Σύμφωνα με όσα ειπώθηκαν, ο Ερντογάν ανοίγει το θέμα σε
διαπραγμάτευση-διαβούλευση βάζοντας στο τραπέζι τρεις εναλλακτικές λύσεις,
μία εκ των οποίων είναι να παραμείνει το σημερινό 10% για το οποίο είπε ότι το
βρήκε, δεν το εισήγαγε ο ίδιος.
Οι προστάσεις είναι κάπως πολύπλοκες, αφού εισαγάγει
μονοεδρικές περιφέρειες με παράλληλη μείωση του ποσοστού στο 5%, ενώ στο
τραπέζι μπαίνει και η πλήρης κατάργηση με παράλληλη θέσπιση
συστήματος μονοεδρικών περιφερειών. Όταν θέμα απλό περιπλέκεται, είναι δεδομένο
ότι πίσω από τις προτάσεις υπάρχουν πολιτικοί υπολογισμοί και σκέψεις που
δεν σχετίζονται με τον στόχο του εκδημοκρατισμού, αλά με την προστασία της
πολιτικής ηγεμονίας…
Παράλληλα, ανέφερε ότι το μεγαλύτερο εμπόδιο στον δρόμο
της Τουρκίας για τον εκδημοκρατισμό, είναι το πραξικόπημα στις 27 Μαΐου
1960 που οδήγησε στην κρεμάλα τον πρωθυπουργό Μεντερές! Πολλές αναλογίες
βλέπει με τη δική του περίπτωση (όπως π.χ. την κατηγορία που είχε προσαφθεί
στον Μεντερές, ότι γινόταν ολοένα και πιο αυταρχικός ο τρόπος διακυβέρνησης…)
και προφανώς επιθυμεί να αποφύγει την ίδια κατάληξη…
Ο Ερντογάν προσπαθεί
επίσης να κατευνάσει την οργή της πολυάριθμης κοινότητας των Αλεβιτών της
χώρας, δίνοντας
σε πανεπιστήμιο το όνομα προσωπικότητας που λατρεύεται από τη θρησκευτική
μειονότητα. Φυσικά, δεν πρόκειται να μετονομάσει και τη άλλη μια γέφυρα που
σκοπεύει να φτιάξει στον Βόσπορο, η οποία θα λάβει το όνομα Σουλτάνου που
κατάσφαξε τους Αλεβίτες…
Θα επανέλθουμε… Ελεύθερη και η ισλαμική μαντίλα. Για τη
Χάλκη βέβαια, ούτε λόγος. Ο Ανατολίτης τα κρατάει όλα για αν ζητήσει
ανταλλάγματα.