Αποδείξεις από την Αγία Γραφή περί Χριστού και Αντιχρίστου

του Στέλιου Μπαφίτη

Ο Ιππόλυτος ήταν επίσκοπος Ρώμης και έζησε τον 2ο με 3ο αι. Ανάμεσα στα πολλά έργα του που μας έχουν διασωθεί, είναι και το έργο του «Αποδείξεις εκ των αγίων γραφών περί Χριστού και Αντιχρίστου». Είναι ένα έργο που γράφτηκε περίπου το 200 μ.Χ και αποτελείται από 67 μικρά κεφάλαια. Απευθύνεται σε κάποιον «Θεόφιλο» (όπως λέει στο πρώτο κεφάλαιο), και του εξηγεί μέσα από την Αγία Γραφή για το πρόσωπο του Χριστού και για τον Αντίχριστο. Χρησιμοποιεί στο έργο του το βιβλίο του προφήτη Δανιήλ αλλά και την Αποκάλυψη του Ιωάννη. 

Μάλιστα στο κεφάλαιο 36, αναφέρει ότι ο συγγραφέας της Αποκάλυψης είναι ο ίδιος ο Ιωάννης, πράγμα πολύ σημαντικό και απάντηση σε όσους το αμφισβητούν. Επίσης πολύ σπουδαίο είναι το ότι ο άγιος Ιππόλυτος χρησιμοποιεί το βιβλίο της Αποκάλυψης. Η Αποκάλυψη, άργησε να μπει στον κανόνα της Καινής Διαθήκης. Μπήκε τον τέταρτο αιώνα. Ήδη όμως από το 200 μ.Χ, χρησιμοποιείται από τον συγκεκριμένο επίσκοπο, πράγμα που δείχνει ότι η Εκκλησία το αποδέχονταν μέσα στην συνείδηση της ως αποστολικό σύγγραμμα.

Τέλος, γίνεται αναφορά (περίπου έξι φορές) ότι η Εκκλησία θα είναι στην γη όταν θα εγερθεί ο Αντίχριστος. Κάτι που δείχνει την πίστη της πρώτης Εκκλησίας, και το οποίο διαψεύδει και εκθέτει τις διδασκαλίες κάποιων ακραίων προτεσταντικών ομάδων (πχ τους Πεντηκοστιανούς) που πιστεύουν το αντίθετο και που διακηρύττουν ότι η πεποίθησή τους αυτή είναι ..πίστη της πρώτης Εκκλησίας (!!!). Στο συγκεκριμένο έργο, ο Ιππόλυτος δίνει μεγάλη αξία στον προφητικό λόγο αναφέροντας... «Οι μακάριοι προφήται οφθαλμοί ημών εγένοντο, προορώντες δια της πίστεως τα του λόγου μυστήρια άτινα και ταις μεταγενεστέραις διηκόνησαν γενεές, ου μόνον τα παρωχηκόντα ειπόντες, αλλά και τα ενεστώτα και τα μέλλοντα απαγγείλαντες...». (Κεφάλαιο 2, 1-4).

Έτσι οι προφήτες είναι τα μάτια της Εκκλησίας που μοιάζει με καράβι που χτυπιέται από τα κύματα μέσα στους αιώνες, αλλά δεν παθαίνει κακό. «..η εκκλησία ως ναύς εν πελάγει χειμάζεται μεν αλλ ουκ απόλλυται. Εχει γαρ μεθ εαυτής τον έμπειρον κυβερνήτην Χριστόν..» (59, 4-5).

Παρακάτω θα εστιάσουμε μόνο στα όσα αναφέρει για τον Αντίχριστο. Είναι από τον 6ο τόμο της βιβλιοθήκης των Ελλήνων Πατέρων, εκδόσεις Η. Αchelis.

