγῷ τὰ νικητήρια"

Τῇ ὑπερμάχω στρατηγῷ τὰ νικητήρια, ὡς λυτρωθεῖσα τῶν δεινῶν εὐχαριστήρια, ἀναγράφω σοι ἡ πόλις σου, Θεοτόκε· ἀλλ' ὡς ἔχουσα τὸ κράτος ἀπροσμάχητον, ἐκ παντοίων με κινδύνων ἐλευθέρωσον, ἵνα κράζω σοί· Χαῖρε Νύμφη ἀνύμφευτε.

☦ «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου»

Ὅσιος Παΐσιος: “Χαιρόμαστε γιατί η Παναγία μας έβγαλε ασπροπρόσωπους”

Η Παναγία έφερε στον κόσμο την χαρά

–Γέροντα, μπορείτε να μας ψάλετε το Μεγαλυνάριο που είχατε γράψει για την Παναγία;

–Έλα να το ψάλουμε μαζί. «Εύρες πολλήν Χάριν παρά Θεού, Μήτερ του Δεσπότου, Μεγαλόχαρη, αληθώς, Κεχαριτωμένη, ως Γαβριήλ εβόα, Βασίλισσα Αγγέλων, φρούρει τους δούλους σου». Να σού πω τώρα και ένα δογματικό: Η Παναγία ήταν Κόρη και Μητέρα, Δούλη και Βασίλισσα, Βασίλισσα όλου του κόσμου. Χωράει στον νού του ανθρώπου αυτό; Και ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου είναι κάτι το υπερφυσικό, έξω της λογικής.

☦ Ο Ευαγγελισμός της Θεοτόκου: Ανάλυση στα Θεία Νοήματα των Ύμνων της Εορτής

1) Απολυτίκιο

«Σήμερον τῆς σωτηρίας ἡμῶν τὸ κεφάλαιον, καὶ τοῦ ἀπ' αἰῶνος μυστηρίου ἡ φανέρωσις· ὁ Υἱὸς τοῦ Θεοῦ, Υἱὸς τῆς Παρθένου γίνεται, καὶ Γαβριὴλ τὴν χάριν εὐαγγελίζεται. Διὸ καὶ ἡμεῖς σὺν αὐτῷ, τῇ Θεοτόκῳ βοήσωμεν· Χαῖρε Κεχαριτωμένη, ὁ Κύριος μετὰ σοῦ»

"Σήμερον της σωτηρίας ημών το Κεφάλαιον", ψάλλει ο υμνωδός. Σήμερα, ανοίγει το πλέον μνημειώδες, κοσμοσωτήριο και κοσμοϊστορικό Κεφάλαιο στην ιστορία της ανθρωπότητας: Το Κεφάλαιο της Σωτηρίας του κόσμου! Και το «σήμερον» αυτό που προπορεύεται «της σωτηρίας», υποδηλώνει μεν την αφετηρία της, αντανακλά όμως δε και το αιώνιο προσκλητήριο για την Βασιλεία του Θεού στον καθένα από εμάς, το οποίο εκδίδεται στο καθημερινό μας «σήμερα»!

☦ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ – Α’ ΝΗΣΤΕΙΩΝ ΧΡΟΝΙΑ ΠΟΛΛΑ ΚΙ ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΑ

☦ Α΄ Κυριακή των Νηστειών: Η νίκη της Ορθοδοξίας, η αναστήλωση της Εικόνας!

Hμέρα χαρμόσυνος και ευφροσύνης ανάπλεως πεφανέρωται σήμερον...

Ας είναι ευλογητός ο Θεός , αγαπητοί μου αδελφοί, ο Οποίος μας αξίωσε να βιώσουμε και πάλι τις λαμπρές και πενθοχαρμόσυνες αυτές ημέρες της Εκκλησίας μας. Την προπασχάλια αναστάσιμη χαρά της ορθόδοξης τεσσαρακοστής!

☦ Α’ Κυριακή των Νηστειών - ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ

(† Αρχ. Γεώργιος Καψάνης, Προηγούμενος Ι. Μ. Γρηγορίου Αγίου Όρους)

Aι ψυχές μας γεμίζουν ευγνωμοσύνη προς τον εν Τριάδι προσκυνούμενο Θεό μας, διότι μας αξίωσε να παραλάβουμε και να διακρατούμε τον ατίμητο θησαυρό της Ορθοδόξου Πίστεως «εν οστρακίνοις σκεύεσι» (Β’ Κορ. δ’ 7), στις ταπεινές και αμαρτωλές μας υπάρξεις.

