Κυριακή 15 Ιανουαρίου 2012

Εξαθλίωση ή Επανάσταση;

Είναι πλέον διαπιστωμένο από όλους και κανείς δεν το αμφισβητεί, ότι υπάρχει προφανής δυσαρμονία και χαοτική διάσταση μεταξύ λαού και πολιτικού συστήματος (δηλαδή πολιτικού προσωπικού και εξουσιαστικών θεσμών) στην Ελλάδα. Όμως ποτέ και πουθενά στην ιστορία της ανθρωπότητας, κανένα έθνος, κανένας λαός και κανένα κράτος δεν μπόρεσε να ξεπεράσει...τις δυσκολίες του, να προχωρήσει, να προοδεύσει  και να αναπτυχθεί οικονομικά και πολιτικά, με διάσταση μεταξύ λαού και πολιτικής εξουσίας, μεταξύ κοινωνίας των πολιτών και πολιτικού συστήματος. Πρώτα οι λαοί λύνουν αυτό το πρόβλημα της διάστασης, είτε ειρηνικά είτε επαναστατικά και μετά προχωρούν αρμονικά. Και επειδή δεν είναι δυνατόν να αλλάξουν οι λαοί, αλλάζει πάντα το εξουσιαστικό καθεστώς. Τα τελευταία παραδείγματα στις αραβικές χώρες, αποδεικνύουν αυτή την ιστορική αλήθεια. Δεν άλλαξαν οι αραβικοί λαοί, άλλαξαν τα καθεστώτα τους. Στη δική μας όμως περίπτωση σήμερα, το σάπιο και διεφθαρμένο πολιτικό σύστημα (όπως δυστυχώς συμβαίνει με όλα τα εξουσιαστικά συστήματα, όταν πλησιάζει το τέλος τους), όχι μόνο δεν θέλει να αλλάξει το ίδιο με ειρηνικό τρόπο, όχι μόνο εξακολουθεί να διατηρεί όλα τα προνόμιά του και τους θεσμούς που του εξασφαλίζουν απρόσκοπτη εξουσία επί του λαού, όχι μόνο επιμένει να συνεχίσει να διαχειρίζεται την κρίση που το ίδιο προκάλεσε, καθοδηγούμενο και εξαρτώμενο από τα ίδια συμφέροντα, αλλά κατηγορεί και από πάνω συλλήβδην το λαό ως διεφθαρμένο και ανεπρόκοπο, τον οποίο μάλιστα καλεί να αλλάξει νοοτροπία και να δεχτεί την εξαθλίωσή του, σαν κάποιας μορφής αυτοκάθαρση από τις αμαρτίες του!!!  Δηλαδή, προκειμένου να εξαλειφθεί η διάσταση μεταξύ συστήματος και λαού, αντι να αλλάξει το εξουσιαστικό σύστημα, στην ουσία ζητά να κυβερνήσει έναν άλλο λαό και όχι αυτόν που υπάρχει!!! Επειδή φυσικά ποτέ και πουθενά δεν άλλαξαν μονομιάς οι λαοί αλλά τα καθεστώτα τους, δύο τινά θα συμβούν:

1) Είτε συνεχίζουμε με αυτή τη διάσταση μεταξύ λαού και εξουσιαστικού καθεστώτος, οπότε θα συνεχίσουμε να ζούμε εξαθλιωμένοι και μίζεροι, χωρίς προοπτικές αναζωογόνησης και ανάπτυξης, πράγμα που είναι απίθανο να συμβεί, όσο και αν το προσπαθεί η προπαγάνδα του καθεστώτος.

2) Είτε ο λαός (αργά ή γρήγορα) θα επαναστατήσει και θα ανατρέψει βίαια το καθεστώς, όπως εξάλλου συμβαίνει πάντα.

Η αντίστροφη μέτρηση, μάλλον έχει ήδη αρχίσει...