Στο κεφάλαιο 5, αρχίζει την αναφορά του στον Αντίχριστο, υποστηρίζοντας ότι όσα θα γράψει παρακάτω είναι από τις Γραφές. Θα κάνει αναφορά στο πότε θα εμφανιστεί, από ποια φυλή και από πού θα προέρχεται, σχετικά με το λεξάριθμο που αναφέρει ο Ιωάννης (αν μπορούμε να το αποκρυπτογραφήσουμε ή όχι), στην εμφάνισή του στους Εβραίους ως μεσσίας που θα τους συγκεντρώσει από όλα τα τα μέρη της γης και τον διωγμό κατά της Εκκλησίας, και τέλος πως θα τον καταργήσει ο Ιησούς με την επιφάνεια της παρουσίας Του.

Ο άγιος Ιππόλυτος αναφέρει για τον αντίχριστο ότι …… «Κατά πάντα γαρ εξομοιούσθαι τω υιώ του θεού….» (6,4). Όπως ο Χριστός είναι βασιλιάς ουράνιος, έτσι και ο Aντίχριστος θα φανερωθεί ως βασιλιάς επίγειος. Ως πολιτικό πρόσωπο (για να μιλήσουμε με την σημερινή γλώσσα). Όπως ο Χριστός έστειλε αποστόλους, έτσι αυτός θα στείλει ψευδαπόστολους για να ετοιμάσουν τον δρόμο του. Όμως ο Ιππόλυτος αναφέρει και το εξής σημαντικό….. «συνήγαγε τα διεσκορπισμένα πρόβατα ο Σωτήρ, και αυτός ομοίως επισυνάξει τον διεσκορπισμένον λαόν τον Ιουδαίων……και αυτός αναστήσει τον εν Ιεροσολύμοις λίθινον ναόν» (κεφάλαιο 6). Εδώ έχουμε άμεση σύνδεση του Αντιχρίστου με την σύναξη του Ισραήλ αλλά και με τον ναό του Σολομώντα. Ο ναός του Σολομώντα θα ξαναφτιαχτεί στον οποίο ναό θα εισέλθει αυτό το πρόσωπο που χαρακτηρίζεται Αντίχριστος.

Σήμερα, ναι μεν ο Ισραήλ από το 1948 αποτελεί ένα κράτος, όμως δεν κατέχει τα πάντα μέσα στο κράτος του. Για παράδειγμα, δεν κατέχει το μέρος που ήταν κτισμένος ο ναός. Πολλά άλλα έθνη διεκδικούν την περιοχή. Ο Ιησούς είπε ότι η Ιερουσαλήμ θα είναι πατουμένη υπό εθνών μέχρι να τελειώσει η περίοδος των εθνών. Επομένως αυτή η περίοδος (που δεν είναι άλλη παρά η εποχή που ο θεός δέχεται τα έθνη και δεν αποτελεί αποκλειστικότητα του Ισραήλ), δεν έχει κλείσει ακόμα. (Περισσότερα μπορείτε να βρείτε στο 13 κεφάλαιο του Ζαχαρία και στην προς Ρωμαίους επιστολή κεφάλαιο 11).

Ας τα πάρουμε όμως όλα με σειρά και με τάξη.

Η ΠΡΟΕΛΕΥΣΗ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ.

Ο Αντίχριστος θα προέρχεται από τον λαό Ισραήλ και μάλιστα από την φυλή του Δάν.

Αναφέρει σχετικά ο Ιππόλυτος…. «Φησί γαρ ο Μωυσής ούτως «σκύμνος λέοντος ο Δάν και εκπηδήσεται εκ Βασάν» αλλ ινα μη σφάλη τις, νομίσας περί του Χριστού ειρήσθαι το ρητόν τούτο, επιστησάτω τον νούν «Δάν», φησί «σκύμνος λέοντος» την φυλήν ονομάσας, την του Δάν, εσαφήνισε το προκείμενον, εξ ης μέλλει ο αντίχριστος γεννάσθαι»» (κεφάλαιο 14).