☦ "Η της εικόνος τιμή επί το πρωτότυπον διαβαίνει"

Θ.Π. ~ ΣΥΝΕΠΩΣ ΟΤΑΝ ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΚΑΝΕΙΣ ΤΗΝ ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΦΟΡΩΝΤΑΣ ΜΑΣΚΑ ΔΕΝ ΑΣΠΑΖΕΤΑΙ ΕΝΑ ΚΟΜΜΑΤΙ ΞΥΛΟ ΟΠΩΣ ΝΟΜΙΖΕΙ ΑΛΛΑ ΦΙΛΑΕΙ ΤΗΝ ΙΔΙΑ ΤΗΝ ΠΑΝΑΓΙΑ ΜΕ ΤΗΝ ΜΑΣΚΑ ΚΑΙ ΦΟΒΑΤΑΙ ΜΗΠΩΣ ΤΟΝ ΚΟΛΛΗΣΕΙ Η ΙΔΙΑ ΠΑΝΑΓΙΑ ΤΗΝ ΑΡΡΩΣΤΙΑ, ΚΑΙ ΤΑΥΤΟΧΡΟΝΑ ΤΗΣ ΖΗΤΑΕΙ ΚΑΙ ΝΑ ΤΟΝ ΣΩΣΕΙ. ΑΝΗΚΟΥΣΤΑ ΠΡΑΓΜΑΤΑ ΟΛΑ ΑΥΤΑ, ΚΑΙ Ο ΛΟΓΟΣ ΓΙΑΤΙ ΔΕΝ ΥΠΑΡΧΟΥΝ ΠΙΑ ΠΟΙΜΕΝΕΣ ΝΑ ΚΑΤΗΧΗΣΟΥΝ ΤΟΥΣ ΠΙΣΤΟΥΣ ΤΗΝ ΘΕΟΛΟΓΙΑ ΤΗΣ ΕΙΚΟΝΑΣ.

«Η Υπεραγία Θεοτόκος, με την άκρα καθαρότητα της ζωής, την ολοκληρωτική αφοσίωση στον Θεό και την ανεπιφύλακτη παράδοση και υπακοή Της στο θέλημα Του δέχθηκε μέσα Της το πλήρωμα της Χάριτος Του και ανεδείχθη όχι απλώς Θεοφόρος αλλά Θεοτόκος.

☦ Κυριακή της Ορθοδοξίας (Α’ Κυριακή των Νηστειών)

Συναξάρι Τριωδίου

Την πρώτη Κυριακή των Νηστειών τελούμε την ανάμνηση της αναστήλωσης των αγίων και σεπτών εικόνων, η οποία έγινε από τους αείμνηστους αυτοκράτορες Κωνσταντινουπόλεως Μιχαήλ και Θεοδώρα, τη μητέρα του, επί πατριαρχίας του αγίου Μεθοδίου του ομολογητή.

* * *

Ο Λέων ο Ίσαυρος, από εκεί που ήταν ονηλάτης και χωρικός, με παραχώρηση Θεού έγινε βασιλιάς. Αμέσως κάλεσε τον άγιο Γερμανό, που μόλις είχε γίνει πατριάρχης και του είπε: «Όπως εγώ νομίζω, δέσποτα, οι άγιες Εικόνες δεν διαφέρουν καθόλου από τα είδωλα. Πρόσταξε, λοιπόν, να τις απομακρύνουν το γρηγορότερο. Αν πάλι είναι αληθινές οι μορφές των Αγίων, ας κρεμαστούν ψηλά, για να μη τις μολύνουμε προσκυνώντας τες, καθώς είμαστε πάντοτε μέσα στις αμαρτίες».

☦ Η ΑΝΑΛΑΜΠΗ ΤΗΣ ΟΡΘΟΔΟΞΙΑΣ ΔΩΡΟ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ

ΟΠΤΑΣΙΑ ΦΩΤΙΣΜΕΝΟΥ ΑΣΚΗΤΗ

«Αγκαλιάσαμε το τέλος και πάμε για καινούργια αρχή».

