Η χτεσινή μέρα ήταν μια εξαιρετικά κακή ημέρα για την
κυβέρνηση του κ. Σαμαρά. Το ναυάγιο της ΔΕΠΑ ήταν ήττα τεραστίων διαστάσεων. Ο
αιφνιδιασμός ήταν απόλυτος. Στο ερώτημα αν υπάρχει plan B, η απάντηση, κύριε
Σαμαρά είναι μονάχα μία: Επιστροφή στην πολιτική της κοινής λογικής. Δεν
υπάρχουν σωτήρες! Μόνο σωτήριες πολιτικές.
Έχουν γίνει πολλά και τραγικά λάθη στην περίπτωση της
ΔΕΠΑ. Σίγουρα λιγότερα απ΄ ό,τι σε εκείνη του ΟΠΑΠ. Σε ένα
παγκοσμιοποιημένο περιβάλλον που οι επενδύσεις είναι το ζητούμενο, δεν μπορείς
να κερδίζεις τις παρτίδες επειδή διαθέτεις ένα "καλό οικόπεδο" ή
επειδή κάποτε γεννήθηκαν σε αυτά τα χώματα ο Πλάτωνας και ο Αριστοτέλης. Κι
όταν ένας οργανισμός σαν το ΤΑΙΠΕΔ ξοδεύει μερικές εκατοντάδες εκατομμύρια σε
συμβούλους και νομικούς, οφείλει να παρουσιάζει έργο. Κρίνοντας τα πράγματα εκ
του αποτελέσματος, μπορούμε να πούμε ότι βρισκόμαστε λίγο καιρό πριν η τρόικα
αναλάβει την διοίκηση του ΤΑΙΠΕΔ.
Εκτός κι αν οι διαρροές για το αναμενόμενο τίμημα των δυο δισεκατομμυρίων ευρώ, οι οποίες και έδιωξαν όλους τους άλλους επενδυτές, έγιναν από τον Οργανισμό Αποκρατικοποιήσεων μιας άλλης χώρας. Ο διαγωνισμός τινάχτηκε στον αέρα επειδή παρουσιάστηκε ένα υπερβολικό τίμημα που τελικά δεν προσφέρθηκε. Αν κατέβαιναν άλλοι διαγωνιζόμενοι και πρόσφεραν 400 ή 500 εκατ., τότε και πάλι ο διαγωνισμός θα είχε οδηγηθεί σε αδιέξοδο, καθώς θα είχε στρωθεί το χαλί στην σκανδαλολογία.
Έχει μεγάλες ευθύνες το ΤΑΙΠΕΔ, επειδή δεν είδε έγκαιρα ότι το βασικότερο θέμα στην περίπτωση της ΔΕΠΑ ήταν η τιμή του φυσικού αερίου. Η Ελλάδα πληρώνει στους Ρώσους ακριβότερα το φυσικό αέριο ως και 30% σε σχέση με την υπόλοιπη Ευρώπη. Αν το πλήρωνε ακριβότερα κατά 40%, τότε το τίμημα θα μπορούσε να φτάσει και τα 2 δισ. ευρώ! Κι όταν το θέμα τέθηκε, τι είπαν; Ότι δεν είχε γίνει η σχετική πρόβλεψη στον διαγωνισμό. Τέτοια προχειρότητα;
Για τους αποκλεισμούς της ΕΕ τα έχουμε ξαναπεί. Οι ισχυροί της Ευρώπης θυμούνται τα μονοπώλια όταν οι μικροί προσπαθούν να κλείσουν κάποιο επικερδές γι΄ αυτούς deal. Το θέμα είναι ότι αυτά θα πρέπει κανείς να τα έχει προβλέψει και να κινείται ανάλογα. Να έχει εναλλακτικές λύσεις και έναν κεντρικό σχεδιασμό. Όλα αυτά είναι μακρινή μουσική για μας.
Θα είναι τυχερή η κυβέρνηση αν δεν καταρρεύσει και ο διαγωνισμός του ΟΠΑΠ. Με αυτά που έχουν γίνει με τα λαχεία και τον τεχνολογικό πάροχο, θα είναι θαύμα αν ολοκληρωθεί η διαδικασία. Κι εδώ τσαπατσουλιές και επιπολαιότητες. Τυχαίο;
Υπάρχει σχέδιο βήτα; Να είμαστε ειλικρινείς! Όχι! Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι δεν πρέπει να υπάρξει έστω και τώρα. Ένα σχέδιο που δεν θα βασίζεται αποκλειστικά στο πρόγραμμα των αποκρατικοποιήσεων, αλλά στην ενίσχυση της επιχειρηματικότητας. Σε ουσιαστικές μεταρρυθμίσεις, σε βαθιές τομές στην Οικονομία και στην κοινωνία. Δεν αναζητούμε σωτήρες, αλλά σωτήριες πολιτικές. Η ανάπτυξη δεν είναι το βασιλόπουλο του παραμυθιού. Είναι το αποτέλεσμα μιας αναπτυξιακής πολιτικής. Τότε ναι, θα μπορούμε να μιλάμε για μία πραγματική επιτυχία.
Θανάσης Μαυρίδης
Πηγή:www.capital.gr