Αυτό αναφέρεται στο Δευτερονόμιο 33,22. Ο Ιππόλυτος αναφέρει ότι από την φυλή Δάν θα βγεί «σκύμνος λέοντος». Όμως αυτός ο όρος αναφέρεται και για τον Χριστό σε άλλο σημείο, όχι όμως από την φυλή Δαν, αλλά του Ιούδα. Και είναι κάτι που το σημειώνει ο Ιππόλυτος.

Στο ίδιο κεφάλαιο, αναφέρει και άλλη σχετική προφητεία από το βιβλίο της Γένεσης (49,17)… «Γεννηθήτω Δαν όφις εφ οδού καθήμενος, δάκνων πτέρναν ίππου» όφις ούν τις άρα η ο απ αρχής πλάνος, ο εν τη γενέσει ειρημένος, ο πλανήσας την Εύαν και πτερνίσας τον Αδάμ;».

«Ότι μεν γαρ όντως εκ φυλής Δάν μέλλει γεννάσθαι και ανίστασθαι τύραννος, βασιλεύς, κριτής δεινός, υιός του διαβόλου, φησίν ο προφήτης «Δάν κρίνει τον εαυτού λαόν, ωσεί και μίαν φυλήν εν Ισραήλ» …..πληρωθήσεται επί τον αντίχριστον. Λέγει γαρ Ιερεμίας ούτως «σπουδήν εκ Δάν ακουσόμεθα οξύτητος ίππων αυτού, από φωνής χρεμετισμού ιππασίας ίππων αυτού εσείσθη πάσα η γη’’ λέγει δε και έτερος προφήτης «συνάξει πάσαν δύναμιν αυτού από ηλίου ανατολών μέχρις ηλίου δυσμών, ους κεκλήκει και ους ου κεκλήκει πορεύσονται μετ αυτού…». (κεφάλαιο 15).

Εδώ ο Ιππόλυτος παίρνει προφητείες από την Γένεση και τον Ιερεμία που αναφέρουν ότι η φυλή Δαν θα ηγηθεί του Ισραήλ και θα κάνει μάλιστα και εκστρατεία στα μέρη εκείνα, τα οποία ποτέ δεν έγιναν ως τώρα από την συγκεκριμένη φυλή. Και στηρίζει τα γραφόμενα του στα επόμενα κεφάλαια φέροντας προφητείες του Ησαΐα και του Ιεζεκιήλ.

ΕΜΦΑΝΙΣΗ ΚΑΙ ΠΡΑΞΕΙΣ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Στα επόμενα κεφάλαια αναφέρει για το πότε θα εμφανισθεί.

Παραθέτει από το βιβλίο του Δανιήλ το ενύπνιο του Ναβουχοδονόσορα (περιγραφή των κομματιών της εικόνας) αλλά και την όραση του Δανιήλ (περιγραφή των θηρίων) που είναι αλληλένδετα και σχετίζονται με τις αυτοκρατορίες που ήδη πέρασαν για μας. (Δανιήλ 2 και 7, την ερμηνεία την έχει ήδη δώσει ο Δανιήλ).

Και αφού τα παραθέτει, αναφέρει συμπερασματικά…. «Κεφαλή της εικόνος χρυσή, η λέαινα, Βαβυλώνιοι ησαν. Ώμοι και βραχίονες αργυροί, η άρκος, Πέρσαι και Μήδαι. Κοιλία και μηροί χαλκοί, η πάρδαλις, οι από Αλεξάνδρου κρατήσαντες έλληνες. Κνύμαι σιδηραί, θηρίον έκθαμβον και φοβερόν, Ρωμαίοι οι νυν κρατούντες. Ίχνη ποδών όστρακον και σίδηρος, τα δέκα κέρατα, τα μέλλοντα έσεσθαι. Κέρας έτερον μικρόν αναφυόμενον, ο εν αυτοίς αντίχριστος. Λίθος ο πατάσσων την εικόνα και συντρίβων, ο πληρώσας την γήν ο Χριστός απ ουρανών ερχόμενος και επάγων τω κόσμω την κρίσιν». (Κεφάλαιο 28)

Αυτά ήταν γραμμένα από τον Δανιήλ πολύ πριν συμβούν. Ο ίδιος έζησε στο μεταίχμιο της Βαβυλωνιακής και Μηδοπερσικής αυτοκρατορίας, όπως φαίνεται και ιστορικά από το βιβλίο του.