Κάποτε ένας άγιος ασκητής ήρθε σε μία οπτασία. Και είδε τον Χριστό, επί θρόνου Δόξης. Δεξιά ΤΟΥ, παραστεκόταν η Παναγία και αριστερά ΤΟΥ, ο Τίμιος Πρόδρομος και στον περιβάλλοντα χώρο βρισκόταν οι Αρχάγγελοι. Είδε λοιπόν έναν Αρχάγγελο να πηγαίνει στο Χριστό τα βιβλία των αιώνων…

☦ Η φτερούγα της θελήσεως

ΦΩΤΟ: ΓΛΑΡΟΣ  ΣΕ ΠΟΛΥ «ΧΑΜΗΛΗ ΠΤΗΣΗ» ΠΑΡΑΤΗΡΕΙ ΠΡΟΣΚΥΝΗΤΕΣ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ ΠΑΝΩ ΣΤΟ ΠΛΟΙΟ ΤΗΣ ΓΡΑΜΜΗΣ.

Μεγάλη υπόθεση η θέληση! (Οσίου γέροντος Παϊσίου)

Ο κόσμος εύκολα επηρεάζεται και προς το καλό και προς το κακό. Προς το κακό επηρεάζεται πιο εύκολα, γιατί εκεί κανοναρχεί και ο διάβολος. Πές σε έναν λ.χ. να κόψη το τσιγάρο, γιατί βλάπτει. Μόλις θα αποφασίση να το κόψη, θα πάη ο διάβολος και θα του πή: «Εκείνο το τσιγάρο έχει λιγώτερο φαρμάκι, το άλλο έχει φίλτρο και καθαρίζει... Κάπνισε από ᾿κείνα· δεν θα σε βλάψουν». Θα του βρη δηλαδή μια δικαιολογία, για να μην το κόψη· θα του βρή... μια λύση! Γιατί ο διάβολος μπορεί να μας βρη ένα σωρό δικαιολογίες. Και εκείνο το τσιγάρο που του προτείνει, μπορεί να τον βλάψη ακόμη περισσότερο. Γι' αυτό χρειάζεται να έχουμε θέληση. Και αν κανείς δεν κόψη τα κουσούρια του, όταν είναι ακόμη νέος, μετά είναι δύσκολο να τα κόψη, γιατί, όσο περνάει η ηλικία, εξασθενεί η θέληση.

☦ H Α΄ στάσις τῶν Χαιρετισμῶν τῆς Παναγίας μας

Α΄ Στάσις

Ἄγγελος πρωτοστάτης, οὐρανόθεν ἐπέμφθη, εἰπεῖν τῇ Θεοτόκω τὸ Χαῖρε· καὶ σὺν τῇ ἀσωμάτῳ φωνῇ, σωματούμενόν σε θεωρῶν, Κύριε, ἐξίστατο καὶ ἵστατο, κραυγάζων πρὸς Αὐτὴν τοιαῦτα·

☦ «Κύριε Ἰησοῦ Χριστέ, Υἱέ καί Λόγε τοῦ Θεοῦ τοῦ ζῶντος, ἐλέησόν με»

☦ Ὁ Ἐγωισμός

Μᾶς λέγουν οἱ πατέρες τῆς ἐκκλησίας ὅτι ρίζα κάθε ἁμαρτίας εἶναι o ἐγωϊσμός. Ὁ ἅγιος Γρηγόριος o Διάλογος τήν ὀνομάζει βασίλισσα ὅλων τῶν ἁμαρτιῶν.

Ὅσο πιό πολύ ὑπερηφανευόμαστε, ὅσο πιό πολύ κυνηγᾶμε τή δόξα καί τόν ἔπαινο καί τήν τιμή, τόσο πιό τιποτένιοι εἴμαστε ἐνώπιον τοῦ Κυρίου, ὁ ὁποῖος «ἀντιτάσσεται στούς ὑπερήφανους, ἐνῶ στούς ταπεινούς δίνει τή χάρη του» (Παροιμ. 3,34).

☦ Η μετάνοια αλλάζει ριζικά! Ακόμη και τα σχέδια του Θεού!

☦ Συγχωρώ Σημαίνει συνυπάρχω !

