Μοιραίες
συμπεριφορές…Ένα απροσδόκητο γεγονός…που το ανέμεναν όλοι!!! Έχουν μοιραστεί
ρόλοι ερήμην των υποκειμένων;
Αφέθηκε άραγε σκόπιμα να κορυφωθεί η ένταση μεταξύ των
μελών της Χρυσής Αυγής και μερίδας «ακροαριστερών»; Από ποιους; Ποιους εξυπηρετεί;
Και πως επιτρέπουν οι ηγεσίες των δύο άκρων τέτοια ολισθήματα, τα οποία με μαθηματική ακρίβεια οδήγησαν στην απώλεια ανθρώπινης ζωής;
Είναι το «απροσδόκητο γεγονός» το οποίο ανέμεναν όλοι!! Και πώς είναι «απροσδόκητο» όταν το αναμένουν όλοι;
Ο κάθε ένας φυσικά για τους λόγους του.
Η μεν αντιπολίτευση για πτώση της Κυβέρνησης , η δε δικομματική Κυβέρνηση για την επιστροφή συντηρητικών ψηφοφόρων στα μαντριά Ν.Δ. και ΠαΣοΚ αλλά και της ΔΗΜΑΡ.
Αλλά και η πρώιμη εμφάνιση του Συμβούλου του Πρωθυπουργού Χρήστου Λαζαρίδη χθές το πρωΐ σε μεγάλο κανάλι, ο οποίος «διαφήμισε» την κυβερνητική «θεωρία των δύο άκρων» πριν καν «κρυώσει το αίμα» του αδικοχαμένου νέου, αποδεικνύει ότι ανέμεναν τέτοιο γεγονός! Οι δε επανάληψη των δηλώσεων περί στρατηγικής του Σύριζα για αύξηση της έντασης με την Χρυσή Αυγή, όξυναν την ένταση των χθεσινών διαδηλώσεων διαμαρτυρίας! Ενώ σοβαρά ερωτηματικά δημιουργούνται από την εμφάνιση πετροβολούντων πολιτών ανάμεσα στις τάξεις των αστυνομικών δυνάμεων.
Ένας κακόπιστος συνομωσιολόγος δηλαδή. θα μπορούσε να ισχυριστεί «βάσιμα» ότι υπάρχει κάποιου είδους συμφωνία κορυφής μεταξύ των κομμάτων της συγκυβέρνησης και κομμάτων της αντιπολίτευσης…
Πέραν της κριτικής σ’ ένα τέτοιο ισχυρισμό, φαίνεται, ότι μεγάλοι κερδισμένοι από την ένταση η οποία υπάρχει μεταξύ «ακροδεξιών» και «ακροαριστερών» είναι η μνημονιακή Κυβέρνηση αφού;
1. Οδηγεί φοβισμένους ψηφοφόρους στην «ασφάλεια» των μνημονιακών κομμάτων,
2. Αλλάζει την ατζέντα της επικαιρότητας, αφού εξαφανίστηκαν από τα δελτία και τα πρωτοσέλιδα, ειδήσεις όπως οι κινητοποιήσεις, το ξεπούλημα της αμυντικής Βιομηχανίας, το μαγείρεμα του «πρωτογενούς πλεονάσματος», τα νέα χαράτσια στα αγροτεμάχια, την αναμενόμενη φοροκαταιγίδα, την προαγγελία για νέο μνημόνιο το 2014 και νέα μέτρα, την καταστροφική πορεία της Ελληνικής Οικονομίας, την κακή εικόνα κορυφαίων κυβερνητικών στελεχών την ασυνέπεια λόγων και έργων κ.α. και
3. Επιτρέπει την αυστηροποίηση της νομοθεσίας, με περεταίρω περιορισμό των ατομικών ή και συλλογικών ελευθεριών.
Υπάρχει ωστόσο διάχυτη στον αέρα και η και η εντύπωση, ότι ο Σύριζα δεν θέλει να πάρει στα χέρια του την «καυτή μνημονιακή πατάτα» παρά τους περί του αντιθέτου «περίπου λεονταρισμούς» των στελεχών τους.
Μήπως τελικά πάμε για εκλογές ενωρίτερα απ’ ότι περιμένουμε;
Μήπως τελικά παίζεται ένα αήθες παιχνίδι στην πλάτη των πολιτών και της χώρας;
Ι.Δέμος