Για το «μικρό κέρας» που αναδύθηκε μεταξύ αυτών (ο Αντίχριστος), αναφέρει ο Ιππόλυτος….. « «…θηρίον τέταρτον φοβερόν και έκθαμβον ….ουτοι οι Ρωμαίοι….μετά γαρ τούτο τι περιλείπεται αγαπητέ, αλλα τα ίχνη των ποδών της εικόνας, εν οις μέρος μεν τι εστί σιδηρούν, μέρος δε τι οστράκινον, αναμεμιγμένον εις άλληλα. Μυστικώς εδήλωσε δια των δακτύλων των ποδών τους δέκα βασιλείς τους εξ αυτής εγειρομένους άπερ λέγει Δανιήλ «προσενόουν τω θηρίω και ιδού δέκα κέρατα οπίσω αυτού, εν οις αναβήσεται έτερον μικρόν ως παραφυάδιον, και τρία των προ αυτού εκριζώσει, όπερ δέδεικται ουχ έτερος αλλ ο αντίχριστος ο εγειρόμενος, ος και αυτός την Ιουδαίων βασιλεία αναστήσει. Τρία κέρατα λέγων υπ αυτού εκριζούσθαι, τους τρείς βασιλείς δείκνυσιν Αιγύπτου, Λιβύων και Αιθιόπων, ους ανελεί εν παρατάξει πολέμου, ος κρατήσας πάντων, δεινός ωμοτύρανος, θλίψιν και διωγμόν επι τους αγίους εποίει…».(Κεφάλαιο 25)

Ο άγιος Ιππόλυτος δεν αναφέρει χρονολογία διότι πολύ απλά δεν αναφέρεται ουτε στις γραφές. Δεν προσποιείτε τον «πνευματικό» που έχει «αποκαλύψεις» Κυρίου, αλλά σέβεται τις Γραφές που διαβάζει και αποφεύγει συστηματικά να πει δικά του πράγματα, κάτι που δείχνει το ταπεινό του φρόνημα. 

Αυτό που αναφέρει είναι ότι θα δράσει την τελευταία εποχή που θα επιτρέψει ο Θεός την ανθρώπινη διακυβέρνηση……….. «Δει ημάς και τον χρόνον εξακριβομένους εκθέσθαι….δείξει δε ημίν Δανιήλ τα προκείμενα. Λέγει γαρ «και διαθήσει διαθήκην πολλοίς εβδομάς μια. Και εσται εν τω ημισυ της εβδομάδος, αρθήσεται μου θυσία και σπονδή». Μία μεν ουν εβδομάδα ειπών, την εσχάτην την επι τω τέρματι του σύμπαντος κόσμου εσομένη επ εσχάτων εσήμανε, ης εβδομάδος το μεν ήμισυ λήμψονται οι δύο προφήται Ενώχ και Ηλίας. Ούτοι γαρ κηρύξουσι «ημέρας χιλίας διακοσίας εξήκοντα»». (Κεφάλαιο 42)

Εδώ είναι που ο αντίχριστος θα σταματήσει τις ιουδαϊκές θυσίες και θα απαιτήσει να λατρευτεί ως θεός. Η εβδομάδα που αναφέρει η γραφή και κατά συνέπεια και ο Ιππόλυτος, δεν είναι η εβδομάδα όπως την ξέρουμε (επτά μέρες δηλαδή), αλλά επτά χρόνια. Αυτό αναφέρεται στην Γένεση όταν ο Ιακώβ δούλευε στον Λάβαν για να πάρει την Ραχήλ, όπου λέει την εβδομάδα ως επτά χρόνια. Φαίνεται όμως και από τα λεγόμενα του Ιππολύτου. Συνδυάζοντας αυτά που αναφέρει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, έχουμε τα εξής…… Κατά την μέση της εβδομάδος θα εμφανιστούν δύο προφήτες που θα κηρύττουν 1260 μέρες. Επομένως η εβδομάδα αποτελείται από 2520 μέρες. Αυτά είναι περίπου 7 χρόνια. 