Σήμερα ανοίγει η Πόρτα της Μεγάλης και Αγίας Τεσσαρακοστής…

Για να περάσουμε και να εισέλθουμε όμως, ΠΡΕΠΕΙ να χαμηλώσουμε το ανάστημά μας , να σκύψουμε να γονατίσουμε από μετάνοια και ταπείνωση …

Συγνώμη και Συγχώρεση …

☦ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙΣ ΑΥΤΟΝ ΠΟΥ ΔΕΝ ΜΠΟΡΕΙ ΝΑ ΣΥΓΧΩΡΕΙ…

☦ ΤΙ ΜΑΣ ΔΙΔΑΣΚΕΙ Η ΕΜΠΕΙΡΙΑ ΤΗΣ ΣΥΓΝΩΜΗΣ…

☦ ΤΙ ΔΕΙΧΝΟΥΜΕ ΣΤΟΝ ΑΛΛΟΝ ΟΤΑΝ ΖΗΤΑΜΕ ΣΥΓΝΩΜΗ…

☦ Τυρινής: Η αληθινή συγχώρησις (Αγ. Ιωάννης Χρυσόστομος)

Τὰ ἑξῆς παραγγέλνει ὁ Θεὸς στοὺς ἀνθρώπους: «κανεὶς ἀπὸ σᾶς ἂς μὴ διατηρεῖ στὴν καρδιά του κακία γιὰ τὸν ἀδελφό του» (Ζαχ. ζ´ 10) καὶ «κανεὶς ἂς μὴν συλλογίζεται τὴν κακία τοῦ ἄλλου» (Ζαχ. η´ 17). Δὲν λέει μόνο, συγχώρεσε τὸ κακὸ τοῦ ἄλλου, ἀλλὰ μὴν τὸ ἔχεις οὔτε στὴ σκέψη σου, μὴ τὸ συλλογίζεσαι, ἄφησε ὅλη τὴν ὀργή, ἐξαφάνισε τὴν πληγή.

☦ Κυριακή της Τυροφάγου: Λόγος περί μετανοίας και περί εξορίας του Αδάμ και ότι εάν μετανοούσε δεν θα εξωρίζετο από τον Παράδεισον

(Αγ. Συμεών ο Νέος Θεολόγος)

Η Ευαγγελική περικοπή της Θείας Λειτουργίας.

Κατά Ματθαίον Ευαγγέλιον: στ’ 14 – 21.

Είπεν ο Κϋριος: Εάν αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, αφήσει και υμίν ο Πατήρ υμών ο ουράνιος” Εάν δέ μή αφήτε τοις ανθρώποις τα παραπτώματα αυτών, ουδέ ο Πατήρ υμών αφήσει τα παραπτώματα υμών. Όταν δέ νηστεύητε, μή γίνεσθε ώσπερ οι υποκριταί σκυθρωποί’ αφανίζουσι γάρ τα πρόσωπα αυτών, όπως φανώσι τοις ανθρώποις νηστεύοντες. Αμήν λέγω υμίν, ότι απέχουσι τον μισθόν αυτών. Σύ δέ νηστεύων, άλειψαί σου την κεφαλήν και το πρόσωπόν σου νίψαι, όπως μή φανής τοις ανθρώποις νηστεύων, αλλά τω Πατρί σου τω εν τω κρυπτώ. Και ο Πατήρ σου ο βλέπων εν τω κρυπτώ, αποδώσει σοι εν τω φανερώ. Μή θησαυρίζετε υμίν θησαυρούς επι της γής, όπου σής και βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται διαρύσσουσι και κλέπτουσι. Θησαυρίζετε δέ υμίν θησαυρούς εν ουρανώ, όπου ούτε σής ούτε βρώσις αφανίζει, και όπου κλέπται ου διορύσσουσιν ουδέ κλέπτουσιν’ όπου γάρ εστιν ο θησαυρός υμών, εκεί έσται και η καρδία υμών.

☦ Ένα αλλιώτικο τριήμερο

Στο Άγιο Όρος το τριήμερο έχει άλλες διαστάσεις και άλλες έννοιες.  Εκεί δεν έχει γλέντια κοσμικά και πέταμα χαρταετού αλλά έχει γλέντια πνευματικά και πέταμα εγκάρδιας προσευχής προς τα ουράνια.

Του Σπύρου Συμεών

Εμείς εδώ «στον έξω κόσμο» έχουμε συνηθίσει με το να αναφερόμαστε στο τριήμερο της Καθαράς Δευτέρας να εννοούμε το Σαββατοκύριακο που προηγείτο καθώς και την Καθαρά Δευτέρα μιας και αποτελεί τριήμερο αργίας για τους περισσότερους δημοσίους υπαλλήλους και όχι μόνο.

