Παρασκευή 22 Μαρτίου 2013

Η Κύπρος αβοήθητη και προδομένη για μια ακόμη φορά....

Είναι απίστευτο! Αποκαλύπτεται ότι από χθες υπάρχει επίσημη και, όσο μπορώ να κρίνω, σε πολλά της σημεία θετική απάντηση της Ρωσίας, για συμβολή της στη λύση του κυπριακού αδιέξοδου και …..ουδείς ασχολείται με το μέγα αυτό θέμα. Γιατί; Επειδή το περιεχόμενό της δυσαρεστεί την ΕΕ. Επειδή, απευθύνεται στον κ. Λιλλήκα που δεν είναι ο εκλεκτός της ΕΕ. Πως, όμως, θα προχωρήσουν οι συζητήσεις, και ενδεχομένως η εξεύρεση κάποιας λύσης, αφού οι Ρώσοι από την πλευρά τους, δηλώνουν ότι «δεν έχουν εμπιστοσύνη στον πρόεδρο της Κύπρου κ. Αναστασιάδη»;;

Η «σιωπή τάφου» από ελληνικής πλευράς για την εξαιρετικά σημαντική αυτή και επίσημη απάντηση της Ρωσίας προς τον κ. Λιλλήκα, προστίθεται στη, χωρίς όρους, χωρίς αντιρρήσεις, χωρίς διαπραγμάτευση- ακριβώς, ως είθισται και με τα ελληνικά μνημόνια- αποδοχή του προσβλητικού ultimatum εναντίον της Κύπρου. Το αρχικό ultimatum συμπληρώνεται με τη σημερινή, όντως, τρομοκρατική δήλωση της ΕΚΤ, που βάζει πια το όπλο στον κρόταφο του νησιού δηλώνοντας ότι……θα σταματήσει τη χρηματοδότηση των τραπεζών την ερχόμενη Δευτέρα. Που σημαίνει, ότι δεν δίνεται ο ελάχιστα απαραίτητος χρόνος στην Κύπρο, για να οργανώσει την άμυνά της στη λαίλαπα από ΕΕ.

Και διερωτώμαι: η όλη συμπεριφορά της ΕΕ προς την Κύπρο περιέχει, έστω και ψήγματα αλληλεγγύης;;;; Είναι αυτή συμπεριφορά εταίρου προς άλλο ισότιμο εταίρο;;;; Και διερωτώμαι, ακόμη: αν αυτό το κατάντημα της ΕΕ,που δεν τήρησε ούτε μία από τις αρχικές της υποσχέσεις, που λαμβάνει άνετα αποφάσεις, οι οποίες είναι καταστρεπτικές για τα πιο αδύναμα μέλη της, που απροκάλυπτα βάζει το όπλο στον κρόταφο των μελών-θυμάτων της χάριν της εξυπηρέτησης των συμφερόντων των κραταιών οικονομιών της….διερωτώμαι λοιπόν, πόσα από τα κράτη-μέλη της ΕΕ, και αργότερα της ευρωζώνης, θα ψήφιζαν την είσοδό τους σ’αυτήν αν γνώριζαν από τότε τις εξελίξεις. Αν γνώριζαν, δηλαδή, ότι απροειδοποίητα ένα πρωί θα έπαυαν να είναι κυρίαρχα κράτη και θα γινόταν αποικίες των τραπεζών.

