"ΕΑΛΩ Η ΠΟΛΙΣ"

«Εάλω η Πόλις…». Αυτή η πένθιμη κραυγή ανακοίνωσε στον μαχόμενο Ελληνισμό, την πτώση της Βασιλεύουσας  την  Τρίτη  29 Μαΐου  1453, της Πόλης των πόλεων στα χέρια των Οθωμανών μετά από μια σκληρή πολιορκία και τις ηρωικές μάχες που έδωσαν οι μόλις 7 000 υπερασπιστές της Κωνσταντινούπολης ενάντια στις εκατοντάδες χιλιάδες ορδές που συγκέντρωσε ο Μωάμεθ Β’ ο Πορθητής.  Εκείνη την αποφράδα μέρα, η ένδοξη Βυζαντινή αυτοκρατορία έφτασε στο τέλος της και ο Ελληνισμός περνούσε στη σκοτεινότερη περίοδο της ιστορίας του, την Τουρκοκρατία. Έκτοτε ο Ελληνισμός θυμάται την 29η Μαΐου, νοσταλγώντας την μητρόπολή του την Κωνσταντινούπολη που αποτελούσε τον εθνικό πόθο της Μεγάλης Ιδέας και των αγώνων που διεξήγαγε ο Ελληνισμός το 1821 και έπειτα.

Όμως, ποιος είναι ο πραγματικός συμβολισμός της άλωσης της Κωνσταντινούπολης για τον Ελληνισμό; Θρηνούμε μεν, την πτώση της Βασιλεύουσας αλλά αγνοούμε την ουσιαστική της σημασία. Στην Οδύσσεια της Ελληνικής Ιστορίας, η Πόλη δεν αλώθηκε μόνο την 29η Μαΐου, αλλά σε κάθε ήττα που άφηνε ανοικτές τις πληγές της 29ης Μαΐου και κάθε εθνικό όλεθρο που άφηνε αλύτρωτες μερίδες του Ελληνισμού. Επομένως, όταν μιλούμε για Άλωση, οφείλουμε να συμπεριλαμβάνουμε και τα θλιβερά γεγονότα της Μικρασιατικής Καταστροφής του 1922 που στην ουσία ήταν η τελειωτική πτώση του Ελληνισμού στη Μικρά Ασία μετά από 3000 χρόνια λαμπρής παρουσίας. Άλωση είναι η απώλεια της Βορείου Ηπείρου και των εκεί αλύτρωτων αδελφών μας οι οποίοι εγκαταλείφθηκαν στο έλεος των νέων δυναστών τους. Εξίσου θλιβερή, είναι η πιο πρόσφατη όλων των αλώσεων, η Άλωση της Κύπρου από τους Τούρκους το 1974 και η έναρξη της δεύτερης Τουρκοκρατίας στο μαρτυρικό νησί.

prosdokian.blogspot.com