☦ Τι είναι ο Εσπερινός της Συγνώμης & οι Κατανυκτικοί Εσπερινοί της Μεγ.Τεσσαρακοστής.

Oι κατανυκτικοί Εσπερινοί τελούνται κάθε Κυριακή της Μεγάλης Τεσσαρακοστής.

Το απόγευμα της Κυριακής της Τυροφάγου τελείται ο Κατανυκτικός Εσπερινός της Συγνώμης. Κατανυκτικός λέγεται, διότι ψάλλονται κατανυκτικά τροπάρια από το Τριώδιο, που το περιεχόμενό τους διαποτίζεται από βαθιά συναίσθηση της αμαρτωλότητας, πένθος, συντριβή, μετάνοια και θερμή ικεσία για άφεση αμαρτιών.

☦ ΣΥΓΓΝΩΜΗ ! ΤΑΠΕΙΝΑ, ΑΛΗΘΙΝΑ, ΕΙΛΙΚΡΙΝΆ !

☦ ΤΟ ΧΕΡΙ ΠΟΥ ΔΙΝΕΙ

Ἐσεῖς ποὺ βρήκατε τὸν ἄνθρωπό σας

κι ἔχετε ἕνα χέρι νὰ σᾶς σφίγγει τρυφερά,

ἕναν ὦμο ν’ ἀκουμπᾶτε τὴν πίκρα σας,

ἕνα κορμὶ νὰ ὑπερασπίζει τὴν ἔξαψή σας,

κοκκινίσατε ἄραγε γιὰ τὴν τόση εὐτυχία σας,

ἔστω καὶ μιὰ φορά;

Εἴπατε νὰ κρατήσετε ἑνὸς λεπτοῦ σιγὴ

γιὰ τοὺς ἀπεγνωσμένους; 

Ἕ­να αἰχ­μη­ρό­τα­το βέ­λος ρί­χνει κα­τευ­θεί­αν στὴν καρ­διὰ τῆς  βο­λι­κῆς μας ἐ­πα­νά­παυ­σης ὁ ποι­η­τὴς Ντί­νος Χρι­στι­α­νό­που­λος μὲ τοὺς στί­χους αὐ­τούς. Ποι­ὸς κά­θε­ται νὰ σκε­φθεῖ τὸν ἄλ­λο, τὴ στιγ­μὴ ποὺ ἐ­μεῖς εἴ­μα­στε μιὰ χα­ρά;

☦ Ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια

Αγίου Εφραίμ του Σύρου

Αδελφοί, ο τωρινός καιρός είναι καιρός για μετάνοια. Μακάριος λοιπόν είναι εκείνος, πού δεν έπεσε καθόλου στα δίχτυα του εχθρού. Μακάριος είναι για μένα κι εκείνος πού έπεσε στα δίχτυα του, αλλά κατόρθωσε να τα σκίσει και να του ξεφύγει όσο βρίσκεται στην παρούσα ζωή. Αυτός, ζώντας ακόμα σωματικά, μπόρεσε να ξεφύγει από τον πόλεμο και να σωθεί, όπως ξεγλιστράει το ψάρι από το δίχτυ.

☦ «Η Μεγάλη Σαρακοστή, μία πορεία πτώσεων και ανατάσεων…»

Η Αγία και Μεγάλη Σαρακοστή ξεκινάει με την πτώση του Αδάμ και τελειώνει με την έγερση του από τον Κύριο, μέσα από την Σταυρική θυσία και την Ανάσταση Του. Μία πορεία πτώσεων και ανατάσεων.

Καλό Στάδιο και καλή πορεία προς την ΑΝΑΣΤΑΣΗ .

Θ.Π.

☦ Ἑσπέρας, Μέγα Προκείμενον...

