Πέμπτη 15 Αυγούστου 2013

Έλληνα, γιατί έπαψες να γράφεις ιστορία;

Ε ψιτ ναι σε σένα μιλάω  ναι σε σένα… θέλω να μου λύσεις την απορία αυτή… γιατί έπαψες να γράφεις Ιστορία; Γιατί μετά το ΄74 εξαφανίστηκες; Τι; δεν ξέρεις να μου πεις… Άσε με να σε πάω μια βόλτα στο παρελθόν μπας και μου απαντήσεις…

Της Σταυρούλας Τσίτου
Πάρε το τρένο και κατέβα στο Μοναστηράκι. Με το που βγεις έξω θα την δεις την ΟΜΟΡΦΗ… την Ακρόπολη εννοώ αν δεν θυμάσαι. Ανέβα το δρόμο με πυξίδα την Ακρόπολή και συλλογίσου ότι εκεί πέρα πριν από πολλά πάρα πολλά χρόνια οι πρόγονοι μας, μας δίδαξαν πώς να αξιοποιήουμε το μυαλό μας, έθεσαν τις βάσεις για όλες τις επιστημές , μας δίδαξαν ηθικές αξίες, μας είπαν πως πρέπει να φερόμαστε σαν πολίτες και πως πρέπει να φέρονται οι πολιτικοί, μας δίδαξαν το δίκαιο, τον έρωτα και την αγάπη. Θα νιώσεις υπερήφανος που είσαι Έλληνας. Πριν φύγεις από εκεί κράτα μέσα σου όλα τα συναισθήματα.

Θα σε κουράσω λιγάκι γιατί θα σε πάω στην Πελοπόνησο αλλά δεν πειράζει έχεις ακριβό αυτοκίνητο. Ήταν τότε που έπαιρνες λεφτά από κάποια επιδότητηση που δεν άξιζες ή από κάποιο επίδομα που πάλι δεν άξιζες ή κάποια μίζα που σου δώσαν για να βγάλεις εις πέρας τη «δουλειά» τους. Να σε πάω στην Τριπολιτσά ή στα στενά των Δερβενακίων; Βασικά σε όλη την Ελλάδα θα πρέπει να σε πάω στο Σούλι, στην Στερεά Έλλαδα, στη Θεσσαλία παντού για να νιώσεις ότι τότε όλοι οι Ελλήνες επαναστάτησαν εναντίον του εχθρού τους. Να σε βάλω να διαβάσεις και τα λόγια του Κολοκοτρώνη για να καταλάβεις ότι, όταν τα λόγια είναι αληθινά και απλά τότε ενώνουν τους ανθρώπους.

Ώρα για επιστροφή. Μέσα στο αμάξι, κάτσε να βάλω λίγο μουσική. « Βάζει ο Ντούτσε τη στολή του και τη σκούφια την καλή του με όλα τα φτερά με όλα τα φτερά και μια νύχτα με φεγγάρι την Ελλαδα παει να πάρει βρε τον φουκαρά βρε τον φουκαρά» Το θυμάσαι; Το θυμάσαι το ΟΧΙ; Επίσης θυμάσαι που κάποιος ο Τσώρτσιλ θαρρώ είχε πει ότι οι ήρωες πολεμάνε σαν Ελληνες… μην με απογοητεύεις τα θυμάσαι όλα αυτά ε; πες μου αλήθεια δεν νιωθεις ρίγος; Δεν νιώθεις να ξεχωρίζεις;

Δεν πέρασανε πολλά χρόνια και πάλι οι νέοι της εποχής κάνανε την επανάσταση τους. Διώξανε την χούντα. Ξαναφέρανε το πολιτεύμα, την Δημοκρατία, στην χώρα που ανήκει. Δεν θέλω να αναφερθώ πολύ σε αυτή την περίοδο γιατί μετά το Πολυτεχνείο, ήταν η αρχή του τέλους για την Ελλάδα…

Έζησες περίπου 30 χρόνια μέχρι το 2009  αχόρταγα και λαίμαργα… Έχτισες σπίτια, δούλεψες και αμοιβόσουν με το παραπάνω… έκανες το κομμάτι σου με ξένα νομίσματα και αισθανόσουν βασιλιας αλλα στην ουσία χωρίς βασίλειο. Σε εκείνη την περίοδο ξέχασες την ιστορία σου, ξέχασες την γλώσσα σου και την θρησκεία σου… και έγινες και συ ένας με τους άλλους φίλους σου τους Ευρωπαίους…Εμπιστεύτηκες πολιτικούς που σου έκαναν τα χατίρια χωρίς να σκέφτεσαι το μέλλον το δικό σου και των παιδιών σου…

30 χρόνια τώρα ζεις στη λήθη και στην άγνοια… Ζεις μέσα από την τηλεόραση και από το internet. Έχεις σαν πρότυπο σου ανθρώπους που βγαίνουν στο γυαλί και θαμπώνεσαι με τα φώτα της δημοσιότητας. Όμως το ξέρεις ότι αυτό κρατάει λίγο και εσύ εκεί επιμένεις σε κάτι ανούσιο και φθηνό.

Τα τελευταία χρόνια έκανες κοινωνική ζώη το προσωποβιβλίο και ότι προσωπικές στιγμές είχες ή προσωπικά δεδομένα τα φανέρωσες έτσι απλά στους «φίλους σου». Τα συναισθήματα σου, τα όνειρα σου, τα κατορθώματα σου τα κοινοποιείς σε όλους και περιμένεις το like για να προχωρήσεις στην ζωη σου….

Ξέχασες πολλά! Ξέχασες γιατί πρέπει να είσαι υπερηφανος για τον ευατό σου, ξέχασες να γελάς αληθινά, ξέχασες να κλαις αληθινά, ξέχασες να ζεις αληθινα…

Το μόνο που σου ζητάω είναι να κλείσεις τα μάτια σου  και να θυμηθείς την τελευταία φορά που ένιωσες να είσαι εσύ!  briefingnews.gr