Και είναι η τελευταία περίοδος της ανθρώπινης διακυβέρνησης... Και μετά είναι η δεύτερη έλευση του Χριστού και η βασιλεία των ουρανών, όπως μας είπε παραπάνω ο Ιππόλυτος αναφερόμενος στην όραση του Δανιήλ και στο ενύπνιο του Ναβουχοδονόσορα.

ΤΟ ΟΝΟΜΑ ΤΟΥ ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΥ

Ο Ιππόλυτος δεν λέει το όνομα του Αντιχρίστου, όπως δεν το αναφέρουν και οι Γραφές. Σχολιάζοντας τον λεξάριθμο που αναφέρει ο Ιωάννης στην Αποκάλυψη, γράφει…. «περί μεν ουν του ονόματος αυτού ουκ εστι ημιν τοσουτον το ακριβές εξειπείν, ως ενενόησε και εδιδάχθη περί αυτού ο μακάριος Ιωάννης, οσον μόνο υπονοήσαι, αναφανέντος γαρ αυτού δείξει ο καιρός το ζητούμενον». (Κεφάλαιο 50)

Άλλωστε αν ήθελε ο θεός να γνωρίζουμε το όνομα του αντιχρίστου, θα το φανέρωνε ξεκάθαρα.

Ο ΑΝΤΙΧΡΙΣΤΟΣ ΩΣ ΨΕΥΔΟΜΕΣΣΙΑΣ

Στο κεφάλαιο 54 αναφέρεται……. «ούτος γαρ προσκαλέσεται πάντα τον λαόν προς εαυτόν εκ πάσης χώρας της διασποράς, ιδιοποιούμενος αυτούς ως ίδια τέκνα, επαγγελλόμενος αυτοίς αποκαταστάσειν την χώρα και αναστήσει αυτών την βασιλεία και τον ναόν…..».

Θα στηριχτεί στην ελπίδα που έχουν οι Εβραίοι περί της αναδείξεως τους παγκοσμίως ως βασιλεία. Θα ξαναφτιαχτεί ο ναός του Σολομώντα, και τότε….. «άρχεται παρακαλούμενος υπ αυτών διώκειν τους αγίους ως εχθρούς…..». (Κεφάλαιο 56).

Στα επόμενα κεφάλαια ο Ιππόλυτος περιγράφει βάση της Αποκαλύψεως πως θα διώκει τους χριστιανούς και κυρίως τους χριστιανούς των περιοχών εκείνων. Αναφέρει ότι μέσα στον γενικό διωγμό που θα ξεσηκώσει, θα αποκαλύψει τις αληθινές προθέσεις του. Θα ερημώσει τον ναό και θα καθίσει σε αυτόν ως θεός. Να γιατί λέγεται «βδέλυγμα της ερημώσεως». Γιατί είναι βδέλυγμα για τους Ισραηλίτες να λέει κάποιος ότι είναι ο θεός ενώ είναι άνθρωπος και να απαιτεί λατρευτική προσκύνηση.

Αλλά μέσα σε όλα αυτά, αναφέρει ο Ιππόλυτος ότι τότε είναι που θα φανερωθεί στην γη ο Χριστός και θα απολέσει τον αντίχριστο. ΠΗΓΗ 

Μελέτη: Στέλιος Μπαφίτης 

Επιμέλεια: Σοφία Ντρέκου