Τὸ μενεξελί δειλινό, ἡ μεγάλη καμπάνα τοῦ πρώτου κατανυκτικοῦ ἑσπερινοῦ, καί ὕστερα ἡ μικρὴ ἡ σύναξη τῶν πιστῶν, τῶν ὅσων πιστῶν, ποὺ περιμένουν μὲ τὸ ἄκουσμα τοῦ Μεγάλου Προκειμένου νὰ δοῦν καί ἐφέτος νὰ εἰσοδεύει ἡ Κυρὰ-Σαρακοστή. Σοβαρή, σιωπηλή, μὲ τὸ λιπόσαρκο κορμί της νὰ κινεῖται ἀνάλαφρα μέσα στὸ νυχτωμένο ναὸ ποὺ εὐωδιάζει θυμίαμα, μελισσοκέρι καὶ τὸ ἄρωμα ποὺ ἀπόμεινε ἀπὸ τὴν πρωϊνὴ τὴ Λειτουργία. Ποιὸς ξέρει, ἴσως νὰ τὸ ἀναδίνει  καί ὁ Ἀμνὸς τῆς Προηγιασμένης ποὺ περιμένει πάνω στὴ Ἁγία Τράπεζα «σφαγιασθῆναι καὶ δοθῆναι εἰς βρῶσιν τοῖς πιστοῖς» (βλ. Χερουβικὸ Μ. Σαββάτου)...

☦ "Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου...."

«Mη αποστρέψεις το πρόσωπόν σου από του παιδός σου, ότι θλίβομαι· ταχύ επάκουσόν μου· πρόσχες τη ψυχή μου και λύτρωσαι αυτήν» (Ψαλμ. 68,18-19)

AKOYΣATE τα λόγια αυτά, αγαπητοί μου Xριστιανοί. Eίναι το προκείμενο του κατανυκτικού εσπερινού. Όσοι πάτε τακτικά στον  εσπερινό θα γνωρίζετε, ότι μετά το «Φως ιλαρόν…» λέγεται το προκείμενο, που αλλάζει κάθε φορά. Άλλο είναι το προκείμενο της Δευτέρας, άλλο της Tρίτης, άλλο της Tετάρτης, άλλο της Πέμπτης, άλλο της Παρασκευής, άλλο του Σαββάτου, και άλλο της Kυριακής. Tο προκείμενο της Kυριακής είναι «Iδού δη  ευλογείτε τον Kύριον, πάντες οι δούλοι Kυρίου» (Ψαλμ. 133,1).

☦ “Διὰ βρώσεως εξήγαγε, του Παραδείσου ο εχθρὸς τὸν Αδάμ…”

☦ Αγάπησε την ταπείνωση, και αυτή θα σε σκεπάσει…

Όποιος έχει την ταπεινοφροσύνη, δεν έχει γλώσσα να κάνει παρατήρηση σε κάποιον που δείχνει αμέλεια ή σε άλλον που ζει με αδιαφορία. Ούτε μάτια έχει να κοιτάζει ελαττώματα άλλου, ούτε αυτιά έχει να ακούσει αυτά που δεν ωφελούν την ψυχή του.

Δεν ασχολείται με κανέναν, παρά μόνο με τις αμαρτίες του, αλλά είναι ειρηνικός προς όλους τους ανθρώπους, για χάρη της εντολής του Θεού και όχι για λόγους φιλίας. Αν τώρα κάποιος νηστεύει όλη την εβδομάδα και επιδίδεται σε μεγάλους κόπους έξω από αυτόν τον δρόμο, όλοι οι κόποι του πηγαίνουν χαμένοι.

☦ «Ο ΘΕΟΣ ΕΠΙΤΡΕΠΕΙ…»

☦ Όταν βρίσκεσαι κοντά στον Βασιλέα, κανείς δε σε πειράζει

Είπε Γέροντας:

«Όπως κανένας δεν μπορεί να βλάψει αυτόν που στέκεται κοντά στον βασιλιά, έτσι ούτε ο Σατανάς μπορεί να κάνει κάτι εις βάρος μας, αν η ψυχή μας είναι κοντά στον Θεό. Γιατί λέει: «Πλησιάστε με και θα σας πλησιάσω κι εγώ».

☦ «Εγώ ειμί το φως του κόσμου· ο ακολουθών εμοί ου μη περιπατήση εν τη σκοτία αλλ' έξει το φως της ζωής» (Ιωάννου 8, 12)

«Όσο πλησιάζεις προς το φως, τόσο περισσότερο αισθάνεσαι την σκοτεινότητά σου. 

Μακριά από τον ήλιο, νομίζεις πως εκπέμπεις φως, κρατώντας ένα κεράκι. Κοντά στον ήλιο συγκρίνεσαι μ' αυτόν και διαπιστώνεις, ότι είσαι σκοτάδι. 

