Τρίτη 18 Δεκεμβρίου 2012

Τί εὔχονται οἱ Γερμανοὶ γιὰ τὰ Χριστούγεννα;

εἰκονιζόμενη γερμανικὴ χριστου/νιάτικη κάρτα (πρὸς 1,10 Εὐρὼ τὰ ἕντεκα ἀντίτυπα) ἀπεικονίζει τὶς ὀφειλέτριες χῶρες τῆς Γερμανίας ὡς κεράκια ποὺ στολίζουν τὸ παραδοσιακὸ γερμανικὸ χριστουγεννιάτικο στεφάνι adventskranz. Ἡ Ἰταλία φλέγεται, ἡ Πορτογαλία καὶ ἡ Ἱσπανία ἀγωνιοῦν γιὰ τὴ σειρά τους καὶ ἡ Ἑλλάδα ἔχει ἤδη λιώσει… Γερμανικὸ χιοῦμορ; Εὐσεβεῖς πόθοι; Ἡ κάρτα αὐτή, ποὺ ὑποτίθεται ὅτι ἔγινε γιὰ νὰ εὔχονται συγγενεῖς καὶ φίλους μὲ ἀφορμὴ τὴ μεγάλη γιορτὴ τῆς Χριστιανοσύνης, δείχνει παραστατικὰ τὸν τρόπο ποὺ ἀντιμετωπίζουν οἱ Γερμανοὶ ἄλλους -κατὰ τὰ λοιπὰ φίλους- λαοὺς τῆς Εὐρώπης μὲ ἱστορία καὶ πολιτισμὸ μεγαλύτερο ἀπὸ τὸ δικό τους.
Λίγες δεκαετίες ἀφότου αἱματοκύλισαν -γιὰ δεύτερη φορὰ μάλιστα- τὴν Εὐρώπη, οἱ Γερμανοὶ ἀποδεικνύουν ὅτι ὁ προτεσταντισμὸς τοὺς ἔχει ἀφοσιωθεῖ ὁλοκληρωτικὰ στὸν πλοῦτο καὶ ἀπεμπόλησε τὴν Ἀγάπη. Ὁ συμπατριώτης τοὺς Μὰξ Βέμπερ μᾶς εἶχε προειδοποιήσει σχετικὰ ἀπὸ τὸ 1904 μὲ τὸ βιβλίο του «Ἡ προτεσταντικὴ ἠθικὴ καὶ τὸ πνεῦμα τοῦ καπιταλισμοῦ». Τὰ ἴδια ἐπεσήμαινε καὶ ὁ Κέυνς μὲ ἀκόμη πιὸ αὐστηρὸ ὕφος λέγοντας ὅτι: "Ὁ Γερμανὸς δὲν καταλαβαίνει καὶ δὲν μπορεῖ νὰ καταλάβει τίποτα, παρὰ μόνο τὸν ἐκφοβισμό, δὲν δείχνει καμία γενναιοδωρία ἢ ἐνδοιασμὸ στὶς διαπραγματεύσεις, δὲν ὑπάρχει πλεονέκτημα ποὺ δὲν θὰ κοιτάξει νὰ ἐκμεταλλευθεῖ καὶ κανένα σημεῖο στὸ ὁποῖο δὲν θὰ ξέπεφτε χάριν τοῦ κέρδους – ἐνῶ εἶναι ἄνευ τιμῆς, ὑπερηφάνειας ἢ οἴκτου. Ὡς ἐκ τούτου δὲν πρέπει ποτὲ νὰ διαπραγματεύεσαι μὲ ἕνα Γερμανὸ ἢ νὰ συμφιλιώνεσαι μαζί του – πρέπει νὰ τοῦ ὑπαγορεύεις…"
Προφανῶς οἱ πολιτικοί μας ἁγνοῦν καὶ τὸν Βέμπερ καὶ τὸν Κέυνς καὶ στηρίζουν τὶς ἐλπίδες τοῦ Ἔθνους μας στὴ....Γερμανικὴ εὐσπλαχνία… Δική μας ἐλπίδα ὅτι κάποιος ἀπὸ τοὺς Γερμανοὺς φίλους τους θὰ τοὺς στείλει αὐτὴ τὴ χριστουγεννιάτικη κάρτα – μέρες ποὺ εἶναι- καὶ ἴσως ἕνα ἴχνος ἔστω πληγωμένης ἐθνικῆς ὑπερηφάνειας μέσα τοὺς τοὺς κάνει νὰ σκεφτοῦν…
Κατὰ τὰ λοιπὰ οἱ Γερμανοί, ὅσο καὶ νὰ μᾶς θέλουν "λιωμένους" πρέπει νὰ ξέρουν ὅτι τὸ σχῆμα ὕβρις -ἄτη – νέμεσις- τίσις παραμένει διαχρονικὸ καὶ ἀναλλοίωτο…enromiosini.gr