Σε παρένθεση να παρατηρήσω, ακόμη, ότι το πρόβλημα της Κύπρου αποτελεί προμελετημένο έγκλημα, με κατασκευασμένη και όσο μπορώ να κρίνω αδικαιολόγητη κρίση. Η Κύπρος κατηγορείται επειδή υπήρξε χώρα προσέλκυσης ξένων κεφαλαίων, που επετύγχαναν υψηλές αποδόσεις και, σε μεγάλο ποσοστό, δεν κατέβαλαν φόρους. Κάποιες πολύ γενικές παρατηρήσεις σχετικά είναι: 

-πρώτον ότι η Κύπρος δεν αποτελεί σημαντικό φορολογικό παράδεισο, δεδομένου ότι βάσει έρευνας του ΔΝΤ και του ΜΚΟ, οι παράδεισοι αυτοί κακώς πιστεύεται ότι βρίσκονται σε μικρά και απόμερα νησιά, ενώ ως σημαντικότερα κέντρα καταγράφονται η Μ. Βρετανία, η Ολλανδία, η Σιγκαπούρη, το Λουξεμβούργο, η Ελβετία, το Χόγκ- Κονγκ

-δεύτερον, δεδομένου ότι σύμφωνα με εκτιμήσεις, οι ρωσικές καταθέσεις ανέρχονται σε πάνω από 20Ε δις., θα έπρεπε να ανησυχεί η Ρωσία για την τυχόν φοροδιαφυγή τους και όχι η ΕΕ

-τρίτον είναι φυσικό να δημιουργούνται πολλά ερωτηματικά για την ειλικρίνεια της Γερμανίας να εφαρμόζει εξισορροπητικούς κανόνες για την ευρωπαϊκή οικονομία, όταν η ίδια διατηρεί επί δεκαετίες τεράστιο εμπορικό πλεόνασμα, με αντίκρισμα το μόνιμο εμπορικό έλλειμμα του ευρωπαϊκού νότου

-τέταρτον, πριν ακόμη συζητηθεί λύση για την Κύπρο εμφανίστηκαν στο προσκήνιο οι πιθανοί διάδοχοί της που προσκαλούν τις καταθέσεις της στο έδαφός τους. Φυσικά, πρώτη και καλύτερη η Γερμανία, που με τη συμπεριφορά της ενισχύει την υποψία ότι τέτοιες βίαιες επιδρομές σε μικρές οικονομίες, αν και καταστρεπτικές για την εμπιστοσύνη, γενικά, της ευρωζώνης, είναι όμως πολύ συμφέρουσες για την ίδια

-οι πολλές καταθέσεις πουθενά δεν αναφέρονται ως λόγος «κουρέματός» τους, ιδίως και που το χρέος της Κύπρου στο ΑΕΠ της δεν είναι υπερβολικό- λίγο πάνω από 80%, που θεωρείται απολύτως διαχειρίσιμο. Πρόκειται για αυθαιρεσία μεγάλης ολκής, που δημιουργεί υπόνοιες για μεγάλα παιχνίδια που παίζονται σε βάρος της Κύπρου, της Ελλάδας, αλλά και ολόκληρου του ευρωπαϊκού νότου, και είναι απελπιστικό το γεγονός ότι η Κύπρος είναι τελείως μόνη και εγκαταλελειμμένη, ενώ θα έπρεπε να έχει συμπαραστάτισσα σχεδόν ολόκληρη την Ευρώπη. Αλλά, να, το κάθε κράτος-μέλος διατηρεί ακόμη την ψευδαίσθηση ότι οι μπόρες είναι για τους άλλους τους «κακούς», και αυτά θα σωθούν!

Η Κύπρος είναι, πράγματι, αβοήθητη. Γιατί, βέβαια, η Ελλάδα σε πλήρη ευθυγράμμιση με την ΕΕ δεν αποτελεί βοήθεια. Η Ρωσία, που θα μπορούσε πολύ εύκολα να σώσει την Κύπρο, προσκρούει στην Ευρώπη που δεν την επιθυμεί «στα πόδια της». Η λύση; Να μην υπολογίσει τις συμπληγάδες η Κύπρος, και να επιλέξει την αξιοπρέπεια, μέχρι τέλος. Μια μικρή οικονομία, με κοιτάσματα πετρελαίου που εκτιμώνται πάνω από 600Ε δις. θα είναι γελοίο να καταστραφεί για 5.8Ε δις.
Μαρίας-Νεγρεπόντη – Δελιβάνη