+ Να ζείτε κάθε Κυριακή την Ανάσταση του Κυρίου. Καλή και Ευλογημένη Κυριακή.

☦Κυριακή τῆς κρίσεως (ΑΠΟΚΡΕΩ) - Σημεῖον ἀναφορᾶς στή ζωή μας

 ΚΗΡΥΓΜΑ ΠΡΕΣΒΥΤΕΡΟΥ ΑΘΑΝΑΣΙΟΥ ΜΗΝΑ

Ὅποιον σκέφτεσαι, σ’ αὐτόν καί ἀνήκεις. Ἐάν λαχταρᾶς τόν Ἰησοῦ, θυμᾶσαι πάντοτε τούς λόγους Του. Ὁ οὐρανός καί ἡ γῆ παρελεύσονται, oἱ δέ λόγοι μου οὐ μή παρέλθωσι.

Ὅλες οἱ ἡμέρες, ὅλες οἱ νύχτες, ὅλοι οἱ ἄνθρωποι καί μαζί τους ὅλη ἡ δημιουργία, σπεύδουν πρός τήν ἔσχατη ἡμέρα κατά τήν ὁποία θά τελειώσει τό μυστήριο αὐτοῦ τοῦ κόσμου καί τῆς ἀνθρώπινης ἱστορίας. Ὁ χρόνος τότε ἑνώνεται μέ τήν αἰωνιότητα, ἑνώνεται τό ἐν χρόνῳ μέ τόν ἀΐδιο Θεό, τό κτῖσμα μέ τόν Κτίστη ἐν Χριστῷ. Ἐκείνη τήν ἡμέρα, ὁ χρόνος θά παύσει νά ὑπάρχει, θά εἰσέλθει μυστηριακά τό κτιστό στό ἄκτιστο, στήν αἰωνιότητα.

☦ ΚΥΡΙΑΚΗ ΤΗΣ ΑΠΟΚΡΕΩ: Η κρίση της αγάπης μας για τον Χριστό και τους άλλους

Δεν πέρασε καιρός πολύς όπου εορτάσαμε τα Θεοφάνεια, την πρώτη παρουσία του Κυρίου μας επί της γης, ως Σωτήρα και Λυτρωτή. Τώρα, την Κυριακή πού μας έρχεται καλούμαστε να αντιμετωπίσουμε με πολλή κατάνυξη και προβληματισμό την "μνείαν της Δευτέρας" και φοβεράς και αδεκάστου "του Χριστού Παρουσίας". Είναι δόγμα και προσδοκία της εκκλησίας μας αυτός ο ερχομός και ο δια πυρός έλεγχος της πιστότητας των Ανθρώπων, ενώπιον του Εσφαγμένου Αρνίου. Και όσο και αν καταφέρνουμε να το ξεχνάμε, συνδεμένοι με τον πρόσκαιρο αυτόν κόσμο και απατηλό, η Εκκλησία φροντίζει να μας το υπενθυμίζει καθημερινά , με σχετικούς ύμνους αλλά κυρίως με αυτό το Σύμβολον της Πίστεως. "Πιστεύω και εις έναν Κύριον Ιησούν Χριστόν και πάλιν ερχόμενον κρίναι ζώντας και νεκρούς"!

☦ "Εἰς μνημόσυνον αἰώνιον ἔσται δίκαιος..."

☦ “Μήτηρ μὲν ἐγνώσθης, ὑπὲρ φύσιν Θεοτόκε” ΘΕΟΤΟΚΙΟΝ ΗΧΟΣ ΒΑΡΥΣ

“Μήτηρ μὲν ἐγνώσθης, ὑπὲρ φύσιν Θεοτόκε, ἔμεινας δὲ παρθένος, ὑπὲρ λόγον καὶ ἔννοιαν, καὶ τὸ θαῦμα τοῦ τόκου σου, ἑρμηνεῦσαι γλῶσσα οὐ δύναται, παραδόξου γὰρ οὔσης τῆς συλλήψεως Ἁγνή, ἀκατάληπτός ἐστιν ὁ τρόπος τῆς κυήσεως, ὅπου γὰρ βούλεται Θεός, νικᾶται φύσεως τάξις. Διό σε πάντες Μητέρα τοῦ Θεοῦ γινώσκοντες, δεόμεθά σου ἐκτενῶς. Πρέσβευε τοῦ σωθῆναι τὰς ψυχὰς ἡμῶν.”

