Κυριακή 27 Οκτωβρίου 2013

Η ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑ ΣΤΑ ΚΑΓΚΕΛΑ

Γιούλη Παπαδοπούλου
Την ουσιαστική αποσύνθεσή της βιώνει αυτές τις μέρες, η κυβέρνηση των ΄΄συνεργατών΄΄ στην εργολαβία εκποίησης της Πατρίδας μας.
Το απόλυτο χάος ζουν μαθητές, καθηγητές, δάσκαλοι και γονείς, στην προσπάθειά τους να καταλάβουν, τι ακριβώς προτίθεται να κάνει αύριο η επίσημη πολιτική ηγεσία... Να παραστεί στον εορτασμό της Εθνικής Εορτής ή να προβεί σε μια ΄΄μεγαλειώδη΄΄ πλην γελοιοτάτη επίδειξη ισχύος, πίσω από κιγκλιδώματα και σιδερόφρακτα κιόσκια....
Περί κιγκλιδωμάτων, θα μπορούσαμε να κάνουμε πλείστες αναφορές, αναδεικνύοντας με φαιδρότητα το γελοίον του θέματος. Δυστυχώς, το συγκεκριμένο θέμα, είναι σημαντικό και πολύ σοβαρό και αγγίζει τα όρια της παράνοιας, η προσέγγισή του με τρόπο φασιστικό, από την κυβερνητική ομήγυρη, που αγνοώντας τις στοιχειώδεις αρχές της Δημοκρατίας, εκτρέπει όλο και περισσότερο το ίδιο το πολίτευμα αλλά και τις αντοχές των πολιτών.
Ο φόβος να τα βρουν σκούρα ΄΄οι επίσημοι΄΄ στις αυριανές παρελάσεις, έχει πυρπολήσει πληθώρα δηλώσεων και ενεργειών, σπασμωδικού χαρακτήρα, που εκθέτουν όλο το πολιτικό γίγνεσθαι της χώρας, αλλά κυρίως τους 300...
Οι μισοί θα παραστούν στους τόπους που εκλέγονται παριστάνοντας τους πολιτικούς, οι υπόλοιποι δε, άλλοι με τον τρόμο στο μάτι θα κάνουν δηλώσεις ήξεις αφήξεις, προς έλξη συμπαθείας, άλλοι προτίθενται να καθήσουν πίσω από τα κάγκελα (σαν μια πρόβα generale ίσως !!!) κάνοντας τάχα, τους αδιάφθορους, τους υπεράνω ευθύνης και ενοχής...
Δηλώσεις τύπου Πάγκαλου, θα παίξουν πολλές, πως ΄΄ανέκαθεν οι παρελάσεις ήσαν γελοίες και είμαστε η μόνη χώρα στην Ευρώπη, που ακόμα κάνει παρελάσεις΄΄ ξεχνώντας τεχνηέντως βέβαια, πως το θέμα των ημερών, δεν είναι η ουσία και ο λόγος των παρελάσεων, αλλά η αγανάκτηση των πολιτών, με την αναλγησία της κυβέρνησης και των επαχθών μέτρων που παίρνει, εξαντλώντας τους πολίτες, χωρίς ίχνος συναίσθησης !
Τα κάγκελα στο Σύνταγμα, ο τρόμος στα μάτια των παιδιών, που ζουν συνέχεια αυτό το ΑΙΣΧΟΣ, η ανησυχία των γονιών για την εξέλιξη της παρέλασης στην Αθήνα και οι αγκυλωμένες δηλώσεις των βουλευτών, που θέλησαν να μιλήσουν, είναι η πιο τραγική στιγμή, της Ελλάδας του σήμερα.
Η εικόνα της Ελλάδας, σε ΕΘΝΙΚΗ ΤΗΣ ΕΠΕΤΕΙΟ, είναι πιο θλιβερή κι από εκείνη που είχε να συντονίσει ο Γέρος του Μοριά το 1821 ! Γιατί τότε, τουλάχιστον, έρεε το αίμα καυτό της επανάστασης, όλοι ήσαν ξεσηκωμένοι ενάντια στον δυνάστη, είχε σημάνει η ώρα και ο εχθρός ήταν ο κατακτητής.
Σήμερα, πίσω από τα κάγκελα... πεθαίνει η Δημοκρατία, αναστενάζει η Ελευθερία, ξοδεύεται η Ελλάδα στις λαϊκές αγορές της Ευρώπης.
Θρηνεί η αξιοπρέπεια τα υπολείμματά της, εκβιάζονται ο αυθορμητισμός και το συναίσθημα, καταστρέφονται τα όνειρα της ευνομούμενης πολιτείας.
Ο λαός φιμώνεται με σύγχρονα μέσα και μέτρα, η ελεύθερη σκέψη και ψυχή φυλακίζονται στις απειλητικές εξαγγελίες, το σθένος τρομοκρατείται με αποφάσεις και υπουργικές εντολές.
Η νέα τάξη πραγμάτων, είναι εδώ. Αδίστακτη και αγέρωχη, απέναντι στους πολίτες. Με τον τρόμο στο μάτι βέβαια, αλλά και με την ισχύ των σιδερικών όλη δική της. Η άνιση αναμέτρηση, άρχισε σήμερα. Θα συνεχιστεί αύριο. Θα ολοκληρωθεί στις εκλογές, όποτε γίνουν.
Οι πολίτες με διαρκώς αυξανόμενη ένταση και παλμό, είναι εξοργισμένοι και το δείχνουν με κάθε ευκαιρία. ΄΄Του Έλληνος ο τράχηλος, ζυγό δεν υπομένει΄΄ κι αυτό δεν είναι απλά ένα ρητό. Τα κιγκλιδώματα στους δρόμους για να στηθούν ΄΄οι επίσημοι΄΄ για τις παρελάσεις, είναι η σύγχρονη αλυσίδα στον λαιμό του Έλληνα.
Ο σιδηρόφρακτος υπουργός του, δεν είναι πια ο δικός του άνθρωπος και πολιτικός. Μπήκε πίσω από τα κάγκελα για να προστατευθεί από τους ψηφοφόρους του κι αυτομάτως έγινε εχθρός . Ο εχθρός!!! Ο κύβος έχει ριφθεί.
Θα μπορούσαν να δείξουν οι λεβέντες του Κοι(Υ) νοβουλίου, την ελάχιστη ευθιξία και ευαισθησία και ν΄ απέχουν από τις παρελάσεις. Να ζητήσουν να γίνουν όλα ερήμην τους! Με την ίδια ευκολία που αποφάσισαν κι αυτοί, ερήμην των πολιτών, να ξεπουλήσουν τη χώρα μας και τις ζωές μας. Τότε ίσως και να τύχαιναν μερικώς της συμπάθειάς μας κάποιοι.
Οι αποφάσεις τους, να κατεβούν πίσω από τα κάγκελα, να παραστήσουν τους κυρίαρχους του παιχνιδιού, είναι εκτός από κατάπτυστες και επικίνδυνες. Δηλώνουν την παντελή έλλειψη ευθύνης και αισχύνης, αλλά και την απολυταρχική επιβολή της παρουσίας τους, αγνοώντας το κοινό αίσθημα και την λαϊκή βούληση.
Είναι ο τάφος της Δημοκρατίας, τα σιδερένια κελιά των ΄΄επισήμων΄΄. Και τόπος ιερός όρκου, για τον αγώνα της επανάκτησης της ΕΛΕΥΘΕΡΙΑΣ!!!