Φαίνεται ότι το λυχνάρι του Αλαντίν έχει βρει την σύγχρονη εκδοχή του στην Κύπρο. Τεράστιες ποσότητες αερίων αναδυθησόμενες από τα βάθη της Μεσογείου μεταφράζονται ήδη σε εκατομμύρια ευρώ, σε ισχύ αλλά και ενεργειακή επάρκεια διακοσίων δέκα (210) ετών κατά ακριβείς υπολογισμούς «αρμοδίας»….Είμαστε λοιπόν πλούσιοι, πολύ πλούσιοι και για να μιλήσουμε σύμφωνα με την τρέχουσα ορολογία… είμαστε και οι πρώτοι! Να ησυχάσω λοιπόν! Η παρουσία χιλιάδων Τούρκων στρατιωτών και εποίκων δεν αποτελεί απειλή. Η κατοχή της μισής μου Πατρίδος είναι άνευ σημασίας. Τον χάρτη της Κύπρου βαμμένο με αίμα να στάζει από την Κερύνεια, που νόμιζα ότι δεν σταμάτησε ακόμη, καθώς και το «ΔΕΝ ΞΕΧΝΩ», τι τα θέλω πια, άχρηστα και αχρείαστα. Ένα είναι το μεγάλο πρόβλημα, τι θα διαλέξω για νέα εθνική ενδυμασία, «τζιελλαπία», ή καπέλο και μπότες Τέξας! Έχουμε διδαχθεί κι έχουμε βιώσει το «θέλει αρετήν και τόλμην η Ελευθερία». Κυρίως μάθαμε ότι για ν’ αποκτήσεις την Ελευθερία χρειάζονται αγώνες, δοκιμασίες, αντοχή, επιμονή και θυσίες. Κατ’ αναλογίαν και η πενία, φτώχεια, χρειάζεται αλλά μπορεί να κινητοποιήσει συχνά και δεξιότητες, αρετές, ευρηματικότητα και γενναιότητα προκειμένου να ξεπεραστεί. Τα παραδείγματα είναι πάμπολλα από το χώρο της δημοσιότητος αλλά και τον κύκλο των γνωριμιών του καθενός. Όσο κι αν φαίνεται οξύμωρο, η διαχείριση του πλούτου είναι πολύ πιο δύσκολη γιατί μπορεί να επιδράσει με ποικίλους αρνητικούς μηχανισμούς. Μπορεί να υποθάλψει την αλαζονεία ή να προκαλέσει ραθυμία. Παράλληλα μπορεί να δημιουργήσει ψευδαισθήσεις για την ικανότητα χειρισμού καταστάσεων αλλά και απατηλές εντυπώσεις για το πώς σε βλέπουν οι άλλοι. Ακόμη και τα αθώα παιδιά που κάποιοι γονείς νομίζουν ότι μπορούν να εξαγοράσουν την αγάπη τους με υπερβολικές παροχές υλικών αγαθών, μετατρέπονται συχνά σε σατράπες που εκμεταλλεύονται και κάνουν κακή χρήση τους. Η Τουρκία δεν είναι ούτε παιδάκι ούτε αθώα και αποτελεί οικτράν πλάνην η εντύπωση κάποιων εν δυνάμει νεοπλούτων, ότι μπορεί να την εξευμενίσουν ή να την φέρουν στον δρόμο της δίκαιης και λογικής διαδικασίας για επίλυση του Κυπριακού με .. το τάξιμο. Η Τουρκία έχει διακηρυγμένο, διαχρονικό εθνικό και υπερκομματικό στόχο την κατάληψη ολόκληρης της Κύπρου. Η αποκάλυψη του κρυμμένου θησαυρού όχι μόνο δεν θα την συνεφέρει, σύμφωνα με κάποιες ονειροπολήσεις, αλλά θα της δώσει ισχυρότερα κίνητρα να κάνει πιο αποτελεσματικούς τους σχεδιασμούς της. Είναι αδιαμφισβήτητο γεγονός ότι όλοι επιχαίρουμε με την προοπτική της ενεργειακής αυτονομίας και πολύ περισσότερο της ενισχύσεως της οικονομίας και άμυνας της αγαπημένης μας Πατρίδας Κύπρου. Οι επίβουλοι εχθροί όμως αγρυπνούν. Η ανάσχεσή τους θα γίνει μόνο με παλλαϊκή πατριωτική συστράτευση και όχι με εκχώρηση μεριδίου πριν ακόμη φανεί ο πακτωλός. Δεν πρέπει να διαφεύγει πως διατυμπανίζουν με κάθε ευκαιρία ότι δεν αναγνωρίζουν την Κρατική υπόσταση και το δικαίωμα της Κυπριακής Δημοκρατίας να κάνει έρευνες και εξόρυξιν. Η συνεπής και συνετή μέχρι πρότινος υλοποίηση του προγράμματος από τρεις διαδοχικές Κυβερνήσεις ας κατευθύνει και τις επόμενες κινήσεις. Το φιάσκο των S-300 με την πρόωρη εξαγγελία της ελεύσεώς τους και οι πομφόλυγες περί την ισχυροποίηση της άμυνας που θα προέκυπτε, είναι σε όλους γνωστό. Δεν έχουμε περιθώρια να πάθουμε ανάλογα με το αέριο. Ο πλούτος είναι ένα σκαλί για την αρχοντιά. Υπάρχουν πολλοί τρόποι και νομίσματα αποτιμήσεως του πλούτου. Για την αρχοντιά δεν έχει βρεθεί ακόμη νόμισμα που να την προσμετρά. Η Κύπρος έχει ανάγκη να αντλήσει από την παρακαταθήκη της Ιστορίας και των Αγώνων της Αρχοντιά και Μεγαλοσύνη για να αποφύγει λάθη και να οικοδομήσει ένα καλύτερο Μέλλον.
ΝΙΚΟΣ ΕΡ. ΙΩΑΝΝΟΥ