☦ "Μοιάζει με χάρτη αλλά στην πραγματικότητα είναι φυλακτό…."

"Με φυλάει από την απόγνωση. Όταν τα πράγματα ζορίζουν, τον απλώνω σε ένα τραπέζι και τον κοιτάζω. Διαβάζω τα τοπωνύμια, θυμάμαι τους ανθρώπους εκεί. Και λεω στον εαυτό μου: "Κάνε υπομονή, θα τελειώσουν οι υποχρεώσεις, άλλα 20 χρονάκια και θα τα αφήσεις όλα πίσω. Όλο και κάποιο κελί θα βρεθεί σ αυτό το άγιο μέρος να σου δώσει καταφύγιο". Καλή δύναμη σε όλους."

Kostas Onisenko

☦ ΕΥΧΗ ΑΠΟ ΓΕΡΟΝΤΑ ΤΟΥ ΑΓΙΟΥ ΟΡΟΥΣ

☦ «Μνήσθητι Κύριε ὡς ἀγαθὸς τῶν δούλων σου καὶ ὅσα ἐν βίῳ ἥμαρτον συγχώρησον, οὐδεὶς γὰρ ἀναμάρτητος, εἰ μὴ σὺ ὁ δυνάμενος καὶ τοῖς μεταστᾶσιν δοῦναι τὴν ἀνάπαυσιν»

 

☦ “Ο Θεός τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός, ὁ τόν διάβολον καταπατήσας, τόν δέ θάνατον καταργήσας....."

“Ο Θεός τῶν πνευμάτων καί πάσης σαρκός, ὁ τόν διάβολον καταπατήσας, τόν δέ θάνατον καταργήσας καί ζωήν τῷ κόσμῳ Σου δωρησάμενος, Αὐτός, Κύριε, ἀνάπαυσον καί τάς ψυχάς τῶν κεκοιμημένων δούλων Σου, βασιλέων, πατριαρχῶν, ἀρχιερέων, ἱερέων, ἱερομονάχων, ἱεροδιακόνων, μοναχῶν, μοναζουσῶν καί πάντων τῶν ἀπό περάτων ἕως περάτων τῆς οἰκουμένης κεκοιμημένων εὐσεβῶς ὀρθοδόξων χριστιανῶν, πατέρων, προπατόρων, πάππων, προπάππων, γονέων, συζύγων, τέκνων, ἀδελφῶν καί συγγενῶν ἡμῶν ἐν τόπῳ φωτεινῷ, ἐν τόπῳ χλοερῷ, ἐν τόπῳ ἀναψύξεως, ἔνθα ἀπέδρα ὀδύνη, λύπη καί στεναγμός· πᾶν ἁμάρτημα τό παρ’ αὐτῶν πραχθέν, ἐν λόγῳ ἤ ἔργῳ ἤ διανοίᾳ, ὡς ἀγαθός καί φιλάνθρωπος Θεός, συγχώρησον, ὅτι οὐκ ἔστιν ἄνθρωπος, ὅς ζήσεται ἐπί τῆς γῆς καί οὐχ ἁμαρτήσει· Σύ γάρ μόνος ἐκτός ἁμαρτίας ὑπάρχεις· ἡ δικαιοσύνη Σου δικαιοσύνη εἰς τόν αἰῶνα καί ὁ λόγος Σου ἀλήθεια.”

☦ Η ΕΙΚΟΝΑ ΤΗΣ ΠΑΝΑΓΙΑΣ ΤΗΣ ΑΜΟΛΥΝΤΟΥ ΤΟΥ ΠΑΘΟΥΣ

Η ονομασία προέρχεται από τον ύμνο του Αποδείπνου «Άσπιλε, Αμόλυντε, Άχραντε...» πού συνέθεσε ο μοναχός Παύλος της μονής Ευεργέτιδος. Η Αμόλυντος στην ορθόδοξη εικονογραφία ονομάζεται και Παναγία του Πάθους, γιατί ο Χριστός ενατενίζει τους δύο Αγγέλους που εικονίζονται εκατέρωθεν της Παναγίας και κρατούν στα χέρια τους τα σύμβολα του πάθους, δηλ. τον Σταυρό, τη Λόγχη και το Σπόγγο.